4315 resultaten.
mond toe
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.236 hou je mond,
want je woorden zijn als stenen,
en je raakt me hard; raakt mijn hart,
raakt mijn romp, mijn hand, mijn benen.
Het is ongezond.
En zo je me hier ooit vond:
met te grote schoenen want ik had nog veel te lange tenen.
was ik toen verward, later kwam mijn part.
Met je woorden zo hard dat ik niet anders kon dan wenen.…
De rode mond
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 84 ik had een
armvol zwaaien
al ten afscheid
vastgelegd in voorbij
je lach en
lichte huppelpas
pasten daar
naadloos bij
zo was er ook
het glas met de
rode mond die
jouw lippen had
dat altijd
halfvol en jij
slechts lichtjes
aangeschoten was
nog is er het
geroezemoes van
lieve vrienden
onder elkaar
sprekende ogen en
de…
MOND DOOD
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 759 Als je niet van het leven houdt
en alles je benauwd
vertel het mij liever niet
Als je ten onder gaat in verdriet
en je niemand meer ziet
vertel het mij liever niet
Als je wilt springen en dansen
dan keren de kansen
ik ben er die op je wacht
vertel het mij, de hele nacht…
Met een glimlach om mijn mond
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 1.153 we afscheid namen
Was het goed, geen ziel verscheurd van pijn
Maar m`n liefste nu ben ik alleen
En denk nog veel aan jou
Soms met een gevoel van verdriet
Maar meestal met een lach
Wat we hadden was zo fijn
Misschien niet hetzelfde voor jou of mij
Maar wel met een intensheid gedeeld
Nooit spijt, wel gemis
Met een glimlach om mijn mond…
Hun monden verstomd
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 394 De pijn van het gemis nog elke dag
zo zwerf ik als wees de wereld rond
nooit meer dat welterusten lieve kind
voor altijd en eeuwig hun mond verstomd.…
het tuiten van je mond
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 318 Je tuit je mond
haalt adem om
te spreken?
te zingen?
Er is
'n wachten
op de loop
der dingen
Alles zou rond
zijn
als er woorden
kwamen
Alles zou rond
zijn
als er noten kwamen
noten op je zang
Ben bang
dat er stiltes
zullen vallen als kralen
van 'n gebroken ketting.…
snoer hem de mond
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 497 snoer hem de mond
roept men van verre
hij is het niet waard
behandel hem als een hond
of schiet hem naar de sterren
gebruik je macht
om te onderdrukken
en sluit je geweten stevig af
met gezag zal het niet lukken
kortwiek hem als straf
eerst was hij welkom
werd luidkeels toegejuicht
echter het weer draaide
het volk morde:
ontneem…
Wat uit de mond komt
gedicht
2.0 met 18 stemmen 5.042 wat uit de mond komt
zijn alleen maar woorden
vleermuizen botsend tegen het niets -
de gedachtengang van een grot
naakt zal ik uit het duister treden
en dan blind de zon omhelzen
de gedachtensprong een schot -
zo draait een mens de wond uit zicht
[Vert.…
Zoek niet naar mijn mond.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 889 Zoek niet
naar mijn mond
vraag niet
waar mijn handen zijn
in gedachten
zijn ze daar
waar ze horen.
Ze zijn bij jou.…
Ode aan de mond.
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 792 Jouw mond
vormt beweeglijk
de woorden,
volle lippen.
Licht trilt een
mondhoek.
Mooie sensuele,
plooibare mond,
vol melodieuze
klanken,
schaterend soms.
Volle rode lippen
gerond in stille lach,
steeds wisselend
van vorm, vol kleur.
