130 resultaten.
Het schouwen en het schouwspel
gedicht
3.0 met 35 stemmen 12.254 Vanuit het onbeweeglijke
is de beweging
zij gaat in cirkelgangen
die geen ruimte zijn
haar vloeden in de tijd
zijn beelden van het tijdloze.
Slechts in de as beleefbaar.
Slechts in het punt volstrekt.
Ter plaatse roerloos, het schouwen.…
amour perdu
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.207 ik kijk versuft naar wat je achterliet
een half gerookte sigaret, het lege glas
wat kruimels op de keukenvloer
hoor nog de toon waarop je sprak
de deur die zacht gesloten werd
zelfs de hond bleef onbeweeglijk
liggen in zijn mand
alsof je even om een boodschap liep
nooit echt verdwenen bent…
tijd
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 573 wagens opgeladen met tijd
gereed om uren en dagen mee te vullen
dusdanig rondvliegend
onbeweeglijk trillend
zij kennen geen pauzes en siësta’s
zij voeden het beeld
van elke gebeurtenis
lang verwacht als wijsneus
laat het zich rondrijden
in ruimtes van levendigheid
waar mensen haast geen tijd
meer voor elkaar hebben…
Niets van vermetel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 207 De grootste vrees van
nevels en sluiers
is de dans van een storm
die het dode hout
komt wegblazen
Wij zijn veelal door
een dwaze waas getemd
doch blijven van binnen
helder en ongeremd
In schimmen soezen wij
in onverwachte vertrekken
in dampige dimensies
totdat de onbeweeglijke dood
transparant opstaat.…
Ons vader
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 245 ik weet nog waar het was
zo ongeveer, een plek van
bomen, schaduwen, het bos
en de onvindbare auto
het was aan vertrouwde hand
op weg naar een verleden
voorbij de bocht, de splitsing
van wat komen zou, ver weg
leek onze tijd zo onbeweeglijk
als druppels van het ogenblik
- nu de hemel in de avond valt
ben ik net zo oud als jij toen…
Grijs artistiek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 297 hij schuifelde
zonder houvast
geruisloos want
de stoep was nat
zijn armen
onbeweeglijk in
een lange regenjas
handen in de zak
zijn haar
grijs artistiek
en op de schouders
zo kruiste ik zijn pad
een trotse kop met
felle blauwe ogen
een scherpe neus
mediteraan gebogen
hij lachtte zon
en jeugdigheid
de regen maakte in zijn…
Top euforie
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 98 Met machtsvertoon kon je domineren
zelfs een samenspel maakte jou niet klein
na dat onbeweeglijk beeld in de greppel
kon je nu euforisch als winnares aan de top zijn.
Chauvinistisch zag ik jou al op het podium
maar met de kennis is nu jouw prestatie bizar.…
wonder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 het wonder zit in
het alledaagse
zegt Jan
hij ziet het in
de eenvoud van
de buurjongen die in
al zijn gewoonheid
een buitengewoon
bijzonder man is
Jan gaat in zijn
droom terug
naar de kwekerij
de bron waar zijn
onbeweeglijke vader
met de gieter een broesje
aan de planten geeft
het wonder zit in
het alledaagse
zegt Jan…
Zomeravond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 114 De stoelen staan onbeweeglijk in de tuin,
Boven is de heldere lucht.
De beelden van de dag
Gaan over in de zomernacht.…
alsof
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.250 je ziet er wat
bleekjes uit vandaag
ik zie het wel hoor
die glimlach van jou
die door wil breken
alsof je ’t niet uithoudt
zo onbeweeglijk
stil te liggen
elk moment gaat knipogen
overeind wilt schieten
proestend van de lach
het is maar een grap
je bent zo mooi
zoals je bent
zoals je meer dan
ooit naar bloemen ruikt…
uitgerangeerd
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 571 eerst viel hij me niet op
een lange gestalte gebogen
naast de grijze container
toen ik dichterbij kwam
was er een teken van herkenning
even glommen de ogen daarna
kreeg zijn blik iets triests
onbeweeglijk en nietsziend keek
hij in een eindeloze verte
achter op zijn jas een briefje:
van hogerhand bij grof vuil
gezet niet aanraken a.u.b…
vakantie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 237 Voor mij de wereld
die zich ontvouwt,
onbeweeglijke zon.
