Alle inzendingen over won eenmalig

Nog éénmaal zou ik over deze wereld willen vliegen om de gouden halmen te zien wuiven in mijn laagland aan de zee. Nog éénmaal zou ik de witte zeilen willen ontwaren, scherend over het Pruisisch blauw satijn om, gezeten op die getaande duinen de gouden zon langzaam weg te zien gaan.…

Nog eenmaal samen aan het aanrecht staan en genieten van alle geuren Nog eenmaal gearmd de bossen in en samen er weer uitlopen Nog eenmaal in de badkamer terwijl jij in bed op me wacht Nog eenmaal midden in de nacht naar muziek en naar jou luisteren Nog eenmaal zou ik je willen strelen en je liefde voelen…

ze was er al zo vaak als kind, als moeder duwde ze haar koters voort op wielen wiegend nog eenmaal duwt ze haar lijf zwoegend handvatten naar de kinderboerderij ze aait een lammetje maar haar kinderen zijn er niet meer bij…

De maagd had niet verwacht dat liefde zo pijnlijk zou zijn De mooie woorden klonken zacht het zachte strelen voelde fijn Zijn overtuiging gaf haar kracht Ze opende gewillig haar benen Geen moment had ze eraan gedacht, hij was daarna heel snel verdwenen...…

Maar op is nu eenmaal op. ----------------------------------------------- Uit: 'De warme slager', 1973.…

biedt ik kom niet dichterbij er zijn langszij geen vergezichten die oplichtend afscheid nemen als partij ons motto is voel je even vrij zonder aardse beperking alleen met ons erbij deel je talenten schenk anderen waarin zij ooit tekort gekomen zijn ga voor de lach en maak hen blij onbekend en naamloos is ontmoeten hier eenmaligheid…

ik ween om het onbereikbare zoals vogels in herfst, gevleugeld, de steekwonden in schaduw van eenzaamheid ik zie een schaal van volle manen hoe ze de tijd verzwijgen het zachte kussen, de ontrouw wit of zwart, dat door de nacht liefde weegt, de schepping overeind houdt en waar het bloed vloeit, keert en draait in donkere stromen…

Kon ik eenmaal toch jouw dans weergeven In een van het woord bevrijd gedicht, Eenmaal even vrij en lenig zweven Als jij in de lucht en in het licht Met je lichaam doet, dat toch niet even Los van de aarde is als wat ik dicht, Zich met moeite van de grond opricht, Zwaarder dan mijn geest, en toch kan zweven.…

Vingertoppen wandelen kreunend Liefdevolle dansen zwetend in beleg Zij zoeken prangende naar ontlading Zwijg zij slaafs er wordt niets gezegd Aarzelend tussen haar trillende dijen Daar in de gevoelige maagdelijke vallei Dringt zijn verdwaasd gezwollen roede Ruw stotend niets ontziend in mij mij mij…

De wetten zijn duidelijk, je wordt geboren en je gaat dood, en daar tussen in moet je je behelpen en kijken wat er past, moet je je zien te redden, moet je het als nooit tevoren doen. Een pijnlijke zaak het groeien, en aanwijzingen en nadoen en boekjes lezen maken je ook niet gelukkig. O, mijmer ik soms, was ik maar een koe die stom in de…

wie, wat of hoe het doet er niet toe ongehoord woord doch blijvend bestaan en dan toch er voor gaan eenmalig haal ik inhalig de buit binnen buiten zinnen ik geef mij bloot bevreesd voor de dood…

De eerste liefde kwam op vlugge voeten gehuld in dauwsandalen op mijn pad Haar prille onschuld heb ik liefgehad maar bovenal haar wilde zomersproeten En elke zomer kwam ik haar begroeten En elke zomer was het dat ik bad dat zij een restje liefde over had Dat ik nog even in haar hart mocht wroeten Haar vlugge voeten zijn niet lang gebleven…

Natuurlijk is dit niet eenmalig! Ik blijf schreeuwen van de daken om jouw fluwelen huid op te roepen onder een gekleurd satijnen laken.…

Nog eenmaal wilde Hij met zijn vrienden zijn Nog eenmaal nuttigen met hen het avondmaal Nog eenmaal breken het brood en drinken de wijn Nog eenmaal met hen samen zijn in die eetzaal.…

