biografie: Geert Van Istendael
[1947 - ....]
Geert van Istendael groeit op in een uitgesproken katholiek, internationaal gericht en erudiet milieu. Van Istendael studeert sociologie en wijsbegeerte aan de Katholieke Universiteit Leuven en werkt nadien als wetenschappelijk onderzoeker op het gebied van de ruimtelijke ordening voor het Nationaal Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek. In 1978 wordt hij journalist en nieuwslezer bij de Belgische Radio en Televisie. Daar profileert hij zich vooral als kenner van de Belgische en Duitse geschiedenis en politiek. Hij debuteert in 1978 met Bomen wijzen niet maar wuiven.
Bekendheid kreeg Van Istendael als auteur van goed gedocumenteerde en ook voor buitenlanders leerzame boeken over België en Brussel. In zijn veelgelezen boek Het Belgisch labyrint of De schoonheid der wanstaltigheid (1989) analyseert de schrijver uitstekend zijn geboorteland.
Ook in Bekentenissen van een reactionair (1994), Anders is niet beter (1997) en Nieuwe uitbarstingen (1999) legt de hij een grote polemische gedrevenheid aan de dag. Ook in deze boeken schrijft de democratische reactionair zijn woede van zich af, woede om de koterijen en kloterijen die in het licht absurde België onuitroeibaar blijken te zijn. Polemisch in zijn essays, idealistisch in zijn ecologisch Heggeland-sprookje, symbolisch in zijn leerdichten en anti-pastorales. Zijn werk is een staalkaart van oprispingen, historische feiten, visie, zelfportret en duiding.
Inzendingen van deze schrijver
13 resultaten.Bruine Theepot
gedicht
3.2 met 4 stemmen 
4.166 Een veldspaat erodeert tot kaolien,
een wit begin. Pas onlangs kwamen mensen
met wielen en met ovens. En sindsdien
heeft thee het woonvertrek dat steeds zijn zelfde
glazuur van schuwe donkerte laat zien.
Dit aarden werk heeft bolvorm. Ornamenten
zijn onbekenden. Ware aard schenkt en hoedt.
...
Water
gedicht
2.0 met 109 stemmen 19.923 Wij worstelden met elkaar in eenzaam water,
een poel, verloren in een zandverstuiving.
Wij zonken samen, het andere lichaam hatend,
niet loslatend. Wij beten in het vocht,
op wakke treden trappend in verdronken land.
Toen is een dijk gebroken. Wij lagen in het slijk,
Twee padden sleepten zic...
In Memoriam Matris (Obiit 1.III.95)
gedicht
2.0 met 82 stemmen 32.187 Ze was al heel erg oud. Daar riep een meisje:
'Kijk, oma, het is winter!' En zij zei:
'Ik zou zo graag gaan spelen, weer spelen
in de sneeuw.' De lente kwam, een lente
later zou ze sterven. Maar ze zei:
'Ik zou zo graag gaan lopen, lopen door
de regen, al die druppels op mijn gezicht.'
...
Ladder
gedicht
5.0 met 1 stemmen 5.734 Hij weet hoe kruinen waggelen en zuchten,
hij brengt de ogen tot hoog overzicht,
hij brengt het hoofd tot in de wolkenluchten,
hij brengt de oren tot het vogelnest,
hij brengt de tanden tot het vlees van vruchten.
Zijn eisen zijn eenvoudig. Stap voor stap
zal hij zich geven. Wie niet horen w...
De huizen houden zich
gedicht
2.8 met 36 stemmen 10.290 De huizen houden zich op hoge krukken
meer dood dan levend overeind.
De warmte
der laatste kamers klampt zich vast aan kliffen,
de morsigheid van hun geheimenissen
wordt de voorbijgangers ten hoon getoond.
Hulp zoekend zwerft
de vuilnis door de straten.
------------------------------------...
Brievenweger
gedicht
4.7 met 10 stemmen 2.305 Jij kunt niets anders dan geheimen wegen,
één per keer, verzegeld in papier.
De benen open, even. Overwegen.
De prijs bepalen. Dun, metalig dier,
wie meet exacter, wie heeft meer verzwegen?
Jij weet van niets. Jij bent getal van alles.
Een kleine sprong en het gewicht kan gaan.
Jij wacht,...
Spade
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.165 Zij bijt het eten uit de grond. Haar snede
keert het bestaansrecht om, vlak bij
de aarde. Wie haar schaafde, smeedde
wil geen gras, wil knol, verteerbaar blad.
Metaal klemt hout. Ooit breken zij hun eden.
Haar meester stoot. Zij steekt, zij doodt. Al wat
het duister zoekt wordt naar het lich...
klokje boven de keukendeur
gedicht
4.7 met 3 stemmen 2.719 Je halswervels draaien, een fractie van een seconde
zoeken, je ogen vinden de wijzerplaat,
rond en wit, blauw de cijfers, de rand. Het is toch een wonder,
dat email, geërfd, afgesopt, al negentig jaar,
en heel die tijd heeft geen enkele kras het geschonden.
Hoeveel keer per dag kijk ik op, k...
Rachida
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.001 De was is stijf bevrozen.
't Is zeker weer min tien.
'k Moet zien da'k er geen stukken afbreek.
Da's hier zijn schoonste hemd.
Ik was er nog zo fier op
toen ik het gekocht heb in de solden.
Min zeventig procent, 't is gene prijs,
dan kan 'ne mens
zich een folieke permitteren.
Amai, he...
In memoriam matris
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.361 Ze was al heel erg oud. Daar riep een meisje:
'Kijk, oma, het is winter!' En zij zei:
'Ik zou zo graag gaan spelen, weer spelen
in de sneeuw.' De lente kwam, een lente
later zou ze sterven. Maar ze zei:
"Ik zou zo graag gaan lopen, lopen door
de regen, al die druppels op mijn gezicht,'
...
Fiets
gedicht
2.0 met 23 stemmen 7.213 Hij is een zwijgzaam dier van staal en lucht,
zo zul je hem bestijgen en bedwingen:
je benen springveer, voeten vogelvlucht,
de wind zal samen met je spieren zingen,
je hijgt het ritme, achtergrondgerucht,
ik maak en breek mijn evenwicht,
ik trap mijn val onder mij weg, ik schrijd
op j...
Mijn volkslied voor Nederland
gedicht
4.8 met 18 stemmen 6.518 Land van kroket en kaas
van bistroos, boerenkool
en sjuu met ossenhaas,
waar muren eten geven,
waar pils zo flets en klein is,
waar gastronomen sneven,
en Trijntje aan de wijn is.
O Vaderland!
O Nederland!
O nee, nee, nee, nee,
Nederland!
Nee.
Land waar het hele volk
de taal van Sje...
Keukentafel
gedicht
3.5 met 43 stemmen 17.859 Er zit een gat in het blad. En het is krom.
Het heeft gewerkt en zij heeft laten werken.
Eenkennig werd zij nooit. Veelgodendom
van sap en bier en bloed was altijd welkom
binnen de kringen van haar heiligdom.
Haar stutten zijn geen zuilen. Het zijn poten,
viervuldig hun geloof, maar steeds o...
