38173 resultaten.
Verlangen
hartenkreet
4.3 met 7 stemmen 198 ik schilder en trek strepen
geen benul, geen gedacht
sluit mijn ogen zonder weten
en zie een gezicht dat naar mij lacht.
ik schilder en strijk strepen
met een gezicht in mijn gedachten
laat ik mij volledig meeslepen
reikhalzend verlangen, eerder... smachten.
ik schilder en droom strepen
het gezicht krijgt stilaan een gelaat
maar ik kan…
Anders dan zij
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 205 In het voorbijgaan
Ze zien je niet
Als je langs hen loopt
De woorden die je spreekt
Ze horen je niet
Als je zachtjes met ze praat
Anders dan zij
graag gezien en zelfbewust
Vrij om zichzelf te zijn
Diep verscholen
stille tranen
Als je intens verdrietig bent
De kwetsbaarheid
Gevoel van onvermogen
Omdat je anders bent
Anders…
Virus- eenzaamheid
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 169 Was het virus eenzaam,
dat ie mensen zocht,
was ie ‘t alleen zijn moe
stond daarom onze vrijheid op de tocht?
Was het virus heel alleen
in ‘ t prille begin,
dacht ‘t soms waar moet ‘k heen
tegen alle waarschuwingen in?…
Herfstoever
netgedicht
3.2 met 10 stemmen 492 het eiland winter is niet meer ver.…
Eiland tussen de bomen
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 129 Ik zie het eiland tussen de bomen liggen
en denk aan vroeger, voor ik leefde en
de glazen stolp begint zijn werk
en daalt neer.
Zij beschermt mijn hele zijn:
als niemand ben ik afgesloten van de angst.
Wil het uitschreeuwen,
niemand hoort mij.
Veilig achter het glas,
men hoort mij niet.…
de laatste van het eiland
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Zo lang geleden al was het
dat de eerste
ver voor de anderen zijn eiland verliet,
allen zijn hem een voor een
achterna gegaan
allen dezelfde weg.
Overgebleven is er niemand meer
op die ene na,
alleen zijn huisje is nog bewoond
verder is het eiland verlaten,
leeg.…
Wolkers' wereld
hartenkreet
4.3 met 16 stemmen 453 Eiland van vrijheid, blonde duinen,
weidsheid, water, eenzaam struinen
door oneindig ogend land.
Vergezichten onder wolken
die het hemelsblauw bevolken.
Hollands paradijs op zand.
Boerderijen, mooie luchten
meeuwen schreeuwen, lange kust.
Wolkers' wereld: niets te duchten
dan de vrijheid en de rust.…
ruggen-tegen-elkaar-liefde
netgedicht
3.6 met 11 stemmen 522 ik lijd aan ons leven
dag in, nacht uit
eenzaamheid groeit
als een gezwel
ziet hij dat wel?
o ja, hij heeft me lief
door alles heen
maar de wijsheid
van een moederhart
wordt ontkend
voelt hij ook mijn smart?…
zilte fontein
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 541 in mijn natte cirkel
hang ik verblind de dove uit
gevoelloos voor tekens
van leven en van liefde
zwemmend in een oceaan
terwijl continenten langzaam
eiland worden en eilanden
verdwijnen in een zoute mist
blijft verdriet van gisteren
ook vandaag weer huilen
zilte fontein die niet opdroogt
eeuwig druppels achterlatend…
In voor en tegenspoed
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 135 Ik open het venster
en de deuren tegenover elkaar
totdat het overal tocht in huis
om het denkbeeldig coronavirus te verdrijven
nadat ik de verwarmingsmonteur
uitgelaten heb
zet ik mijn mondkapje af
om de frisse lucht in te ademen
zie hoe vogels als klankgazelle in de
boomtakken aan de overkant
neerdalen in het morgenlicht…
Voorbijgaande Boten
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 170 De loef op het eiland
Aan de kim reeds in zicht gekant
krijgt de golven er bovenop
Trekken thuis tegen de hamerende kop
Wat een zwalpend afleggen opeens betekent
Per strekkende meter van gezwoeg
Want nagenoeg niet gerekend
Was op windstreken voor de boeg
En de stuurman's verbale granaten
Die derhalve gramstorig exploderen
In duizend…
Eilanden
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 285 ik nog geloven
in een rozensprookje
en wie betwijfeld dat
als er niets meer is
dat ons nog bindt
dan slechts een vlag halfstok
en voor ieder weer
een eiland
barstensvol
van eenzaamheid.…
Spreken met vader
gedicht
4.1 met 10 stemmen 12.552 Gij zult niet eenzaam zijn, maar slapen slapen
met sterren ’s avonds een onblusbaar vuur
en, rond uw eiland, het traagstromend water.
De bomen wuiven tijdeloos en ieder uur.
