biografie: Joris van Casteren
Joris van Casteren (Rotterdam, 1976) is dichter en journalist te Amsterdam. Hij studeerde aan de Utrechtse School voor Journalistiek en later filosofie aan de Universiteit van Amsterdam. Op jonge leeftijd deed hij ervaring op bij regionale kranten als Dagblad Flevoland en de Zwolse Courant, om op zijn eenentwintigste als redacteur aan te treden bij weekblad De Groene Amsterdammer, waar hij tot september 2002 in dienst bleef. Bij De Groene verwierf hij zich een reputatie met grote reportages. In 1999 reisde hij naar Nigeria, waar hij vier reportages schreef die later gebundeld werden in
Redactie binnenland (Mets & Schilt, 2001), een met de Dick Scherpenzeel-prijs 1999 onderscheiden Groene-reeks.
Momenteel is hij redacteur bij Vrij Nederland en medewerker aan NRC Handelsblad.
Naast zijn journalistieke activiteiten is Van Casteren redacteur van De Poëziekrant en publiceerde hij gedichten in onder meer Maatstaf en Passionate. Zijn poëzie werd onder meer opgenomen in
De 100 beste gedichten van 2001 (De Arbeiderspers, 2002) en in
Komrij's Nederlandse poëzie van de 19de t/m de 21ste eeuw (Bert Bakker, 2004). Hij werkt nu aan een volgende dichtbundel.
Inzendingen van deze schrijver
3 resultaten.Onthoofding
gedicht
3.4 met 61 stemmen 
15.353 Bijl valt
Hoofd ziet komen
Te traag dit
om te weten wat
er om in gaat
Het schijnt dat je doorgilt
en doordenkt
Even
als je al los bent
Omdat het denken
een vertraging heeft
--------------------------------------------
Uit: de Poeziekrant nr 3, 2004.
Onder de mat na de voordeur
gedicht
2.8 met 72 stemmen 18.334 Onder de mat na de voordeur
legt hij het luik naar de
kruipruimte op zijn plaats
De vloer dreunt boven mijn hoofd
Ik volg zijn voetstappen
naar het gat dat zij geboord heeft
Langs de plint is slordig
Tussen tuner en speaker
moet snoer onzichtbaar zijn
Het zand is nat en koud
Mijn han...
Met lego
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.878 Met lego speel ik
op schaal het ongeval
een paar keer na
Grote atomen gunnen
het slachtoffer een
zwakke zwaartekracht
Zelfs in de ambulance
lacht ze onuitwisbaar
-----------------------------
uit: 'Grote atomen', 2001.
