Alle inzendingen over knoop OR lente OR slecht

In 't kale hout de tekening van twijgen vermoeden van een knop die straks de lente baart geel sikkellicht zoekt aarde zie de maan schijnt zie de maan... maar mis het ochtendgloren niet er wordt een dag geboren ongekleed en ijzig koud en zie... de zon schijnt…

Met zonneschijnsel lijkt lente -merkbaar- in de lucht Is het slechts van lente 'n fluisterend gerucht? De dag -zichtbaar- langer priemend groen .......in gras 'k verzucht hardop: Als het toch maar eens zover.... was.…

Slechts gebonden aan 't weer Kom 20 graden Met barbecue-zon De lente, de lente! Vleesspiesensamenspel Een keur aan goed vlees Smullen na 't begon…

amos de woestijn zal morgen bloeien als een roos ga naar buiten raap de rijm op voor de zon die smelten doet en koel je tong zodat die noemen kan de duizend soorten mos en ieder trillend haartje en de verborgen knop die op de lente wacht ----------------------------------------------- 24 december 2001 zonneleen 24…

schakeringen wringen elke volgende lente tot in het transcendente dringen ze verder door en telkens dommelt ergens een verholen bloem in knop droomt alweer een meisje haar allermooiste doek ze wil nieuwe kleuren grijpen in het ijle en met felle vegen vatten tot nogmaals vruchten licht naar donker rijpen…

in vleugjes wind vond ik de boodschap zij rook stervend kleurde herfstend in het gelend groen blies torenhoog de geuren van het onbekende verkende in nieuwsgierigheid de plaats van ooit bestemmen helaas de beul is er en stropt de knopen maar weet dat jij dit keer het lot weer in een nieuwe lente zal ontlopen…

wij hebben de bloemen geplukt die hun kelken verwelkten anderen in knop vertraagden door zaad en vruchten te maken we gingen voor zomer in schoonheid voor al eeuwige lente zonder verval maar kleuren vervaagden toen de knoppen verdwenen en het bladgroen bevroor onze weide bleef zwart na ontdooien want zonder zaad kan geen bloem…

Of, wanneer het weer lente wordt, van bloesemtakken in de knop.…

laat me sterven in de naaktheid van je hand waar ik stil verlangen adem naar het zachte schreien van de dood laat me gaan in de hartstocht van je huid waar ik het zwijgen achterlaat onder versteende longen voorbij het verre avondrood maar ontzeg me niet de liefde, mijn liefde laat ze bestaan in geschreven morgenlicht wanneer…

nachts de muren trillen door zijn bulderende stem dan stop ik het liefst mijn oren dicht en denk dan oh wat haat ik hem als zij dan 's morgens over straat loopt 't gezicht verborgen achter een sjaal dan zou ik haar willen vragen meid toch, waarom slik je dat allemaal maar vantevoren weet ik het antwoord al ach, hij is in zijn hart niet zo slecht…

Sigaret, oraal bevredigend vingerding stoorde mensen van `t antikamp 'der gezonden' heengezonden in het rokende buitenkamp stonden rillende mensen, kou en nicotine gemis en mistkijkend uit hun ogen rokende, verstikkende, vuurspuwende blikken taxidiesels, zonder waarschuwingsstikkers, pas op! auto`s zijn dodelijk spuwen gevaarlijk rook…

Het kan altijd slechter zei men vroeger, maar hoeveel slechter, dat vermeldt de historie niet misschien omdat niemand ooit gemeten heeft naar absurde maatstaven?…

Telkens weer, is bij boeven en ander tuig ontoerekening-vatbaarheid de boosdoener van alle achterlijke streken die de dood tot gevolg heeft! De griep maakt minder slachtoffers!…

dit is de tweede oproep wat wij dierenvrienden niet willen het eten van kikkerbillen ook Peta waarschuwt ons gelukkig hiervoor EU-landen stop ga hier niet mee door uit een gesprek voortkomend uit de radio voelde die desbetreffende persoon na dit filmpje bekeken te hebben zich zo slecht zijn ontbijt moest hij…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik ben niet altijd aardig ook niet altijd slecht ik ben een beetje ' tussenin' jazeker, dat ben ik echt. Als je verdient mijn vriend te zijn zul je altijd een oor vinden alsook een plekje in m'n hart. En al ben 'k niet altijd aardig evenmin niet altijd slecht ik zeg je de waarheid niet krom, maar puur en recht.…

