298 resultaten.
Dom
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.170 Boven op de Dom van Keulen
stonden wij ontdaan
te kijken naar die klokken
die mij zo konden bekoren
Er stond een apparaat bij
waar ik geld in heb gedaan
want je zei me -als je dat doet
speelt voor jou de klokkentoren-
En ik heb daar -goedgelovig als ik was
heel lang gestaan
met handen in mijn zij
en twee omhooggespitste oren
Maar hoe…
Apegapen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 604 Nu zelfs blijkt dat Andries Knevel
ook zichzelf kan bekeren
en als evolutionist
weer verder door het leven gaat
heb ik als heiden - om het even
voor het eerst in heel mijn leven
toch een kaarsje opgestoken
in de hoop dat Hij bestaat
Toe Heer vergeef hier al mijn zonden
hopelijk ben ik niet te laat…
herfstplagen
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 6.464 opgejaagd door herfstplagen
valt de stortbui in het nat
schuurt de wind zijn gure vlagen
tegen ramen die beslagen
trillen van de donderslagen
en zo de regen tikt een gat
in openstaande mantelkragen
uitgeraasde autowegen
vervuld van vallend blad
schuilt de man zich pruilend tegen
uitgestorte najaarsregen
die plengend en zeer ongelegen
neerstort…
zin
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.110 je zoekt zo diep
naar zin en leven
zo wijs en schaars
zo onverwacht
zou het zijn
de wereldvrede
de dag, de nacht
de kus, de rede
of zou het zijn
voor jou misschien
je glimlach
in de spiegel zien…
paring van de os
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 2.479 langzaam snijdt zich
zerend los
de voering van vermaning
en dwaalt plotsklaps
verrukte lust
getergd door het bos
waar eens het mos
de kaalslag hoedde
het lelijk naakt
verhuld in woede
zich schreeuwend
met de angstdroom voedde
en paarde met een os
hoe krom de weg
is heen gegaan
en voorttrekt
in verdwazing
waar gekke bekken…
De appelgaard
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 2.179 Kijk af en toe nog even om
naar het kind dat in de verte staart
boven in die appelboom
temidden van de appelgaard
Kijk af en toe nog even om
naar die blije kinderhand
waarin een appel is gaan glimmen
als een grote diamant
Kijk af en toe nog even om
naar het kind dat vrolijk fluit
in zijn handje zeven appels
dans hij blij de weg vooruit…
Hoefslag
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.800 Een hoefslag dempt zich langs de poorten
langs fabrieken
in de goot
een bode van de groene zone
demonstreert het broertje dood
De dood maskeert de duizend gruwels
keert zich in
het giftig vel
onmachtig popt het broertje vlinders
die zich rijgen, wonderwel
Wonderwel, een put van ziekte
roert zich groen
een zucht van griep
het broertje…
Stroman
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.338 Op een landweg uit de wind
waar men zelden vlinders vindt
stond een stroman die verblind
door zon en gruis en stuivend grind
verhaalde van zijn bloemenkind
Verloren en nooit opgespoord
daar zijn voeten vastgeboord
verstilden in het zwarte boord
terwijl zijn schaduw zonder woord
zich voorttrok langs zijn stoffen koord
Stijf gestokt in diepe…
Waterval
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.234 Kon je maar
ín stilte begrijpen
hoe gekwetst, gepijnigd
en gestenigd ik zou zijn
als een druppel
in jouw waterval
klamp ik mij aan jou vast
en stort ik naar beneden…
Spoor 1
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.191 Beladen met koffers
vol jeugdsentiment
een kind tussen treinen
het hoofd afgewend
Voeten staan stijf
in het ruige cement
kind zonder vangnet
zonder een cent
Niemand die aarzelt
kennen zij geen...?
zij zijn met zovelen
zij staan niet alleen
Niemand zal vragen
waar ga jij heen ?
