biografie: Paul Janssen
Paul Janssen (1960) groeide op in het Zuid-Limburgse Hoensbroek en woont sinds 1980 in de stad Groningen. Gedichten verschenen in Ruben van Goghs bloemlezing
Sprong naar de sterren (Kwadraat 1999) en in de literaire tijdschriften 'Vrijstaat Austerlitz' en 'Schrijver & Caravan'. Verder verscheen werk in het 'Algemeen Dagblad' (Boekenweek 1998) en in de Groningse bloemlezing
Het Hogere Noorden (Passage 1997). Janssen draagt zijn werk voor op diverse podia in het land. Hij was inmiddels te horen in het VPRO radioprogramma Music Hall, De Avonden. Sporadisch schrijft hij recensies voor de 'Poëziekrant' (Gent).
Waarschijnlijk treffendste uitspraak over zijn poëzie is van Hans van Pinxteren: 'Eerst dacht ik nog even: zo schrijf je toch geen gedichten! Maar nee, prachtig!'.
Inzendingen van deze schrijver
8 resultaten.II Solo
gedicht
2.0 met 26 stemmen 
11.088 Vanochtend laat
sliep hij nog, gaf niet thuis
in de zoetheid van de dag.
Daarna een onrustig beeld
van handelingen:
trui aantrekken, douchen,
ontbijten bij Baboeschka.
Waarna hij, bij wijze van proef,
zijn gitaar twee uur lang
niet aanraakte;
alsof het hem moeite kostte
een of...
Mango's
gedicht
2.0 met 23 stemmen 9.739 Quickstep, slowstep, de stad licht op in klinkende muntjes,
doet haar lampen aan. Zestien fruitkistjes
heeft men buiten staan,
groentejongens rennen af en aan
met mango's;
lichtgeprijsde, Argentijnse mango's
van het kwikstaatjesmerk
dat de mond doet tuiten, fluiten
van een cent....
in dit gedicht is gekomen een huis
gedicht
2.0 met 31 stemmen 6.836 uit veel mogelijkheden (herinnerde, bedachte, toevallige):
een huis
in portugal met vetgroen tegelwerk buiten
en een klinkende halve zin onvertaalbaar binnenin
niet veel!
dan tóch: dit huis met zijn groen tegelwerk en zijn zin,
dit stemmige groene huis,
het nodigt zichzelf hier...
Down-town
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.836 Een splitsing van wegen
zodat de auto's niet door het gebouw heen hoeven;
slapstick, staan blijven, vieren
want hier komen dingen samen.
In een verkeer aan vogelgeluiden
en te midden van vrije-wereldhandel-zeepliedjes
staat, in kruidigst sepia,
puntig, ongerijmd en sur place;
een...
In het eethuisje
gedicht
2.0 met 4 stemmen 2.980 Als ze echt niet besteld zijn, de toetjes en aperitiefjes
bij de obers die god-weet willekeurig
maar wat serveren
aan delicate thema's en argumenten rosé,
als men
bij zoveel opgediste zinnetjes
en met zoveel omhaal van woorden
verliefdheid opnieuw niet leven kan,
vang dan een jonge...
Café Brasilien
gedicht
3.0 met 12 stemmen 9.635 Het Noord-Atlantisch licht valt zacht als wisselgeld
over het terras van Café Brasilien.
Welkom.
Hier viert men deze twintigste-eeuwse 24 uur
in luchtigste bedrijvigheid. Obers serveren
Zij schenken port en aandacht aan de mannen en de vrouwen
of leunen zacht als op een enkele toon
tegen de...
Epilepsie
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.732 Je kunt er weinig aan doen
Als je kind epilepsie heeft
Als het daar ligt, ontkom je er niet aan, dat je er van beeft
Je voelt je machteloos
Inwendig ben je boos
En tegelijk kun je huilen
Ik zou haar nooit willen ruilen
Haar leven is al voor een deel bepaald
Hoop toch dat het geluk haar toch...
Francisca Porto
gedicht
2.0 met 67 stemmen 17.206 Een vierentwintiguurstaking brengt ons bij elkaar.
We eten van elkaars gebak; je vertelt over je moeder,
dat ze eens in razernij haar vrienden liet staan
voor een glas whisky, dat je haar mist. Je zegt
ik wil dik zijn of echt dun, niets daartussenin
en je trekt je blouse omhoog en...
