biografie: J.C. van Schagen
J.C. van Schagen [Vlissingen1891 - Deventer 1985]
Johan Christiaan Jacob van Schagen: dichter, prozaïst en beeldend kunstenaar.
Hij studeerde rechten en promoveerde in 1920.
Hij werd vooral bekend door de bundel prozagedichten Narrenwijsheid (1925), die bij iedere herdruk werd uitgebreid. Zijn werk wordt gekenmerkt door mystieke levensverheerlijking en een afkeer van het op resultaten gerichte denken, waaruit o.a. de invloed van Spinoza en Lau-tse blijkt.
De vermenging van nuchterheid en hooggestemdheid doet aan J.A. Dèr Mouw denken.
Vanaf 1963 liet hij de Domburgse cahiers verschijnen. In deze reeks kon hij zijn gedichten en proza (fragmenten) publiceren, zoals Al Tuimelend (1975) en Domburgse Kriel (1983).
Van Schagen ontving in 1965 de Marianne Philipsprijs.
In 1985 verscheen 'Wat dit blijfsel overbleef', het eerste deel van een driedelig Archief Van Schagen, dat poëzie, proza en brieven omvat. De andere twee delen 'Ik doe niet meer mee' en 'Je moet het zwijgen', verschenen in 1986 en 1987.
Werk:
- Narrenwijsheid (1925)
- Litanie (1928)
- Onderaardsch (1946)
- Flarden van den wind (1947)
- Zeeuwse reflexen (1953)
- Regeren, een klein divertissement (1956)
- Domburgse rijmjournaal (1961)
- Narrenwijsheid en ander onkruid (1961)
- Miniaturen (1962)
- Klein vlooientheater (1970)
- Ik ga maar en ben (1972)
- Al tuimelende (1975)
- Dagboekblaadjes (1980)
- Litanie van de Knar (1982)
- Veldboeketje Domburg (1982)
- Domburgs kriel (1983)
- Archief Van Schagen (1985-1987)
Inzendingen van deze schrijver
6 resultaten.Werkelijkheid
gedicht
2.7 met 48 stemmen 
20.072 Ik doe zaken.
Ik heb een heel grote schrijftafel
En mijn gezicht staat moeilijk.
Ik praat in een telefoon
En ik heb een mijnheer,
Die juffrouwtjes kan laten werken
En nog meer mijnheren.
De juffrouwtjes ruiken zo lekker,
Ze ruiken allemaal verschillend.
De mijnheren zijn in grote jassen.
I...
Houtje
gedicht
3.1 met 41 stemmen 13.572 Het houtje drijft op de zee
het kleine houtje op de grote zee
het voelt zich erg eenzaam
Eerst leek dat drijven wel wat
zo afwisselend
en tegelijk zo wijd
maar op den duur wil je toch meer vastigheid
en er is ook helemaal geen conversatie
Je komt bijna nooit een ander houtje ...
Werkelijkheid
gedicht
3.9 met 76 stemmen 50.835 Ik doe zaken.
Ik heb een heel grote schrijftafel
En mijn gezicht staat moeilijk.
Ik praat in een telefoon
En ik heb een mijnheer,
Die juffrouwtjes kan laten werken
En nog meer mijnheren.
De juffrouwtjes ruiken zo lekker,
Ze ruiken allemaal verschillend.
De mijnheren zijn in grote jassen.
I...
De regen en wij
gedicht
3.0 met 2 stemmen 1.895 De regen en wij —
we zeggen elkaar alles
we spreken geen woord.
Aan de Geul
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.071 twee koeien lagen koei te wezen
en aan de stilte te genezen
ze zagen dat het leven goed was
waar nergens hier een moet of spoed was
ze dachten niets, dat was volkomen overbodig
een koei heeft geen gedachten nodig
't gesprek ging enkel maar per staart
zo'n staart is expressief veel waa...
Ergens moet het zijn
gedicht
5.0 met 2 stemmen 4.337 ergens moet het zijn
een soort verwilderde tuin
van oude stilte
de boom voor het huis
zacht wazelt hij zijn verhaal
niemand begrijpt het
het heeft geregend
de tuin dampt goede geuren
aarde die verlangt
--------------------------------
uit: 'Ik ga maar en ben', 1981.
