681 resultaten.
Ik draag het naakt
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.076 Neem nu mijn hand [mijn liefste]
die eelterig de tijd volbracht
waar ‘t grijpen de jaren vergeelde
in bochten die naar wij dachten
nimmer meer zouden rechten
Ondoordacht en onwetend
door de tijd gedwaald - al was jouw
lichaam het boek dat ik mocht lezen –
toch kwam ik aan en overgrensde
illusies en bakens die slechts
fonteinen aan de horizon…
afscheid
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.066 En ergens in mijn gefluister
ben jij de merel die mij zingt
zelfs nu, nu ik de kerstvreugde
niet kan bezingen
eens een belofte, twee gouden ringen
liefde voor het leven
maar nu ik als oude boom
mij wil gaan enten in een nieuw
leven zal ik eerst mij ontdoen
van oude bladeren
toch een paar raderen zullen
in mijn hart
blijven draaien…
Niet tegendraads, wel buiten mijn wil
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.060 Of ben ik mij
kwijt geraakt aan de landtong
waar ik me in stilte bekwaamde
en wolken telde van achter naar voor
Een helse vuistenregen
maakte me murw en legde
hete stenen in mijn gelaat
toch regent het zijdeglans
en ken ik geen haat
Mijn kleding draagt
geen namen meer
zoals het geschrift mij
eens beval om de letter van de tijd
te gaan…
Dag Jan de Haan
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.052 Vandaag is de dag
dat jij in eeuwigheid zal zwijgen
al had jouw mantel
je al verlaten en kreeg
de nieuwe kou al vat op jou
jouw gekrijs is nu onhoorbaar
al zullen de klanken van je stem
zich voort blijven dragen in een herinnering
van gelukkiger jaren
jouw sterven prijst het leven
dat je droeg en ik zal
je veders bewaren tot de tijd…
Mijn luister in het nieuwe kind
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.049 Als in mijn geschonden gewassen
het nieuwe leven riekt naar dood
die zonder adem de nacht laat werken
zonder licht en op tast het duister
wordt verwoord
leeft plots het kind
al is het schreien nog onverhoord
en druipt het bloed dat zich drong
in moeder en kind uit wonden
die zichtbaar door de tijd zijn gehoond
doch wanneer het leven…
Laat me even
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.011 Mag ik voor even
je gouden vleugels raken
zodat ik getemd
in mijn afrastering kan blijven
Laat me even voelen
hoe het vrouwzijn voelt
je borsten en dat iets
van onder je navel
Opnieuw geboren worden
maar dan in jouw schoot
waar ik het kind mag zijn
heel dapper en ontbloot…
mijn liefste jij bent ...
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 993 hoe kan ik nu blijven dichten
wanneer jouw hart bevroren
mijn stem ontneemt van woorden,
woorden die jou liefhebben
liefste ik spreek niet in het verleden want
onze liefde knarst door tijd en onraad, jij
mijn deelgenoot mijn rots die nu wankel
in zwijgen is gehuld
hoe kan het toch dat de tijdsspanne doordraaft
nu ik als een verdwaalde…
Jij piest nooit meer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 990 Gemorst zoals roestige spaken
in het wiel kraken en de as
slingerend draait om de behoefte
van de voortgang is jouw zadel
leeg want de dood boekte je vlucht
alvorens je had betaald
Ergens een familiair trekje
al was je gezicht wat ronder dan
dat van mij en telkens als je komst
vooraf werd gemeld maakte ik
mijn schans wat minder haaks, want…
Vanavond
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 988 Vanavond is de drempel
de rusteloosheid in mijn hart
Ik zit ik loop en verdenk het leven
dat het mij bespioneert
Groene takken
met dode vogels
die net als ik het nest
niet hebben onderbouwd
en te vroeg waren uitgevlogen
naar de grote wereld
Ik zoende de kiezelstenen
in mijn hand en waande mij
kasteelheer
Maar stierf als kind
in…
Stille getuigenissen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 970 Nu de winter zich zonder
witte kleding voortbeweegt
het water in de sloten
onverstoorbaar stroomt
voel ik toch de kou die
ik als kind droeg in mijn
te grote jas
zelfs de zomer was niet warm
want altijd waren er weer
die kille ogen die me volgden
ach, de stille getuigenissen
sterven telkens in de bruinrode
dode herfst en enten in…
