inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.243):

Gasthuis

Wereld, ik leef in het domein
van lichte taal in wintertijd:
de gangen leeg, de kamers ruim
en zonder grens de binnentuin.

Einder, bedaar, ik heb een huis
dat mij bevrijdt; onder dit dak
ben ik een mens die adem krijgt.

-----------------------------
uit: 'Woeste grond', 1992.

Schrijver: Koos Geerds
Inzender: lk, 27 januari 2015


Geplaatst in de categorie: woonoord

3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.068

Er is 1 reactie op deze inzending:

Mw. Marijn de koning, 4 jaar geleden
ik heb het geloof ik al eens gezegd:ik vind het zo prachtig !!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)