Alle inzendingen, jaar 2004, week 29

getaand door de strijd het gevecht met zichzelf sluit zij haar ogen, rusteloos aanvaardt zij het dromen die geen antwoorden schenkt berust in de keuzes waar zij zich hervindt maar niemand begreep het gekoesterd verlangen haar toekomst verloor zij vandaag…

Tergend traag zet hij een wankele schrede over de verzengend savanne, leeg en gortdroog een kaalgevreten paradijs zonder hoog of laag, zonder beschutting, nergens vrede turend tast hij naar de randen van de vlakte terwijl zijn rafelig spoor verdwijnt in zwakte Nog even blikt hij naar wat passeerde hij zou het, zonder aarzelen, zo weer doen…

Een gedreven poëte uit Laren wou allemaal dichtertjes baren. 'Die krijg ik,' dacht zij, 'als ik dichterlijk vrij.' Ze zong limericks tijdens het paren.…

De zon brandt op mijn huid zoals verlangen branden kan ik teken namen in het zand en schelpjes leg ik daarbij uit De zee van eb golft nader rustig maar bewust en sterk tot aan de namen in het zand die zijn getekend in een kader Speels glimlach ik naar mensen die reflecteren mijn geluk want door die namen in het zand herkennen zij mijn…

Wederzijds begrip op basis van vertrouwen is onbetaalbaar…

je was een knop die lente nodig had de winter al ontloken de groene bladeren nog niet gebroken wachtend op de zon ik zie je opengaan voor het eerst spontaan jezelf gevend in wat al die tijd verborgen is gebleven het wordt hoogzomer in de geur van eigen leven je wiegt in wind van warme woorden schrikt van het gevoel dat je ook anderen…

Het is te laat voor spijt Ik zag het aankomen We zitten niet op een lijn We zaten domweg te dromen Van een liefdesfestijn Waarschuwingen zat voor een slechte afloop We wilde het niet zien Wie valt er te blamen? We zochten naar de fantasie De fantasie van wij twee samen Geen waarschuwingen Waarschuwingen voor zo’n triest afscheid Voor…

Dag lieve Daphne Kort én krachtig Maar te kort Het is genoeg En daarom, Dag lieve Daphne Geen vaarwel Of tot ziens Want ik neem geen afscheid Dag lieve Daphne, Welkom En ik hoop dat je pas weggaat Als ik weg ben…

In vogelvrije gedachten kunnen letters zweven zonder enige reden. Ik schep ze uit de lucht, laat ze dwarrelen op papier, daar vormen ze woorden op hun eigen wonderlijke manier. Vrij en sterk rollen zinnen in de zon, zacht van kleur smelten ze in mijn verlangende mond. In radeloze voetstappen kunnen letters vluchten om de angst…

Midden in de stad staat een heel groot warenhuis Daar hebben ze enkel mannen te koop Op elke etage waar je ook komt Mannen in overvloed een hele hoop Je kunt kiezen met blonde bruine of zwarte haren Ze staan netjes ingedeeld op lengte en geboorte jaren Er zijn hele dure die staan voorverpakt in een luxe doos Maar ook goedkopere vaak opgeleukt…

Wat zijt ge, o samenstel van onbegrijplijkheden? o Schaakling van gewrocht en oorzaak zonder end? Wier mooglijkheid de geest te nauwernood rekent; Wier dadelijk bestaan een nacht is voor de reden! o Afgrond! die ’t besef geen weg windt in te treden! Wat zijt ge? Een blote schijn, het zintuig ingeprent? Een indruk van ’t verstand, waarom ’t zich…

Een mierenkoningin van achttien jaar, de moeder van een volk bladsnijdersmieren, heeft haar verjaardag niet meer mogen vieren en daarmee sterft haar hele kinderschaar. Haar dagboek toonde, weliswaar gekreukt, door wie zij al die jaren werd geneukt.…

Ik loop in ons het park, het is leeg, net zo leeg als ik me voel Er staat een boom, groot en sterk net zo sterk als mijn liefde voor jou Er is een vijver diep en roerloos net zo diep en roerloos als mijn gevoel voor jou Ik zie een eendje het zoekt brood, het zoekt net zo, als ik jou zoek Er valt regen vele druppels, net zoveel…

Praat maar door. Zeg, praat gerust. In de stilte tikt de dood, angstaanjagend monotoon; je wordt in slaap gesust. Dus, praat maar door. Zeg schreeuw bewust! Verstom het zwijgen Denk niet aan vertrekken maar laat mij m'n koffers pakken in alle rust.…

Zijn naam en zijn kleuren zijn vergeeld. De geschiedenis is een boek van woorden en herinneringen die blijven maar niet meer winnen waar hij kijkt en weet dat de bergen zijn bergen waren en zijn naam een echo was die altijd terugkwam tot hij moest stoppen waar hij nu naar zijn glorie kijkt en ziet dat niemand meer…

Het elixer van het leven staat schuin op de dood van gevierde dagen komt tijd tot nood Bestrijd het einde met klinkende hamer met dorstige geest en elixer tezamen Voed het tijdperk met het suggestieve met verdrongen ideeen en het progressieve Hunker het uitstel dagen versmijten aftellen verwoesten en jeugd verspreiden…

