Gedichten

gedicht (nr. 2.332):

Ergens moet het zijn

ergens moet het zijn
een soort verwilderde tuin
van oude stilte

de boom voor het huis
zacht wazelt hij zijn verhaal
niemand begrijpt het

het heeft geregend
de tuin dampt goede geuren
aarde die verlangt

--------------------------------
uit: 'Ik ga maar en ben', 1981.

Schrijver: J.C. van Schagen
Inzender: mvh, 12 mei 2015

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: natuur

verlangen

verhaal

plek

5.0 met 2 stemmen

4.341

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Lindy van der Meulen, 2 maand geleden

Ik las dit gedicht op een poster in een wachtkamer bij een arts meer dan 20 jaar geleden. Ik werd intens getroffen door het woord wazzelt. Ik vroeg mijn kinderen dit poster voor mijn 50ste verjaardag te kopen bij Scholten Wristers in Groningen.
Inmiddels woon ik zelf in een oude tuin met heel veel wazzelende bomen. Heerlijk oude geuren en veel beestjes. Het moest zo zijn geloven wij. Dit gedicht van meneer Schagen is mijn leidraad geworden. Mijn man loopt regelmatig naar buiten prevelend de woorden... Ergens moet het zijn... Oh ja Ik ben er al.

Esther Zijlstra, een jaar geleden

Ik las dit gedicht (kan geen toeval zijn) op 15 januari 2024,
nadat de nieuwe bewoners mijn geliefde boom in onze oude tuin,
op 11 en 12 januari 2024 hadden laten weghalen.
Dit gedicht is als een troostend woord voor mijn verdriet daarover.

Joanan Rutgers, 10 jaar geleden

Ik ontdekte Van Schagen tijdens een vakantie in Middelburg, zijn werk stond tussen de boeken van de familie, in wiens huis ik bivakkeerde. Ik was meteen verkocht en idolaat. Hij is naar mijn mening even groot als A.R. Holst en J.C. Bloem.

Geef je reactie op deze inzending: