biografie: Marieke Jonkman
Ent, Anton
Pseudoniem van Henk van der Ent, eerder van Anton Ent, Nederlands dichter en prozaschrijver (Rotterdam 20.1.1939). Ent studeerde Nederlands en gaf vervolgens les in Apeldoorn. In zijn poëzie behandelt hij vooral christelijke thema's, zoals het lijden en de problemen rond de religie. In zijn verhalend proza wordt het moderne levensgevoel geconfronteerd met het geloof.
Ent debuteerde in 1969 met de poëziebundel Hagel en sneeuw, in 1971 gevolgd door de bundel De grote verzoendag. Verhalen verschenen in Op vrije voeten (1974), een bundel waarin ook gedichten zijn opgenomen.
In de uit cycli opgebouwde bundel gedichten De hoed van Kierkegaard (1983) is sprake van dood, mysterie en eenzaamheid, thema's die worden opgehangen aan de filosoof Kierkegaard en diens verbroken liefdesrelatie met Regina Olsen. In een van de cycli wordt het alledaagse voetbalspel omgesmeed tot een metafoor voor het leven. In veel van Ents poëzie wordt een wereld vol waanzin en agressie opgeroepen, die vervolgens bezworen wordt door een vonk van de goddelijke inspiratie.
Onder het pseudoniem Marieke Jonkman publiceerde Ent de dichtbundels Dochters van het donker (1991), Plejaden (1992), Dieptevrees (1993) en Amazonen (1996). Deze poëzie wijkt af van zijn onder Ent gepubliceerde werk door de ironische, zelfs sarcastische toon en thema's als ziekte, haat, zelfmoord en incest. In 1993 maakte Ent bekend dat hij zich achter Marieke Jonkman verborg.
Inzendingen van deze schrijver
6 resultaten.Zondag
gedicht
2.0 met 27 stemmen 
10.968 Vader zit vanmorgen in het zwart gekleed.
Geniet van tuin en vogels. In mus en gras
ziet hij zijn leven na het neemt en eet.
Mijn moeder zingt de maaltijd weer gereed.
Ik zet mijn pop bij hem op schoot. Hij laat
zijn klokje met de vreemde cijfers zien.
Die í is één, de v is vijf en deze x...
Begrafenis
gedicht
2.5 met 78 stemmen 48.275 Ik mag vandaag niet vloeken en dat valt mij
zwaar. Ook het binnenhouden van de tranen.
Wat staan mijn ogen raar. Welke kleren trek
ik aan? De hemelsblauwe blouse, de zwarte rok?
Sneeuwstorm verwacht. Heerlijk: laat het jagen.
In de aarde sneeuwt het niet. Ik zal vragen
niet te lachen als ik...
Houding
gedicht
3.3 met 31 stemmen 16.501 Achterover dit hoofd, vrij de keel,
de kin hoog in de lucht, ik hang
nog niet, ik speel maar wat.
Waarom zo bang en zo gespannen,
doodsbang voor de boom die wurgt
en voor de struik die wondt?
Weg van toezicht, uit het gebied
van achterdocht kreun ik het uit:
er is voor mij geen therapeut...
Foto
gedicht
2.6 met 129 stemmen 65.270 Vader, moeder, drie toekomstige gezinnen.
Zoals ik vader haat, strijker die genas.
Hij wil zich voor de eerste hap bezinnen
op honger, armoe, de schepper die er was,
is, toch geweest moet zijn, et cetera.
Hij krijgt bijna geen voedsel binnen
want onze vrienden komen hem te na.
Rode koppen b...
Heerser
gedicht
2.0 met 239 stemmen 34.026 Hij heeft mijn leren koffers ingepikt.
Ik zag hem gaan en dacht: laat hem.
Als hij maar voorgoed verdwijnt.
Nu ben ik mijn koffers kwijt,
hun sterke geur en lege heiligheid
zodra ik op mijn kamer pakken ging.
Hij heerst door hun afwezigheid.
----------------------------
uit: 'Plejaden...
Vriendin
gedicht
2.7 met 3 stemmen 10.485 Zij is gekleed in kant en koele zijde.
Ze zit rechtop en staalblauw is haar blik
gericht op smalle marges onverstand.
Maar god zij dank ook moeder van geheime zonen.
Ik wil nooit zien hoe zij hun liefde geeft,
voorleest, in parken en aan stranden speelt.
Ze wijst me af en reduceert me tot ...
