Bij het denken aan de liefde
poëzie
3.6 met 51 stemmen 
7.502
7.502Bij het denken aan de liefde
Heb ik de liefde lief,
En 't is de liefde tot u, Geliefde,
Die mij tot die liefde hief.
---------------------------
uit: Liedjes (1930)
biografie: Herman Gorter
1864 - 1924
Herman Gorter [Wormerveer 1864 – Brussel 1927]
Herman studeerde klassieke talen; na zijn afstuderen was hij korte tijd leraar, maar hij wijdde zich na 1895 geheel aan de literatuur en de politiek.
In 1889 verscheen zijn klassiek geworden verhalende gedicht ‘Mei’, waarvan de beginregel - ‘Een nieuwe lente en een nieuw geluid’ - tot de bekendste uit de Nederlandse poëzie behoort.
In Verzen (1890) buitte hij de uitdrukkingsmogelijkheden van de taal uit: deze sensitivistische gedichten gelden als de eerste experimentele poëzie in Nederland. J.H. Leopold, Hendrik Marsman en Lucebert zijn erdoor beïnvloed. Een wereldbeschouwelijke oriëntatie in zijn bestaan vond hij bij Spinoza (wiens Ethica hij vertaalde) en in het socialisme, waaraan hij zich overgaf met de stelligheid die bij hem paste.
Als marxistisch theoreticus hield hij zich strak aan de leer; in de controverses tussen ‘marxisten’ en ‘reformisten’ binnen de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij stond hij dan ook aan de zijde van de eersten. Na de scheuring van 1909 sloot hij zich bij de SDP (de latere Communistische Partij Nederland) aan.
Met ‘Pan’ (1912) probeerde hij na ‘Een klein heldendicht’ (1906) opnieuw een socialistisch epos te scheppen.
Zijn dichterlijk idealisme bracht hem later in botsing met de Communistische Internationale en met Lenin.
Twintig jaar lang schreef Gorter politieke beschouwingen in De Nieuwe Tijd, waarvan hij vanaf 1898, samen met Henriëtte Roland Holst en Frank van der Goes, redacteur was.
Onder de Beweging van Tachtig neemt Gorter door zijn uitzonderlijk dichterlijk talent een bijzondere plaats in.
Inzendingen van deze schrijver
126 resultaten.Bij het denken aan de liefde
poëzie
3.6 met 24 stemmen 4.421
4.421Bij het denken aan de liefde
Heb ik liefde lief,
En ‘t is de liefde tot u, Geliefde,
Die mij tot die liefde hief.
-----------------------
uit: Pan (1912)
Verleden
poëzie
4.2 met 5 stemmen 4.214
4.214Ik zat toen heel stil te werken,
de boeken waren als zerken
voor me, ik wist wel wat
elk graf in zich had.
Mijn lijf zat daar in een kamer,
boomtakken voor het raam er
heenkropen en weer vervelend,
met groene bladen al gelend.
Mijn ogen zagen verwonderd
naar 't buitenlicht...
In de zwarte nacht is een mens aangetreden
poëzie
4.2 met 22 stemmen 6.623
6.623In de zwarte nacht is een mens aangetreden,
de zwarte nachtwolken vlogen,
de zwarte loofstammen bogen,
de wind ging zwaar in zwarte rouwkleden.
't Gezicht was zo bleek in 't zwarte haar,
de handen wrongen, de mond borg misbaar,
de nek was zwart
een hel was 't hart,
van daar kwam het zwa...
's Morgens op het witte laken
poëzie
3.4 met 17 stemmen 3.446
3.446's Morgens op het witte laken
doet er een gelaat ontwaken --
dat ligt daar als een waterlelie
op een golf water, op de peluw.
's Middags loopt ze in het bos te schijnen,
haar ogen tussen bladen als twee kleine
vuurjuwelen, kijkend in een laan --
bladen ruisen weer dicht, ze is gegaan....
Rosa Luxemburg
poëzie
3.8 met 9 stemmen 2.597
2.597Rosa, grootse, eedle, machtige Vrouw,
Met uw klaar verstand, uwe reine liefde
Voor de arbeidersklasse, uwe Geliefde,
Aan welke alleen gij uw leven trouw.
Gij ging zoals een hoge klare ster
De arbeidersklasse voor, uwe Geliefde,
In de strijd, - en uwe klare liefde
Lichtte voor hen uit, ver, ...
O als de zon schijnt
poëzie
4.0 met 7 stemmen 3.668
3.668O als de zon schijnt
en de aard wegkwijnt
in die luister
weg in 't duister,
en maar scheem'rend het hoofd
opheft in schaduw omloofd -
treedt nader, treedt nader
blankvoeten te gader
te gader de voeten, de handen -
de lachtande
de blauwoge
de blondhoge
de zilverwoorden wenende,
het lij...
