62 resultaten.
Schemerende stromen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 92 De lucht is elektriserend
van opgekropte spanning,
bezwangerd van angsten
en walm van boekverbranding.
Geen idee wat mensenhand
in een reflex vermag.
Het begrip zinkt traag
en eindigt in hard gelag.
De ijskerker van vroege dagen
verbergt een verleden schaduw.
Vers geworpen licht
verstoort de trage rust ruw.
Een gewaagde fluistering
verhaalt…
Limerick 1
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 500 Een welgestelde vrouw uit Schouwen
bekeek vol afgrijzen haar vouwen
ze begon met massage
het werd ‘n blamage
toen liet ze de spiegel verbouwen…
Shaba
netgedicht
4.0 met 57 stemmen 860 Zonder afgrijzen werd je ouder
hond fries stabij van ons
wat heb je veel gegeven
deel van ons leven
ongecompliceerd lief wezen
het verdriet gemis
geen mens kan zeggen
dat dit gemis geen rouwen is.…
Blik in de spiegel
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.073 Vol afgrijzen zie ik
muggen en bromvliegen
in en uit mijn oren
vliegen. Een kruisspin
kijkt toe, haalt zijn
schouders op, herstelt
het web dat gehavend
tussen kin en haarlijn
zachtjes heen en weer
deint. Mijn mond opent
zich. Een vlieg verlegt
zijn koers en zweeft
elegant de geopende
ruimte binnen. Ik slik.…
IDIOTEN
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 684 Een stelletje malloten,
of noem ze idioten
hebben onverdroten
op kinderen geschoten
Met afgrijzen gekeken
Deed mijn gezicht verbleken
zou kinderen willen wreken
en de idioten dood kunnen steken
Ben ik dan net zo slecht?…
het afgrijzen van het bestaan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 ik lees de rode loper
in het gebaar waarmee je schrijft
me schraagt in mijn stiel
die me nagenoeg laat strompelen
over het glad gestreken beton
‘k ben niet zo behoeftig
en bedreven of zeg maar gedreven
in het feit dat ik met dubbele woorden spreek
en telkens vergeet te zwijgen als
het woordenboek meer dood dan bladzijdes draagt
ik zie…
Het afgrijzen van de godin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 142 Ik sleep je mee.
In de zonnige levenslust wil ik al je geheimen ontsluieren onder het stimulerend gekwaak van kikkers.
Je zoresijzers zullen gloeien dan smelten.
Ik denk aan een grote vette roetzwarte tor die over je benen loopt.
De gil die je giechelend slaakt, ja ook jij Daniëlle.
Je bloesembokaal bulkt vol leven en je lijf laait een donkere…
Refreinen in afgrijzen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 159 neem me mee
aan je hand
de muziek achterna
die ik verloren ben
tonen spoken
door mijn hoofd
zonder melodie
refreinen in afgrijzen
teksten eisen
schreeuwend om gehoor
versta ze wel maar de
boodschap komt niet door
geef me de rust van
het eenvoudige akkoord
waarin het leven weer geluk en
stilte uit herboren worden scoort…
Afgrond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 101 Ik heb de afgrond bezien
met het afgrijzen
van mijn schoonheidswanen
zag ik Goddelijke diepte
in de ogen van de spiegel
en het sentiment verzwakte niet
werd zelfs heviger
naarmate
het toenam in intensiteit
bezag ik de afgrond
met al mijn zwakte
van aangeboren argwaan.…
Accepteren?
