biografie: Jana Beranová
Jana Beranová [Plzeñ (Tsjechoslowakije) 1935 - ....] Jana Beranová vluchtte met haar ouders uit Tsjecho-Slowakije. In Nederland vestigde ze zich als vertaalster en dichteres. Tegenwoordig is ze steeds vaker ook mentor van jonge dichters. Ze schreef dit gedicht voor de Natinale dodenherdenking op 4 mei 2004 op de Dam in Amsterdam
Werk:- Abel & Kaïn waren ook broers (1978)
- Geen hemel zo hoog (1983)
- Nu delen we een geheim (1992)
- Gestolen zon (1993)
- Kiskassend gedicht (1996)
- Tussen de rivieren (1999)
- Tussentonen (2004)
|
Inzendingen van deze schrijver
21 resultaten.De dichter
gedicht
3.0 met 23 stemmen 
7.045 In de warmte van zijn huis
schrijft de dichter zijn lied
hij schrijft de waarheid
anders schrijft hij niet.
Hij ging gehuld in licht, zei ze
toen de tiran zijn zweep greep
en een andere waarheid eiste.
Zoek de waarheid, riep Magister Jan Hus
voor de brandstapel, heb de waarheid lief
en ...
Een grote vierkante wasbak
gedicht
4.5 met 2 stemmen 5.487 Een grote vierkante wasbak
ergens in een boerenhoeve.
Ik draai de kraan open.
Het is een wonder dat hij het toelaat
hij die altijd alles heeft bepaald
de kapitein van een wrakke boot
in vreemde wateren.
Nu zwemt hij in die wasbak.
En hoe meer water er stroomt
hoe meer verwonde kinderlijfjes...
Volmaakt
gedicht
4.3 met 10 stemmen 18.977 In vers gras vrijen
om later
veel later
in de dood nog even
na te geuren
als hooi
------------------------------------------
uit: 'Werkboek, bloemlezing 1983-2010'.
Boekenschat
gedicht
2.6 met 23 stemmen 11.679 Als ik wakker word, wrijf
ik eerst een paar boeken
uit mijn ogen, slalom dan
tussen wankele leestorens
de trap af naar de kamer
waar de boeken samen-
troepen. Onderweg naar
mijn bureaustoel, pak ik
een stapel van de vloer en
leg die op tafel, wat op de
stoel ligt verplaats ik naar
de vloe...
Deuren
gedicht
4.3 met 3 stemmen 3.043 Elke dag
worden duizenden mensen geboren
Elke dag
gaan duizenden mensen dood
Elke dag vrijen duizenden
met andere duizenden
en moorden enkelingen
duizenden uit
Elke dag zoek ik naarstig
naar mensen
en ga met mijn kop
door duizenden muren
--------------------------------------------...
Hedendaagse elegie
gedicht
3.0 met 34 stemmen 17.083 Snel verscheurt
koude aarde.
Niemand ontvlucht.
Wij, die van wanten weten,
trekken dikke huiden aan
verstoken de kranten
zetten de buis op idols of op quiz
scharen ons om de joekel van een vrieskist
en sluiten de wereld winterhard buiten.
-------------------------------
uit: 'Tuss...
als niemand
gedicht
3.5 met 25 stemmen 8.964 als niemand
luistert
naar niemand
vallen er doden
in plaats van
woorden
--------------------------------------
uit: 'Geen hemel zo hoog', 1983.
Plekje op Olsany
gedicht
3.0 met 32 stemmen 11.010 voor Jan Palach
Kale elzetakken flirten met grafzerken,
eenzaam als verstokte vrijgezellen. Winter-
licht valt op het plekje naakte aarde, niet
ver van de kerkhofmuur.
Ik ken zijn foto, de zachte jongenstrekken,
eenentwintig jaar, zijn toekomst legde hij
in de as (ofschoon geen zelfmoorde...
Een handje woorden
gedicht
2.3 met 57 stemmen 15.329 Vandalen braken vannacht
in bij een kleindierenvereniging.
Ze verschaften zich toegang
door de deur te forceren.
Verminkten vervolgens vijftien
parkieten door hun de pootjes
af de draaien, knepen dertien
kanariepieten tot moes en smeten
tweeëntwintig eieren van zeldzame
volièrevogel...
Vertrek
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.904 De dood is oranje net als de zon.
Dood spoor van binnen
verbrandde zijn huis
zoals vroeger de zon in Zuid-Frankrijk.
Daar, hoog in de Alpen,
waar Hannibal ooit met zijn troepen trok,
voerde hij vlinders dronken met suikerwijn.