En haar verlangen...
poëzie
3.8 met 4 stemmen 3.013
3.013En haar verlangen werd zó groot, ze kon
Al deze aardse dingen niet meer aanzien
Van tranen en van liefde, en in waanzin
Voelde ze in hem ieder ding: ze snelde
Op een boom aan, hem denkend, en ze stelde
Zich voor die, armen open, en ze viel
Tegen die aan en kuste en een ziel
Voelde ze in hem;...
Zie je ik hou van je
poëzie
4.0 met 152 stemmen 19.558
19.558ZIE je ik hou van je,
ik vin je zo lief en zo licht --
je ogen zijn zo vol licht,
ik hou van je, ik hou van je.
En je neus en je mond en je haar
en je ogen en je hals waar
je kraagje zit en je oor
met je haar er voor.
Zie je ik wou graag zijn
jou, maar het kan niet zijn,
het li...
Wanneer ik ...
poëzie
3.2 met 13 stemmen 3.904
3.904‘Wanneer ik in Uw ogen staar,
Geliefde,
Dan wordt mij het Mysterie klaar
Der Liefde.’
--------------------------------
fragment uit: Pan (1912)
Mei boek III [fragment]
poëzie
4.8 met 12 stemmen 3.316
3.316Het was de nacht
Toen alle wolken te begraven gingen.
Ik zat waar een rivier ging en er hingen
Treurwilgen over mij, waardoor de wind
Zoet en zoel weende tranen als een kind.
Het was zó een rivier tussen twee dijken
Als uit de bergen springt en door de rijken
Van Duitsland en van Holland na...
Stil zit ze, kijkt voor zich
poëzie
2.9 met 14 stemmen 3.199
3.199Stil zit ze, kijkt voor zich
langs hare wangen rood,
haar vingers bewegen zich
op hare benen bloot.
Haar lichte haar is stil,
de ogen zijn niet te zien,
haar borsten staan stil,
niets te geschien.
Onder haar kin is rood -
warme schaduw,
en in de lichte schoot
donkerder schaduw...
Terwijl de wind scheen
poëzie
3.9 met 14 stemmen 4.214
4.214Terwijl de wind scheen en de bij bromde,
’n stil ogenblikje van geluk gevonden.
Daarna ging de lucht open en ik zag
duidlijk de bomen staan tot in de dag
in hun doorblankte grootheid vaag en ruig,
en ’t heerlijk land der wolken vaag en stug
bedreven door grauw’ and’re, de zon scheen
e...
Mei boek II [fragment]
poëzie
4.2 met 13 stemmen 3.257
3.257Zoals de wolken na een winterdag
Treurende gaan, hoewel geen luchtgeklag
Gehoord wordt waar het ov'ral stil is -- dan,
Terwijl er sneeuw valt hier en ginder, kan
Ik soms een enk'le wolk blosrood zien worden.
Lachende reist die in tussen de horden
Huilende wolken -- zo waren de riffen
Van zo...
Gij staat zo heel, heel stil
poëzie
4.0 met 48 stemmen 4.834
4.834Gij staat zo heel, heel stil
met uwe handen, ik wil
u zeggen een zo lief wat,
maar `k weet niet wat.
Uw schoudertjes zijn zo mooi,
om u is lichtgedooi,
warm, warm, warm - stil omhangen
van warmte, ik doe verlangen.
Uw ogen zijn zo blauw
als klaar water - ik wou
dat ik eens even u kon z...
Gij zijt een bloem, een lichte rode bloem
poëzie
3.6 met 14 stemmen 4.243
4.243Gij zijt een bloem, een lichte rode bloem
in donkre kamer 's nachts, een bloem, een bloem -
vèr òm der stede opschokkend gedoem,
dicht òm der stilte suiskokend gezoem -
een lichte rode bloem, een witte bloem.
Gij zijt mijn hart, mijn eenzaam levend hart,
de daden van mijn lijf slaan r...
‘In Memoriam’
poëzie
4.7 met 3 stemmen 2.007
2.007Verdoemd!
Allen zijn klein.
Geen is er groot.
Beter weg in de dood
Dan verdoemd met het kleine te zijn.
Een rode roos is in mijn hand
poëzie
3.6 met 27 stemmen 5.456
5.456Een rode roos is in mijn hand
zie hoe puur
elk blad brandt,
nu is vol vuur
elk mijner ogen, mijn hoofd verbrandt.
O dof karmijn
bevroren wijn
uitslaand plots in rode vlammen
en vuurrood bloed
fonteinen gloed,
gebroken uit de hartedammen.
Ik kan staren en al uw licht vergaren,
...
