inloggen

biografie: Guillaume van der Graft

Van Guillaume van der Graft (pseudoniem van Willem Barnard, Delfshaven, 1920 - 2010), die in 1946 debuteerde met de bundel In Exilio, verscheen in 1982 Verzamelde Gedichten (2e gew. dr. in 1984). Bij de Prom publiceerde hij in 1997 Mythologisch, een zeer uitgebreide selectie uit het oeuvre, in de ondertitel aangeduid als "oud, nieuw en herzien".


Inzendingen van deze schrijver

7 resultaten.

Schrijvenderwijs

gedicht
1.0 met 353 stemmen aantal keer bekeken 10.857
Schrijvenderwijs was ik ingeslapen, schrijvenderwijs werd ik wakker bij nacht omdat er woorden stonden te blaten onder het open raam waar ik lag. Wie had hen daar bijeengedreven, was het de honger of was het de wind? Ze stonden in een beginnende regen doodstil te kleumen op het...

Wij speelden op het strand

gedicht
2.0 met 108 stemmen aantal keer bekeken 24.244
Wij speelden op het strand, wij waren van voor de oorlog en de zee was toen nog een uitgestrekte vrede. Hij had iets behouden van dat voormalige of het niet ophield, of het niet afliep of het nooit uitlopen zou op een landinwaarts dat zich uitrekt achter ons om tot het de zee weer...

Een mummie van woorden

gedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.314
Geen god vertoonde ooit zijn gezicht en geen gedicht spreekt onomwonden, verzegeld verzegeld, egyptisch graf, zo wacht ik af in al deze regels of ik zal worden gevonden, verstaan, een mummie van woorden onder het puin...

Van Lieverleed

gedicht
2.0 met 97 stemmen aantal keer bekeken 39.744
Al wat voorbij is en nooit voorbij niet meer van mij is voorgoed voor mij van lieverlede zal het weer komen een schijn van vrede over de bomen van lieverlei als het weer mei is maar niet voor mij. --------------------------------- uit: 'De weg van de wind', 2001

De tijd weet van niets

gedicht
4.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 13.517
Oud worden is niet moeiijk, het is onmogelijk, men blijft het nadenkende kind, de popelende minnaar, de man, de beschaamde vader, maar steeds meer afgedane tijd begraaft zich in huid en lijf en leden tot alles is eengeworden met de dagen die zijn voorbijgegaan. Men sterft...

Darlington

gedicht
3.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 19.622
Vijf jaar is Renee. Ze gelooft in kabouters. Ze stuurt mij een briefkaart omdat ik op reis ben. Ze ruimde de bladeren in de tuin. Wanneer de winter voorbij is, de zomer gekomen als tweemaal twee is vier wie zal haar verzekeren dat wij leven? Wij worden niet ouder dan kabouters. Wij...

herfstmiddag

netgedicht
3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 7.628
Nu het stortregent en ieder ding verdwijnt, in ‘t overwegend en onbelijnd geweld van overvloed, wordt mij bewuster wat ik geloven moet: men kan geruster zijn als de ramp losbreekt over het leven, dan waar de lamp verbleekt in angst en beven, want in de overmacht van ’t reppend...