572 resultaten.
OUD LAND
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 461 Tere stralen door het hout
oude paden uitgesleten,
stoere den en slanke berken,
doorzichtig groen, ragdun en fijn
door het zonlicht niet vergeten.
Een grote kei en meerdere
als ik me niet vergis.
Hoe zijn ze hier beland?
Wie heeft dit graf bereid?
Geen antwoord op mijn vragen.
Tekenen van lang vervlogen tijd.
Duizenden mensen op uitgesleten…
Opvallend blij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 553 Naderend tot niets
zo klein
een kleurenspel
dat mij tot zwijgen dwingt
zo veel zo vol
ik blaas pluizen van een bol
verbaasd
dat zoveel zaad
zo vrolijk aan de adem hangt
ik ben verrukt van de beweging
van het leven tussen het kruid
ik wil maar kan niet schreeuwen
wat ik schreeuw komt er niet uit
bedwelmd door de bloesem
die geurrijk…
Wonen in broekland
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 372 Het peil is stabiel
en de geur
en de dampen
de dood
verwekt lichte walging
is eeuwig
als wroeging
die leven bewijst
als een last
zuur scheidt zich af
uit vochtiger delen
en etst teveel grijs
in dit drama
diep en te breed
als een gang
Broekland bewijst zich
zompig
als spijt
als deuren
knarsend
vallen
in sloten.…
Een land stroomt traag de herinnering in.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 561 In dieper adem speelt de zon met schaduw
langszij een buizerd in fluwelen lucht
voor mij dwaalt een dal groen overladen
een gedrapeerde toonzaal omringt de beek
Mijn oog kijkt op een levend ver verleden
uitgerust kleurt ontluikend de sleutelbloem
herinneren trekt met hondsdraf mij het dal in
verliefd leiden zwaluwen mij langs deze wegen…
Baken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 447 Om niet de brug te zien
Het grauw en gretig grijs
Het snel maar gaan en terug
Ging ik naar rechts
nog voor de brug
en nam de dijk
tot andere tint
mijn blik toen trof
nog grijs maar dieper
van beweging
de stad met kloeke toren
gleed langzaam
tussen zwerk en water
een huivering
zou dit het eind…
en morgen bij ‘t ontwaken
geen ‘Bommel…
Van heide en sterren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 426 Zoals wij daar lagen
met takjes en twijgjes nabij
een bosrand zonder vragen
het stuifzand dwarrelde blij
Minuten die zich moeiteloos plooiden
in een waar geworden droom
de ranke grassprietjes tooiden
het spel zonder rem, zonder toom
Een roek kwam en streek neer
in het geschilderde licht van de dag
zag goudvinkjes getooid zonder veer
en…
KORENHALMEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 452 Roerloos bij zoveel schoonheid
een droom gelijk
staat de wereld even stil
De wuivende korenhalmen
ragfijn gepenseeld
lijken mij dichterbij te wenken
De vogels nog niet uitgespeeld
stijgen in de strakblauwe lucht
De roodgouden gloed
van de ondergaande zon
straalt een bekoring uit
die ik ademloos onderga…
Witte vergezichten
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.052 laten we gaan slapen
de wind die langs de ramen raast
brengt witte vergezichten
in vroege uren zal het tuinpad
spoorloos zijn en moeten ogen
wennen aan een ander licht
een smetteloze droom
(gedempt)
ligt morgen voor het rapen…
Monumenten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 682 Ze zijn als beeld van het landschap van historische waarde;
symbool van de strijd tussen water en land.
Ambassadeurs van ons land tot aan het eind van de aarde;
met de polder verbonden, zoals de zee met het strand.
