Alle inzendingen over ogen OR lachen OR klanken

je lach straalt warme mensenliefde ogen vangen ons met vlammende kleurrijke energie jouw zachte raken tintelt en laat lente weer ontwaken jij bent de zon op het nachtelijk feest jouw licht is niet uit geweest…

O horizon van ogen, Op Gods onpeilbaarheid In ommegaande bogen Uitzicht ondeelbaar saamgereid Uit watereêlste stenen, Elk in zijn zuivre kleur, In lachen en in wenen Tot vensteren doorschenen Op alle goddelijk gebeur...…

De zachtheid van mijn kus, De verschijning van mijn lach, De verleiding naar mijn passie, Het pluspunt van de dag, Het krulletje tussen mijn streepjes, De harmonie in mijn weg, De lust van mijn hartstocht, De klank in wat ik zeg.…

Geen ster hoog aan de hemel, terwijl de lach verzinkt in weemoedige klanken. De aarde fragiel als een vlinder... Mensen beven tussen grauwe wolken en dor gras. In het park geen rode rozen, alleen dode gele. En in vele ogen tranen zichtbaar of verborgen in een tijd van wanhoop en zorgen.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

praten kan ze nog niet een klank lijkt soms een woord ze kijkt met grote verbaasde ogen wat heeft haar rust dan verstoord zoëven lachte ze, kirde ze waar je geen genoeg van krijgt nu huilt ze tranen met tuiten een klank die alles overstijgt ik troost haar, neem haar op stil maar kind, wat is er dan ze schudt na tegen mijn borst ik krijg…

klanken zijn toon overschrijdend een tweede dimensie vult de muziek zoals zon zomer speelt in het blond van je lokken wind je lach verdeelt in golven die wit blijven vlokken een branding die bruist in het grijzende blauw van stralende ogen heb voor jouw melodie gekozen de dimensie van liefde doet ons nog steeds blozen…

Een glinstering van een gevallen lach. Een oog valt dicht, een laatste glans. Rolt naar beneden zonder te vallen. Ik zie de wolken in je ogen. En hoor je naam als een zachte fluistering. Een zachte klank weerklinkt als een echo voort. De glinstering uit jouw oog valt op mij. De band die zo ontstaat verbindt ons.…

lief schreef een droom haar verhaal in de mimische spieren van je gezicht in heerlijke ontspanning liep jij door de wereld van ginds waar ook je lach zonnetjes bracht in kleine klanken klonk de tijd van vele generaties zonder strijd en spijt in gelukkig samenleven toen remden je ogen en in een langzamer bewegen kwam je tot…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Nu is zij dood - - haar kleine hart kan niet meer zeggen wat het mart, en beide ogen zijn gedoofd; ‘k heb in hun gloed heel lang geloofd; haar lippen zijn van klank ontdaan, nu zij voor goed is heen gegaan. Zo sluipend stil is zij verdwenen; zij ging voor altijd van mij henen het leven in, dat flonk’ring bood… Nu is zij dood!…

waar zou dag heen gaan die opluchtenden zuchtende wind die langs mijn wangen streek woelde om de donkere stilte te verjagen met een boog om me heen ogen die niet zien wilde de sluier van de ogen die roerloos lach zong de klok zijn sonet opgelucht van blijdschap of zwaar met lage zwaare klanken m'n haren zo zacht dat niets vergelijkende…

Flarden tot rozen Binden in de lente liefst Met sprankels kleuren…

Zoals je me aanraakt maar even mijn wang beroert vingertoppen op mijn huid, zo zweeft soms een klank tegen me aan vervolgt zijn baan of blijft me bij. Ik laat ze zo. Niets wordt tot woord. Zo zijn ze het mooist.…

