150 resultaten.
Zeewindeke
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen 934 In zwoel avondrood
vouwt zij open dicht
haar stem klinkt hees
wanneer zij tijd verleidt
naakt staat ze voor hem
vraagt verlegen naar ogen
om het nu te aanschouwen
als vertrouwen even ontspiegelt
terwijl pijn lagen schrijft
trekken golven haar terug
al dansend omarmt zij onder
een sinister blauwe lucht
lichtvoetig haar afscheid…
Pa
netgedicht
4.1 met 38 stemmen 1.281 Pa waar ben je gebleven
ik mis jouw stem
het gesprek over onze jongens
ongegeneerd opscheppen over
hoe goed ze beter de beste zijn
niemand kon ons tegenspreken
in ons ongenuanceerd gesprek
ik ben geen kind meer vader
maar vader van onze jongens
eenzaam in mijn gesprek.…
Leven, hou mij bezig!
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 645 Kom, lachend leven, kom mij strelen,
kom me halen, nee, met me spelen,
rollebollend, 't leven één feest.
Ik verdrink de beelden in mijn geest
en vind in het verlokkende glas
de vonk van wat toen ooit was.
Kom, geestrijk leven, kom rode wijn,
zoete drank die werkt als verwacht
en 't harde afscheid zo verzacht.
Kom, stralend leven, kom…
zoals je komt en gaat
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 912 je legt het afscheid opgerold in handen
om ’t niet te groot te maken onder ogen
scherpe kantjes ingepakt – zo gaat het best
alle wegwijzers in dezelfde richting
maar jij kiest als altijd voor je eigen weg
de rollen wegen zwaar maar ongeopend
het voelt of je nog heel even blijven zult
al weet ik wel beter, je ziel vertrok allang
de strikken…
jouw slankevingerhand
netgedicht
4.4 met 23 stemmen 392 je verkende zacht
mijn land streelde met
je slankevingerhand
mijn bergen zocht de dalen
herkende de verhalen
van het leven aan de top
de eenzaamheid van afgrond
het magnifieke uitzicht in de strop
je weet wat wurgen is
nee niet het nekkebreken
na de val maar de pijn van
doodgaan zo te voelen overal
je trekt het touw
wat…
Bosgedicht
netgedicht
4.2 met 17 stemmen 748 De bomen.
De hangende bomen
zwaardonker
de halsreikende bomen
zeefzonnend.
Het bospad.
De grazende zon
de strelende bermen
wiegende struiken
de aarde zo geworteld.
De lucht.
Verstrooide vlinders
harsbrokjes gloeiende bladerknoppen
het geluid van vleugels
blauwbleke splinterogen.
Dit bos.
Lichtgeurig deinend
schaamteloos ademend…
we zijn het eens hoop ik
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 374 kunnen we het
niet voor een keer
eens zijn met
zijn allen
waarempel woorden lijken
wel omgekeerd
neem de doorzakker
de feestfiguur
met 't ochtendgloren
ziet hij lakens
als hij lakens ziet
gevraagd waarom
antwoordt hij in triomf
ik pluk de dag
mijn diepste wezen
carpe diem
bevlindert dagen
de keurige rijtjesmevrouw
half twaalf…
Emo-kopen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 354 Ze kocht
een nieuwe winterjas
en laarzen
en een mooie das
en even leek het
of de pijn
er met het geld
vandoor was…
Regenboog
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.120 Als een vuur vergeven van kleuren in kromming van water
aan weerskanten hetzelfde maar vanuit een hoek verschillen
Na neerslagen komt zij dikwijls, maar wat later
Zoek de spiegeling waar haar tinten minder hard gillen
Een zon moet eerst stijgen en doordrongen worden met regen
tot haar stralen doorbreken waar wolken bewegen
Tegen het blauwe linnen…
torretje en knorretje
netgedicht
3.5 met 10 stemmen 1.190 er was eens een torretje
en een dik lief knorretje
die gingen op reis,
samen naar het wulpse Parijs
in een vliegertuigje op weg
raakten zij van de leg
ja dat kunnen niet alleen kippen
het komt ook door luchtwippen
in een Frans hotelletje
zagen ze al een delletje
een gans met weinig veren
mooi voor dierlijke heren
een mooi begin…
WATZE BEDANKT!
snelsonnet
3.3 met 17 stemmen 1.748 Verhuizen is beslist een hele klus.
