134 resultaten.
vernis-sage
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 318 ik geef de tijd
aan een kunstenaar
als fijn zand dat schuurt over stilte
hij vraagt welke waarde ik wil geven
aan enkele uren houdbaarheid
wijzers en woorden stromen mij voorbij
koud en warm en af en toe
een traag verdriet
ik zie beelden bewegen
de zon komt op
en gaat weer onder
waarom antwoord je niet, vraagt hij
ik wacht op de…
laagjes vernis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 ben terug gegaan
heb de beschaving ontdaan
van laagjes vernis
verhalen geschoond
doeken uit lijsten gehaald
zonder retouche waarheid bepaald
in legenden en sagen
de echte vragen over
angst en doodgaan gesteld
er is veel verteld
van vader op zoon met
ervaring en leven als loon
kom ik wijs u de weg
in de talen van vroeger
is verleden…
De Kraai
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Kent al onze geheimen,
Zelfs de diepste die wij vergeten
Sterker zelfs hij heeft alles al geweten
De Kraai is een poëet en dichter bij het rijmen
Vanwaar kent hij al onze mysteries
Onze Heere heeft hem aangespoord
Mensen herhalen fouten in steeds dezelfde comedy series
De dader in de moordklucht is bekend en voor de Kraai gevlucht
Degene die…
Sage
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 De treurwilg in mijn ziel
is een beeld van marmer -
onbeweeglijk.
Ik volg de zwarte rokken
in mijn drang naar veiligheid -
onbekommerd.
Bij klanken van Chopin
breekt de stam in tweeën -
bevrijdend.
Domme slaaf van dikke torens
en zij rijgt mij aan haar mes -
genadeloos.
Ik kan de pijn niet helen,
het is groter dan mijn hart -
doodsbedreiging…
vernis
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 749 Stop mijn gedachten.
Ik ben als hout dat niet beweegt
maar leeft, en pas gaat
opvallen als het verjaart.
Wanneer het nut in twijfel staat
met het nieuwe in de rij wachtend
op zijn beurt.
Het dreunt als een zware regenbui die niet
wil komen
zomer die niet is.
En ik vertel het verleden waar ik
geen deel van heb uitgemaakt.
Het is…
Vernis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 147 Mijn huid is het vernis.
Dat is gehard in de strijd.…
Verveloos?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 118 Het daglicht in de duisternis maant
tot willekeur en schemering,de schaduw
valt over het ontmantelde huis, waarvan
alleen de trap nog over is, de laatste
stap te wagen over de verveloze treden van
de wereld, het verleden is getekend in een
voetafdruk van gebladderde vernis,alleen
de herinneringen en pijn blijven vers.…
barsten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 448 een flinterdun laagje vernis
product van mijn verstand
vormt een zwakke bescherming
emoties vreten het aan
onverwacht en onstuitbaar
barsten ze uit
in tranen
in woorden
in kleur
in slapeloze uren…
De Spookmajoor van Nijmegen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 Lang geleden leed
het Nijmeegs garnizoen
onder een plaatsmajoor
met onberispelijk blazoen.
Een echte dienstklopper,
een man van orde en tucht;
onder z’n ondergeschikten
gehaat en zeer geducht.
Zelfs de kleinste overtreding
werd zwaar door hem bestraft:
menig soldaat is door deze majoor
publiekelijk vernederd en afgeblaft.
Groot was…
Karolingisch Erfgoed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 Hij bond de strijd aan
met de Saracenen
De koene koning uit
het Roelandslied
Wie van hem afstamt
zegt de sage niet
Hij liet een harem
delen in zijn genen
De Christen-koning
werd gekroond tot keizer
Door zijn minuskel
werd Europa wijzer…
Gepaste rol
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 291 Woorden
spelen met gedachten
ook al zijn ze echt
gelogen en goud eerlijk
spelen woorden
een gepaste rol
In mythen en
in sagen
in verhalen en
mijn waarheid
zijn ze samen
engelen en heilprofeten
tijdloos groots
in heel mijn
leven…
de les
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 927 daar gaan ze
stil in de rij
zichzelf voorhoudend
’t is zo voorbij
de gêne, de schaamte
als fysieke pijn
bloot maar fier
om ’n voorbeeld te zijn
ontreddering diep verborgen
achter de laatste vernis
die hedentendage
weer onze verpakking is…
De Pep-droom van Van Gaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 216 De Mannschaft hat uns Fussbal sehen lassen
nun sage selbst, das waar kein loos gepiel.
Nach Pause nochmal zwei hereingesmassen;
als Trostpreis doch noch eine für Brasiel.
Die Manschaft hat uns Fussbal sehen lassen
Ja saag nun selbst, das waar kein loos gepiel.…
du rainlant sagu
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.018 ut was diep in du poldur
waar sij furscheen
nei, ut was geen koldur
un mait tur been
gehil bloot
en fel ovur beein
iederu somur
as du son saktu
kwam sai tu vorschain
alwaor sij du avont paktu
int dorrup
nabaigelegu
groeidu un grottu freeis
sou sij du mannu
verlaiju
en du klainu kinderu
un sortement van weeis?
du waiven settu un…
Astarte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 418 Ik droom
van oude tijden
gekerfd in een rots
mijn naam
Ik droom
in beelden en
in geuren
Ze kleuren
mijn verwondering
In mijn ik
weerspiegelen
de oude woorden
en de sagen
groeit de mythe
en de kracht
De ruïnes vormen
samenhang
de geheimen
mijn verhaal…
Schoongekrabd vernis
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 198 regelmatig hou ik een
afspraak met mijzelf
kijk of ik weer verdwaal
in mijn gehechtheden
wil weten of ik nog
genoeg om mij zelf lach
of durf te jammeren
als alles pijn doet
dan zie ik zonder masker
bezieling in de bron…
De tafel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 Zwarte brandmerken kwamen,
schilferend vernis
en was van kaarsen.