Zo soepel,
warm glanzend,
speels lokkend.…
Zo jouw mond
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 619 wanneer schemer zwijgend
laatste fluittonen dooft
kruipt de zon onder het gras
gaapt nog een keer
legt zich neer bij de nacht
zo jouw mond
de mijne in zinderzinnen spreekt
en ieder woord zich eindeloos rekt
strekt zij vogelvroeg de morgen
gaapt nog een keer
verdaagt de droom zojuist ontdekt…
De mond gesnoerd
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 313 roddelmachines
in het dorp
schande en leugens over haar
en haar familie
rond bazuinden en verspreidden
spraken haar ogen
zei haar lichaam
voor hem de ware taal
zeggend
ik heb mezelf voor jou bewaard
hij was de enige
die in haar geloofde
glas helder als kristal
fonkelde hun liefde
voor elkaar
zo snoerde liefde
kwaadaardigheid
de mond…
Mond vol
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 188 En dit alles zie ik, lees ik, en denk ik op m'n maag,
met een mond vol vlees. Ben ik gek geworden?
Is iedereen gek geworden? Heeft God een ochtendblad?
Is filet americain mensenvlees? Is er bloedbadschuim te koop?
En hoe lang zit ik hier nog met mijn mond vol
maden, gewoon zoals elke dag aan het ontbijt?…
Bij monde van de Schelde
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 491 ontnemen ochtendnevels zicht op andere kanten
stoeien kleine golfjes voor de boegen
weten stoere mannen wel van wanten
als loodsboten door golven ploegen
krijst in ruime luchten meeuw
ziet in het verschiet jouw laatste friet
op het Bolwerk staat fier die beroemde Zeeuw
ontlokt het lome zand de andere een geeuw
daagt een storm het water uit…
Met huilende mond
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 541 zagen door mij,
als van een onbestaand mens
In hemdje met jeans, als kledij
uitte zij haar zwijgende wens
Stille woorden, zonder klank
zweefden uit haar droge keel
Dan week ze van de mistbank
haar blikken nog even irreëel
Ze keek mij zonder ogen aan,
of geen van ons twee bestond
Innerlijk had ik haar verstaan
stille ogen en huilende mond…
Droog in mijn mond,
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 244 Ze liet haar kleren
vallen, natte afdrukken
van haar voeten in het
zand en in terugwijkend
water, de zee leek moe,
eb viel droog in mijn
mond, vingers schreven
vier woorden in de lucht,
ik voel en ruik je huid,
je haar, je lichaam tegen
het decor van de getijden,
golven murmelen tevreden
met zichzelf en ons en je
weegt die stem…
Een felrode mond
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 255 het brandt in je
zie de vonkjes
in je ogen lichten
je ademt
kleine vlammetjes
uit een felrode mond
vurig zijn
je kussen die mij
snel doen smelten
jouw handen schroeien
in een liefdevol gebaar
teder mijn koude huid
wat koel begon
is nu een laaiend vuur
liefde in het eerste uur…
Blad voor de mond
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 adempijn
bladeren op de wonde
ter bedekking van Uw schaamte
nochtans bitterzoet van stroperige hars
onderhuids door milde hand beroerd
Gij, die het zand van de dooddoorlopen stad
in straatstenen snoert
Uw bomen groeien door - blad voor blad…
Open mond
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 334 Met open mond schiet jij voorbij.
Jouw parfum gaat als een walm rond.
Maar zo snel vervliegt het door de wind.
Als doel schiet je langs mij met open mond.
Een opvallend sieraad bedekte jouw hals.
Je schiet voorbij als inspirerend metafoor.
Met open mond zonder opzichtig te staren!