Mijn lotusbloem
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 967 Nu nog ben jij boterzacht
en smeltend in mijn handen
de geur van vroege poldertochten
draag jij in het haar
En toch zoals de lotus
ademt, stremt de tijd jouw
jeugd en betaalt herinneringen
met momenten die voor altijd
verloren blijken te zijn
Maar mijn lief, ons sterven
zal gepaard gaan met een lach
en de wetenschap dat de dood
ons niet…
Aan de haal met de dood
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 967 Een fout? Jij aan de haal met de dood
die jij herkende in een leven
vol levens en waar het sterven
neigde naar verrukking in ogen
die de angst tot aan de hemel droegen
je rode haren die met de jaren
verkleurden tot aan het oktobergrijs
waar jij je fiets voor eeuwig in etaleerde
evenals jouw rode pull-over
met de smaak van paardenworst…
Wij zijn voor altijd
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 948 Ongeacht de staat
hoe we dan ook zijn
staat de zon paraat
op haar horizontale lijn
***********
De dampen van de nacht
schachten zich stoïcijns
op jouw gelaat en letteren
onze honger in een eeuwenoude daad
de avond is nog niet te laat
en toch is de straat ontoegeeflijk
in zijn gift om mij te laten dromen
of is het vals en laat ik…
Geen berouw om te sterven
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 942 hoe verpakt is het lichaam, de kast
des levenstijd, vervolmaakt in een
jeugdig opmaak, de dood reist mee
met al die jaren die schrokkig de rimpels
voeden en het kindzijn terughalen
uit de spelletjeshoek
neen, ik zal het sterven ontbinden
het ontrafelen en de dood ontlopen
door het simpel niet te doen, de dood
is voor anderen
of toch, breng…
De praalwagen symboliseert het sterven
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 907 Het weten sluist bewust
de dood de achterkamer binnen
waar de nacht is blijven steken
achter half gesloten gordijnen
geen Godgevreesd vermogen
maar een zekerheid dát nog leeft
frêle en diffuse woorden
lossen op waar niemandsland
grenst aan de kloof waar
de ziel zijn eigen wegen kent
en aan tafel grimast
de grimeur…
Het schandaal
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 888 Vanachter het schandaal
is het schuilen mij in het
hart blijven steken, de wortels
ontmoedigen het applaus
van mijn doksaal
Avondduister tast naar herinneringen
die enkel nog bestaan
in de graffiti op mijn huid, geen gekerm
van valse toonaarden – maar het besef
ervan erken ik luid
Doch verstomd zijn mijn kreten
die verslagen het lokaal…
Mijn Waddenzee
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 875 Ik heb mij gericht
tot het slijk op je gezicht
je daden verheerlijkt
zoals God mij loont
mijn voeten gebalsemd
in jouw
gestigmatiseerd verleden
is het mijn rouw
die tranen laat
wanneer je gelofte
mij terzijde staat
als je schreeuw weerklinkt
uit de keel
van een vluchtende
Jan van Gent…
Het lijden van het hart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 875 het hart rijmt wezenloos
op de weke denkbeelden
die mijn geest passeren, er is geen
tijd die meer spreekt dan het knarsen
van mijn slenterige tred
laat de dood mij nooit royeren
maar spreek met stille gebaren
ik kan het raken, de geur van bederf
valt als plak van mijn tanden, het geel
vertaalt slechts ouderdom en machtigt
mijn verzinsels…
Een mens zoals ik
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 833 hoe mondiaal is het verlangen
als éénvoud ten tonele verschijnt
en beproevingen uit hun
gebeurtenissen worden bevrijd
Het empirisch weten waar
schijn de werkelijkheid passeert
zijn slechts ongenode gasten
die ons op valse gedachten trakteert
Doch het preken in een taal
die grenzen overschrijdt is
ook mijn barrière die zorgt
dat ik als…
Judas
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 832 de boekanier plachte
zich te redden
door het vlot
dat op de plecht gelegen
vooruit te duwen naar de steven
doch hij verzonk
met moed en zeemanstaal
maar niet voordien hij at en dronk
van het laatste avondmaal
nog eenmaal restte hem het zicht
om de boeg te zien weerzinken
toen het schip bij het gericht
zich knielde in de avondvinken…
