inloggen

Alle inzendingen van Herman Gorter

126 resultaten.

Sorteren op:

ERGENS

poëzie
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 3.297
Ergens moeten toch zijn de lichte waatren van haar ogen Mijn handen zijn zo hete en droge en het lichte water van haar stem mijn keel is een dorre klem. Het kan toch zo altijd niet duren met de brandende uren mijn stem is schor, mijn ogen dor. ----------------------------- uit: Verzen (1890)…

Stille witte blinkesneeuw

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 2.640
Gij zijt een stille witte blinkesneeuw, gij zijt een blinke zee tintelzee Gij zijt een schemerwitte leliemeid, gij zijt een wijde vlindereluwheid. Gij zijt een opene, het witte, ‘t willende, het wachtend, straalvlammend, lichtlillende.…

't Is alles wenen, de storm, het huis

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.480
't Is alles wenen, de storm, het huis, de grijze hemel om alles henen - voor me een vrouw, hoor hoor gesuis - ademen stil door al dat wenen. O mijn hart klopt zo verschrikkelijk. O mijn hart klopt zo verschrikkelijk - zacht is haar huid, adem als bloemen zacht, het lichte haar - verlangende ogenklacht.…

De aarde ligt in de armen van de zon

poëzie
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 2.929
De aarde ligt in de armen van de zon in stilte en weeld'. Het is gelijk dat uur, waarin twee minnenden zich aan het duur werk der liefde herinn'ren en de bron van 't leven. Elk of hij niet anders kon, staart naar de ander met een zacht getuur. Zo ligt de aarde stil in het azuur, en 't gouden bed waarin de zon haar won. Zacht speelt de…

Hare buik is zo welvende en zacht

poëzie
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.777
Hare buik is zo welvende en zacht Als van de wijde zee een ronde golf, Die een oneindige lichtglans bedolf Binnen zijn tedere en donzen vacht. Van uit die tedere en donkre nacht, Waarmee zij haar schatkamer overscholf, Zal stijgen, die zich zelf uit haar opdolf, Tot vrijheid ene lichte gouden vracht. Een lichte schone schaar van bloeiende…

De stille weg

poëzie
3.0 met 70 stemmen aantal keer bekeken 4.709
De stille weg de maannachtlichte weg - de bomen de zo stil oudgeworden bomen - het water het zachtbespannen tevreeë water. En daar achter in 't ver de neergezonken hemel met 't sterrengefemel.…

DE zon. De wereld is goud en geel

poëzie
3.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 3.704
DE zon. De wereld is goud en geel en alle zonnestralen komen heel de stille lucht door als engelen. Haar voetjes hangen te bengelen, meisjesmondjes blazen gouden fluitjes, gelipte mondjes lachen goudgeluidjes, lachmuntjes kletterend op dit marmer, ik zit en warm m' er. Kijk ze nu lopen wendend om me heen, 't lijkt wel een herfst…

Mei (Boek I)

poëzie
4.0 met 54 stemmen aantal keer bekeken 7.308
Mei Een nieuwe lente en een nieuw geluid: Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit, Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht, In een oud stadje, langs de watergracht -- In huis was 't donker, maar de stille straat Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat Nog licht, er viel een gouden blanke schijn Over de gevels van mijn raamkozijn. Dan…

De bomen waren stil

poëzie
3.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 5.195
De bomen waren stil, de lucht was grijs, de heuvelen zonder wil lagen op vreemde wijs. De mannen werkten wat rondom in de aard, als groeven ze een schat, maar kalm en bedaard. Over de aarde was waarschijnlijk alles zo, de wereld, en 't mensgewas ze leven nauw. Ik liep het aan te zien bang en tevreden, mijn voeten als goede liên…

De gonsregen

poëzie
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 3.250
De gonsregen, regen - het òpbewegen van bladen als water valt, de regen valt valt valt. Zo in me zelf gedoken te zitten in 't glanzige niet meer witte licht - en nooit te beginnen beweging en niet te bezinnen. De regen maakt grauwe strepen in de gladgrauw geslepen lucht - de gordijnen hangen…