Kind tussen treinen
wacht op spoor 1…
Killing Fields
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 2.067 Over de groene velden
van een lang vergeten land
dolen duizend zielen
langs lege sporen karrenwielen
dolen de dwaze helden
met uitgestrekte hand
Over de groene velden
staart de dood mij aan
alsof de duizend zielen
mij dwingen te doen knielen
alsof de duizend helden
mij weerhouden weg te gaan
Over de groene velden
galmt de stilte voort…
Elfje
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.285 Er woont een elfje in mijn klokje
dat al jaren stil verliefd
uitkijkt naar haar prinsgemaal
maar de tijd heeft haar gediefd
Er woont een elfje in mijn klokje
en ze voelt zich vaak alleen
want hoe zij het ook steeds probeert
ze komt niet bij de een…
Zeventien kabouters
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 817 Groot was het vuur
dat de aarde verschroeide
de zwartvette klauwen
deden alles vergrauwen
de wind uit het oosten
verslond wat er groeide
Krakende kruinen
jammerden in hun val
en met hen nieuwe veren
toen de wind begon te keren
op zwartgeteerde varens
zij krompen overal
Groot was het vuur
dat de hei sloeg tot gruis
de zwammen verzwolgen…
Dwaze moeders
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 780 Zachtjes en voldaan
slaapt een ruige wereld
buiten de barakken
ligt een vijg van kots
makke dwaze broeders
slapen achter heuvels
hun moeders zwerven in geduld
en beven in hun trots
De sterfelijkheid van liefde
graaft zich in duel
een ademtocht breekt vuige loeders
de sabels hun gezel
Een stoffig zadel
verrotte akkers
mirakels schermen…
De verteller
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 654 Boven op een berg
zat hij statig op een rots
hij vertelde daar verhalen
over de koning en zijn trots
Prachtige verhalen
over een koninklijke val
van een koning die zijn volk
met hoogmoedigheid bestal
Hij vertelde daar moralen
over het knechten van de ziel
en hoe door list, bedrog
en afgunst toch- het koninkrijk toen viel
Hij vertelde…
Wit damast
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 947 Wit damast
met vouwen vast
je lijn ontvouwd
op kreupelhout
Voor wie je morst
met dorst of zout
kauwt de korst
van kippenbout
Zuren kringen
jaren oud
wringen zich
in stof benauwd
Totdat sonoor
gebleekt ivoor
zijn nukken lalt
in stukken valt
Wit damast
men scheurt je vast
tot repen bloed
en luiergoed…
Hartendief
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.626 Elegant
glijden vingers
langs lippen
van satijn
een zoete kus
van zondaars
ontvalt een blik
mijn lief te zijn
En langzaam
smelten wij ineen
een rode roos
gewild -ik blijf
een hartendief
besteelt mijn hartstocht
vreemde schokken
in mijn lijf
Al ik geef
is nog te min
voel ik meer nog
vaar ik klem
zweet ik rollend
in mijn…
Glijbaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 512 In de glijbaan van de tijd
verlies je soms seconden
waardoor je voor een klein moment
weer staat in hartje Londen
Waarna je vrolijk met een zwaai
de slinger weer een zetje geeft
en je vol vuur en zwaar verliefd
de stad Parijs opnieuw beleefd
En bij 't proeven van die ene kus
heb ik toen in mijn broek gepist
want ik zag dus op het allerlaatst…
Roezemoes
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 787 In het land van Babbelaar
waar hoogste woorden voeren
delen zwetsers achterklap
dijenkletsers ginnegap
en staan de lamme leuteraars
verveeld bij ouwe hoeren
In het land van Babbelaar
waar kletsnekken flaneren
worden bomen opgezet
door kommaneukers opgelet
en staat een boze Babbelaar
loslippig te oreren
In het land van Babbelaar
waar…
Over de dwaze dagen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 799 Over de dwaze dagen
van hartenkreten die navrant
verstilden over glooiend land
en in de storm van een hand
zich stoeiden met
de som van vragen
En zo de dagen zijn vergeten
en een glimlach zich verbrandt
aan dat wat rauw versleten
door de zeug werd doodgebeten
en in weemoed, schooierij
door honden werd bestand
Over de dwaze dagen
