biografie: Eddy van Vliet
Eduard Léon Juliaan [Antwerpen 1942 - Roeselare 2002] gebruikte als pseudoniem de naam Eddy van Vliet.
Hij studeerde rechten aan de Vrije Universiteit in Brussel en vestigde zich als advocaat in Antwerpen. Hij werkte mee als redacteur aan Yang, Kentering en Nieuw Vlaams Tijdschrift. Van Vliet hield zich afzijdig van elke groep of stroming in de literatuur. Hij debuteerde met de bundel Het lied van ik (1964), gedichten die abstraheren van de werkelijkheid en daarvoor in de plaats sprookjesachtige of mythische elementen plaatsen. Dat geldt ook voor de bundels Duel (1967), bekroond met de Reina Prinsen Geerligsprijs, en Columbus tevergeefs (1969), waarvoor hij de Arkprijs van het Vrije Woord kreeg.
De thematiek van zijn poëzie is gericht op de tegenstellingen goed en kwaad, liefde en geweld, waarbij hij het eigen ik als uitgangspunt kiest voor wat men als belijdenispoëzie zou kunnen kenschetsen. Ook in Het grote verdriet (1974) spelen autobiografische gegevens een rol. Deze poëzie uit de jaren 1971-1974 werd bekroond met de Jan Campertprijs. Samen met Cees Buddingh' stelde hij de bekende bloemlezingen Poëzie is een daad van bevestiging (1978) en Is dit genoeg: een stuk of wat gedichten (1982) samen.
Werk:
- Het lied van ik (1964)
- Duel (1967)
- Columbus tevergeefs (1969)
- Van bittere tranen, kollebloemen e.a. blozende droefheden (1971)
- De vierschaar (1973)
- Het grote verdriet (1974)
- Na de wetten van Afscheid & Herfst (1978)
- Poëzie is een daad van bevestiging (1978)
- Glazen (1979)
- Is dit genoeg: een stuk of wat gedichten (1982)
- Jaren na maart (1983)
- De binnenplaats (1987)
- De toekomstige dief (1991)
- Poëzie (1991)
- Een lekker hapje voor Winston (1996)
- Zoals in een fresco de kleur (1996)
- Vader (2001)
Inzendingen van deze schrijver
13 resultaten.Dood
gedicht
3.8 met 507 stemmen 
101.520 Dood. Heb geen angst. Talm niet
voor mijn deur. Kom binnen.
Lees mijn boeken. In negen van de tien
kom je voor. Je bent geen onbekende.
Hou mij niet voor de gek met kwalen
waarvan niemand de namen durft te noemen.
Leg mij niet in een bed tussen kwijlende
kinderen die van ouderdom niet weten...
Ochtend
gedicht
4.0 met 92 stemmen 30.131 Liefst hoor ik het geritsel van kleren
als zij opnieuw de vorm aannemen
waaruit liefde hen gedurende uren verdreef.
En buiten: de kou die de bakstenen roder maakt,
de kinderen dichter bij elkaar doet kruipen.
Liefst hoor ik het geritsel van kleren,
als de slaap zich langzaam aan onze ogen ...
Biografie (hij)
gedicht
4.0 met 11 stemmen 11.517 De slaapwagen was de einder. Een gunst van de nacht.
Tot en met de tekening in het fluweel
had Gropius bedacht. Leder, geslepen spiegels
en de luxe hierin een zinsnede te verbeelden.
Hij hoort zich nog zeggen: Daarna reizen wij af
naar Virginia of Californië. Tijd genoeg. Zolang straten
en ...
Verbaasd
gedicht
3.0 met 23 stemmen 5.357 Wetende en toch steeds weer verbaasd
dat het vertrek van de trein die naast
je staat je stilstaand rijden doet.
Dat uit het fototoestel dat de vader
achterliet, hoe hard de grimas ook een lach
betracht, geen vogeltje vliegt.