TOEN zag ik je —

poëzie
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 4.760
Er was toen veel licht, de kamer was een bloem die dicht in eens open uit gaat schijnen, het licht vloog rond in lijnen. Ik was heel stil en ik dacht niet veel, ge hebt gekeken en heel mijn hoofd is wijd opengewaaid, zoals 's zomers opengelaaid boven op een wijd, wijd land, in een wijd werelds open land - zo was ik eens in die kamer…

Het gras heeft de nacht al begonnen

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 3.157
Het gras heeft de nacht al begonnen, de tuin is stil bezonnen. De hemel is onbezonnen, licht nog zo ongeschonden. Bomen wit als boekweit hangen neer stil in schoonheid, maar de losse kastanjebladen zijn schichtig en overladen van wind.…

Ik kom om 't groene hout

poëzie
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.614
Ik kom om 't groene hout. Daar is de vrede voor me, in malingen de bochtpenseelde lucht en de zon de hoge ongesteelde bloem en der hoogste bladen lucht'ge schreden. Het liggend blauwe met zijn vrouwenzeden strekt zich en lacht met de uitdove weelde verflauwend tot het niet veel meer verscheelde van warmte en wolken die het maken heden.…

De zon is op en 't is hier stil

poëzie
3.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 4.138
De zon is op en 't is hier stil. Alles is fijn als een schil van iets. -…

Ik lag te slapen op mijn bed

poëzie
3.0 met 41 stemmen aantal keer bekeken 3.689
Ik lag te slapen op mijn bed leliebebloemd en met mijn witte vingeren dood doodstil. Het was daar stil stil stil - Ruisen van waskaarsen, 't knappen van vlamamandelen, de lucht gouden as — schaarse leli'n lagen op mijn sprei te wandelen. Ik ben geboren als een bloem brekende in de bleke lucht als 't guldene lente is in de lucht…

De dag gaat open ...

poëzie
3.0 met 36 stemmen aantal keer bekeken 4.976
De dag gaat open als een gouden roos; ik sta aan 't raam en zend mijn adem uit, het veld is stil, en nauwlijks één geluid breekt naar het koepelblauw bij tussenpoos. En in mijn kamer, als een donkre doos, waarvoor de parels hangen aan de ruit, ga 'k heen en weer, tot waar mijn wandling stuit, en ik bij donkre wand diep peinzend poos. Ik…

Ik kom om 't groene hout

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.420
Ik kom om 't groene hout. Daar is de vrede voor me, in malingen de bochtpenseelde lucht en de zon de hoge ongesteelde bloem en der hoogste bladen lucht'ge schreden. Het liggend blauwe met zijn vrouwenzeden strekt zich en lacht met de uitdove weelde verflauwend tot het niet veel meer verscheelde van warmte en wolken die het maken heden.…

Blauw (vlamt de lucht)

poëzie
3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 3.700
1] Blauw vlamt de lucht, groen bloeit veld en boom, zonder verlangen's zucht spiegelt het, diepe stroom. 2] Blauw vlamt de lucht, groen bloeit veld en boom, diep van verlangen zucht spiegelend wit de stroom. --------------------------- uit: Verzen (1928)…

IK zat toen heel stil te werken

poëzie
4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 4.177
IK zat toen heel stil te werken, de boeken waren als zerken voor me, ik wist wel wat elk graf in zich had. Mijn lijf zat daar in een kamer, boomtakken voor het raam er heenkropen en weer, vervelend, met groene bladen al geelend. Mijn oogen zagen verwonderd naar 't buitenlicht, maar zonder 't zelf te weten wat of hun licht oppervlak…
Herman Gorter26 september 2022Lees meer…

IK wilde ik kon u iets geven

poëzie
3.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 4.577
IK wilde ik kon u iets geven tot troost diep in uw leven, maar ik heb woorden alleen, namen, en dingen geen. Maar o alzegenend licht, witheerlijk, witgespreid licht, daal op haar en laat haar nooit zijn zonder uw zalige schijn. Zij is zo stil en zo zacht als gij en niet onverwacht zijt ge voor haar -- zó is het water voor een…