Galmde je uiteindelijke zucht tegen mijn oor.…
een mond vol
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 72 hij kwam
niet uit zijn
woorden
het nam
te veel tijd
in beslag
hij greep
uit de lucht
naar zijn adem
zonder
ontsporing kon
hij niet praten
een mond vol
verlamde woorden
deed hem vloeiend
schrijven over
alles waarvan hij
niet spreken kon…
Mond gesloten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 206 Het verzwijgen van het kriebelen
in het merg, het fluisteren van goden
geruststellend wreed, de toekomst wetend
volmaakt als een cirkel met licht
van een bloedrode maan
Troost vinden in de zekerheid dat er
een einde komt aan elke droom
elk leven en de weg ernaar toe
Het belangrijkste is, lichaam loslaten
blijf bij je standpunt en zweef…
je lippenrode mond
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 560 verschijnen
in een lach
een oogopslag
treed heel
zachtjes naderbij
een uitgestoken hand die
slechts mijn woorden vangt
als ik je raak vervaagt
het beeld, mijn droom
heeft weer eens nu gespeeld
in lang verwachten
toch ben ik nooit
teleurgesteld want in de verte
loop je weer in blond, mijn ogen
zoeken immer naar je lippenrode mond…
een blad voor de mond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 je hebt ze moeten loslaten
zoals je aan het eind van elk jaar doet
je zult nu een poosje niet meer
fluisterend ritselend tegen ons praten
omdat je nu rusten moet
nieuwe krachten bijeen verzamelen
om in het late voorjaar aangewakkerd
door de wind jouw grieven ons weer behoedzaam
via verse bladeren toe te kunnen stamelen
hopende dat je ooit…
een glimlach om mijn mond
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 4.133 flarden mijn gedachten
ik laat ze drijven
zomaar zonder zicht
totdat ze bomen raken
condenserend aan
elkaar gaan haken
glanzend in het licht
mijn dromen hangen
druppels aan de bomen
in een zacht ontmoeten
met geluk op kousenvoeten
ik weet dat ze gaan vallen
ze spetteren dan stuk
maar het water op de grond
brengt een glimlach op mijn mond…
van dorstigdroge monden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.294 dromen op de
maandagmiddagzit
het weekend is al uitgeblikt
de etiketten tonen de bullshit
van dorstigdroge monden
ik heb de blikjes weggegooid
geplet omdat de ogen
de verhalen niet konden geloven
slinks en sluw het paaien, woorden
klinken ruw en zonder mededogen
er is geen wijsheid in de man
als de kan naast glazen giet
alleen een eindeloos…
(Mond)kappen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 93 In één van covid zwangere seizoenen
Surrealistisch stil, haast ongekend
Ging men, qua huid gedepriveerd, ontkend
Bij Vindicat niet kappen maar ontgroenen
Bizar, pervers en shocking turbulent
Vergeet dit covidjaar maar, corpsstudent!…
De mond gesnoerd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 40 Mooi niet,
ik heb juist goed geboerd
Me parlevinkend
in het zweet gewerkt
In 't Verre Oosten,
maar zoals u merkt
Wordt mij als crimineel
de mond gesnoerd
Als iemand vraagt
hoe zit het met die kappen
Ga ik alvast een voorraad
flappen tappen…
een mond zonder gezicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 750 onbegrip maar sluiert
slechts haar eigen mist
het stugge linnen gidst
je streken in gebarentaal
nagelt de verkeerde kleuren
zonder mededogen aan
de paal en woede kwast
zo haar penselen kaal
stemmen worden krijsend
opgezet schaduw heeft
zijn valse tonen afgelegd
het doek door jou gedicht
schreeuwt stille woorden uit
een mond…
DE MOND BEELDT
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 Tientallen eeuwen her zag men
in het warme Oosten
soms zeemonsters opduiken
potvissen spoten hun damp
de krokodil verliet
dikwijls het water
verruimde zijn roofgebied
wonderlijk!
zo 'n enkele slang
of hagedis zweefde eens
tussen twee boomkruinen
dieren schiepen in landen als
India China en Japan
schone vertellingen
waarin gestreden…
kus zonder mond
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 57 als ik een foto maak
leg ik het heden vast
zonder te bezitten
neem ik een voorwerp mee
zonder aan te raken
herinner ik een gezicht
ogen, een mond
zonder kus
vermom ik afscheid
als eeuwigheid…