inloggen

biografie: Peter Theunynck

Peter Theunynck [1960 - ....]
 
Theunynck is zelfstandig tekstschrijver.

Hij  publiceerde de dichtbundels Berichten van de Panamerican Airlines & C° (1997) en De bomen zijn paars en de hemel (1999).

Hij werkt aan een biografie van Karel van de Woestijne en bracht in 2003 een nieuwe bundel gedichten 'Man in Manhattan' uit.

Peter Theunynck weet met zijn gedichten ervaarbaar te maken wat achter de façades van clichébeelden schuilgaat. 
 


Inzendingen van deze schrijver

5 resultaten.

Canadezen

gedicht
4.0 met 50 stemmen aantal keer bekeken 16.282
Mijn vader zei: hier liggen ze, de Canadezen. Ik zag ze staan aan de vaart, in hun grijze kleren. Eindeloze, slachtrijpe rijen. Man tegen man stonden ze: een beetje wind en ze gingen. Vrede. Aan beide kanten Canadezen. Te lang in het land om terug te keren. Te diep in de grond om weg te...

Schuur

gedicht
2.7 met 9 stemmen aantal keer bekeken 5.681
Met fijner bladgoud belegt men geen schuur. Alleen motregen heeft zulke penselen, alleen landwind de langzame hand van passen en meten tot de tempel van tabak de mistgod gegoten zit. Onder de olm rust intussen de tijd, rekt de nazon uit. ---------------------------------------- uit: ...

Soms volstaat het

gedicht
2.3 met 20 stemmen aantal keer bekeken 10.030
Soms volstaat me de gedachte aan vleugels om in vliegen uit te barsten, soms kom ik met geen duizend incantaties van de grond. Soms laat ik op mijn lome vleugels trappen. Soms heb ik aan een woord genoeg om op te veren en mijn bek te slijpen aan de zon. ------------------------- uit: Ged...

Yperiet

gedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.955
Mosterdgas. Het klinkt naar nog. Naar hompen Passendalekaas. Naar preskop met bruin brood. Het was de geur van stikkend vuur. Blaartrekkend gif: een trage, gele adder die onder je oksel kroop. Longen liepen vol als loopgraven. Maag en darmen trokken samen tot je lippen bloed afvuurden. ...

Et lux perpetua (en het eeuwige licht)

gedicht
2.6 met 20 stemmen aantal keer bekeken 9.134
Is het gepraat van kaarsen, laag over het arduin van kathedralen, het paars van de waakvlam om een aangebroken lichaam. De slagtand van de koplamp in het melkvlees van de nacht? Op woorden, in een kamer, de vlek die het ineens verstaanbaar maakt? Is het over sneeuwland de vonk die alles do...