Mijn woede naast de lust al wat waan en vals en voos is geschreven aan te klagen, de schor van hete adem niet te stillen zucht het onterechte uit te dagen. Ik zou wellicht mijn hoge toon uit nijpend zelfbehoud wat lager moeten stemmen. Maar wie ben ik zonder gram? Niemand nog. Hier valt niet af te remmen. Het lijdt geen twijfel dat ik…

Verloren in verlangen kijken jouw ogen mij aan handen houden gevangen willen me niet laten gaan Zachtjes teken jij mijn mond als een lijntje in de lucht licht geopende lippen verliezen een diepe zucht Rillend wil ik behouden wat verloren is gegaan teder wil ik omvatten onbereikbaar laat ik gaan…

anarchisme, communisme, fascisme, kapitalisme, marxisme, nationaal-socialisme, neo-liberalisme, anti-globalisme, nihilisme, socialisme, zen-boeddhisme, ...? Ze verschillen voornamelijk van hun voornaam vaak zit er toch hetzelfde achter... ...want er wordt heel wat afgeloofd... maar aan de voet van elke oorlog staat generaal…

In mist en achter een waas gezicht schemeren slaapschaduwen waar blauwe wilgen de wacht houden langs de oever van de avond. Langzaam rolt een dromerige stilte haar deken over het bedroefde woud. Tezamen met een koele wind rilt ze in de nevel van het dal. Een zwarte vogel tuurt in de diepte van de nacht, verscherpt zijn blik. Een eenzame…

Plotseling stromen de ontelbare tranen Van mijn intens ondragelijk verdriet Ze proberen zich een weg te banen Het stormt van binnen en niemand die het ziet Probeer altijd gezellig en vrolijk te zijn Want dat is toch wat men van mij verwacht Een stralend gezicht, maar een hart vol pijn Tranen komen pas in het holst van de nacht Is er een…

hier leef ik maar droom ik weg naar jou die ik eens zal vinden zullen we elkaar ooit zien is het wachten de moeite waard zo schrijf ik je simpel een brief weet dit blijft volslagen anoniem tot levensvatbaar woord bewogen het geluk in enkele zinnen in een gloed te zullen verklanken wees een echo in gedreven koper dat het komt de tijd vooruit…

verdwaasd loop ik door de stad... woorden razen door mijn hoofd.. die engerd bedreigt mijn schat. ik ben van mijn rust berooft. woede raast door mijn bloed. vreemde gedachtes spoken door mijn hoofd. het mag niet...maar het moet. maar ik zou niets doen, heb ik beloofd. maar mag hij dan steeds zijn gang blijven gaan ? mag hij altijd maar…

De grootste erfenis voor mijn kinderen is de liefde die ik bij me draag geen geld of materiële dingen maar de liefde uit mijn leven die geef ik hen graag. Ik wil dat ze zullen beseffen dat liefde het grootste geluk is en dat ze dat van mij krijgen als hun grootste erfenis. Ik hoop dat ze het zullen bewaren en doorgeven aan hun nageslacht…

kom niet meer terug maar blijf niet dezelfde maar verander jou te ontdekken verlang ik voor eeuwig…

Graankracht, hetgeen mij zijd, ongesproken maar doordacht. Graankracht, een hoop die gij mag smachten in de wetenschap van ondergangen, en de rest restte als gedaan. Heropend en herontstaan, het verleden geleden. Verkeerd verkerend, mijn gehele verleden Noch respijt noch wroeging. Geenerzijde, geen enkele vergiffenis mij wacht. In alle volledige…

Het relaas De spijt mij gegeven, opdat ik nu weet, dat geen ikzelf teweeg bracht. En het was een nietigheid ten opzichte van, dat geen reeds te komen. Begraven een uitkomst maar ik ben overkomen, reeds was ik al gstorven. Bevroren door ijs, onbewust geacht als slaaponderkomen. Ik sliep, ben nooit ten nimmer meer ontwoken, uit dezer nachtmerrie…

Als het iemand is is het dus die iemand die ons neerslaat wegmaait, al ons gras Ik ben niet bestand tegen dit alles vernietigende beeld Daarom leg ik een steen in een doos, sluit de deksel begraaf zo de stilte achter zijn naam Als het iemand is is hij hier niet is hij die steen in die doos ook niet. ----------------------------…

er is geen pijn en nooit gemis je bent zoals een ander is jij hebt geen benen nodig ze lijken eerder overbodig en staan soms in de weg van jongsaf aan was jij het kereltje dat aangaf wat je wilde je schreeuwde niet of gilde maar zette de omgeving naar je hand stad en land heb je bezeild, je hoefde niets meer voetstoots aan te…

Wij lagen in ons blauwste zomerbed en in een zuider voile afgesloten. "La Provence?", vroeg jij toen, alsof jij dat niet had geweten! Verleden week heb je me nog gemist in het zo groen tot geelgeworden Vlaamse vlas, toen ik er echt - ja echt! - niet was.…