439 resultaten.
Wimpers
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.181 Wimpers als schaduwen
op je wang
Neergeslagen ogen
halen weg 't licht
Verlegen knipperend
soms uitdagend
glurende ogen
ontnemen 't zicht
Knipogend tegen zon
Knipperend bij verdriet
Beschermend tegen wind
storm en regen
Wimpers gesloten
als luikjes
bij 't beluisteren
van muziek
Wimpers,
doen ogen écht leven ...…
Tranen.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 231 Tranen tussen je wimpers
twee kleine zilveren parels
die schitteren in het zonlicht
voort gekomen uit verdriet.
Maar door de zon gedroogd
die je weer laat kijken naar
het licht van een nieuwe morgen.…
Wimpers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 bloeien
de klimop ontvlucht en wil stoeien
een rode kater paradeert gewichtig
in de stilte
een merel verslaafd aan zwart
nestelt in mijn buurt
een lijster komt nieuwsgierig
loeren aan de achterdeur
meesjes dartelen in de hoge spar
de vele regen schonk kringetjes
aan de rozen
ik knip wat rododendrons
in de knop
een donkerrode roos
met wimpers…
Haar wimpers
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 167 boven de ogen
hangen haar wimpers
te drogen
misschien door
intens verdriet of
omdat het buiten giet…
Lieve God
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 655 Op je allerlaatste bed - de witte
hyacinten bloeiden - vroeg je mij
waarom ik uit betraande wimpers
keek naar vroege en vreemde verten.
God, ik weet dat u veel dichter bent,
ik voel u op mijn bleke en broze huid
alsof u naast mij staat in deze nacht
wanneer de herten springen in het
jonge kruid der lente.…
[ Traandiamanten ]
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 15 Traandiamanten,
bevroren op mijn wimpers:
schitterend verdriet.…
Wenkte met je wimpers
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 527 zag je buiten staan
een open blik
ik stapte in je ogen
jij kwam zo dichtbij
wenkte met je wimpers
mijn werkelijkheid voorbij
een wenkbrauw opgetrokken
wist me losgetrokken
verloren uit realiteit
danste zon en regenbogen
langs de lijnen van
jouw parelwitte lach
nog heb ik niet
je hand gevraagd mijn
ring knelt iets te vaak…
wimpers krullen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 582 woordjes in je oor als een intiem gebaar
ik streel je teder en je opent blozend
ogen dicht genietend minnekozend
wimpers krullen als je ogen zich met tranen vullen
kwetsbaarheid zal ik met kracht verhullen
jij bent voor mij de liefste vrouw
we wiegen samen op de hoogste golven
wetend dat de stranding snel zal volgen
beloof ik jou mijn diepste…
grondmist
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 210 de maan nevelt zacht
mijn neergehaalde wimpers
in gegraven zand…
Druppels
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 1.417 Betraand zijn je wimpers….…
als zwanen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 307 je ogen dansen
wimpers
op en neer
ik klap met tranen
reik mijn nek
en meer…
als zwanen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 118 je ogen dansen
wimpers
op en neer
ik klap met tranen
reik mijn nek
en meer…
Spiegelzicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 929 Ogen tranen pijn
wimpers verbergen de haat
terwijl de mond spreekt…
Prik
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 575 Ontkennen is verkwisten
Nu het tomeloos oog dwaalt
Over het tafelblad
Langs nepmarmer, kopjes, smeltend roomijs.
De verweerde hand van moeder
Prikt het netvlies
Ze mikt melk in de koffie
-Een hoge geut-
Wuift gejaagd naar de kalme kelner
Ik vergelijk de huid
Schat het verschil...de jaarringen.
Meet de zwijgende kloof
Waar span ik een…
Lawaai
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 964 Zomers lang
Kamerbreed
Verdroeg ik het dol lawaai van de dwaas
Las de les van wachten op de schicht
Het bedwelmend inzicht
Dat ik niet langer verwacht
Tot ik val
In de modderkuil
In de oven die mijn knoken likt en slikt.
Het gemijmer zuigt kleur uit mij
De rijpe inval
De appel die bloost en lonkt naar mijn tanden.
Nu weet ik dat het…
De Ander
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 771 Vuurtongen snijden de nacht
Sierlijk en vreemd als maankraters
Huizen woekeren over de velden
Twijfelend aan mijn wandel
Sidderend voor de zeis die ons neermaait
Bespied ik de heilige honger
Van de ander die weet
Hoe gretig de uren happen
Hoe de avond razernij met stilte verzoent
Als een kat voor de sprong.
De anderen blijken gelijker…
Storm
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 919 De late avond draagt een stalen mantel
Met grote koperen knopen
Een bescherming tegen het zwart
dat knelt en knarst.
Verzadigd van indrukken:
Flarden van klank
Flitsen van beeld
in een sissend hoofd
Ze vloeien onstuitbaar binnen
Schelle tonen, scherpe kleuren
De vezels tasten hijgend naar diepte, de gloed, de schemer.
Overal gebeurt…
Gekke Geboden
hartenkreet
1.0 met 14 stemmen 1.967 Pluk de loden zon uit het gewelf.
Beweeg zoals de inboorlingen langs de Kongostroom
Verdrijf de spinsels met een glimlach
Drijf de sporen in de flank van een renpaard.
Doe wat je je voornam
al is het een zweefsalto met dubbele schroef.
Neem een grap ernstig.
