9473 resultaten.
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
SMAAKMAKER
poëzie
4.0 met 2 stemmen 438 Hier woonde ik, uur gewaar noch dag,
verloren in diep droomprieel –
tot ik veel vreemde steden zag,
en nam van ‘t grote leed mijn deel.
Ik weifel bij de tuinbank die ‘t
geheim van diepe stonden weet…
Was dit wellicht mijn laatste lied
van eigen lief en eigen leed?……
Geduld.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 405 Gelijk Gij niet gezegd hebt, toen Ge zocht
mijn ziel, verloren schaap, in bitter lijden -
een lijden met U groeiend door de tijden,
en dat zich, slinger-rank van doornen, vlocht
rondom uw huivre leden, tot het mocht
als dolken-kroon u door de slapen snijden:
‘genoeg! ik deed genoeg u te bevrijden!’…
De smaak van leven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 213 het heeft
de smaak van
leven verloren
kon ons
niet meer bekoren
in het dagelijks gebruik
het deelde
jarenlang de ruimte
waarin wij leefden
voelde vertrouwd
maar werd zonder
gebruikt te worden oud
afscheid was een
laatste aai en dank voor
het uitstekend functioneren
in nieuw licht
gaan wij wat minder en
meer duurzamer proberen…
Afscheid van een verloren tijd
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 2.939 Het einde van het leven
De strijd zowaar verloren
De lijdensweg geboren
Voor zij die achterbleven
Voorbij die mooie tijd
De stukgeslagen dromen
Wat had nog moeten komen
Het meest dierbare kwijt
Maar weggaan zal de pijn
De herinnering doch nooit
En vergeet niet, ooit
Zal men weer samenzijn
Dit zijnde in gedachten
Is dit nog geen afscheid…
Afscheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 969 Voorgoed afscheid moeten nemen, zonder
nog een woord, een blik, een aanraking.
Nooit komt het verleden terug, noch de pijn
noch de vreugde. Zo gaat het leven en toch
is de liefde gebleven, de liefde sterker dan
de dood, dan het afscheid. Het grote leven
gaat verder, met of zonder ons, maar glorievol
en teder.…
afreisgedicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 396 de zomer moe van zonuren
wacht op afscheid
het verval nabij krijgt straks
het wit van jouw huid
zijn seizoen
in de lange langzame trein
naar morgen gaan wij
als ongewisse reizigers
teloor in de tijd
op elk stopstation
raken wij eenbeetje
in onszelf verloren…
geen vaarwel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 831 ik wil je stem niet horen
wanneer ze afscheid neemt
op toonhoogte van brekend glas
vertelt hoe mooi het alles was
maar zwijgt hoe jij
dronken werd zomaar naast mij
schaamteloos een ander verleidde
een eind maakte aan ons beiden
de woorden die je zei
gaan wellicht verloren
maar de naklank van je stem
zal ik blijven horen…
Toen ik afscheid nam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 427 ze waren
om en om gelegd
de tegels
van ons pad
ik telde ze
in gaan en komen
kan het aantal
na jaren dromen
maar toen ik
afscheid nam
de tegels telde
ontbrak er één
ik draaide om
keek terug
het pad was gaaf
ik had geen haast
achter het juiste
aantal ben ik nooit
gekomen het bestond alleen
in mijn toen verloren dromen…
Het meisje zweeg
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.058 ogen en lippen
vol gekrast met verraad
van een verleden ver gezicht
waar maagdelijk kleine vingers
werden gefluisterd
in een tierlantijnen ledikant
toen zijn mond daalde
naar het poppenspel van
zweterige handen
en de geur vond
van een onbetreden
onschuld
nam ze afscheid
om wat ze verloor
er was geen sprake meer
van porseleinen…
Afscheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 635 Ik herinner mij jou.
Die schuine ogen van je
die ondeugende blik
met daarachter
dat immense verdriet.
Hoe ik mij steeds verbaasde,
over die vreemde combinatie
van levenslust en levensmoe.
Dat dwars door de pijn heen leven
terwijl je bezig was te sterven.