Ik hou van de weemoed in een lied als van mijn lichaam dat zich buigt over het jouwe en met fronzend reiken zich verzucht…

er is zuchten van gene zijde ze stuurt klanken die ik nog nimmer hoorde vrije taal naar eigen hand ze legt haar bloot in duistere onbekende driften evolutie kent geen stilstand in de trein van creativiteit scheppend in kansen laat zij de wereld vollopen in wijsheid van krachten zo zal het zijn……

De klanken van de zomer, zoemen voorbij mijn raam De lichte tonen beroeren het gras De muzieknoten van de herfst zijn in aantocht Te horen aan de blaadjes die vallen De zware galmen van de winter, komen er achteraan Maar voor we ’t weten, zal de symfonie van de lente Weer hoog in de top veertig staan.…

Ademloos luister ik naar zijn betoverende klanken als hij met dansende vingers de witte en zwarte toetsen bespeelt m'n hart zacht streelt vertelt hij het leven in hemelse tonen met z'n virtuoze spel zo subtiel en word ik meegenomen naar het diepste van m'n ziel Ode aan Ludovico Einaudi die in Carre een soloconcert gaf op 7 december…

In mijn hart zweefden akkoorden ze dansten van vreugde, maar bij het verdriet verstilden alle klanken. In mijn hart klinkt nu een lied vol met warme zachte tonen, samenspel van het gelukkig zijn.…

En menigeen en een en een Van homogeen naar molensteen Eerst vrij en blij dan zij aan zij Een eendenei en weer een ei en Dan nog een en dan alleen Van luchtkasteel naar groen en geel Van zielsveel naar pikhouweel Meestentijd steeds weer strijd Van sluitertijd naar eenzaamheid Machtssystemen afscheidnemen Van lief naar leed naar hartenkreet…

Hier op de kast staat nog onze foto, lachende gezichten ogen die stralen wij samen, een liefdevol moment verankerd in de tijd. In gedachten hoor ik nog jouw stem, tussen de chaos in mijn hoofd van het niet begrijpen, droefheid in mijn hart voelt als muziek zonder klanken.…

Helder en brons van toon klinken de klanken uit de klokkentoren van de kathedraal, zijn dat werkelijk de engelen die zingen? ja, het is een zich steeds herhalend verhaal.…

hoe kan je onmenselijkheid begrijpen wreedheid nog dieper dan zonder grenzen stilte in alle mogelijke vormen wanneer de dood er niet meer toe doet het kan niet ik zwijg uit respect meer dan één minuut 1,1 miljoen keer ween ik zwart Auschwitz-Birkenau 20 februari 2012 (4)…

Onduidelijk doch scherp gesneden kerven de laatste zinnen vloeiend langs vochtige stromen bloedige werkelijkheid vertrouwen stil verbonden met gisteren tekent sommige lijnen met wazig zicht verblind door klamme mist verscholen achter donkere wimpers ogen diezelfde ogen grenzeloos pijn en verliezen op een zelfde moment de lach…

De wijzers schrijnen verder, en de klanken bereiken hun grens, de tonen voor jou bereiken hun ouverture. Wanneer ik mijn ogen sluit voor de kou en de waarheid, zie ik enkel ogen, zomerlucht blauw, en zijn lach. De klok begint achter te lopen, mij laten wetend, vertelt me dat mijn herfst al voorbij is, en ik zag enkel blauw.…

Nu is zij dood - haar kleine hart kan niet meer zeggen wat het mart, en beide ogen zijn gedoofd; 'k Heb in hun gloed heel lang geloofd; haar lippen zijn van klank ontdaan, nu zij voor goed is heen gegaan. Zo sluipend stil is zij verdwenen; zij ging voor altijd van mij henen het leven in, dat flonk'ring bood ...…

ik wist niet of jij lachte of zong maar zag dat je blijdschap ontsprong in geluid waarvan je mond klanken moduleerde van binnenuit vloeiend leken woorden te dansen op eigen muziek die in melodie de lach overnam met vrolijke refreinen zag je ogen dirigeren uit een stralende ik voelde hoe jij mij charmeerde in dat dialogisch…