Gij zult niet eenzaam zijn.…
licht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 305 op een Scandinavisch scheer
verkorrelt het bittere water
eenzaam in een vliet,
verkrampte lucht bokst
tegen het licht
en ligt erna zalig te wezen.
ik ben het die geluk proeft
en het helder weer meebrengt
als lachende kinderogen.
donker abrikozenhuid
is het palmares
van het badend eiland.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.8 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
DICHTERS OORD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Deze zoekers leven in een wonderzaal,
waarin de wereld van alles mist,
zich toch herstelt door eigenwijze list,
smullen rondom een overwinningsmaal.
Bij al hun bezonnen waarnemingen
toeven ze op een onbewoond eiland
vol plotse ongekende belevingen.…
namen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 78 De boot was op excursie
naar Duiker Eiland,
waar onder meer zeehonden leven.
Het schip was een catamaran
met de naam Miroshga.…
Eiland op eiland
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 733 Ik voel mij eiland op eiland
vergeten beelden herschikken kinderlijke ogen
opnieuw bouw ik kastelen van zand aan het water
hoor gegiechel geschater meeuwengeschetter regengekletter plonsen en plenzen gekeuvel van mensen
maar ik voel me eiland op eiland alleen met elementen
herzie bewust mijn kinderogen naar huidige tijd
in mijn volwassenheid…
De dichter is een koe
gedicht
4.3 met 64 stemmen 17.433 Gras... en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben - de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt…
eenzaam leven
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 135 de wereld buiten kijkend
luidruchtig levend
klemt mij eens te meer
dit huis en haar kamers
terwijl alles en iedereen
voorbij mijn deur gaat
hoor ik belletjes rinkelen
naast en boven mij
slechts de muren
met foto's van ooit
horen stil luisterend
wat ik mijzelf zeg
de koffie op tafel
met tegenover mij
die altijd lege stoel
blijft…
ego sum
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 835 eigen mening de algemene norm
vormt hij zich een cordon
om het uitgeteerde lijf
dat krijst om crematie
welke ogen verdragen nog
eenzaam op een eiland
zijn schier reeds lang verdronken
wappert het levend skelet
met de flarden van zijn vel
niemand die nog omkijkt
naar het vernieuwde Atlantis
als een bruistablet
opgelost in de wereld
geen…
Bij een leeggelopen waterfles
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 452 Overdag breng ik mijn woorden
naar de zee, ze neemt ze aan
geheimen van een eenzaam bestaan
deelt ze en laat ze weer komen
terug
als hoopvolle dromen.…
VRAGENDE ZEE
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 400 Blijf ik een eiland
in een zee van woede?
Blijf ik een mens
met het vermoeden
van iets dat altijd
licht en schijnt,
van leven dat
in vorm verdwijnt
maar langzaam,zeker
heel gestaag
zich telkens omdraait
met de vraag:
Blijf jij mijn eiland
in een zee van woede?
Blijf jij de mens
die me blijft hoeden?…
Eiland onbewoond
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 609 Op de uitkijk naar een teken
een leven dat aan mijn oog voorbijschuift
of toch niet…
Lange(r) Hans of Banting/ Best(e)
Om het even wie er vaart
of het schip wat om de kolk roert
Grasduin heilzaam door mijn veste
Pancreas briest Diabetes
omdat zij zeer lang zijn getrouwd
Eiland deel van Insulin(d)e, maar geen
Gordel van Smaragd, of…
Onverwachte liefde
hartenkreet
2.9 met 50 stemmen 3.545 Onverwacht kwam ik je tegen
Op een warm exotisch eiland
Nog nooit vloeide zoveel liefde door me heen
Liefde die ik nog nooit had gekend
Ik was niet meer verlegen
En pakte je warme hand
Onze eerste zoen liet me zweven
Zweven naar de prachtige sterren
Toen kwam het moment dat we zwegen
Ik moest terug naar Nederland
Terug naar de kou en eenzaamheid…
Bloemen
gedicht
3.4 met 18 stemmen 10.452 Gronden, in schemering gehouden,
met wind en eenzaamheid gevoed,
vlijen zich open, horizonnen
wijken en worden afgesponnen,
er is geen landschap meer behoed
voor deze enige getrouwe
die overal zijn intocht doet.
-----------------------------
uit: Eiland der ziel (1939)…
Ziel van verlangen
netgedicht
4.8 met 6 stemmen 246 Je bent niet de mooiste
bloem van verlangen
jouw meeldraden verdwalen
langzaam in verliezen
of worden trager in beweging
weemoedig, de zoektocht moe
maar jouw ziel is als een lentetuin
op het eiland van verwelken
iedere zonde verwerk je
in het verloren domein van dromen
je spint een eenzaam kleverig web
tegen de kale muren…
Eiland
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 791 De ochtend vindt de boschplaat wit en blank,
Een vroege fietser rijdt de longway
Af, het eiland krijgt een held're klank.
Zo is Terschelling in zijn dwarsdoorsnee.…
Voorstel
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 561 Eenzaam keerde zij terug naar het land
Vanwaar zij kwam en ik zei, half verlegen,
"Het leven vouwt zich open als een krant.
Maar is dit niet voldoende, vlucht dan tegen
Het ochtendgloren naar het witte strand.
Ik wacht wel op je, ergens in de regen."…