16843 resultaten.
woestijn
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.039 alleen in de zon
de vlakte
zonder branding
een sterk visioen
misschien
een luchtspiegeling
groeiend
verlangen
naar water
stikkend
in het koude zand
zonder later…
Woestijn
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 327 Verdwaalde tranen
doorkruisen uitgedroogd zand,
vermoeid en eenzaam…
in de woestijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 285 als ik roep hoor jij mij niet
het zijn jouw vroegste oren
waar in ik blijkbaar
dode klanken schiet
wat kan ik nog zeggen
als ik niet in het heden
kleuren kan schilderen
dan raak ik toch verloren
of wordt mijn tong
van woorden afgesneden
schoonheid dreigt
bij voorbaat te verwilderen…
Woestijn
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.516 De zon schittert in al z’n facetten
fel schijnend alsof ik jou overals zie
De wind wuift het zand om me heen
als je stem in liefdesmelodie
Droogte acteert het gevoel van hunkering
naar regen de tranen der zeldzaamheid
De melancholie van droogte overheerst het spel
regen is het antwoord de perfectie van deze drieëenheid
Handen gespreid ontvankelijk…
woestijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 142 blik op oneindig
en verstand op nul
zwerf ik doelloos
langs de vluchtlijn
naar de einder:
lusteloze grens
tussen grijze lucht
en braakland
in het zand
verwaait mijn spoor
in de verte
is de laatste luchtspiegeling
reeds verzwonden
tot leegte…
Het begon zo mooi...
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.028 waard om één moment met jou te delen
Het was zo mooi
Bijna te mooi om waar te zijn
Mijn trots
Mijn eer
Het gevoel
Het vertrouwen
Het verlangen
De liefde
Die glimlach
Alles is verloren gegaan
Door woorden
Door omstandigheden
Door het moment
Omdat ik het waarschijnlijk niet meer waard was
Pijn en verdriet
Dat is het enige…
Mijn gevoel..
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.367 Ik hoop dat je me op een dag
Op een dag zal begrijpen
Op een dag een arm om me heen slaat
Me vast pakken en nooit meer loslaat
Je kan me nu een aanstelster vinden
Maar dit is mijn gevoel……
gevoel
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.134 Ik weet dat ik geen prater ben
Echt gevoel dat houd ik binnen
En als ik dan naar woorden zoek
Weet ik niet waar ik moet beginnen
Ik probeer het altijd goed te doen
Sta voor alle vrienden klaar
Maar als ik zelf een schouder wil
Voelt dat van anderen toch wel raar
Ik sluit me op in mijn verdriet
Ban allen uit mijn dag
Maar plotseling gaat…
heimwee
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 153 Heimwee.
huilt in de nevel
van vervlogen momenten.
nestelt zich in alle hoeken,
en ijle leegtes
van duistere schaduwkanten!
Grillig tekent de regen
onduidelijke contouren
op de aangeslagen ruiten.
Nergens is te vinden,
een terugdraai klok!
De adem van brak geworden
woorden zweeft verder
door de mistige verloren illusie!
heimwee…
Wolk
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 93 Adem condenseert
tekent gevoel op het raam
één druppel zet koers.…
Onbemind 3
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 Ook ik ben het verdriet,
de stilte, het gebrek aan,
licht, ruimte, ontferming.
Ik zie springvossen paren,
en ik zie karkassen kraken,
kadavers branden,
dat het zich laat zien, staren.
Ook ik ga ongemerkt voorbij,
door de woestijn, en door
de consternatie.…
Onverstaanbaar
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 834 Een warme stille woestijn
sluipt langzaam in haar hoofd
Mensen staren en gebaren
Alsof geen van hen gelooft
dat zij kletterende watervallen voelt
niet hoort.…
Het leven.
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 450 In het noordelijkste dorp op aarde
In het graf van een stad
De gerafelde brand van de woestijnen
Waar niemand kan leven besta ik
En besta ik alleen
Mijn voedsel maak ik uit niets
Water uit marmer, vuur uit een rots
Gebrand, verhard, gelooid
In het lege blazoen van de wereld
Besta ik, het leven.…
Stilleven
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 627 in volheid van leegte
vormt een opgerekte schaduw
smalle strakke strepen over zand,
in uiteinden verbonden,
wijzend naar een verhoogd terras
daar, verder, onder azuur
waar zicht in ongrijpbaarheid landt
een transparant glas,
verguld met aangeslagen licht,
reikt over eigen lengte heen
opweg naar een bindend slot
echter door de zonnestand…
Fleurige parasols
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 346 En wie van
hen de glans van de woestijn doorstaat,
slaat bressen waardoor een brede
toekomst zich stromen laat.
