Alle inzendingen over vingertjes

beide oogjes toe tien vingertjes uitgeteld de dag was een feest…

de zon zit hoog groenblauw valt een zee van schelpjes uit het melkwit van een kinderoog vingertjes grabbelen vlindertjes uit een regenboog…

Vrolijke jodelaar Oefent hier dagelijks Op hoge c Of zit die bangige Aspirantrodelaar Weer met zijn vingertjes Onder zijn slee?…

Alles reikt naar de hemel het GROEIT... het BLOEIT... het GEURT... het STRAALT... Jouw vingers lieten Me B L O E M-B L A A D J E S Zien…

Nee hoor, dát doen mijn eigenwijze vingertjes, die zijn zo watervlug die luisteren niet naar mij.…

Lig je daar te woelen in het sap van een bekerplant veertien dagen overtijd je eigen drollen ingeslikt en uren met spastische vingertjes tegen de muren getikt Een dikke roze speklap word je vanzelf…

de tafel is vet van vieze kindervingers het raam is nog vetter van vingertjes, die wijzen naar merels in de boom de vloer ligt vol zand kruimels en snippers floeps, daar gaat de melk over een tekening van vakantiepretjes…

Wanneer kinderhanden warme tranen vangen neem dan afscheid van vandaag tel de vingertjes voor het wuiven en kus ze zacht voor later als het sprookje verdwenen is roep maar niet zij kijken niet meer om het laatste hoofdstuk zal ooit geschreven worden…

Ontroerd tien teentjes tien vingertjes kloppende fontanellen vochtige lijven Mondje zoekend naar voedende tepel vol vertrouwen vastbijten in moedergevoel Geboorte onbeschrijfelijk verlangen van binnenuit tot leven gewekt!…

de stilte van deze zomermiddag hangt zwaar over de groene velden een zuigeling tilt met slaperige levensmoed het kleine hoofdje op vandaag kan het licht de stilte niet bekoren met lichtvoetigheid moeder's ogen volgen de imaginaire lijn van uitgestrekte vingertjes naar witte wolken…

Ik zie de morgen als een gouden mist van eigen rijkdom trage wade een afgehangen web van draden, en nu in twist vingertjes vechten, vingertjes vagen door de ragen, rafelen, halen de draden aan, varen er in het losgegaan weefsel, maken de fijne gazen een plundering en de gevlochten mazen wijden zij uit, werken er een begin van scheuren, totdat…

Ik zie de morgen als een gouden mist van eigen rijkdom trage wade een afgehangen web van draden, en nu in twist vingertjes vechten, vingertjes vagen door de ragen, rafelen, halen de draden aan, varen er in het losgegaan weefsel, maken de fijne gazen een plundering en de gevlochten mazen wijden zij uit, werken er een begin van scheuren…

Sliertjes haar wapperend onder een natte wollen muts Koude handen met rode vingertjes besturen houten sleeën Opgewonden geschater golft haar echo’s langs besneeuwde bomen. Een weelde daar nog van te kunnen genieten.…

nog lang zweemde de lach rond je mond toen jij met de kleine had gedold vuistjes met vingertjes bolrond onderstreepten ook met de mond zijn plezier het ogenspel was fenomenaal snel joeg de hoogste tonen onverwacht in jullie lach om dan rustig uit te golven en te wachten op de volgende vloed die nog veel hoger moet…

op het strand kneep ik een handvol zand in mijn kinderhand de zandkorrels verdwenen tussen mijn vingertjes vóór ik ze vorm kon geven zo greep ik later naar je liefde die tussen mijn vingers wegvloeide onvatbaar ik bleef achter met niets een kinderhand is gauw gevuld maar mijn hand sloot zich op de spreekwoordelijke dode mus…

Mijn acryl trekt al twee jaar duinen van helmgras kleine meiden en hun opa wind waait van het zandpad vingertjes volgen de zee vlak voor het licht steeds vragen of ik het zie zie dat het niet af is ga er opnieuw over heen zodat alles opgaat in leven tussen fantasie en werkelijkheid…

Ik weet het wel, het is een cliché en meestal doe ik daar niet graag aan mee maar nu moet me toch iets van het hart vind me gerust sentimenteel, van mijn part: er ligt toch zoiets moois in het ledikant het is een wonder, het moet in de krant ik kan niet stoppen met ernaar te staren kijk naar de vingertjes, oogjes en de haren ja, het is een wolk…

