biografie: Anton Korteweg
Eig. Antonie Johannes, (Zevenbergen, 1944). Studeerde Nederlands en Algemene Literatuurwetenschap te Leiden. Was enige tijd leraar Nederlands, wetenschappelijk medewerker Moderne Nederlandse Letterkunde te Leiden en vervolgens sinds 1979 hoofdconservator van het Nederlands Letterkundig Museum en Documentatiecentrum te 's-Gravenhage.
Korteweg debuteerde in 1968 als dichter in Tirade en werkte sindsdien met poëzie aan verschillende tijdschriften mee. Als poëzierecensent werkte hij voor Het Parool (1971-1978). Zijn poëzie werd aanvankelijk gekenmerkt door de beschrijving van kleine alledaagse gebeurtenissen en de melancholische gevoelens waaraan deze appelleren. Daarbij speelt de ironisering van deze gevoelens een rol die bereikt wordt door dubbelzinnig taalgebruik en toespelingen op verheven onderwerpen in een alledaagse context. Zo wordt in zijn debuutbundel Niks geen Romantic Agony (1971) het al te gevoelige op afstand gehouden. Ook de archaïserende stijl vormt een middel daartoe. Dezelfde elementen spelen een rol in de bundel Eeuwig heimwee drijft hem voort, waarmee hij zich in de kring van de neoromantici plaatst, maar zonder zijn eigenheid daarbij te verliezen. Zijn affiniteit met de Victoriaanse poëzie toont hij in de bloemlezig uit het werk van 19de-eeuwse dominee-dichters Vinger Gods, wat zijt gij groot (1978). In 1980 verzorgde hij de themabloemlezing De dood.
Inzendingen van deze schrijver
37 resultaten.Weggaan
gedicht
2.5 met 53 stemmen 
12.744 Als een auto die lang in de regen gestaan heeft
optrekt en wegrijdt, blijft waar hij stond achter
een plek die zich van de rest van de straat
onderscheidt, even nog, tot hij ook nat is
en niet afzonderlijk meer bestaat.
Dat is wat blijft als je weggaat.
------------------------------------...
Weerzien
gedicht
4.1 met 9 stemmen 8.406 Zag bij De Slegte me tweedehands staan,
jaren nadat je me weggedaan.
Was tweenegentig, inclusief rand-
glossen van je meisjeshand.
Poëtisch taalgebruik, gedweep,
stond in mijn marge, Lodeizen-achtig.
Somber vond je me, zwartgallig:
angst, avond, sterven onderstreept.
Las, vijftien j...
Hou toch op!
gedicht
2.9 met 33 stemmen 10.831 Of het al niet erg genoeg is,
heb je mensen, om de paar jaar
kraaien ze om het hardst: ik ben
aan een nieuwe uitdaging toe.
Alsof, als ze daarop ingingen,
het beste in hen waar we al
zo lang op zaten te wachten
vanzelf naar boven kwam dan.
En alsof, was dat al het geval,
dat voor iemand...
Vader
gedicht
3.2 met 53 stemmen 19.932 Als hij groot is, koop ik een auto
Kan hij die 's zaterdags wassen.
En een gazon. Dat moet hij dan maaien.
Oude vrouwtjes jaag ik de straat op.
Kan hij die helpen oversteken.
Knaapjes het wakke ijs. Die moet hij
redden met levensgevaar.
Eenmaal toch moet ik het meemaken dat ik
goedkeure...
Geboorte II
gedicht
2.8 met 20 stemmen 16.927 Ik ben opeens gebaard;
een hand houdt mij bij de enkels,
ik hang met het hoofd naar mijn buik,
ik ben uit mijn schoot gejaagd.
Licht botst tegen mij aan,
geluiden vallen op mij.
ik schreeuw; ik kan niet terug.
Plotseling ben ik te groot,
hang ik aan leven bloot.
---------...
OP VERZOEK
gedicht
2.9 met 247 stemmen 108.189 Dat ik van je hou, dat wil ik dan
ook wel eens schrijven, nu je dat
zo vraagt. Want ik hou van je en
niet eens zo zelden, gezien de
vierduizend dagen en nachten.
Dat het lijkt of je nauwelijks
ouder geworden bent, dat
je soms nog ver weg kijkt als
was je verliefd, dat
je handen nog mooi z...
Bij het zien van een weegbree in een scheur van het asfalt
gedicht
2.7 met 3 stemmen 4.551 Een weegbree - drie ovale blaadjes -
gebroken uit een asfaltscheur
Nu je er toch bij stil moet staan,
wil je er niets van denken.
Of, moest het toch, iets als allicht,
de weegbree immers is heel algemeen
op asfalt, tussen puin en bij gebouwen.
Maar wat je ziet ben je natuurlijk zelf,
d...
Feest
gedicht
3.0 met 202 stemmen 42.667 Ik moest de Hema in. Voor vruchtentaart.