Aan zee

poëzie
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 4.944
In 't land der dromen in het dromenland, het is als kindren badend in de zee, met het gekniel van lichtvrouw in gebee, de lichte armen hoog op de zee, want er is gezweef van bove', en van de kant ruist donkere muziek in om de vree der wereld, der zonneberuiste stee, en maakt het een verward doorzocht droomland. Zachte dromen maken een…

LEVEN

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 3.660
LEVEN, zoele omsomberde even inschitterde, in de luchten, de regene, de zachtstrijkgevederde, o leven het gevende altijddoor stillende, o leven dat toch schijnt het altijddoor willende, het inzwevend kameren, het volop verlichtende de wegen, waarlangs gaat het eenzaam uitzwichtende, klaar, nimmer dromende ogenbewegen, armstrekkend leven…

Men zegt...

poëzie
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 3.530
Men zegt de Absolute liefde Kan niet bestaan in een Mens. Maar mijn Liefde voor U, Geliefde Geest der Mensheid, is zonder grens.…

Vreselijk is het lot der mensen

poëzie
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 3.653
Vreselijk is het lot der mensen. Tussen hen woedt eeuwige strijd. De machtigen strijden om het bezit der aarde en offeren de massa, de arbeiders, de miljoenen, op in de strijd voor het niet hunne. Vreselijk is het lot der mensen.…

Soms, als men buiten loopt in zee van zon

poëzie
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.795
Soms, als men buiten loopt in zee van zon, Of in de diepe storm, in 't diepe jaar, Of in de nacht haar laag neer vallend haar, Of in sneeuw, als men haast niet lopen kon. Dan voelt men zulk een liefde voor de bron Van al wat leeft, 't heelal, dat men wou daar Zijn armen omheen slaan, en heel te gaar 'r in opgaan, dat het ons bestaan verwon…

Uit de arbeid komt voort de bloedige strijd

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.585
Uit de arbeid komt voort de bloedige strijd. De arbeid is 't die doet de stromen bloed Om de aarde vloeien. In rode damp van bloed Doet haar dampende voortgaan de arbeid. Zij gaat in 't Al de sterren tegemoet, Waarvan de smart en strijd haar onderscheidt, In wolken van bloed, en tranenbeschreid, In van pijn en rouw nacht en gloed.…

MIJN handen zijn zo heet

poëzie
3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 4.262
MIJN handen zijn zo heet - mijn ogen branden zo moe diep in mijn hoofd, ik weet niets meer, ik ben zo moe. Er zijn stemmen op straat, wind en hemellicht - om me is droog gepraat, mijn gehoor zwicht. En er is niets in mij over dan het arme hongrig' verlang - ik heb het zo lang, zo lang, het wil niet meer over.…

De gouden aarde

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.582
De gouden Aarde is vol en vast en klaar, De Hemel welft zich donker en zacht blauw, Het Heelal is die donkerzachte dauw, Alleen de Zon en de Aarde zijn zichtbaar. Van die twee samen, van dat jonge paar, Is de Zon de algoudene flambouw, En de Aarde de liggende landouw. In goud en groen beide volkomen baar. En in het zachte en volkomen blauw…
Herman Gorter22 september 2021Lees meer…

Mij brandt dit ene grote verdriet

poëzie
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 3.556
Mij brandt dit ene grote verdriet, ik kan niet vinden, wie eens om mij het leven liet, die jonge hinde, dat jonge kindje, die jonge bloem, die ochtendwolk, die nachteroem, die witte ster, die bloemewinde, die jonge hinde. Ik ben gegaan de werelden door, ik kan 't niet vinden waarin ze schuilt die ik zo minde, zij is te loor.…

Hare borst is zo zacht en rond en teder

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.111
Hare borst is zo zacht en rond en teder, En er om heen speelt een zo teder licht, Zij is zoals een heuvel in het neder- Dalen van af de schouders opgericht. Aan de andre zijde is de schone weder- Gade even zacht en teder opgericht, Zij zijn een tweetal in het gouden weder Oneindig hoog en schoon. Voor mijn gezicht. Welk een schone…
Meer laden...