inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.526):

Nieuwsdienst

Hij staat met een plastic tas in zijn hand
en weet niet welke kant hij uit moet.
Linksonder loopt de klok met grote snelheid door.

Later zie ik hem met geopende mond
achterover liggen: een paardebloem
bloeit tot pluis toe tussen zijn lippen.

Het is diep geworteld: werkelijkheid,
verval, eierdoppen die krakend
barsten onder schoenzolen.

Van karton ben ik, bespat aan twee kanten,
met druppels die kleurstof achterlaten.
Ik kan nat worden, en zachtjes gaan liggen.

--------------------------------------------
uit: 'Het geschenk//De Maker', 1996.

Schrijver: Maria van Daalen
Inzender: tdh, 9 juli 2021


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 17.667

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)