biografie: Olaf Korder
Schrijven betekent voor mij: publiceren. Ik wil mijn ervaringen, gevoelens en gedachten openbaar maken, vastleggen in de werkelijkheid buiten mezelf. Een soort exhibitionisme van een introverte persoonlijkheid. Zonder lezers zou ik niet schrijven. Ik hoop dat mensen iets aan mijn teksten hebben, zich erin herkennen of bij het lezen een glimlach krijgen.
Inzendingen van deze schrijver
9 resultaten.och arme
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
232 ik spuug, kots, jeuk en krab,
zucht: och ik arme ziel.
mijn zenuwen, darmen
mijn spieren, de krampen.
pijn in mijn rug, buik en
voeten, benen en hoofd!
ik roep, jammer en kreun,
snik: wat is er toch mis?
de huismijt, zij bijt mij
continu in mijn vel.
simpel geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 266 hij is vol jeugd en kracht
een trouw gevoelig vriend
uitdagend, speels en wijs
brutaal soms en toch lief
overdag stoeien we wat
beleven een simpel geluk
hij loopt weg, keert terug
met onschuld in zijn ogen
zijn lichaam is in de nacht
een warm, beschermend schild
ik streel zijn zachte v...
flat
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 194 Hij is geen jager of begeerde prooi,
niet stoer genoeg of bijzonder mooi,
geen prijsdier, gespierde godenzoon,
geen gilnicht ook, maar heel gewoon.
In doe-het-zelven enigszins bedreven
zou hij graag in zijn dure nieuwe flat
kamers en keuken delen, bank en bed,
voor altijd liefst en niet voo...
stilte
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 460 De wereld is leeg.
Rood was de hemel.
Een vernietigend vuur.
Nog hoor ik het gillen,
nog zien mijn ogen de lijken.
Ik herinner me woorden liefde,
schoonheid.
Angst overvalt me.
De aarde draait door
alsof er niets is gebeurd.
Hoor je de stilte?
wat moet ik doen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 258 wat moet ik doen,
als ik je elke dag
weer zie
en je niet groeten
durf of mag,
je niet ophoudt
te verschijnen
wat moet ik doen?
moet ik je meenemen
naar de kuilen van bedrog
je met zand overdekken
of je opsluiten in een hok
en steeds gaan kijken
of je nog in leven bent?
er zijn heer...
bal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 410 We waren maar knapen,
broekjes, snotapen,
maar voelden ons binken
die uit zouden blinken
We krijsten en gilden
en vochten als wilden.
We werden de helden
van drassige velden.
We voelden ons leven
in trillen en beven.
De vijand verslagen
door ons, jonge blagen.
morgen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 354 boek van mijn gedachten
vol van mijn jaren
leeg van mijn toekomst
dichtgeschreven bladen
van eenzaamheid
ik wil in je schrijven
op morgen en morgen
elk volgend blad
happy days are here again
dagen die voorbijgaan
als in mijn vroegste jeugd
maar op morgen en morgen
schrijft mijn pen n...
flat
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 1.265 Hij is geen jager of begeerde prooi,
niet stoer genoeg of bijzonder mooi,
geen prijsdier, gespierde godenzoon,
geen gilnicht ook, maar heel gewoon.
In doe-het-zelven enigszins bedreven
zou hij graag in zijn dure nieuwe flat
kamers en keuken delen, bank en bed,
voor altijd liefst en niet voo...
naast je
netgedicht
3.0 met 67 stemmen 21.615 ik leg mijn hand
op je warme voorhoofd
doe je ogen dicht
ik zit naast je
en denk aan je
we schuilden samen
voor de regen
in het portiek
van een flatgebouw
je hoestte
je was doornat
slaap nu
het leven klopt
zacht onder je huid