Voor de kinderen uit Faranahé ( Haute Niger )
Ons bezoek in januari 2013…
Verdrinken in nergens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 En ik zou dwalen
in een witte woestijn
waarin de zon nooit ondergaat
en blanco een oneindigheid
mij zou beroven
van oriëntatie en denkvermogen
ik dorstig zou zoeken naar
letters die net zichtbaar
aangrijpingspunten
om mij omhoog te trekken uit
dit dodelijk moeras van nietszeggendheid.
Dit zou kunnen...…
De jagers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 267 is hij te laf
ik kan ze niet ontlopen
zij volgen mij overal
wanneer ik thuis vertrek
dan komen zij van stal
wie liegt vangt medestanders
wie zielig doet
krijgt krediet
het slachtoffer kan smeken
en krijgt dat vertrouwen niet
de leugen zit geworteld
in de aarde van
hun brein
zij blijven volgelingen
en ik roep
in een woestijn…
queeste
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 81 woestijnreiziger
zonder kaarten en wolken
zoekt waterwegen…
het erven van de dood
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 427 worden
uit de schoot van de woestijn…
Leestekens in een landschap
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 90 in het verrafeld landschap
aan de rand van het bestaan
zweeft een gier om de dode
ontdaan van het zware pak
gaf de dood hem vleugels
verdwenen verten
van zwervende gedachten
de tijd met duizend wijzers
uitgewist in de horizon
in de open levenloze ogen
het stukgehamerd hart
staat het landschap geschreven
laat in teisterende wind…
Spiegel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 616 Dauwdruppels op het gras,
zij weerkaatsten mijn gevoel.
Verdriet van mijn ziel.…
Verdriet is zeven sokken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 41 Ken je dat gevoel dwars doormidden breken als riet,
dat gevoel van even zie jij sterk als je bent toekomt niet.
Heeft intens liefhebben ons bleek vandaag even verlaten,
hebben zelfs de bomen en planten wolken dat in de gaten.
Want ken ook jij dat gevoel van even niets meer zien niet
geloven dat we aan het bloeien waren ook deze gevaren?…
Een traan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 Een traan geeft liefde
en verdriet.
Een traan toont je gevoel.
Vaak zie je ze,
soms ook niet.
Een traan, zo intens
in liefde of
verdriet.…
Droge olifant
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 446 de dorst werd nu wel erg
Na heel veel denken wist ze het
het waait vaak hard in de woestijn
dan verschuift het zand de bergen
dat zou het vast wel zijn
Ineens kon ze het water ruiken
het was nu heel dichtbij
was haar gevoel toch goed geweest
en trompetterde ze blij…
Dat gevoel!!!
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 2.442 Samen met het gevoel,
dat jij de enige bent,
met niemand die je begrijpt,
of je troosten kan,
of hetzelfde verdriet meemaakt,
of die je kan helpen
gewoon omdat ze niet weten
hoe het voelt om met
DAT GEVOEL
gevangen te zitten in een kooi!…
'n verdrietig gevoel...
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.075 Vandaag bekroop mij een verdrietig gevoel,
vreemd...een mooie blauwe lucht, de zon.
Begrijpt iemand wat ik bedoel?
geen reden dus..zoals de dag begon.
Ik heb zo veel, zou je denken,
te eten, een dak boven m'n hoofd.
Zo veel liefde te schenken,
wat heeft mij van dit alles beroofd?…
leegte
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.489 een gevoel van leegte
een gevoel van gemis
het is niet grijpbaar
er is niets mis
een beetje onzeker
een beetje verdriet
het is even anders
niemand die het ziet
een gevoel van leegte
afscheid nemen van
een gevoel van gemis
dus toch houden van
een beetje onzeker
straks weer voorbij
niet meer alleen
nee dan is het, wij…
Mijn vlinder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.005 Ik wil jou altijd om mij heen
zelfs als ik jou nooit meer zie
zonder jou is mijn hart alleen
en leef ik in valse harmonie
Jij mag mij altijd wekken
zelfs uit mijn mooiste droom
met jou wil ik dan vertrekken
met pure hartstocht onder stroom
Jij bent mijn oase in de woestijn
daar waar ik mijn gevoel neerleg
jij mag ook altijd mijn vlinder…
Bang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 220 Sprakeloos
Niet te bevatten
De controle kwijt
Wat doe je dan
Is er ergens hulp
Hoe lang wachten
Een warme blik
Medeleven vol begrip
Liefdevol word je benaderd
Ook door je buurman
Zijn dochter en zijn zoon
Maar dan weer alleen
In de woestijn van eenzaamheid
Je glijdt weg
Zinkend in drijfzand
Het geeft verdriet
Ze zien het bijna niet…
alweer vier jaar geleden..
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.149 alweer vier jaar geleden
jouw laatste woorden aan mij
jouw laatste lieve lach
die staat mij altijd bij
een gevoel van verlangen
een gevoel van gemis
en maar niet willen geloven
dat het verdriet is…