Dan
even later......
Balans van duizeling
weegt mijn schaduw
meer dan de rots?…
In open wind
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 717 wanneer je gaat
verder loopt dan de middagzon
verslaapt de dag zich
omgekeerd
ik zing doorheen de afspraak
en druppel tranen
afwezig
in de dichtstbijzijnde lucht
onbeweeglijk ontstaan
verdoofde blikken
in het luisteren
naar een synoniem
op je rug draag je
de maan, liefde voorbij
een schuivend vergezicht
het voelt als leegte…
Duisterling
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 141 Ik ben een duisterling geworden
in zwijgende stilte van jouw dromen
ver weg op het eiland in woeste zee
voel ik soms jouw verlangen in ochtendgloren
strijk ik de plooien van mijn overhemd weg
opgewekt, goed gehumeurd, en renteloos
beweeg ik stilte naar gedroomde bergen
maar die zijn er niet op het vlakke land
van jouw onbeweeglijke, stoute…
Troost
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 129 Waar komt wilskracht vandaan,
wanneer ik onbeweeglijk raak?
Wie toont me het pad terug,
wanneer ik van de weg af wijk?
Wie is het toch die me ziet,
wanneer ik in de spiegel kijk?
Wie is die geheime observator?
Waar woont die stille ziener?
De waarnemer, de luisteraar.
Wie is de dichter?
Wat het ook zijn mag.
Wie het ook weet.…
Natuur
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 220 Het is hemels wandelen
in dit helder warme licht
schaduwen spelen als kinderen
onder dwalende wolkenlucht
bomen blozen onbeweeglijk
als stoere nobele reuzen
met bloeiende natuur
in al zijn groeikracht
dringt de zon
door clichés
van eigen schijnsel
vol wonderbaarlijke energie
zonder woorden
in zijn daadkracht
als stille getuige
van wat…
aan wal gedragen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 322 ik laat mijn vogels vrij
gisteren en vandaag
onbeweeglijk zwart
in diepte, zee en velden
schaduwen verliezen naakt
de oevers aan mijn zij
waar ik mijn stem laat spreken
ik kan nooit meer zijn
laat me daarom varen
naar uw spiegelken
van lichte dromen
waar gij me zuiver
laat rusten in
de cadans van
lieflijke woorden
---------…
Mijn linkerhand
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 441 Woorden rekken zich
door mijn ribben heen,
zinnen buigen zich
over mijn romp,
bewegend
naar de overkant,
liggen gedichten
reeds te wachten,
onbeweeglijk in
mijn mond.
mijn hoofd wacht enkel
nog op mijn linkerhand,
beheerst schrijf
ik verder…
zichtbaar
voor mij alleen,
adem ik
vel over been.…
nachtprins
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 540 zijn schaduw
onbeweeglijk boven
me, geen mond
beweegt
het antwoord geef
ik, zonder vraag.
voor jou ben ik
totaal, altijd.