In dat model laat je dat beest weer lopen Slechts 2,5 per uur ... maar wel in knopen…

“Zet je verwarming maar op negentien, en slechts op vijftien graden in de nacht”, Maar ‘het klimaat’ ligt niet onze macht, Al die adviezen houd ik voor gezien. Dus hoor ik weer dat dwingende geluid, Dan zet ik vlug de knop niet óm, maar úit!…

je streelde 't zonlicht dat kuste lief je wang verleidde je zo de lente dat duurde niet te lang bloemen gingen blozen bomen spontaan in knop je danste en vierde jouw schoonheid daar ten top je omarmde de zomer wat bruinde zij jou verlangend naar de herfst kwam zij toch al gauw daarna volgde de winter ijskoud streek ze neer betoverend…

"Je had je slecht geschoren"…

Haar benen snellen voort op het duinpad naar de zee opgewaaid zand dempt haar woeste passen de ogen gesloten voor de schoonheid van een nieuwe lente strikt zij haar zinnen in een knoop ontworteld en verbijsterd vertrapt zij schelpen nietsontziend verbrijzeld zij het heden en swijlens nieuwe scheuren worden geboren lijmt ze het verleden…

ik geef je een bloem nog altijd in de knop het groen tiert welig mag die nog even in je handen bloeien of geven we het op jij kent de kleur en ik de geur in samen bloeien ik opende de zon in de eerste lente die jij won we hebben eindeloos gezomerd elkaar geoogst maar nu het herfst wordt blijkt winterslaap een schrale troost…

Op vleugels van de lente laat ik mij dragen door kleurrijke strelingen voor het oog, die vanuit zwarte gronden mij betoveren Mijn wintergaap verandert in een voorjaarsglim, de dorre maanden lijken slechts een hersenschim Wéér is het de lente gelukt om mijn gevoelens te veroveren.…

Naakt door slechts de naaktheid, omgeven door slechts de omgeving, verbannen door slechts de verbanning. Ogenschijnlijk de knopen geteld, keer op keer de pyromaan geweest, stilistisch te werk gegaan, maar ik ben geen inboorling.…

gisteren kon ik huilen een explosie van verdriet in de bescherming van jouw armen veiliger kon het niet vandaag zal ik nog treuren heelt de tijd mijn wonden en laat jij mij beseffen wat ik heb teruggevonden morgen zal ik koesteren als dierbaar relikwie om wat ik was verloren maar in jouw ogen zie…

Het vuur in hem Staat op punt van doven Sintels her en der Liggen triestig na te stoven Vonken onder as verborgen Wachten op zijn levenslucht Om opnieuw te kunnen branden In torenhoge vlucht Anderen vaak gekoesterd In de hitte van zijn haard Het eigen vuur nooit opgerakeld Is het schemer dat hem aanstaart Als duisternis gaat heersen…

smeekten om wat tijd hij droomde honderdduizend vragen in onbekende talen waar ongevulde magen in sterk vervuilde zalen vol troosteloze kinderen het dromen blijvend hinderen hij droomde honderdduizend gedichten in eindeloze nachten waar sprekende gezichten op een antwoord wachten vol liefde, vertrouwen, hoop ... hij droomt zich in de knoop…

vijftiende kwam uit amerika bericht houding was voorbij image building je moest bouwen via acts naar een verbeelding van jezelf vandaag bedacht ik dat ik me vaak nauwelijks een houding kan geven ook geen houdbaar imago heb gebouwd acts zijn uitgekauwd zo schuift een mens op met de vraag wat schuilt er nu eigenlijk onder de knop…