Alle inzendingen over woonoord

Onder die verschrikkelijke lucht Vaart, als 'n aaklig makabere klucht, De grote zwarte bruid Van dit sombere geslacht - Een donker-begruisde schuit Met een zwarte kolenvracht; Die komt tegen de dompige dag botsen En schuift iets doods onder de plonzige schotsen. - Het water plooit - 't Dooit! Jongen! sta nou als een toren pal Aan die…

Vrouwen die schreeuwend als pauwen doe-het-zelfkasten in elkaar kleunen terwijl huishoudelijke apparaten met een geraas of er een lawine naar beneden komt schoon wasgoed de kamer in katapulteren: dat alles is niet prettig. Liever zanderige eilanden, geel oplichtend in de zon, waarboven meeuwen uitwaaieren als een weerspiegeling van de school…

Deze kamer neemt je op en je bestemming laat zich raden. Van het meisje dat aan je voorafging kan je zeggen dat haar ogen laaien, maar verder is ze hard als eboniet. Weldra tol je als een op de grond geslagen vlieg en je bedenkt: dit speelt zich af als iets wat zij heeft vastgelegd, maar het voltrekt zich onbepaald. Pas later lijkt je oog…

Uit een oud dorp - kameelbruin als de steppe - uit Plocka kwam Dinska Bronska. Haar hoofddoek was pruisisch-blauw en heur haar vlas-geel; ook waren haar ogen blauw als fjord-water. Zij rook naar knoflook en spar, zij droeg laarzen en ging zeer zwaar en gauw. In het 'Hotel Lapland' zat zij bij een tafel aan het straat-raam: zij schreef…

Ik moet weer op zee gaan, een goed schip en in 't verschiet Een ster om op aan te sturen, anders verlang ik niet. Het rukken van 't wiel, 't gekraak van het hout, het zeil er tegen, Als de dag aanbreekt over grauwe zee, door een mist van regen. Want de roep van de rollende branding, brekende op de kust, Dreunt diep in het land in mijn oren…

Klein huis, maar gooi er eens een bal doorheen en het wordt groot. Zie al die meters, zijn ze niet van ons? En slenter eens alsof je niet weet waar je heen gaat: ruimte rekt zich geeuwend uit tussen de muren. Zie: het dwalen dat de kamers met elkaar verbindt is witgeverfd. Er is een trap, een kapstok in een kast, wat deuren. Als een landweg…

Vandaag is het niet vrolijk - De mist dreint in de straat. Het is dodelijk - dood'lijk! Als grauwe luizen gaat Het volk zijn wankele weeg Onder de rokken van een helleveeg - Hallo! Over de vette stenen Stolt het goud van een lamp. Uit een boos oog beschenen Staat er de mensenramp! Wat zouden ze doen bij zo'n licht? Daar wordt…

Anders dan dichters, die met zoveel zwier de deugden van hun vaderland beschreven, vind ik het enkel goed om er te leven. Mijn eigenlijke land is dit papier. Is immers dit papier - al om het even of ik in vreemde streken woon of hier -, en ik als vorst, mijn pen als valkenier jagen er op de vogels die daar zweven. En toch, hoe afgedwaald…

Thuis het is je huis Maar ook je bed Nog liever je bad Een warm bad Je huis, je thuis Een warm nest En blijf je koud Dan pak je hout En brandt je je warm En als het vuur vlamt Vlinder je naar hem Die je omarmt en verzucht: Lekker thuis!…

Zij vroegen of ze tevreden was, In de stad tevreden en daar. Het jonge meisje knikte ja, Zij waren zo goed voor haar! Zij knikte ja, zij zweeg en ging In de kelderkeuken staan, En zag omhoog door 't vensterraam, Op straat de voeten gaan. Toen dacht zij aan het groene veld, En aan haar ouders hut: Daarover waait hoog de populier, En de…

In het verhaal van mijn twee steden is het vooral in deze stad dat mij meteen weer is ontgleden wat ik het meest heb liefgehad. Mijn Amsterdamse perioden meet ik als vanzelfsprekend af aan onvergetelijke doden om wie ik onvergeeflijk gaf. En altijd loop ik in den blinde door de bekende buurten rond om iets van vroeger te hervinden wat…

Pokdalig erf. De pomp, de dissel en de molm. Om de vlier de muggentros, van energie het nabeeld in de roestende coulissen. Oud is de zomer. Het oog over het rietland en het ongewisse, te traag voor iets anders dan stof. Rimpeling van water in de donkere, mosgroene vonten van de avond. ------------------------------ uit : Tirade…

II Het volk Zij kennen niet de delicate zwier van de gebaren, en het soepel spreken. De woorden die zij uit hun harten breken Zijn luid; hun lachen schuimt als donker bier. Zij werken machtig, wild is hun plezier; Brutaal wordt ieder vreugde aangekeken. Hun feesten razen, en de nachten bleken Als het dorp nog davert van dans en getier.…

De kleinste stad in het wijde Friesland spreekt ingetogen van strenge krijgstucht. Soms klinkt feestelijk kanonnengerucht bij de wallen vol hechte, trouwe stand. Aan de gracht houden oude huizen hun band met handel en nijverheid, lang vervlucht, maar nog glimlachend, onder voldane zucht, in ramen, door werkend verleden omrand. Het bedaarde…

Er valt veel te zien in de Jordaan Maar ook veel te bezien En te herdenken, gedenken De roods van menige Bekende Nederlander Ligt in onze Amsterdamse Jordaan Waar menig BN-wiegje heeft gestaan In de maand oktober 2021: Johnny Meijer, Zwarte Riek en Willy Alberti Klinkende namen, krachtige personen En je bent pas echt dood Als ze niet…

