biografie: Bart Meuleman
De Vlaamse dichter Bart Meuleman (1965) is naast acteur, theatermaker en vertaler ook schrijver. Hij debuteerde in 1997 met een serie gedichten 'Kleine criminaliteit' bij uitgeverij Amerika. In 2002 was hij writer in residence voor het literaire tijdschrift Yang en hij werkte samen met Paul Verrept aan enkele kinderboeken over 'Mijnheertje Kokhals', die uitkwamen bij uitgeverij Afijn. Voor zijn dichtbundel 'Hulp' ontving hij in 2004 het Charlotte Köhler Stipendium (7000 euro). De bundel werd bovendien genomineerd voor de J.C. Bloemprijs.
Inzendingen van deze schrijver
17 resultaten.wat het hart wordt aangegaan is met het hart
gedicht
2.0 met 32 stemmen 
17.032 wat het hart wordt aangegaan is met het hart
zo weer losgemaakt, er hoeft daarover geen wanhoop te zijn.
over het algemeen is men vrij in het merendeel van zijn organen,
tenzij een hand als ze slaapt en de uitgeputte roede.
maar het ware verdriet ziet weer elders. loopt er met een wijde boog...
het is winter
gedicht
3.0 met 17 stemmen 7.969 het is winter - je lichaam uit takken knettert.
ik zit met een boek over blijdschap in mijn hoofd,
een thema uit de middeleeuwen.
gebonk, geraas aan de poorten van het hart, maar ik blijf binnen.
anderen voor mij deden het helemaal anders, ik kan dus maar gewaarschuwd zijn.
je lichaam trekt...
Kleine criminaliteit
gedicht
2.0 met 60 stemmen 22.178 ter verheldering mezelf nog eens voorgesteld.
alles weerstaat.
kijk, een jager op grote hoogte.
en een pas opzij voor de moedige kleine stortbui.
vijf minuten stilstaan, twee minuten
verloren lopen.
af en toe een halve vraag.
hoe grasland het doet met...
het begon met een lach
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.502 het begon met een lach die onbekommerd van de springplank
duikelde, op het plat van het water,
en nog eens en nog eens en nog eens,
tot de lach, zoveel harder en grijzer, binnen bleef.
ik doe niet meer mee,
schreef de lach,
de tanden hebben het koud gekregen.
het kwam nog tot een...
muziek van gas
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.369 muziek van gas onhoorbaar in de keuken.
je bent er, geruislozer nog
dan de kleine stolp.
zelf zit ik in een moeilijke thuiskomst.
liever stond ik bij de vijver, de blik gericht op
een spiegel zo donker,
zo vrolijk stinkend
dat ik nu onbedaarlijk hard ga lachen.
alles is zo onmiddellijk...
voor Paul Verrept
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.930 Je weet ik ben een moeilijke vriend,
die slecht eet, moeilijk loopt, stofmijt ademt,
daarbij denkt het leven
met je uit te zitten.
daarom dat liggen helpt.
daarom dat ik lig en me grondig leeg maak
om mij te ontdoen van jou, niet
dat het lukt, ze houden ons lekker
samen. filmpje...
over verlies
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.911 ik weet niet hoe verlies eruitziet.
het plots aanwezige van een nieuw niets.
sommige woorden kunnen niet meer, ik geef
geen voorbeelden.
andere, oude, liggen te wachten.
adderjongen, luierend in de zon.
---------------------------------
uit: 'Mijn soort muziek', 2015.
Ach ja
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.751 dat is dan somberte.
melancholie zonder muziek.
je doet het op als je de straat oversteekt.
in je hoofd slaat plots het weer om
en dingen schieten in perspectief.
dat wil zeggen, liggen tamelijk roerloos
in de baai van onze tijd.
plezierbootjes
maar dan zonder...
Je weet
gedicht
4.0 met 1 stemmen 9.499 je weet ik ben een moeilijke vriend,
die slecht eet, moeilijk loopt, stofmijt ademt,
daarbij denkt het leven
met je uit te zitten.
daarom dat liggen helpt.
daarom dat ik lig en me grondig leeg maak
om mij te ontdoen van jou, niet
dat het lukt, ze houden ons lekker
samen filmpje...
volwassenen
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.614 volwassenen heb je altijd als volwassenen willen zien
maar omdat ze zich met grote ogen
als kinderen bleven houden
en uit de schaal van je geduld moeheid brak,
dreef je af naar een plek waar het nog ouderwets
kan vriezen als ook de radio
uitstaat.
waar je 's nachts met wat geluk...
Een dag op het land 3
gedicht
3.0 met 1 stemmen 2.583 klaarwakker, zo dacht ik te lopen,
op iets wat soms aandeed als het prettige van mos, om
fluisterend te zoeken, te voelen
het minste geringste:
alle erkende bestaande variëteiten van schaduw
dit uur van de dag,
opdat men mij voegde, met nodige discretie,
bij de lijst van gewone...
We vinden je mond
gedicht
3.0 met 8 stemmen 4.129 We vinden je mond zo prachtig scheef, maar
eerlijk gezegd,
je werd steeds minder. Geen blinkend hart meer,
geen zuigende kracht uit je donkere leden.
je lichaam een moedeloos volume,
verloren voor onze aandacht,
we moesten hier iets mee kunnen, hier hard op verzinnen.
niets verzonnen we.
de...
Hier liggen we
gedicht
1.0 met 21 stemmen 16.778 Hier liggen we, een mond van elkaar verwijderd.
in feite zou het nog kunnen,
maar de spieren doen het niet, zuren
hebben vandaag geen zin.
na het laatste zuchten, gas dat ontsnapt uit onze
ventielen, opgenomen in de schoot der onverschilligheid,
toevallig, een prachtige zomerse dag zoals...
Een dag op het land
gedicht
2.0 met 19 stemmen 6.476 klaarwakker, zo dacht ik te lopen,
op iets wat soms aandeed als het prettige van mos, om
fluisterend te zoeken, te voelen
het minste geringste:
alle erkende bestaande variëteiten van schaduw
dit uur van de dag,
opdat men mij voegde, met nodige discretie,
bij de lijst van gewone...
Zoals een vrouw
gedicht
2.0 met 232 stemmen 49.508 Zoals een vrouw, die overloopt van melk en liefde,
haar linkerhand naar een kussen brengt,
in die gedachte wil ik afscheid nemen.
overschouwend, nog één enkele keer, uitsluitend
zachte gewassen.
niet het lichaam, de asse.
-------------------------
uit: 'Tirade', 419, 2007.
Het begon met een lach
gedicht
3.0 met 25 stemmen 12.543 het begon met een lach die onbekommerd van de springplank
duikelde, op het plat van het water,
en nog eens en nog eens en nog eens,
tot de lach, zoveel harder en grijzer, binnen bleef.
ik doe niet meer mee,
schreef de lach,
de tanden hebben het koud gekregen.
het kwam nog tot een...
muziek van gas onhoorbaar in de keuken
gedicht
3.0 met 17 stemmen 9.390 muziek van gas onhoorbaar in de keuken.
je bent er, geruislozer nog
dan de kleine stolp.
zelf zit ik in een moeilijke thuiskomst.
liever stond ik bij een vijver, de blik gericht op
een spiegel zo donker,
zo vrolijk stinkend
dat ik nu onbedaarlijk hard ga lachen.
alles is zo onmiddellijk...