Dat het verwijderen van een tegel,
jaren geleden in de tuin gele...
Wij gingen uit stelen
gedicht
2.6 met 30 stemmen 14.229 Wij gingen uit stelen en begonnen meteen
met de dag. Van zonsopgang tot een handvol
peperdure minuten na middernacht.
Wij verzamelden geneeskrachtige kruiden
zoals de zangerige lus van de bergweg,
de speeltuinen en de boomgaard waarin
het boerse linnen te bleken lag.
Wij droogden wat we m...
geboorte
gedicht
2.0 met 547 stemmen 126.207 Zo er iets mis mocht lopen
- maar dit zal wel niet -
krijgt u het voorschot op de wieg terug
de drukkosten van
'wij melden met vreugde'
blijven echter verschuldigd-
toen zij hijgde
met een tong witter
dan mijn gelegenheidsjas
en haar ogen rolden
waar een orgasme ze nooit gekregen had...
Ochtend
gedicht
1.0 met 1 stemmen 7.559 Liefst hoor ik het geritsel van kleren
als zij opnieuw de vorm aannemen
waaruit liefde hen gedurende uren verdreef.
En buiten: de kou die de bakstenen roder maakt,
de kinderen dichter bij elkaar doet kruipen.
Liefst hoor ik het geritsel van kleren,
als de slaap zich langzaam aan onze ogen ...
Afscheid van mijn vader
gedicht
4.0 met 6 stemmen 6.266 Ik wil alleen maar zeggen dat ik het niet weet.
Dat ik het allemaal niet zo duidelijk zag,
zoals gebleken achteraf.
Het tuinhek diende plotseling gesmeerd.
De lege plekken op de muur bedekt en vlug
vlug de geur van scheerzeep weg.
De kalende die Homerus declameerde. De maïsvretende.
De c...
Beeld in Salamanca
gedicht
2.2 met 27 stemmen 9.461 Was het uit hout gesneden of uit steen gekapt,
het beeldhouwwerk op het dak?
Als riep het alleen vragen op: In welke eeuw
hadden de bouwers van de stad de ooievaar
een plaats als heilige waard geacht?
Onverwacht, als door een omkering van
de zwaartekracht, bevrijdde de vogel zich
van het ...
De Vlieger
gedicht
3.2 met 54 stemmen 27.763 Zijn zilveren staart sleept over de grond:
een gewonde vlinderrog. Boven het water-
oppervlak trekt een visser hem moeizaam op.
Het touw rukt aan de snede in mijn hand.
Om de illusie te beamen, springt hij nu
en dan in de lucht, leunt op een onzichtbaar kussen
dat ik betoveren wil en keert t...
Verliefd
gedicht
2.6 met 89 stemmen 24.436 Zo gaat het, zo ging het en zo zal het altijd gaan.
Afspreken in cafés op de sluitingsdag.
Aan de verkeerde zijde van bruggen staan.
Tussen duim en wijsvinger, als brandende as,
het fout begrepen telefoonnummer.
Parken te nat, hotels te vol, Parijs te ver.
Liefde als een veelvoud van vergissi...
De kustlijn verandert niet voor de visser
gedicht
3.4 met 24 stemmen 19.006 De kustlijn verandert niet voor de visser
die dagelijks zijn netten uitgooit
en onder het slijk het aardewerk niet vermoedt
Het land was steeds land voor de boer
die over haaienkerkhoven heen
zijn wiede afstapt
Graniet is hard en eeuwig en zo ook het marmer
voor het kind dat metershoge
t...
De Wandelaar
gedicht
3.2 met 63 stemmen 51.997 De wandelaar hijgt. Bij het achterlaten
van niets heeft hij ervaren hoe alles blijft.
Langs de jaren voordien ging zijn tocht.
Wat tot bedaren werd gebracht,
als met water besprenkeld stof, wordt herdacht.
In over elkaar gelegde landschappen
vindt hij één voor één iedereen terug.
Al...