Je leeft, met in- en uitgepakte dozen,
voortdurend in een halve dwangneurose.
Geen tijd voor actualiteiten dus.
Gelukkig werd de leemte opgevuld
door kwaliteit waarvan u hebt gesmuld.…
dooi
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 478 wat dan
als alle sneeuw gesmolten is
er geen verbergen meer is
onder het schuim van magnolia’s
mijn winter enkel nog nageurt
als een opgeloste vlucht…
De lokroep van de zee
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 276 Als een bruid in de morgen
ligt de zee in al haar uitgestrektheid
kalm, bijna sereen in volle schoonheid
te wachten op haar prooi
De golven spelen het spel der verleiding
lokkend, fluisterend water
haar golvende rondingen, getooid met
sneeuwwit schuim wenken je naderbij
De wind wakkert aan en de zee die
zich haar prooi ziet ontgaan zweept…
de knotwilg
netgedicht
3.5 met 10 stemmen 330 knoestige vuisten op een rij
rijzen op naar de verre kim
wederzijds de waterzij
gedijen geknotte wilgen
in perfecte trim
weliswaar door
mensenhand gezaagd
tot beelden der natuur
tonen zij ons ongevraagd
een weelderige bloesem kür…
tot kunst verheven
hartenkreet
4.2 met 9 stemmen 1.221 dansend op akelig lange stelten
waaien ze naar binnen
schuifelend langs de stoelen
flessen omgooiend
van de gedekte tafel
bedrukt kijkend door de ramen
hangend de jassen aan de kapstok
het hoofd verloren op hol
in gedaanten verschijnen
jouw woorden in een signaal
waarin kijken
tot kunst is verheven…
waslijn
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 345 het zal wel zo zijn
dat wij te weinig woorden
aan de waslijn hangen
de vaatwas staat in de keuken
wij hebben nu meer tijd
en drogen niet meer af.…
De vraag
hartenkreet
3.5 met 14 stemmen 457 Jan Foudraine
Wie is van hout dat was de vraag
De psychiatrie ging aan de slag
De vraag mocht niet blijven liggen
Het antwoord kwam van een blaag
Niet onderbouwd men vond het maar, zo zo
De kinderlijke onschuld had het gegeven
In aller ernst beredeneerd zei het, Pinokkio…
Levensweb
hartenkreet
3.3 met 6 stemmen 2.784 Dan fladder je
met te kleine vleugels
onderweg naar de volgende stop
waar je hoopt wat te kunnen groeien
was je althans nog niet gevallen
of verstrikt bungelend
in het levensweb…
decolleté
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 1.146 goudgeel glanzen haar borsten
in het welig decolleté
kon ik met haar toch dansen
mijn ogen hangen aan haar lippen
en smachten
tot van haar korset een knoopje openglijdt
hoe zou ik het kunnen laten
en wachten
tot mijn kus haar lijf bevrijdt
kon ik met haar toch dansen
maar zij lacht
en lacht
en lacht
haar mond knalrood
kraakwit…
bloed ruist in je oren
netgedicht
4.7 met 17 stemmen 342 uit alle hoeken schreeuwt
de stilte van de nacht
ze vreest de zachte lach
en klampt aan angst
die iedere beweging doodt
je dieper hijgen laat en je
verlamt in wazig rood
donker licht soms duister op
beweegt zich in verstarring
dreigen maakt je rust kapot
je handen tasten in verwarring
ze verliezen zich in vaagheid
zonder raken…
Een blank papier, een rode roos...