Je kijkt naar dezelfde donkere hemel.
En sterren.
Ik zit aan dezelfde tafel,
eet mijn bord.
Wrijf mijn palmen over haar nerven.
Het voelt aan als vertrouwd.
Als iets dat er nog is.…
Grieg's Noorwegen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 311 Wie luistert naar Grieg,
denkt aan Noorse sagen.
Hij ziet fjorden en bergen.
Hij hoort water stromen.
Hij ruikt sparren en dennen.
Hij proeft de zilte zee.
Noorwegen is avontuur.
Noorwegen is natuur.
Noorwegen is muziek.
Muziek van Grieg.…
Het zijn paradijzen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 ik wandel
door sprookjes met
een lach op mijn mond
kijk ernstig bij
legenden en sagen omdat zij
een kern van waarheid dragen
word licht
in het hoofd als
mystiek aan komt zweven
geniet van zinnen
waarin deze sferen
zo goed worden beschreven
het zijn paradijzen
voor letters en woorden
die al generaties mochten bekoren…
Sprookjes
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 467 Elke sage
En legende
Ieder sprookje
Elk verhaal
Gaat uiteindelijk over liefde
En het menselijk te kort
Vroeger is nu een vreemde ster
Een vreemd vijandig land
Met vreemde harde mensen
Harde stemmen
Harde hand
En de schatten uit mijn kindertijd
Als wrakhout op 't strand…
hemel noch hel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 262 verborgen onder een vernis
van zoekgeraakte woorden
staken we wat we zeggen wilden
in een nieuwe eenvoudige jas
we vergoten geen bloed
haalden niets overhoop
hemel en hel bleven ongemoeid
er was strijd noch gewoed
in de ontembare stroom van
die ingeblikte taal verloren
we de vurige woordenstrijden
van weleer…
Impressie van een schilder(ij)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 236 Een Pruisisch groen
van plant en bloem
De wangen wrijft
Hij vermiljoen
De schilder maakt
de ogen groot
de vrouw ernaast
een tikje bloot
wat zalm roze
en wit erbij
(Hij rust niet
door dit hels karwei)
De draperieën
hemels blauw
Het detailleren
luistert nauw
Als laatste nog
een laag vernis
Nu ziet hij
dat het echt…
Sie schafft das
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 151 “Sag ihr, daß sie das schafft; laß sie herein.”
“Maar je beseft toch dat het Duitsers zijn?”
(Angela Merkel en Beata Szydlo: de leiders van resp. Duitsland en Polen)…
Sporen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 222 Onder de laag van koud vernis
leeft laag op laag.
Sporen leiden ons weg van het vergaan.
Maar in de zomer,
wacht maar,
in de zomer komt de warme grond tot leven.
En toont mijn lijf zijn gebreken,
wacht maar,
het duurt maar even.…
er zij licht
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 594 diep zinken
is naar leegte dalen
treden overslaan
blindelings dralen
op één been hinken
nog minder dan dat
zal verdwalen zijn
in wat al verborgen is
roepen naar
gesloten oren
met minstens een
dikke laag vernis
de zwarte echo bekoren
geluiden die weerkaatsen
tegen gedeukte dromen
in de adem haasten
dat een bonkend hart
moet…
Het hoogste goed
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 162 het zwaard de onderdrukking verslond
Zelf vind ik het vrij, vrijmoedig
Om te poneren
Zo koelbloedig
Dat wij niet mogen beweren
Dat er iets hogers is
Dan vrijheid
Dat is bepaald geen kattenpis
Of wanstaltigheid
Nee, het zou mooier zijn dat te eren
Wat wij liefhebben en koesteren
Dan het te ontberen of niet te accepteren
Wij creëren vernis…
na Parijs
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 ogenschijnlijk is er rust
in weergekeerd ademen, opgelucht
bevrijd en kwijt, door harde dagen
niet alleen een naam: zijn klank is nooit
vermoord
niet alleen het vrije woord is ruw verstoord
door zwaar geweld
het potlood tekent bloed en geldt
rond zwarte rouw
maar trouw aan alles dat waarachtig is
druipt de vernis
van valse preken…
De blanke poort
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 370 Wit als sneeuw is de welgevormde mond
die mij nieuwe sagen brengt
en mij leidt, de wereld rond,
mijn droom en dag verzengt.…
jij en de zee
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 656 het is nog licht
aan het einde van de dag
en het heen en weer waaien
van je schateren drijft verder weg
in kleine bootjes
uitgestald
op het vernis van zomeraccenten
de lijn van oost naar west
kom je morgen terug, roep ik
om zo de zee te vergroten
en mijn armen in
omhelzing
tot waar zal je gaan, fluister ik
met nevelbloemen…
Terug
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 417 Moet ik dan terug naar sagen
En legenden, pralen
Met de magische verhalen
Wereld scheppen in zes dagen
Om je hart beheerst te vragen
In mijn wereld te verdwalen
Ook de Muzen te onthalen
Om je twijfels weg te dragen
Weet nu, stekende gedachten
Heb ik voor de donk’re poorten
Van de hel, onmondig weggesleept
Ik verdoemde alle nachten…