Goed en goedkoop. Want junior verjaart.
Als je nou kijkt wat daar los loopt aan vrouw
dan wil je wel naar huis. Naar die van jou.
------------------------------------------------------
uit 'Voor de goede orde' van Anton Korteweg
Wassenaarse Slag
gedicht
2.7 met 35 stemmen 12.664 Als de stalling dicht, de Zeester weg en
het strand weer is van wie het is, van
de kwallen, compact en groenblauw
van de kou, van meeuwen, van jou - prijs,
total loss, op natte gympen, dan
die wolken, lucht en winden wijst hun baan.
Vooral bij diepe mist, als er geen zucht-
je te bespe...
Fluitend
gedicht
2.9 met 30 stemmen 13.522 Ik vind, elke dag heeft genoeg
aan zijn eigen kwaad. Wie zijn dag
niet mint, gaat mokkend ten onder.
Sta zo opgewekt mogelijk op dus,
poets je tanden, omhels je vrouw,
kam je haar, lach tegen de spiegel,
ontbijt met thee en een eitje.
Je begint vanzelf in de loop
van de ochtend een beetj...
Leraar ontmoet Conny
gedicht
2.5 met 117 stemmen 40.951 Verwezen liep ik door de stad, waar alles iets
verschoven bleek en vreemd. In V&D
Bemerkte ik bij de lipstick Conny, uit
2-havo. Schuchter zei ze 'dag' en sloeg
haar blauwe kijkers neer, glimlachte zachtjes,
ik werd weer eens vijftien. Ach, wat had ik graag
nog eens om haar van Kees va...
Van haar af
gedicht
2.6 met 63 stemmen 25.042 Hij is al weer lang van haar af.
Moet ooit dus haar hebben beklommen.
Soms zal het gestormd hebben, daar,
maar soms was het weergaloos helder.
Soms lag het daar heerlijk, dat moet wel.
Soms ook wel niet.
Nu is hij dan dus van haar af.
Gedaald eerst, gerold, toen gevallen.
Het dal in.
...
een 160
gedicht
2.2 met 75 stemmen 20.456 [een 160 is een tekst die bestaat uit precies 160 tekens,
inclusief spaties: precies de lengte van een sms'je.
Het wordt ook wel de haiku van de 21e eeuw genoemd]
Ik weet het niet, groeien.
Net boom, komt de bijl.
Als kip: een paar weken.
Mens wordt niet mooier.
Groeien: niet doen!
Maar...
Inwoner
gedicht
2.2 met 4 stemmen 6.029 Beschouw hem als je gast,
verzorg hem als was je hemzelf.
Je kamt toch 's morgens nauwgezet je haar
en scheert je zorgvuldig?
Hij woont al lang bij je in,
in alle kamers nog wel.
Vult hoeken, gaten en kasten,
laatjes en plinten zelfs.
Als ik je ook nog eens een keer
een goede raad mag ...
Tijdig
gedicht
4.0 met 8 stemmen 2.764 Je huis is vol schatten en op stand.
Een kamer voor jezelf. Rustige straat.
Een tuin. CD. PC. Twee lapjeskatten.
Een mooie baan. Kinderen: goed verstand.
Aardige vrouw. Zo kun je nog wel doorgaan.
Zelfs met je ouders heb je nog een band.
Tijdig, omstreeks je vijfendertigste,
heb je je...
Lange afstand
gedicht
3.0 met 8 stemmen 10.525 Innig vertrouwd met steeds hetzelfde elkaar,
daarvan met almaar minder volle teugen
genietend, steeds meer mondjesmaat, maar toch,
daarvan toch mooi nog altijd steeds genietend -
geef ons maar zonnebloemen, weken lang
maar zonnebloemen links en rechts, met hier
en daar een korenveld, of maï...
Evenwicht
gedicht
3.4 met 5 stemmen 3.227 Ik vond, ik had nu de lucht
door gaten er in te springen
meer dan genoeg beschadigd,
het eigen hoofd al van
veel te veel haren beroofd.
Borstpijn had ik van 't bekloppen.
Ik ontzei me dus grotere gevoelens,
Ze mochten wel binnen nog, maar
daar zou ik ze drastisch aftoppen,
als was ik een...
Zee (1)
gedicht
2.7 met 9 stemmen 3.132 Ze is zo groot.
En, hoewel grijs in middels,
Zo mooi in haar groenblauwe jurk nog.
We mogen met z'n allen aan haar zitten,
nog steeds. Vindt ze niet erg.
We mogen er zelfs in, helemaal.
Merkt ze niet eens.
Ze is zo groot.
Haar kou gooit ons terug als een visje.
----------------...
Crematorium
gedicht
5.0 met 1 stemmen 2.840 Je gaat er met de bus of tram naar toe
en volgt vandaar de richtingbordjes maar.
Gebeurt het goed, kom je er met een kerst-
gevoel of zoiets moois getroost vandaan.
