biografie: Maria van Daalen
Maria van Daalen (Voorburg, 1950) studeeerde Nederlandse taal- en letterkunde met als specialisatie middeleeuwse liedkunst. Deze studie werd in 1983 afgerond met een korte onderbreking tijdens welke ze werkte als docent Nederlands (Chr. Atheneum Arnhem) in 1976 en 1977 en als student-assistent (KUN) in 1978 en 1979. In 1981 verhuisde Maria van Daalen van Apeldoorn naar Groningen, waar ze van 1982 tot en met 1987 werkzaam was en als freelance dagbladjournalist voor o.a. het Dagblad Trouw. In 1992 was ze verbonden aan de Noordelijke Hogeschool als docent 16e/17e-eeuws. Na 1987 richtte ze zich meer op de literatuur als schrijver, docent creative writing en als organisator. Bij 'De Revisor' was ze corrector en redacteur van 1992 tot 1994. Van 1995 tot eind 1996 verbleef ze als writer/scolar in residence en festival organisator in Iowa, Amerika.
Inzendingen van deze schrijver
12 resultaten.@N.I.A.S.
gedicht
3.0 met 6 stemmen 
14.358 Hoe de boomschaduwen over de grasmat
wandelen, rondom, onophoudelijk. Stil
staan als een beuk in het struikgewas. De wil
om te groeien is wet: van leven, maar wat
weten we van de vogels die tussen blad
en takken in ons nestelen? Is er pril
geluk dat nog uitgebroed moet? Het wil
hier aan...
Onderweg naar Egypte
gedicht
3.0 met 10 stemmen 14.363 We zaten samen op mijn lange waxcoat.
Het was oktober in een bos in Drenthe,
de zon warm op het gras, het leek wel lente.
Zij had de picknicktas met kaas, fruit en brood.
We keken naar de letters in de beuk, groot
gegroeid sinds onze geboorte, we prentten
ons de stilte in, de taal die niet...
Nieuwsdienst
gedicht
2.0 met 16 stemmen 17.668 Hij staat met een plastic tas in zijn hand
en weet niet welke kant hij uit moet.
Linksonder loopt de klok met grote snelheid door.
Later zie ik hem met geopende mond
achterover liggen: een paardebloem
bloeit tot pluis toe tussen zijn lippen.
Het is diep geworteld: werkelijkheid,
verval,...
Rozen
gedicht
2.0 met 208 stemmen 94.077 voor je verjaardag koop ik 42 rozen
ik zet ze op mijn altaar neer ik geef ze water
en dan laat ik ze drinken en verwelken later
nog wacht ik tot de cirkel van verdorde loze
blaadjes bruin en knisperend is ik tel hun broze
stiltes dat weet je niet je viert het niet je gaat er-
van uit dat ik...
De moeder de dichter
gedicht
2.0 met 45 stemmen 13.762 Voor Gerrit Kouwenaar
Ik ging naar Gerrit om het paradijs te zien.
Ik dronk er koffie en at er appeltaart
met het zicht op dieren en bloemen. Bedaard
luisterde ik, en zag. Na een minuut of tien
begon buiten een merel luid te zingen.
Hij wees me op Adam en Eva in de tuin,
hoe rond en...
Sonnet 1
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.722 Het sonnet voor het nieuwe huis
Wanneer ik rondloop, op de cirkel, mij voor-
stel dat het de navel van de wereld is,
het geboortebewijs maar niet het gemis-
te verlangen, begin zonder oorzaak, door-
gaan waar het begint, omdat alle woorden
mij zeggen dat ik terug moet naar beslissen-
de...
Sonnet 4
gedicht
3.0 met 4 stemmen 8.884 Het sonnet in het Noorderplantsoen
Er valt een diepe sneeuw van de kastanje.
Ik zit moe op de trappen van de vijver,
staar naar het water, de fontein, becijfer
hoe diep de bloesems windstil, wit-oranje,
het asfalt met onhoorbaarheid bedekken.
Het zou een offer kunnen zijn, aan wie dan -...
PS: Het wonder
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.335 In de kleinste kurketrekkert
een rankje omhoog, bloesemt een groen hoedje
ernaast, piepklein de druif, wordt dat een toetje
of zelfs wijn, trosjes overal rondom, merk
wit, onbekend, blad wijduit, een groots vlechtwerk
naar de zon, bol bladerdak dat zo zoetjes,
vol kietelende tentakeltjes,...
ALLes valt
gedicht
3.0 met 1 stemmen 4.586 ALL
A Alfabetisch naslagwerk voor één bepaald
puur spreken, vates of faber in praatvers
B vakgebied met beknopte behandeling,
je ne sais quoi, van opmaat tot opmaat, zing
C van de trefwoorden. Daar begint het zoemen
van bylinen. Ik geef het...
Knekel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 3.217 hoofd dat mijn beenderas bevat voor later
spreek met een mond vol aarde van het leven
ik voel de zon en ja, ik blijf nog even
mijn ogen tranen maar ook dat is water
woorden bewogen door de wind - dat staat er
in elke beendervel volop geschreven -
vormen de liefste zin aan mij...
MOEDERS EN DOCHTERS
gedicht
2.0 met 57 stemmen 16.146 voor mijn dochter Cat van Daalen
Het spoor van de taal vind ik terug in de tijd.
Mijn moeder. Mijn Omoe. Opoe Kragt. En dan
mijn dochter. Luister: wie zingt, en breien kan
en koken, weeft taal. Smakelijke waarheid
wordt gewoon op alledag lopend, bereid
gevonden tot dansen, vol als knopen...
In een nacht toen het volle maan was
gedicht
2.0 met 34 stemmen 36.189 iemand opent het venster
iemand houdt de nacht over ons heen als een nieuw tentdoek
iemand kent de weg
iemand legt mij zijn oude tweedjasje over de schouders
iemand zegt honing, iemand zingt honing, iemand proeft
iemand gaat met mij de rivier in
iemand zoekt tussen de schelpen
naar de...