Schater om de ernst.
Trappel. Popel. Gil.
Trek elk schuifje open.
Bijt je…
zondag in september
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 660 1
Linten fladderen in de boomtoppen
Als je door de wimpers tuurt.
Bont gestippeld
Blij geritsel
Alles is nu zoals het hoort
in een land dat popelt om een feest
Even het grofgebekte beest uithangen.
Wij sluimerwandelen in verzengend licht
Langs de vloedlijn
September sloopt de heftige glans
Met een hamerslag.…
Koorts
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 744 Een laffe indringer
Kruipt en kronkelt onderhuids
Hij waarschuwt voor een ijl spook
Dat mij gebruikt en ruikt
Hoe ik verstar, stik, kook
Hij geniet van mijn stille stuip
Kil knijpt hij de strot dicht
Knaagt aan de spieren
Klauwt naar het gezicht
Hij raast
De nacht rekt zich loom uit
De slaap weigert het woelend vlees
Hij nipt gulzig…
Stuurloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 580 Pruilend als een gekrenkte godin
Vlijt ze zich naast me, hoofd in de knieholte
Aan de overkant horen we een luide lach
Die over de halmen rolt
Gestaag. Voorbarig. Voorlopig
Stamelt het bloed
Kraakt de rib
Drijf ik een eeltige hiel in haar lenden
Nu ik staar naar haar.
Zwelt een prop in de krop
Het verhemelte splijt
De sappige tongval…
Dans van Bekoring
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.541 Langs de rietoever zakken mijn voeten weg.
Dageraad wordt een oase
In het woeste tumult
De basdreun van de buurjongen
Wolken weerkaatsen het gapende oosten
Voorbij een glooiing vang ik
De hevige adem van paarden
In het slakkehuis van mijn oor.
De rest raad ik
Dan moet je woorden verspillen aan een daad
Het ging als volgt:
Een versneld…
Popelen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 669 Lok de malse kat uit de hoek
Want mijn bloed stolt in de stoflucht.
Stoot je dartele vuist in mijn navel
Gun me een duik in de ronde meren van de iris
Met schichten doorsneden.
Koperglans of de doffe gloed van brons?
Het verschil ontglipt me even
Nu die fatale handen me verwennen
Dan beloof je dat ik ooit een man word
Alhoewel mijn benen…
Kruimeldief
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 668 In het geheime stadspark
Bloeit een klimtak
Met zuignappen nippend aan het sap
Uit schors of stronk of brokkelmuur
Voer voor zwam en schimmel
Het wekt de verwondering van de ontdekker
Met een droge spons onder het schedeldak
Slorpend van een bron van weten.
Het verval en het vervolg:
Het staat nog ver van ons verzet
We verbieden de laatste…
Overspel
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 944 Na het boerenbedrog
Een toverspel zonder grenzen
Een zuinige zege op zak
Doven de sintels in zijn lies
Dompelt hij het jeukende vel in de zon
De gulle hand zaait haar stofgoud in zijn nek
Maar na het vermaak
Laat het gewelf haar volle damp los.
Bevalt van steile striemen
Oorstrelend bezweert een stem
de grillen van de herfstwind
Molenwiekend…
De polen van het fortuin
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.421 “Onze wereld dendert vooruit”
houden de blauwe bevrijders vol.
Zij die onze weelde hoog waarderen
en de vaderstaat willen kraken
zullen geen trieste zucht slaken.
Cijfers liegen toch niet
Een overvloed aan voedsel,
20 % omhoog in een kwarteeuw.
Dat scheelt een mondvol.
En de lonen - ik zal het u tonen - scheren ongekende toppen.
75 procenten…
Kale muren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 965 Een lege kamer
We liggen verdwaasd, verbaasd te luisteren
naar de liederen van de ekster.
De vrieslucht in onze ogen
Die niets meer vinden in de ander.
Ons pril verleden is een doolhof
Van wisselende beloftes
Van pijnscheuten en samen reiken naar
de vollere nacht.
Elk vooruitzicht begraven we in de tuin
Met het geduld van een opperhoofd…
Kanaal
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 708 Gerimpeld water in de kanaalgeul.
Een vlies van pollen, rotte bladeren
De wijnfles dobbert langs de kademuur.
Dol ben ik op het stille water,
de diepte die je vermoedt
de plons als je een kassei over de reling gooit.
Ik wil duiken in haar duisternis, de bodem strelen
een minuut de adem ophouden
en dan drogen in de hoogtezon.
Een bries sluipt…
goden of demonen?
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 838 Terwijl wij naar Hen oprukken
Zij die ons in het nauw drijven en verlamming eisen.
Ze overtuigen, zuigen aan de overmoed.
We vrezen voor het zuur vergaard bezit.
Ze schrappen ons geprevel,
happen in onze tamme gebeden.
In een zaal of onder het gewelf...
Wij blijven grijze krijgers.
Ze wagen het ons te dwingen
te luisteren naar de mokerslagen…
Meisje
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 896 Na school luidt ze de klokken van de avond.
Vederlicht vlees, soepele benen.
Leest het geluk van de schorpioen in 'Elle'.
Alles wat volgt O
Marineblauwe parel
Ontwakende schoot
Giftig teken
In een knip schoof ze uit de vruchtenzee,
rijk aan diepte en gesis.
Blije kreetjes galmen in het hoofd.
Het brandt onder mijn navel.
Avond na…