Het is heel erg naar maar ook weer niet zo erg.
Bedenk bij onweerstaanbaar opkomend verdriet:
Die hebben ze - mij hebben ze...
Bij Warder
gedicht
5.0 met 1 stemmen 2.517 Bij gunstige stroming en voldoende zout
ontstonden er schelpenbanken.
En nog steeds, op de strandjes bij Warder,
tussen Hoorn en Edam, vind je schelpen,
kokkels, strandgapers vooral,
uit de tijd van de Zuiderzee
die pas zijn losgewoeld,
opgestuwd, aangespoeld.
Er staat me nog heel wat ...
Leerling
gedicht
3.1 met 7 stemmen 9.833 Iedere ochtend gaat hij trouw naar school,
door weer en wind, van kilometers ver
- moe heeft z'n brood gesmeerd, hem uitgezwaaid -.
Hij zet z'n fiets weg, en haast zich gedwee
naar het lokaal. Gaat zitten. Dan 't gebed:
Dat ze vandaag maar weer kracht-van-omhoog
ontvangen mogen en hun wer...
Men verplaatst zich
gedicht
3.0 met 5 stemmen 9.495 Men verplaatst zich, maar
nooit even snel, in
tegengestelde richting.
Nooit met eenzelfde zakdoek
mooi symmetrisch wuivend -
even wit, even droog.
Eén blijft er staan,
verwijdert zich.
Bij gebrek aan wie verliet
langzaam kleiner wordend.
-----------------------------
uit: 'Met ...
Lange afstand
gedicht
3.6 met 5 stemmen 7.917 Innig vertrouwd met steeds hetzelfde elkaar,
daarvan met almaar minder volle teugen
genietend, steeds meer mondjesmaat, maar toch
daarvan toch mooi nog altijd steeds genietend -
geef ons maar zonnebloemen, weken lang
maar zonnebloemen links en rechts, met hier
en daar een wei, een stukje bos...
Reiger
gedicht
5.0 met 2 stemmen 4.129 Die, sloot verlaten, in de hemel
uit vissen meende te moeten gaan,
ving vuur, hing, maanden nog, aan
een hoogspanningskabel te waaien,
steeds rafeliger en valer.
Was eindelijk zo mooi versleten,
als was hij nooit reiger geweest.
Toen kon ik me weer vergeten.
-------------------------...
Herrlich Weit
gedicht
4.0 met 1 stemmen 10.527 Reeds werd ik voor de Rotary gevraagd, waar ik
het zelf wel naar gemaakt heb, want
ik heb het herrlich weit gebracht en ondanks dat
nog iets jongensachtigs behouden.
Mijn vrouw werd in die jaren nauwelijks
wat ouder, eigenlijk kleedt ze zich nog steeds
eenvoudig maar met smaak en maakt
's ...
Wat ik graag zie
gedicht
3.2 met 5 stemmen 17.752 Wachtend voor 't stoplicht, in 't halfdonker nog,
op het Bevrijdingsplein, half acht, zag ik,
een vrachtwagen van Domomelk langsdenderen
met op de frisse flanken het bericht
dat, ingang heden, eindelijk het verschil
tussen houdbaar en lekker is verdwenen.
Ik ben niet jong meer, maar toen ...
Meer speciaal
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.357 Voor zekerheid oefen ik me soms al in
je komende afwezigheid die komt: ik
ben niet meer in je, weg, er niet meer, wat
niets gedaan is want de dag verduistert en
avond wordt het, ook dat nog - dat
speel ik dan, voor later, opdat ik er
tegen kan straks. Of ik dicht bij me blijf, me
vooral toch...
Een vrolijk vooruitzicht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.196 Echte steden hebben
verkeersagenten in werking,
nachttreinen, schoenpoetsers, vrouwen in bont.
Men rookt er en jogt in de parken.
Er zijn ook fonteinen.
Kerken zijn open, bedelaars beenloos.
Langs lanen met schilferige platanen
flaneert men heel mooi.
Hotels ruiken naar boenwas;
je krij...
In de mist
gedicht
4.0 met 3 stemmen 7.671 Je kan het vaak doen,
of minder.
Met eigen lief of
dat van een ander,
met dat van niemand of
met dat van nog niemand.
Je kan het zus doen,
of zo,
of, als je jong bent,
eerst zus en
dan zo,
of omgekeerd.
Maar hoed vaak, met wie en
hoe dan ook:
een stoombootje in de mist
...
De erg jonge dichter
gedicht
2.4 met 23 stemmen 5.500 Toen ieder weg was, gaf hij snel een wel
heel erg gesloten envelop. Hij draaide
nog wat en vluchtte, trots, verlegen. Nu
hij om mijn oordeel vraagt, zie ik hem beven.
Niets grijpt aan als een jonge dichter, echt
al heel mooi bleek, met wallen, lang
sluik haar, waarachter schuwe ogen.
Hij ...
Meer van deze schrijver...