En nu, zonder jou
gaat de tijd gewoon z’n gang
zonder jouw oren
om mijn verhalen…
oudjaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 367 oudjaar, het is over
het is bijna gedaan
er resten je nog enkele uren
afscheid doet lijden
mijn hart doet pijn
velen hopen reeds op het nieuw
laten het oude onterven
ik kan het niet meer aanzien
zoals bij alles in het leven
is het ook voor jou zo…
alle schoonheid moet sterven
vaarwel …
tweeduizend zeventien!…
Prille liefde.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 292 Toen samen met jou.
Rode lippen, gras zo groen.
Zorgeloos die tijd.…
lichtjes
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 785 Blaadjes die vallen.
Bomen worden kaal.
Straten worden donker.
Laatste granen gaan door het gemaal.
Het gras wordt bruin en rot.
Donkere dagen komen eraan.
Traditie getrouw doet een ouder echtpaar de lichtjes aan.
Samen voor nog heel even...
lichtjes hebben helaas ook niet het eeuwige leven....…
De dichter en de nimf
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 706 Dan alleen in de
verloren zee…
Geen afscheid, maar een vaarwel ......
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.555 rest alleen
tranende stilte
Ik voel mij verloren
nu jij niet meer
bij mij bent
Mijn wereld stort in
herinnering
rondom degene
van wie ik houd
Ik zal waken
in de duistere nachten
die komen gaan
mijn liefste
ondanks de stilte
is dit geen afscheid
maar een vaarwel…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.822 Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer.
Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer.
Afscheid voor een tijd is niet fijn.
Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn.
Afscheid voor altijd doet verdriet.
Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…
als stille getuigen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 648 twee blauwe houten klapstoelen
achtergelaten op de vlonder
de boot in dezelfde kleur ligt
op zijn kop ernaast
ook op het droge getrokken.
gereed om ze op te bergen
voor een volgend seizoen
een nieuwe zomer….
stil kijk ik uit over het meer
het is of ik de echo hoor van
kinderen die hier lachten
zwemmend in het koele water
op de klapstoelen…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…
Winterdans
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 205 De rugzak
gevuld met
afscheid nemen
vertraagd elke
zekere pas
bladeren, gevallen
geven blote voeten
tot bloedens toe
nog niet haar laatste
dans voor schemer valt
wanneer morgenrijp
het zicht aanraakt
en wandelende mist
de wereld weer
laat verschijnen
wordt het ooit
zo grauwe verloren
in verstild wit
ochtendgloren…
Een schaduw van vriendschap
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 3.765 Vertrokken zie ik de lege schaduw vergaan tot een
afdruk van een verloren moment
en een afscheid
van een oude droom
die ik wilde delen
met de vreemdeling die
me wilde volgen
als ik zijn schaduw
met vriendschap
zou
vullen.…
memoreren
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 502 deze dag
gedenkt een nachtegaal en een dochter
de één verloor haar stem, de ander haar vertrouwen
in
wat werkelijkheid gebood
de zachte witte dood van vroege winters zweeft
langs alle warme woorden, waar mijn afscheid weeft
en ik gebied de lente
nog te wachten
op iets moois
als er dooi valt in december
valt een ster weer op haar plaats…
Muren kenden schaduwen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 244 met kaarsen
verloor de schemering
zijn licht
vlammen dansten
warmte en intimiteit
rond fraai gedekte tafels
maar de muren
kenden schaduwen van
mensen die worden gemist
waar vroeger het café
nog vol liep bij de reünie
speelt nu het gebeuren in zaal twee
het afscheid is weer zwaar
maar altijd zegeviert de hoop
op een weerzien…
teruggevonden tijd
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.642 ik vond de tijd terug
mijn verloren gewaande tijd.…
'Een klein beetje sterven...'
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 1.748 Ik ben jou nu verloren,
en mijn ziel zal blijven zwerven,
want wat ons afscheid betekende,
is inderdaad ‘ een heel klein beetje sterven…’…
Maandag
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 3.859 Het diep gesnerp van loden remmen
Vertraagt de pas, omklemt het hoofd
Zal dan weldra het waken stollen
En heeft, tot slot, mijn ziel gekloofd
Dan heeft de kim, de gewisse verte,
De dood gezalfd met mijn geduld
Wanneer mijn lust in ochtendmist,
Als in een rouwgewaad gehuld,
Afscheid neemt van vrije dagen
En ik ook dan fortuin verloor
Aan Charon…
AFSCHEID
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.465 Ik voel de snijdende pijn van verloren jaren,
van misleidende dromen.........…