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 729 Een blank papier, een rode roos
en heel veel niet-gezegde woorden,
de stapels van gedrukte tekst,
de vluchtigheid van de beloften,
wie heeft ze niet gezien, gevoeld,
wie heeft niet al die levenslessen
al moeten leren, graag of niet?
Heel langzaam heelt nu mijn verdriet
en kan ik weer om zoveel zingen.
Wat is ons leven toch een raadsel,
een…
Jokkebrok
netgedicht
4.2 met 9 stemmen 319 zacht schudt zij haar hoofd
de liefde uit haar krullen
het is mooi geweest
blijft haar hartje vullen
aangedaan verrast
voelt hij van binnen
hun teer beminnen
is gaandeweg verast
het vuur gedoofd
de as verstrooid
na wat beloofd
voelt zij hoe berooid
achtergelaten is
eeuwige trouw
voelt treurig nou
knagend gemis
zijn spijt is…
DE GRIJSAARD EN DE JONGELING
poëzie
4.4 met 30 stemmen 6.654 Groots en meeslepend wil ik leven!
hoort ge dat, vader, moeder, wereld, knekelhuis!
'ga dan niet ver van huis,
en weer vooral ook het gespuis van vrouwen
buiten uw hart, weer het al uit uw kamer;
laat alles wat tot u komt
onder grote en oorlogszuchtige namen
buiten uw raam in de regen staan:…
Groen groet dauw
netgedicht
3.8 met 9 stemmen 215 de natuur ontwaakt
na een nachtelijke douche
dauwdruppels glinsteren
groen transparant
frisse parels
vangen het licht
reflecteren een groet
met natuurlijke charme
in serene stilte
druppelt de tijd
ongestoord schitterend
naar zuiver zicht…
renée fleming
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 937 ik verdrink in je groenblauwe ogen
zelfs je stem is van smaragd
je keel trilt in het avondrood
Strauss heeft je dit toebedacht.…
Qu’as-tu rêvé cette nuit ?
netgedicht
4.2 met 14 stemmen 260 je voelt me
over het ruwe stof van donkere heimwee
en ik
kijk in te grote ogen
ik ben maar wie ik zijn kan
en minder
onvermijdelijke woorden
in bijeen geschraapte minuten
die onrustig wiegen
naar een nooit beloofd land
de zee roeit naar droomlage
wolken en ik gijzel ze nog korter bij mij
want de aarde draagt
niet verder dan het klad…
Tien
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 213 Lopend langs het strand
Trek jij sporen in het zand
De wind streelt zacht je haren
Ik streel zacht je hand
Jij wilt het niet zien
Houdt jou liefde ver misschien
De zon staat heel hoog boven
Maar ik dicht bij jou, Tien…
op de steilste toppen
netgedicht
4.5 met 16 stemmen 381 ik sprak tal
van vreemde talen
maar in alle ogen
zag ik jou
vele wegen
zijn betreden
heb links en rechts gereden
overal was jij mijn vrouw
in de diepste dalen
waar het donker
lang bleef dralen zag ik
langs de toppen weer jouw blauw
je handen
hebben me geleid en
op de steilste toppen heeft
je lach me altijd weer verblijd…
het gaat nu echt ergens om hoor
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 283 onze toppers
gingen er weer voor
de play-offs
het vuur van de strijd
schering inslag
vliegende tackles
de inglij
met twee benen
een speler van vitesse
haalde zijn hoofd
precies op tijd
uit de schietbaan
van een poeierbeen
de verdediger van nec
richtte op zijn bol
de bal was al weg
de talpaman in de studio
zei zo'n toetje
gaat…
Schepping
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 656 Jij ging op weg als tastend licht
dat over de wateren zwierf:
glanzende kiem, geduldige vonk
waaruit de sterren zijn geboren.
Het melkwegstelsel streek jij aan
tot een flonkerend wiel van licht:
om elke ster, uit gas en stof verdicht,
schiep jij groene werelden
vol hunkerend, denkend leven.
Zo blies jij ook de mens de levensadem in -
denkende…