Wat hebben wij toen alle drie gelachen.
Nu, hoog in de ...
Ze ligt altijd stiekem
gedicht
4.3 met 3 stemmen 2.693 Ze ligt altijd stiekem eerder
in bed dan ik. In een hoekje.
Vederlicht. Ze wacht.
Ik wil haar aanraken, maar ook weer
niet, haar gelijkenis verlamt me.
Als ik slaap is mijn hoofd een bioscoop.
Zij vindt op de tast altijd wel een zere plek
en drukt op de knop. De spoel draait.
Daar vlieg ik a...
Oude mannen
gedicht
4.7 met 3 stemmen 9.714 Het luchtschip van zijn pyjama
is krap bemand: weinig hens aan dek.
Met sperwers in mijn ogen slecht ik
de breuken en de deuken in de kamer,
hang de schaduwen aan de kapstok
en hijs hem in zijn gewone broek.
Sporen van oude strijd zitten nog
in de hoed, maar teruggebracht
tot de laatste, o...
Alles in mij blijft haken
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.372 Alles in mij blijft haken
in zijn ogen vol schrik.
Zo verschrikkelijk vol schrik.
Hij praat alleen nog met zijn blik.
Ik leg mijn hand op dat gezicht, bedek
het voorhoofd, de ogen, bedek de beelden.
Verplaats die wereld. Welke wereld?
Is het de onze? Allesomvattend?
Of een misselijke droom d...
Wij
gedicht
3.3 met 3 stemmen 2.942 Heldere lucht als een jas van geluk.
Kinderen spelen - met het azuur
in hun oog delen ze lachend de hemel uit.
Op een andere plek zwart als vulkaanglas
broertje versmolten met haar rug
kijkt een kind hoe de hemel overvliegt.
De schepper slaapt.
En ook zijn broer.
De filosoof zegt:
de ...
Een handje woorden
gedicht
3.5 met 4 stemmen 4.408 Vandalen braken vannacht
in bij een kleindierenvereniging.
Ze verschaften zich toegang
door de deur te forceren.
Verminkten vervolgens vijftien
parkieten door hun de pootjes
af te draaien, knepen dertien
kanariepieten tot moes en smeten
tweeëntwintig eieren van zeldzame
volièrevogel...
Wisselend weer
gedicht
3.2 met 9 stemmen 6.093 Het is al begonnen. Verleidelijk
fladderen rozen uit hun mond
blaadjes rondstrooiend die zoveel
verbergen en zoveel beloven.
Ze planten een hele tuin in de
grijnzende bek van de draak
die ze vandaag zo
meesterlijk overwonnen -
of hoor ik in de verte al
het veelkoppige gemorrel
...
Jasje
gedicht
4.5 met 6 stemmen 3.417 Alle seizoenen waren harde winters.
Zou ze zich verborgen hebben in dit bontjasje
dat hij ooit met liefde gewatteerd
om haar smalle schouders had gelegd?
Zou zij zo de kou hebben kunnen weren
van al die landverhuizingen en andere doden,
van de angst en de grimmige wortels
zodat ze za...
De grote boom
gedicht
3.0 met 19 stemmen 4.874 Een nieuwe Nurejev is opgestaan.
Blote voeten raken amper de grond,
de volmondige contouren gloeien
als wangen van een opgewonden
kind. Weinig bindt hem aan de aarde.
Zon en regen, hagel en storm
zijn rampspoed noch zegen.
Geen adders onder het gras krijgen
grip op die stam. ...
Volmaakt
gedicht
2.7 met 28 stemmen 10.704 In vers gras vrijen
om later
veel later
in de dood nog even
na te geuren
als hooi
---------------------------------
uit: 'Kiskassend gedicht', 1996.
Beslan
gedicht
3.2 met 36 stemmen 20.903 Siberische koude / de school ingestort
telt de oude clown / zijn dagen op het plein
Pak sneeuw op zijn pak / de kinderen ver weg
hangt alleen zijn adem / om zijn neus van peen
Bloed is gegijzeld / lach volgde op de voet
en die witte pop / lijkt een strafloos kruis
mummie van een koning /...
Koningen
gedicht
2.3 met 21 stemmen 5.820 Koningen
lieten hun portretten hakken
in stenen wanden van tempels
in het licht van de sterren
herleefden hun hoofden
koningen past eeuwigheid net als goden
Wij krassen onze namen in basten
van bomen, op toiletten, hangen foto's
op om koste wat het kost te blijven
blinde vlekken op blind...