Vrij ademen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 829 Ik heb in je hart
melodieën geschreven, zonder
muziek maar wel met het licht
dat ik in je ogen heb ontmoet
de dagen aaneen lengen de jaren
waarvan ik de tel ben kwijtgeraakt, ik heb
zoveel zonderlingen ontmoet dat ik
één van de melaatsen geworden ben
ik kan niet kaatsen tussen de reiziger
in mij en de zwijger die in mijn woorden
zichzelf…
Het geluk als vuur
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 826 nog dichterbij en mijn vlam
zal de eenvoud tonen in de kaars
waarin alles is ontwaakt, deze dag leeft
in herinnering en sterft telkens
in de nabijheid van de gloed van
zijn aanwezigheid
niets zal verdwijnen al lijkt
de vorm zich vast te bijten
in werkelijkheden zonder naam, rouwranden
en korstige wonden zijn als het getij, de maan…
Woordeloos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 817 Muren die hemelhoog marcheren
Onbereikbaar voor mijn ladder
Toch maak ik sprongen
Maar val steeds dieper terug
Wanneer zal ik het leren
Spouwankers dringen door de voegen
Ik lees de jaren in het roest
De gebakken stenen door de tijd verteerd
Begreep ik maar hoe het moest
Het kozijn evenaart mijn houding
Gebogen en weerbarstig
Woordeloos…
Nihilisme contra Jezus
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 812 Niets spreekt de dood in mij
het lijkt alsof een stilleven
me bewondert om de ’onangst’
die me vergezelt in dit bestaan
****
afkeer zetelt de schaker
die momentloos zijn zet overdenkt
en schoudert zij aan zij met
de overwinning die hij voor ogen heeft
telkens is zijn zet de voorloper
die de hemel splijt en de aarde
onbeschermd het…
erectioneel verlangen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 800 mijn ogen hunkeren naar het licht
dat zich telkens afwaarts keert, het
leven draagt de stervenden in het zicht
van mijn witte handpalm, was er een god
dan zou ik bidden, maar de hemel heeft
de christenen gespleten tot spijs die
reeds gegeten werd
wat nu rest is de aftakeling van de burgerij, de zonde
van het vorstendom, een monarchie…
boetevrij doodgaan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 798 is doodgaan de kerk die ons
scheidt van hemel en ras, ‘k vraag me
af wie schoolt mij rijk en voedt
mijn bange hart
is het mijn sponde waar ik eeuwig
in zal geraken wanneer mijn benen
de zoetheden gaan mennen die mijn
geest voor ogen had?
of kwijlt mijn mond die scheef getrokken
door ’t infarct de lekkernijen niet weerstaan
en sterft…
Een maartse overpeinzing
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 794 Het langzame leven
grijnst als een metafoor
en versnelt als de dag zich buigt
voor de zonnegod die in haar was geboren
bleek gelaat en vingers dun als potloden
krassen woorden op ’t behang
daar zij als de dood is
dat ze haar gaan vermoorden
maar ik dacht toch echt
dat haar sterven al was geweest
en dat ik had gezworen dat de sneeuw
haar…
Mijn Europa
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 785 met je eens zo weelderige trots, maar
gesmoord in jaloezie en twijfel zijn
ook hier de zwakkeren in en door
jouw hand vermoord, al ben jij de toendra’s
uit de kou, het water van de meren waar ik
zo van hou – doch je adem is onzuiver
als je paart met het land van Uncle Sam
terroristen genoemd door velen, al noem ik
ze strijders van de haat…
dagen vol lucht
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 781 de dagen zitten vol met lucht
nachten bestrooid met duister
de toekomst droomt, een zucht
er is nog slechts gefluister
als een afgevallen blad
dwarrelt weemoed naar benéé
wangen worden nat
niets is meer oké
en als zelfs de regen
voor je schuilt
je liefde wordt verzwegen,
weet dán, dat mijn hartje huilt…
Gecastreerde utopieën
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 780 De balans wankelt
als het gedachtegoed
verder reikt dan de kim
en gecastreerde utopieën
vloeibaar de wegen bevuilen
waar het leven tot uiting komt
*
Gekend als een waarheid
zijn de emoties zalig makend
en is het vertoeven erin zo zacht
als het vaginale vlees
De lippen strak en gebalsemd
met slijk is het ongenaakbare
in de stem de troef…