ik geef mezelf
in handen van mijn
schaduwprins
mijn lot ben jij…
Voorspelling
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 599 De uren raken niet verder
of meer, zoals roesten gaat,
gestaag maar onzichtbaar
door verblindende traagheid
gestold staan de cipressen
rond de rimpelloze vijver
ze leest roerloos in de bladstilte
van de verkoelende avond
veraf dooft een licht
ze sluit haar ogen om beter te zien
en dan
wanneer de totale onbeweeglijkheid
poëzie is geworden…
Tranen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 211 De tranen in mijn hart zijn opgedroogd
De wind nam de verhalen mee
En soms dan komt een kleine bries
En brengt ze weer terug
De diepe onbeweeglijkheid
Waarin ik woon en ben
Laat golven golven daar omhoog
Terwijl de diepte stilte blijft
Het stille diepe water
daar ben ik van gemaakt
Het is hetzelfde water
als traan en golf en golf en…
Goed volk hier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 zij wisten de
deur op een kier
maar het goed volk hier
had in geen jaren geklonken
het werd te vroeg donker
gestommel beneden
gekraak van de trap
de deurknop bewoog
maar gaf geen entree
aan wie er ook was
verschrikt in stilte
keken zij elkaar aan
onbeweeglijk lieten zij
de minuten gaan in
hun angstig verblijven
de gast was verdwenen…
reizen (2)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 221 het trage tikken van de klok
benadrukt statig de gestolde stilte
op zondagmiddag is mijn venster
op de wereld de doodse eindeloze
straat waarin zelfs de hond
zwijgt en slaapt
het hart kan de oppervlakte
niet bereiken om op de tong
te liggen
in deze onbeweeglijke uren
glijden mijn ogen voorbij
de horizon naar de eindeloze
sterrenregen…
Meditatie
gedicht
2.0 met 19 stemmen 14.007 Geen rots geen ster geen waaien en geen wiegen
doch overal het loerend water onder zee
geen vis geen vin geen stilgezonken schip
alleen het groen, het onbeweeglijk net
waarin mijn adem stokt, mijn hand niet meer durft dwalen.
En alles valt nu stil: mijn bloed, mijn blik
mijn blakende gedachte.…
Najaarsochtend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 617 Een Keltische mist polijst de uithoeken
restanten dwalend duister verdrinken
in het binnendringende morgenlicht
boomkronen, in onbeweeglijkheid
gevangen, spiegelen de herfstkleuren
De leegte wandelt met een glimlach
door de kalende akkers
hier waar de taal de dagen raakt
worden de woorden buigzaam
er is slechts licht voor een enkele stap…
twee vuilniszakken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 Daar staan ze
doodstil in de regen
twee onbeweeglijke schaduwen
onder de lantaarnpaal,
je zou ze zomaar binnenhalen
die opa en oma
wachtend op de bus.…
Onbestemd Seizoen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 420 Je zei dat het harder gaat waaien
Telkens wanneer ergens een lichtje uitgaat
Dat gaf me een eenzaam gevoel
Het leek alsof jouw hele leven was verzonnen
Vaak stond ik voor je raam
Meestal bij schemerdonker
Tussen proza en vervallen poëzie
Dreef jouw slaap op wolkjes
Bij jou was alles onbeweeglijk
Geen zucht van niets geen rilling
Een eeuwig…
Onbestemd Seizoen
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 921 Je zei dat het harder gaat waaien
Telkens wanneer ergens een lichtje uitgaat
Dat gaf me een eenzaam gevoel
Het leek alsof jouw hele leven was verzonnen
Vaak stond ik voor je raam
Meestal bij schemerdonker
Tussen proza en vervallen poëzie
Dreef jouw slaap op wolkjes
Bij jou was alles onbeweeglijk
Geen zucht van niets geen rilling
Een eeuwig…
Geen bloem of vrucht
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 407 afgestorven boom
zie ik die struik
ooit droeg ze
vruchten
nu liggen er alleen maar
bladeren
die krampachtig
het onkruid
bedwingen
met stuiptrekkende
trillingen
op de vlakke grond
breekt
het beloofde land
en snoeit
ruw
met wilde uithalen
de brandende wraak
uit ieder slagend uur
dat zich rauw en bitter
vastklampt
aan de onbeweeglijkheid…
inscriptie
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 186 zwijgzaam
-er zijn er zoveel voorgegaan-
sta ik in de rij van dromen
dagen gaan voorbij
ik verzin mijn slaap op schrift
maar glijd niet verder dan de steen
die elke kleur ontkent, elk teken
hoekig en eindgebonden
de wind bijt, het museum sluit
wegens zekerheden en onbeweeglijkheid in deze wereld
later, na de regen
denk ik
waarom…