Op de omslag van het magazine een meisje van een jaar of zes misschien oogverblindend wit jurkje blote schone voetjes handjes zonder zwarte nagel- randjes een idylle Stevig in de zandbak staan twee onbedekte beentjes teentjes die bewegen modde- rige vingertjes vol leven echt een plaatje…

één klein neusje twee kleine voetjes tien kleine nageltjes een kusje op je wang een klein naveltje twee grote kijkers tien kleine teentjes wachten duurde lang een klein lief mensje twee wiebelbeentjes tien kleine vingertjes je bent hier veilig levenslang ~*~…

gekromde vingers mijn duivelse sappho speelt piano trots haar rug in het koude bad bij vertwijfelde nonnen niet beter wetend steeds weer onder stroom staat het warme waterbed de stekker eruit in de floating tank moet het deksel open staan het geeft de nacht rust de verjaardag - vingertjes van de kleine een duim van vader…

Vingertjes gracieuzen rond het lijfje groene zijde goudbrokaat van het porseleinen meisje dat trippelend het zicht uit gaat de waaier en het knippen van haar blikken laten briesjes na wil van zoete lippen nippen grond vergaat me waar ik sta als zij tingeltangel dansen gaat lokken ook haar mooie ogen hang ik aan een zwakke draad zij heeft…

't "Normale" leven gaat gewoon door, de aarde blijft draaien, maar goed ook, en die tien kleine vingertjes, die liggen in de lucht te graaien...…

ik heb met hem gesproken de interviewer in zijn nette pak een nonchalante lach alerte oogopslag die alles in de gaten had vingertjes gespreid mijn vuurwerk met brandend lontje binnen handbereik hij leek niet gretig sprak met lange tanden snackte in het proeven van mijn angst feilloos legde hij mij aan zijn banden waarin mijn…

In liefde opgedragen aan Anton Onder mijn huid Zit je, dicht onder Mijn huid, snaak Met mongoolse ronde Oogjes, kwetsbare Kleine vingertjes Die zo vaak ons Aan het lachen Hebben gebracht Jij die niet onecht Kunt zijn, en nog nooit Iemand heeft bedrogen Want je bent honderd Procent jezelf, en vanaf de Dag dat je geboren…

ik heb ze gezien de vingertjes geheven het eerste lichte beven bolle wat kalende koppies met ogen nog steeds gedreven snorren en baarden compenseren verlies van de ooit wilde haren op het randje van betweterij verkondigen zij nog normen en waarden ervaren door vele jaren veranderingen volgend blijven zij trouw aan hun bron…

Hoeveel jaartjes ben jij Je handje gaat om hoog Vier vingertjes op een rij Nee, dat is niet waar Vandaag ben je 5 jaar Kijk maar naar je taart 5 kaarsjes zijn er gespaard Je oogjes glimmen Als ze voor jou gaan zingen Cadeau van groot naar klein Zenuwachtig wat zou het zijn Moe ga je naar bed Met in je oogjes nog al het pret…

ik opende als baby peuter kind had altijd een glimlach omdat men mij dan aardig vond ook vingertjes pootjes en handen voor een aai in plaats van die nat warme kussen met tanden ik heb ze allemaal goed onthouden kinderen mannen en vrouwen toen ik kon praten ben ik ze gaan vragen waarom waren jullie vroeger zo aardig voor…

Tien kleine vingertjes en teentjes, En dan die trappelende beentjes. Jij met je haartjes zo zwart als de nacht, Wij hebben lang op jou gewacht. We zijn ontzettend trots op jou, en we houden erg veel van jou!…

de bal rondde zacht in kleine handjes vingertjes volgden de lijn in het eindeloos cirkel zijn rolde traag in heen en weer bewegen de glimlach steeds verbaasd de trap kwam later toen schieten cultiveerde tot het schot in het spel met de ander ontdekten wij de tegenstander samen spelen was meer delen maar toen de centen kwamen…

Als jij aan mij komt, sprak hij tot haar kan ik al razendsnel opgewonden raken Want je vingertjes krijgen ‘t voor elkaar van mij, jouw nederige slaafje te maken Mijn knoppetjes, die pak jij best graag die vingertjes willen altijd met ze spelen Ik vind ’t fijn.…