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 1.810 Kijk uit mijn keukenraam
Zie door bomen
Arbeidzaam onbuigzaam
heipalen staan
en
straks verrijzen grote
huizen
voor elite groep
vol afgrijzen
maar gehoorzaam
accepteren wij de groep
elite troep!…
ik schreeuw nog steeds
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 670 ik zag ze springen
lachend
hun verlossing tegemoet
medelijden
spatte op de tegels
in grote druppels bloed
verlammend
werkt de dood als
afgrijzen de benen neemt
we hebben
samen overleefd
ik schreeuw nog steeds…
ik schreeuw nog steeds
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 504 ik zag ze springen
lachend
hun verlossing tegemoet
medelijden
spatte op de tegels
in grote druppels bloed
verlammend
werkt de dood als
afgrijzen de benen neemt
we hebben
samen overleefd
ik schreeuw nog steeds…
blaas alles maar af
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 323 diepte keek
afgrijzend leeg
de afgrond in
zwaar
vallen en
afglijden naar
was de klim
nog balancerend
blaas me weg
laat me maar afgaan
zo dat niemand
me ziet
blaas me op
kan ik jullie verlaten
in deeltjes verdriet
blaas
alles maar af
ik ga…
Verdwaald
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 415 Met verbazing kijkend naar de wereld
Als een vreemde in mijn hoofd
Een nieuwgeborene
Alle kennis verdwenen
Staar met afgrijzen
Naar een bodemloze put
Hoe ben ik hier verzeild
Wat doe ik hier?
Voel de cocon
Hermetisch afsluitend
Verstikkend in mezelf wil ik schreeuwen
Vechtend tegen apathie
Ben ik radeloos om niets
Om alles…
Onheilspellend...
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 1.771 Klinkt de blik in je ogen
Waarmee je mij
Vol afgrijzen bekijkt
Onheilspellend...
Geuren je woorden
Die je vol hitte
Mijn gezicht in blaast
Onheilspellend...
Ziet je hand eruit
Wanneer je hem
In de hoogte heft
Onheilspellend...
Kijk ik je aan
Waag het niet
Me nog eens aan te raken!…
De kraai
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 57 op mijn wandelroute
kijkt mij wantrouwend aan
al gauw wordt mij duidelijk
waarom ik dit zo voel
ik loop een stukje verder
blik even achterom en
zie hij neemt een hapje
van de daar liggende drol
met afgrijzen aanschouw ik het
en verbaas mij steeds opnieuw
wat vogels zoal eten en
nog smakelijk vinden bovendien…
Een ster
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 431 Toen er volgens een oud verhaal, een ster ging stralen,
kwamen er van ver drie wijzen,
nu na tweeduizend jaar van dwalen,
denk ik verdrietig en …met afgrijzen.
Het is nog steeds, oog om oog en tand om tand,
onschuldige komen om door zinloze wraak,
een land staat opnieuw in brand,
is er dan geen wijze die hier een einde aan maakt.…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.933 Doof voor liefdevolle woorden
dezelfde die jou zo bekoorden
zijn nu zweepslagen in je gezicht
mijn liefdesdicht aan jou gericht
vol afgrijzen jij wilde niet horen
handen bedekken minachtend oren
mis ik de ring van bezegeld geluk
verdoofd weet ik het is stuk
dan vertrekt zij zonder afscheidskus
gooit bevestigend je sleutels door de…
hoop
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 497 wat een pracht
om een zacht
benepen stem
zo ad rem
zich uit te horen spreken
moed is een flakkering van hoop
een stap naar voren
als het kaf en het koren
worden gescheiden
en bescheiden stemmen oprijzen
onderdrukkers merken tot hun afgrijzen
dat zij niet langer sterker zijn
dat de teugels hun ontglippen
de wereld op zijn kop gezet
en…
Vals seizoen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 253 zou moeten
sneeuwen als een muur
ijzig ruw over zwijnenvachten
de beek kronkelend bevroren
als een knisperende boskrakeling
scheve schotsen verankerd
in nachtzwarte oevers
glazen vennen in bontkragen
rietpluimen van bergkristal
het meer vol poolijs
de heide naakt en troosteloos
bijna onzichtbaar verstoven
onder verpulverd onbehagen
afgrijzen…
Nooit meer dezelfde