ERGENS
poëzie
4.0 met 13 stemmen 4.122
4.122Ergens moeten toch zijn de lichte waatren van haar ogen
Mijn handen zijn zo hete en droge
en het lichte water van haar stem
mijn keel is een dorre klem.
Het kan toch zo altijd niet duren
met de brandende uren
mijn stem is schor,
mijn ogen dor.
-----------------------------
uit: Verzen (...
Stille witte blinkesneeuw
poëzie
3.8 met 6 stemmen 3.318
3.318Gij zijt een stille witte blinkesneeuw,
gij zijt een blinke zee tintelzee
Gij zijt een schemerwitte leliemeid,
gij zijt een wijde vlindereluwheid.
Gij zijt een opene, het witte, ‘t willende,
het wachtend, straalvlammend, lichtlillende.
't Is alles wenen, de storm, het huis
poëzie
4.0 met 1 stemmen 2.056
2.056't Is alles wenen, de storm, het huis,
de grijze hemel om alles henen -
voor me een vrouw, hoor hoor gesuis -
ademen stil door al dat wenen.
O mijn hart klopt zo verschrikkelijk.
O mijn hart klopt zo verschrikkelijk -
zacht is haar huid, adem als bloemen zacht,
het lichte haar - ver...
De aarde ligt in de armen van de zon
poëzie
3.9 met 15 stemmen 3.698
3.698De aarde ligt in de armen van de zon
in stilte en weeld'. Het is gelijk dat uur,
waarin twee minnenden zich aan het duur
werk der liefde herinn'ren en de bron
van 't leven. Elk of hij niet anders kon,
staart naar de ander met een zacht getuur.
Zo ligt de aarde stil in het azuur,
en 't gou...
Hare buik is zo welvende en zacht
poëzie
5.0 met 2 stemmen 2.359
2.359Hare buik is zo welvende en zacht
Als van de wijde zee een ronde golf,
Die een oneindige lichtglans bedolf
Binnen zijn tedere en donzen vacht.
Van uit die tedere en donkre nacht,
Waarmee zij haar schatkamer overscholf,
Zal stijgen, die zich zelf uit haar opdolf,
Tot vrijheid ene lichte goud...
De stille weg
poëzie
3.4 met 74 stemmen 5.617
5.617De stille weg
de maannachtlichte weg -
de bomen
de zo stil oudgeworden bomen -
het water
het zachtbespannen tevreeë water.
En daar achter in 't ver de neergezonken hemel
met 't sterrengefemel.
DE zon. De wereld is goud en geel
poëzie
3.7 met 23 stemmen 4.454
4.454DE zon. De wereld is goud en geel
en alle zonnestralen komen heel
de stille lucht door als engelen.
Haar voetjes hangen te bengelen,
meisjesmondjes blazen gouden fluitjes,
gelipte mondjes lachen goudgeluidjes,
lachmuntjes kletterend op dit marmer,
ik zit en warm m' er.
Kijk ze nu l...
Mei (Boek I)
poëzie
4.2 met 52 stemmen 8.651
8.651Mei
Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht,
In een oud stadje, langs de watergracht --
In huis was 't donker, maar de stille straat
Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat
Nog licht, er viel een gouden bla...
De bomen waren stil
poëzie
3.7 met 38 stemmen 5.872
5.872De bomen waren stil,
de lucht was grijs,
de heuvelen zonder wil
lagen op vreemde wijs.
De mannen werkten wat
rondom in de aard,
als groeven ze een schat,
maar kalm en bedaard.
Over de aarde was
waarschijnlijk alles zo,
de wereld, en 't mensgewas
ze leven nauw.
Ik liep het aan te z...
De gonsregen
poëzie
3.8 met 15 stemmen 3.837
3.837 De gonsregen, regen -
het òpbewegen
van bladen als water valt,
de regen valt valt valt.
Zo in me zelf gedoken te zitten
in 't glanzige niet meer witte
licht - en nooit te beginnen
beweging en niet te bezinnen.
De regen maakt grauwe strepen
in de g...
TOEN zag ik je —
poëzie
3.3 met 20 stemmen 5.377
5.377Er was toen veel licht,
de kamer was een bloem die dicht
in eens open uit gaat schijnen,
het licht vloog rond in lijnen.
Ik was heel stil en ik dacht niet veel,
ge hebt gekeken en heel
mijn hoofd is wijd opengewaaid,
zoals 's zomers opengelaaid
boven op een wijd, wijd land,
in een w...
Het gras heeft de nacht al begonnen
poëzie
3.8 met 6 stemmen 3.624
3.624Het gras heeft de nacht al begonnen,
de tuin is stil bezonnen.
De hemel is onbezonnen,
licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit
hangen neer stil in schoonheid,
maar de losse kastanjebladen
zijn schichtig en overladen
van wind.