Heerlijk vertrouwd zouter dan zout lippen verlangen handen gevangen woorden kiezen zinnen verliezen dichter dan dicht ogen stralen licht om eenmaal slechts eenmaal te fluisteren ik hou van jou ...…

nu ruikt hij nooit meer mensenvlees hoera, hoera, wég met die vrees Heb ík dat zei de vrouw van de reus dan was dit tóch de goede keus Ze deed haar schort voor en ziedaar ze bakte voor de hele schaar met zuivere ingrediënten een brood met vijgen en met krenten daar had ze jaren van gedroomd dus daarom nu niet meer geschroomd Wie éénmaal…

Ik hang al jaren aan je lippen onthou steevast jouw gezicht samen dansen we nachtelijke uren tot in 't vroege ochtendlicht langzaam open ik mijn ogen en herinner me onze nacht kleurt mijn buik vol mooie vlinders daar waar jij stilletjes op me wacht ieder jaar opnieuw op deze dag hoop ik dat jij de mijne zou willen zijn om dan samen te…

Ik zou je nog eenmaal willen spreken, nog zoveel met je delen. Ik zou je nog eenmaal willen danken, al dat moois, zoveel fraais. Ik zou je nog eenmaal willen tonen, diepe spijt voor je pijn.…

Gordijnen kun je lang op doorborduren: Je schuift ze ‘s morgens open ‘s avonds dicht, dit ter voorkoming dat een vreemd gezicht je in je eigen huis staat te begluren. Ook wil je zeer beslist niet dat de buren, terwijl je snurkend op de sofa ligt -want zeg nu zelf dat is toch geen gezicht- je zo vanaf de straat staan te begluren. Aan ’…

als zachte armen in omhelzing zo is dit huis mijn tweede huid zuiver als het witste licht spelen kinderen met het kleine weinige in hoopvol klarende kleuren als een groot verrukkelijk geluk het huis…

wat het mooie was: een laatste trein natuurlijk obligaat haast gemist natuurlijk mijn voeten glijden weg, natuurlijk seinhuis thermostaat en schuin -net boven de eerste doornen- afgesneden cadeau gegeven: gele rozen wel gegeven en bedankt wentelen gesprekken tot een zich goed verstaan in Woerden dat, -weten we allemaal-, slechts bestaat…

In Laren is het uitgelezen wonen Daar til je bij het eerste straaltje licht Het sluimermasker zacht van je gezicht Een dag in 't paradijs gaat zich weer tonen De nimmer teruggekeerde heer B. Botje Heeft naar 't schijnt alhier een tweede kotje…

Wonen in de Rozenhofstraat wou je wel,in een smal huis met luiken en een klein balcon, een diepe tuin met ouderwetse bloemen - je naam in meesterhand geschreven op de aubergine deur. We lopen langs en kijken hoe de zon het huis belicht. In dromen is het even anders.…

Nou, hier woon ik dus 't Is niet groot Maar ik zit overal dicht bij Midden in de stad, erg handig Ga zitten Mijn polsen Ach, 't is niks Je mag het wel zien Doorgesneden Het deed geen pijn Alsof je een envelop dicht likt En je tong snijdt Wil je koffie 't Is stil Zag mezelf liggen Een dode merel op het tuinpad Kon…

Woon ik hier?' Dan staat u op, loopt naar de gangdeur toe, die openstaat, en leest uw naam voluit. Vanmiddag komt uw man, en die weet alles. ----------------------------- uit: 'Woon ik hier', 2016.…

Wie... er woont? je weet het niet er is alleen een roodstenen pand in 'n stille straat De huizen hebben er ogen van glas vitrage als een voile bij bruiden... Valt samen met het luiden van zondagsklokken een orgel in de verte .........en samenzang Ik ben bang dat de bewoners van dit pand hun God vereren -even goed-…

uit de ruimte vallen verhalen iemand grift ze op een oude steen iemand wrijft over letters schudt vergeefs aan iedere steen of wacht op de zon tot de woorden glanzen en bloeien tot een schitterend verhaal iedereen kan daarin wonen…

' riep menigeen in`t gesloten dichtpaleis toen pas de dichterij begon, `t ging hen als Napoleon die won ook altijd maar de strijd doch éénmaal kwam een and're tijd en ging ons Napje naar de maan juist zo zal `t ook hen vergaan.…

Bahamontes reed bergop iedereen er finaal af op toppen was het even genoeg kreeg chagrijn dronk daalzin in teugen uit karaffen wijn waarbij hij wachtend van uitzichten hoog opgaf was als adelaar van Toledo die slingerend joeg naar toplocaties gevleugeld in zijn element tot de klimgeit zijn pauzes eens oversloeg doorging voor winst in het…

nu eenmaal niet op Curaçao en zou maar 'n muts opdoen sacherijnig springt hij op de fiets…