Omgeven door land, dat verdeeld is door water,
staan in staat van paraatheid (de mensen tot vrind),
als getuigen van vroeger en monumenten…
Normandië
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 549 wee haar gebeente
ijzer in verhemelte -
gaten vullen nu haar huid -
haar barstensvolle gezicht
trotseert de eeuwen
--------------------------------------
© Jan Bontje 1998/2003…
Aftakking richting paradijs
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 724 schittering
in felle stralen
strepen metaal evenwijdig
richting woestijn
haast
een donkere eenzaamheid
verdwijnt
in schone schijn
recht vooruit
niet afdwalen
linten slingeren stromen
op en door
akkers
oevers
richting spoor
en weer
als onzichtbaar
tranen vleugen grijs
aftakking
richting paradijs…
vogelvlucht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 691 het leven draagt me op haar rug
van ‘s morgens heen tot ’s avonds terug
langs zilveren rivieren
door dalen over bergen hoog
verschijnt onder de regenboog
voorbij de populieren
de jonge aarde fris en groen
de ranke rozen vermiljoen
en roze gladiolen
de zonnebloemen in het goud
het koren waar een iris blauwt
en purperen violen
de lelies…
Weerspiegelingen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.136 Ze drijft met slechts
een rimpeling, herinnering
druppels om tot zilverling
spettervast de brede lach
van zon op zee bij toverslag
en vloeiend blijft de schildering
Terwijl een koele bries
verdwaalt, ontpopt de twinkeling
golvend aan de glinstering
der einderschone waterbrand
in ’t wondersprekend niemandsland
en vloeiend blijft de schildering…
ochtend
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 600 Vederlicht,
vlijt ze haar voet
in het betraande gras.
ontroering druppelt
uit haar met dauw
bedekte ogen
over het gulle schoon
van een nieuwe dag.…
Poldermarieke
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.174 Groen zover het oog kan zien
en nergens ook maar een kleine heuvel.
Grazende koeien en schapen bovendien,
en wij, samen in een heerlijk gekeuvel,
wandelen de dijk op, warm in de zon.
En in de schaduw van een molen
kijken we getweeën naar de horizon,
waar meeuwen door het luchtruim dolen.
Het landschap verandert, een onweer dreigt
snel weg…
zomer rond het middaguur
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 951 Zij is gestreept de koe , een Lakenvelder
en daar een ijscoman die over het fietspad
scheurt zijn kar blinkt citroengeel
de koeientong krult paardenbloesem uit de wei
en kust de grutto mijn gekke vogel mijn droeve tango
bedek de rieten daken plavei mijn klinkerpad en
laat papavers kikkers zoenen
omhels de zon op het allerhoogste punt…
Wonderland
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.019 1
Er is een helder, overal
een schijnen hier. O-
ver de zee, lichtend pad
zuiver zout in leven.
2
Er is geen ondergaan, enkel
een warme hand over velden
van muziek. Aan de oever,
in het lied van dageraad.
3
Geluk groeit in het woord
van zwijgen, stilte in kleuren
op het doek van toekomstdromen.
Nu is het tijd om haar
te begroeten…
Groeiend besef
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.416 Loom telt de boerin haar oogst
kijkt uit over het dampend land
het zweet in de aarde, constant
de zorg om het groeiend gewas
Dankbaar om wat is en was
keert zij zich krakend om
Nog steeds vermoedt zij vaag
dezelfde boerderij, achtergelaten
tussen de bomen na het avondeten
de lezing en het gebed om regen
geen antwoord op haar vraag
Zij…
Kanaal
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 708 Gerimpeld water in de kanaalgeul.
Een vlies van pollen, rotte bladeren
De wijnfles dobbert langs de kademuur.
Dol ben ik op het stille water,
de diepte die je vermoedt
de plons als je een kassei over de reling gooit.
Ik wil duiken in haar duisternis, de bodem strelen
een minuut de adem ophouden
en dan drogen in de hoogtezon.
Een bries sluipt…
Rivier
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.472 Levend helder in schimmig blauw
stromend door ongeziene velden
zoekend naar lager gelegen oorden
verplaatsing van geërodeerde elementen
voeding voor vruchtbare flora
Aan de einder evaporerend met de zee…