biografie: Koos Geerds
In 1998 publiceerde Koos Geerds (1948) een thematische dichtbundel over het dorp Rouveen-Staphorst. "Voor zover ik weet, ben ik de enige levende dichter, die in dit dorp is opgegroeid. En als er één gemeenschap is, die een monument heeft verdiend, dan wel het dorp van mijn jeugd," aldus Geerds. Hij woonde er ruim tien jaar, van 1954-1965, en zijn herinneringen aan die periode leverden een stevige bundel "boerse poëzie" op.
Inzendingen van deze schrijver
12 resultaten.Abdul Kassem Ismael, grootvizier van Perzië
gedicht
4.0 met 14 stemmen 
10.550 Abdul Kassem Ismael, grootvizier van Perzië,
nam op zijn diplomatieke reizen naar alle windstreken
zijn bibliotheek van honderdzeventienduizend boeken
op vierhonderd kamelen in alfabetische volgorde mee.
Abdul Kassem Ismael, die meer boeken bezat dan
sterren aan de hemel en meer letters had ...
Staphorst
gedicht
3.3 met 26 stemmen 5.524 Gemengd bedrijf: aardappels, knollen, graan,
het varken en de kip, de koe, het paard,
de mens, het huis, de stal, het groene land,
de nacht, de dag, de kringloop van de maan,
het schommelen van de wieg, de wekroep van de haan,
drift, vruchtbeginsel, rijping, ooi en lam,
zomer en winter, appels...
Doodzelden
gedicht
3.4 met 72 stemmen 27.408 Doodzelden stopte bij het dorp de trein -
dat was als iemand uit dit leven wilde
en zo de rails was opgestapt.
Dan werd het overblijfsel weggehaald,
waar kracht en vorm uit was geweken.
En heel het dorp verlamde in de strop
die deze man of vrouw fataal geworden was.
Zo'n lijk begraven was a...
Wereld
gedicht
3.7 met 3 stemmen 2.308 Wereld, ik leef in het domein
van lichte taal in wintertijd
de gangen leeg, de kamers ruim
en zonder grens de binnentuin.
Einder, bedaar, ik heb een huis
dat mij bevrijdt: onder dit dak
ben ik een mens die adem krijgt.
---------------------------------------------------
uit: 'Lees maar ...
Eendenkooi
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.915 Goed toeven moest het zijn waar alles werkte,
een voorbestemd, aanlokkelijk, zalig oord;
extatisch, dringend roepen van de soort-
genoten beloofde voedsel, onbeperkte
vrede en verrukt verkeer. De vlerken
gaven toe aan poten en een ongehoord
snel zakken van de bout, het hart bekoord
door 't...
Gasthuis
gedicht
3.8 met 4 stemmen 2.068 Wereld, ik leef in het domein
van lichte taal in wintertijd:
de gangen leeg, de kamers ruim
en zonder grens de binnentuin.
Einder, bedaar, ik heb een huis
dat mij bevrijdt; onder dit dak
ben ik een mens die adem krijgt.
-----------------------------
uit: 'Woeste grond', 1992.
Vlo
gedicht
3.3 met 7 stemmen 5.641 Vlo, verre vlo, sinds jij de show verliet
zweeg het orkest in het theater stil,
mist zonder oorzaak en gevolg de wil
de weg de wet van dans en levenslied
(ach vlo, ik weet jij schuilt in het gordijn;
daar zijn ook harlekijn, pierrot en maan-
licht schijnt op rodica en dodica,
die treuren om...
wij hebben jou niet van die kar
gedicht
2.1 met 192 stemmen 36.453 Wij hebben jou niet van die kar geduwd, Samuel.
Jij bent zelf aan de zijkant gaan hangen
en toen viel jij onder het achterwiel.
Mee proberen te liften op die volle boerenkar
bleef niet zonder gevolgen. Toen je kermend thuiskwam
heeft je vader je geslagen, hard geslagen,
omdat jij op die kar kl...
Vleermuizengrot
gedicht
1.9 met 21 stemmen 8.406 Een nieuwe nacht met nieuwe mogelijkheden:
Sesam, open u! Duizenden kubieke meters
tarten de vleugels. Het spraakorgaan zegt klik.
De memebranen noteren het even. Tikketik. Slik.
In microscopische doseringen wordt anoniem
geseind en teogebeten. Een mug is minder dan een kik.
De aardbol gonst v...
Neushoorn, gestroopt
gedicht
2.6 met 30 stemmen 9.612 Het onbevattelijke is vlees geworden,
een loodzwaar heimwee om de laatste zucht;
zijn romp ligt als een rouwklacht op de aarde,
zijn voeten smeken rampspoed van de lucht;
hij werd om zijn mysterie afgeslacht,
zijn silhouet komt nooit meer tot bedaren;
het leven is een daverende klucht.
...
Asielzoekers
gedicht
3.4 met 117 stemmen 45.919 We waren ver van huis.
Loop wat door, zei je zachtjes,
kijk niet zo achterom,
het zit ons niet op de hielen.
Maar wat zijn dat dan voor stemmen,
vroeg ik, en wat flikkert daarginds,
dat zijn toch tekenen
die niet bedriegen?
Het komt niet deze kant op, zei je,
dit is het goede pad en ver...
Zeehond
gedicht
2.6 met 152 stemmen 31.882 Het toegeefslijkste lichaam,
het ontoegankelijkste voor de zee;
zijn oren zijn verzonken schelpen,
zijn kijken is nooit afgerond,
hij zwemt in donker water
waar onraad is en prooi;
de leegte van de zee
erkent hij niet, behaaglijk
wentelt hij zich om.
--------------------------------------...