van…
Rappaparen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.037 Met mijn knalrode lantaarn
trok ik stoer door het moeras
op zoek naar rappaparen
diep verscholen in het gras
De maan stond bleek en afgerond
toen het hard begon te waaien
mijn lantaarn viel -in een keer stond
het moeras in lichterlaaie
Rappaparen, rappaparen
zoek ze niet in het moeras
en zeker niet met een lantaarn
want rappaparen zijn…
Zilverlingen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 967 Daar waar wolven weer gaan huilen
over het nachtelijke veld
van drie verloren zuchten
en een hand vol wisselgeld
smeekt een priester in het maanlicht
als zijn knopen zijn geteld
de volle maan genade
voor wat nooit werd doorverteld
Achter nachtelijke zuilen
wordt er aarde afgepeld
voor een dodelijke zonde
en een doodgezwegen held
door een…
Sumidero
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 2.128 Hier sprongen zij naar beneden
als lemmingen in de val
opgejaagde vogelvrijen
opgesteld in twintig rijen
rakelings langs koude keien
duizend in het getal
Gekwelde zielen dreven zo
de stroom af naar een grot
alwaar de laatste sterveling
nog een keer aan het leven hing
alwaar de laatste enkeling
zich schikte in zijn lot
In de grot van…
Niemandsland
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.311 Er is geen tijd voor de verweesde
die zijn voorland heeft geerfd
maar gebogen door de regen gaat
een arm om zichzelf slaat
en tussen de gevreesden
als een stenen boom versterft
Er is geen ruimte voor de loze
die zijn luiken heeft verstaald
gebukt zoekt naar de sporen
die anderen toebehoren
en tenslotte als een broze
in niemandsland verdwaalt…
Nacht en Ontij
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.565 Aan de zee nog wil ik vragen
wat zij die nacht heeft gezien
toen het jammerlijke klagen
de zee niet meer kon dragen
en de zwartgesponnen kragen
zich vergrepen bij kracht tien
Waar de vogels zijn gaan zingen
in het allereerste uur
toen het licht zich liet verdringen
door afzichtelijke kringen
die de zon deden omringen
met het allerzeerste…
Witte vos
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.129 Langs de uitgeholde wegen
vol van varens en van mos
kwam ik wilde bloemen tegen
en een sluwe witte vos
die mij meenam in de regen
naar een driesprong in het bos
Waar ik stond met al mijn vragen
en een vos die mij verliet
voor een nacht die was gaan dagen
en een veldmuis in het riet
die zijn leven zag vervagen
want de sprong verkoos hij…
Schelpenwind
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.263 Ik vertelde de schelp
die ik vond op het strand
mijn woorden van liefde voor jou
Ik legde haar terug
in de zee met mijn hand
en zag hoe zij dreef in het blauw
Ik vertelde mijn hart
met de lach van een kind
en de wind nam haar mee met een zucht
Ze ademde liefde
en ik zag hoe de wind
mijn woorden verdreef in de lucht
Ik vertelde de…
Luchtbed
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.203 Op het luchtbed van mijn dromen
rust een ingeslapen ziel
die om tien uur was vertrokken
na het lichten van zijn hiel
en ten prooi aan wat moest komen
en de lamme luchten viel
Want de lucht hing vol met gieren
als aan draadgesponnen lust
waar zij klapten met hun veren
voor de allerlaatste rust
om het onheil te gaan vieren
toen hij wegdreef…
Hollanders
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.474 Het was nog geen maand geleden
dat wij -nuchter als wij zijn-
overwinningen bestreden
want ons ego was te klein
Maar nu weten we het zeker
er valt niets meer aan te doen
morgen winnen wij de beker
morgen zijn wij kampioen !…
Zandletters
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.167 Ik droomde letters in het zand
die ik daar had geschreven
voor mijn lief de overkant
waar heen jij was gedreven
Ik droomde dat de zee ze nam
tot waar zij moesten wezen
en dan rolden op jouw land
waar jij ze dan zou lezen
Ik droomde zoete letters zand
de zoetste van mijn leven
en adem ze nog heel lang want
jij bent voorgoed gebleven…