Ik zit hier heel alleen en overdenk de dingen. Alles is kalm en rustig. Toch ben ik wat verdrietig. Er is zoveel leed om mij heen. Allemaal worden we oud. Pijntje hier, pijntje daar. We drinken koffie en praten wat met elkaar. Dat helpt, het leven is dan niet zo koud. Toch kan het zo gebeurd zijn. Het geluid van de ambulance rukt je…

Tussen wegendrukte en havenklanken ademt een bomenrijk ruim en verblijd. Bedaagde reuzen wuiven koel en wijd, mogen bloemengeur voor jong gemoed danken. Rust straalt nodend uit grasveldjes en banken. Allerlei spraak is tot zwerven bereid: langs de vijver, die zijn vele vingers spreidt als lange, dooreen geweven ranken. Een tuin vol hoekig…

Midden grote landen ligt ons kleine land, als in gouden randen echte diamant. Hoge bomen, blijde stromen, duin en zee, en berg en dal; werklijkheid der zoetste dromen: Belgie, Belgie bovenal! Over vlas en koren, hoeve en lindetop, schiet een spitse toren scherp ten hemel op: Bijlen, zagen, hamerslagen, weefgetouwen, vlegelval; en,…

Gemengd bedrijf: aardappels, knollen, graan, het varken en de kip, de koe, het paard, de mens, het huis, de stal, het groene land, de nacht, de dag, de kringloop van de maan, het schommelen van de wieg, de wekroep van de haan, drift, vruchtbeginsel, rijping, ooi en lam, zomer en winter, appels, pruimen, jam - slagregen, windhoos, hagel, bliksem…

Ze was al weg... vóórdat ze stierf. Ze dwaalde door de gangen. Op zoek naar iemand, die er niet meer was. Ze kon het niet bevatten. Hij zat bij haar aan het ontbijt, dronk samen met haar koffie. Zo was hij er... en dan ineens was ze hem kwijt. Maar zingen, dat kon ze. Alle liedjes uit haar kindertijd. Zo lang, zo lang geleden. Geen…

Bomen buigen weg van de kust voor het huis schuift een steiger de rechte gevel en rechte steiger zijn bomen die naar je wuiven het huis vanuit een rijdende tram helt in de wind die van zee komt je buigt je hoofd onder de steiger kijkt naar buiten als je thuis bent. -------------------------------------------- Dit gedicht…

de stad weifelt over de huizen de morgen vaart over de daken de stad binnen de zon staat op tussen de huizen onder carillonmuziek de mensen wandelen in het donker als het elf uur is de zon spoelt aan op de daken aan het strand van de verten ligt de stille zee der lucht waarin het schip van een kerktoren flikkert in de buik…

Het is augustus De vakantiemaand bij uitstek Ook de JordaanDichter gaat op vakantie Naar Duitsland, naast Spanje, zijn lievelingsland De Duitse taal zijn lievelingstaal De Duitse toeristen in de Jordaan Pikt ie er zo uit met hun ‘Dengels’ Tot verrassing van hen snel in het Duits overgaand Het is augustus De komkommermaand zoals dat wordt…

We hebben het graag over de mooie Amsterdamse Jordaan Waarom hebben we het niet over de schone Jordaan Omdat de Jordaan van tijd tot tijd een stinkwijk is Waar buurtbewoners zich gedragen als dieren Stinkdieren als Coronaslachtoffers zonder geur of smaak Smakeloos is de lichtste vorm van mijn verontwaardiging Vindingrijkheid van de buren om…

Zwak-burgerlijk en laf-lief levend Bussum, Dat zijt een speel-vertrek voor slechte kinderen, Daarheen verwezen, wijl zij dan niet hinderen Konden de echt-grote mensen. Zeg eens, lust je 'em, Dees donderende vuist? Ik zie, je kust hem, Schijn-heilige gezichtjes en verslinderen Van al wat echt in mensborst is. Kom, sust je 'em, Uw…

uit veel mogelijkheden (herinnerde, bedachte, toevallige): een huis in portugal met vetgroen tegelwerk buiten en een klinkende halve zin onvertaalbaar binnenin niet veel! dan tóch: dit huis met zijn groen tegelwerk en zijn zin, dit stemmige groene huis, het nodigt zichzelf hier uit. -------------------------------------------------- Uit…

Aan de Leeuw van Holland. Aº. 1642 Uitheemse vijanden te zitten in de veren, Te slingeren de staart groothartig over zee, Is ijdel, als uw long, geslagen aan het teren, Inwendig vast vergaat en gij met hartewee Zo deerlijk zucht en kucht en loost bij hele brokken Het rottend ingewand te keel uit, in de golf. Wat baat het met uw klauw heel…

De avond valt over de Jordaan De avond valt heel langzaam Langzaam slokt hij al het licht op langzaam slokt hij de gelukkige dag op Al gauw bedekt hij onze versleten ogen die de hele dag open zijn gebleven Het is nacht in de Jordaan kleine geluiden duister geluk Vreemde verveling ----------------------------------- uit:…

Een echte oudduitse taveerne, zingende Burschen ter lindebank, op de drempel een blonde deerne, om ‘t houten geveltje wingerdrank; van binnen gerookte balken, een krachtig bruine schemertint, en een zonnestraal, de schalke, die dartelt over kroes en pint. De tabakswolken blauwen. Poes spint er bij de koele haard; en van de wanden schouwen…

Verboden herinneringen klinken door in hun stemmen. Hun handen gevouwen voor door ons vergeten goden, gehoorzamen zij gewillig aan oude geboden waarvan wij de geheime grond niet meer kennen. Ik zie de oude droefheid door hun oude ogen rennen, altijd verliefd blijvend, altijd weemoedig. Met hun doden dwalen ze, gekleed naar hun kleurrijke, Indische…