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 389 De slag komt uit het niets naar voren
een mes dwingt mij,
ik weet mij verloren
Ruwe handen trekken,
naaktheid wordt onthuld
Dan dringt het diep in mij
vermoordt het wreed mijn onschuld
Het flonkeren der sterren zie ik met mij sterven
maanlicht dooft
zwart wordt mij de nacht
Door afgrijzen pijn angst
bezwijk ik dankbaar
Stinkend grauw…
Schapen scheren
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 1.829 Op de jaarmarkt in Zuidlaren
maakten wij kennis met een attractie
die kinderen met afgrijzen liet staren
naar een als boer verklede man die
met het scheerapparaat van vader
onwillige schapen de vacht ontnam
er viel natuurlijk niet aan te ontkomen
’s avonds voor het slapen gaan
moest ik nog even bovenkomen en
heb ik het scheren nagedaan…
SPNSLS
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 223 het zilverglanzende web fluistert
met een teer ruisen in de wind,
tooit zich met parelende druppels
als heldere diamantjes en lokt
en verleidt elk onervaren vliegje,
de kruisspin glanst en flonkert,
als een robijn, in briljant gezet,
haar fijne zilverdraden verkleven
de zwarte lijfjes, vleugels, pootjes,
met afgrijzen moet ik toezien hoe…
sloffen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 2.194 in mijn pantoffels gestoken
bezie ik mijn scherm
vol van afgrijzen
zojuist hebben zich
wederom
onwetenden geopenbaard
die zich via
textuele neuzelarijen
een plaats hebben verworven
met hun eindeloze ego
op het podium van menselijk
onvermogen.…
Dirigeren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 251 Dirigeren
waarbij alles bij elkaar komt
je kennis, je kunde, je talent
je slag, je blik
maar vooral je emotie
je woede, je blijdschap
je afgrijzen, je ergenis
en daarmee vooral jouw interpretatie
van vooral jouw ik
jouw dikke vette ik
je egocentrische, narcistische ik
maar niet egoistisch
want je wil delen
met de spelers, met de zanger…
Zonder hond
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 53 je ogen
lachen licht
als jouw handen
liefdevol en
uiterst vaardig
bezig zijn met
verbanden om
de schrik van de
schaafwond met
gepaste pleisters
te veranderen
van afgrijzen
naar kijken
zonder lijden
het leed is al
geleden in de
onmacht beneden
op de grond met
starende mensen
en een woest
blaffende hond
de kleine heeft…
In civilisatie gist
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 ik zie donkere
massa’s bewegen
zonder enig contrast
voel het zuigen
van de kloven die
gestolen tijd uitbuiten
daar schuiven
vele panelen hun
lang verleden bestaan
formeren decor in
chaos en afgrijzen uit de
ondergang van paradijzen
revolutie zal
geen geschiedenis
schrijven over het leven
daar gaat de strijd voort
om de…
Ook zo is de dood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 593 Eerbiedig sta ik
bij de plaats
waar u ligt
innerlijk verscheurd
bij het afscheid
aan uw vleselijke resten
Eén voor één
hebben uw vezels
uit huldebetoon
uw vlees laten kraaien
uw laatste ademtocht geleid
Nu zwijgen de lippen
Stilte heerst straks ook
als uw onderkaak
-als was het in een verlaat afgrijzen
voor de aanschijn des doods…
Als ijs adert in bevroren ogen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 784 Als ijs adert in bevroren ogen
en koude angst wurgend
alle liefde dood
Wanneer afgrijzen en weerzinwekkende voel
brandt als vuur in een gesloten hart
en prikkeldraad de huid omvelt
Als haat opzwelt en de keel dichtsnoert
Dan zie je beiden
ieder een kant op gaan
Was eens de liefde mooi en bloeiend
Teloorgang gedoemd
Zwarte bloemen ijzen…
Spreken vele tongen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 534 de eerste mensen
slangden paradijzen
door hoogmoed erfden wij
hun zonden met afgrijzen
schaamte is ons eerste
mededogen de schepper
stuurt zijn zoon van boven
als verlosser van venijn
hij brengt mensen
nader tot elkaar maar
golgothaat in pijn en dood
vol overgave aan zijn vader
in het rotsengraf ligt
op een witte doek het rode…