Moeder ben je, vanaf de geboorte van je kind, vanaf het adopteren van een kleintje, vanaf het aannemen van een spruit. Moeder ben je, Moederdag slechts een dag, moeder zijn, driehonderdvijfenzestig dagen van het jaar, ik bedoel maar, moeder ben je vanaf, maar blijf het: tot de dood ons scheidt!…

mijn moeder is niet meer al even ze heeft lang geleefd broos van geest dat is niet overdreven geaard in schraal zand en gelovige angst met strenge kapiteins mijn moeder is niet meer al even ze heeft mij gezoogd gedroogd wakker gelegen bang voor woorden van buiten en al lang voor het einde zich in eenzaamheid moeten bewegen ook nog van…

zij heeft binding met de herinnering daar zij als vrouw is geboren zij alleen draagt een kind naar het licht een mens die bij ons mag horen daardoor toont liefde een gezicht doorheen de stuipen vóór de eerste dag start er een verbond, toekomstgericht, opgesteld door een haast natuurlijk gezag geen ander geraakt zo gehecht een leven…

Mijn moeder werd wel vrolijk vroeger door in de rommel op te schrijven hoe de morgen liep: over kinderen die ze wakker riep, gezoek naar kleren, man die heen en weer op weg naar werk, struikelde over hond, een vloek, een piep, havermout gemorst, baby stilletjes aan borst, een verloren onderbroek op de grond, bij iemand hagelslag nog aan een…

Op het strand van Scheveningen, zit ik in de lentezon te soezen. De zee en de meeuwen zijn er weer. Zomaar ben ik hier zoek geraakt. In de nabije verte, hoor een jongetje snikken, Hij is zijn moeder even kwijt. Dat kleine mannetje, dat ben ik. Zestig jaren zijn nooit vergleden. Ik zoek in mijn herinneringen, en vind mijn moeder terug.…

koud en koel is Mei de appelboom laat bloesems vallen, wit als sneeuw…

Eindelijk is de regen gestopt. We hebben de tent uitgeveegd. Jij nu op weg naar broodjes. Neem de krant mee riep ik je na. Hoe lang gelee is het nu dat ik even alleen ben? Een natte eeuwigheid. Ik tel mijn knopen. Zoveel te doen. Ik trek al mijn kleren uit. Ik doe je kleinste slip aan en wring me in je zomerjurk. Hoe lang gelee dat ik jou…

Als ik naar huis gerend was de achterdeur nog open om te vertellen wat ik had gescoord, zij was er, de handen in elkaar slaand tot in de nacht had ze me overhoord de kale plek voor ’t aanrecht woog de zorgen die onder afwas werden doorgepraat was ze alleen dan zong ze psalmen gaf ze zich over aan haar Toeverlaat ik rook haar…

mijn dank voor jouw duizend gezichten de tonen in je stem waarmee jij mij hebt opgevoed je ogen altijd in een warme groet de open blik op leven die jij hebt doorgegeven handen die beschermden zich over mij ontfermden jij mijn toeverlaat bij ziekte pijn of eenzaam zijn ik heb je losgelaten maar blijf met jou voor altijd lijfelijk…

(voor mijn moeder) Als kind schrok je van die Duitse soldaten, die zomaar rond de boerderij marcheerden, terwijl je vader een schuuruil opzette en jij naast Hans Werkman in de schoolbanken zat. Verliefd? Je wilde nooit trouwen met een boer, liever met een meester of een dominee. Het werd dat laatste. Ooit liep je met zelfmoordgedachten…

In het zonnetje, al kan ze er niet tegen, in de watten al kriebelt het, omarmen al heeft ze pijn, kopje thee geven, al lust ze het niet, een eitje, niet te hard en niet te zacht, wat je ook verzint, liefde geven kun je nooit genoeg, het zijn de ogen die zeggen, dat is wat ik wil, op Moederdag!…

wat was ik graag nog eens dat kleine meisje dat vol bewondering naast u liep mijn liefde is zo diep ik word weer even dat kleine meisje we liepen samen door het leven u leerde me kijken met andere ogen mijn kinderziel werd nooit bedrogen uw blijdschap was jezelf te geven kadootjes waren klein, maar o zo aardig het geluk zat niet in…

jouw lentestem heeft zich genesteld als een zichtbare druppel levenswater ontwakend als wijsheid in de ziel van het eeuwig dromende vlinderkind reizend met de wiegenwind op de ondoorgrondelijke zo wonderlijke weg in een verscheidenheid aan vragen, schemervlagen in de stilte hoor ik je nog zingen door tonen van liefde die in…

Zo eenmaal in het jaar dat was toch veel te weinig een goede moeder was ze elke dag. Haar koesterende handen nooit aflatend bezig haar zachte blik vertolkte ’t liefdeshart. In onze diepste pijn was zij met ons verbonden bij onze grootste vreugde ontsprong haar lieve lach, deelden we verdriet zij troostte als geen ander met haar als…

Zo eenmaal in het jaar dat is toch veel te weinig een goede moeder ben je elke dag. Je koesterende handen nooit aflatend bezig je zachte blik vertolkt je liefdeshart. In onze diepste pijn ben jij met ons verbonden bij onze grootste vreugde ontspringt jouw lieve lach, delen we verdriet jij troost ons als geen ander met jou als moeder…

alsof ik besta uit cellofaan zo kijk je naar mij staar je mij aan dwars door me heen noemt me mevrouw je weet niet eens mijn naam ik kom naar je toe maar wat kom ik hier zoeken je kamer is bezaaid met stukjes jou maar in je stoel zit een vreemde vrouw elke keer een stukje meer dood sterven lijkt erger bij beetjes…

Speciaal een taart gebakken voor de kinderen die zouden komen de zon was voorbereid de stoelen stonden buiten * * De klok van het middaguur staakte de strijd toen ik door haar lach een beetje regen zag vallen geen moederdag voor haar terwijl haar hart de liefde voor haar kinderen in een eeuwigzijn bewaard…

vandaag ga ik naar mama ze woont niet meer in haar oude huis er is geen kamer meer en ook geen kast alleen een stenen bed toch weet ik zeker dat zij me verwacht en naar me uitkijkt ik zoek zorgvuldig de mooiste bloemen uit mijn lentetuin en zie reeds hoe haar ogen van blijdschap glanzen…

Huiver bereikt haar frêle huid zacht laat geen sporen meer na en haar geest versmelt bij toeval met laatst gesproken woorden gebogen, ogen vochtig is de angst slechts dat waar zij thuis voor blijft vingers zoeken niet meer gevouwen handen willen naar huis…

voor mijn schone madreliefje met haar verre oordeelogen al vanaf die eerste dag heeft zij mij zo zeer gemogen zondag is het loederdag wat ik niet vergeten mag 'k denk dus dat ik bloemen haal straks snel bij het tankstation scheelt al snel een lang verhaal met een blik van grijs beton. 'k wens dan alle schoon- en moeders toch een mooie loederdag…