biografie: Piet Gerbrandy
Piet Gerbrandy (Den Haag, 1958) is classicus, dichter en essayist. Hij schrijft beschouwingen voor De Groene en poëziekritieken voor de Volkskrant. Zijn debuut werd bekroond met de Van der Hoogtprijs 1997; 'Nors en zonder haten' werd genomineerd voor de VSB Poëzieprijs 2000.
Piet Gerbrandy heeft het dikke retorica handboek van Quintilianus, 'De opleiding tot redenaar' in het Nederlands vertaald.
Van de drie dichtbundels die Piet Gerbrandy sinds 1996 publiceerde, zijn er twee met een literaire prijs bekroond. Geen slechte score voor een dichter die als criticus flink van leer trekt tegen poëzie die hem niet zint. In kortaangebonden stijl schrijft hij gedichten over het dagelijks bestaan in een provincieplaats, maar de thema's zijn internationaal en klassiek tegelijk: angst en weerzin. De titelwoorden van zijn bundels geven al veel prijs: weloverwogen, nors en niet bitter is dit werk dat hij zelf omschrijft als 'een soort cyclopische muren' die zijn opgetrokken om de wereld buiten te sluiten. Hij gebruikt weinig lidwoorden, maakt zinnen niet af, stelt raadsels op, lapt de grammatica aan zijn laars en maakt met deze middelen duidelijk wat hij wil.
Zijn buitenwereld is bevolkt door demonen en heksen, de binnenwereld is het terrein van verleidingen, die het hoofd worden geboden door te schrijven over boezems, masturbatie, wildplassers en chemokarren. En als het om sterven gaat, luidt het advies: sterf als een heer, onopgemerkt
Inzendingen van deze schrijver
6 resultaten.Uit logeren
gedicht
2.7 met 18 stemmen 
16.648 In een strak opgemaakte kuil
zich aan het koude laken warmen,
herten grazend op het dek.
Voor ogen kwam een heks, ontvleesde
botten aan haar romp, van kirren
niet meer bij. Paniek.
Waarna men weer het enge grootje
beffen wou. En in de hoek
haar afgezette benen.
-----------------------...
Geen griepje, nee liever steriele
gedicht
2.7 met 68 stemmen 36.611 Geen griepje, nee liever steriele
slangen door de neus, haperende
symbolen op een schermpje, op de walkman
die doorschreeuwt als ik niet meer hoor,
My Favourite Things. Zo wil ik dat het gaat:
weloverwogen en onopgemerkt.
Anonymous, particulier verzekerd.
-------------------------------...
Twee jongens kloven stammen, stoken brand
gedicht
3.0 met 25 stemmen 14.999 Pan, tot de rand gepompt water, een anker,
zanger van butsen sist op geblakerde staven.
Steken droog hout in de stapel, brengen de koude
tot kook, vatten smoezelig weefsel, zij tillen
het bijna ontilbare op.
Rennen dan rond met wat ziedt, roepen
woest van gevaarlijk plezier. En de vrouwen,...
Stapt hij straks aan hand gedwee
gedicht
3.2 met 19 stemmen 14.164 Stapt hij straks aan hand gedwee
kleinkroost zijn pier af in banding?
Wat knispert daar onder je voeten?
Aarzelt hij dadelijk vreemd bij het los
in hengsels hangend hek
op inklinkend pad van rivierklei?
Wat opent het wuivende bos?
Beklimt hij stroomopwaarts bodem
verliezende stuwwal?...
Val
gedicht
2.4 met 27 stemmen 15.450 Wij houden
wij houden graag vallende
vrienden gezelschap hun falend
hun jasjes ontglippend
gereedschap onderscheppen wij met een glimlach.
Wij bouwen aan een toekomst zonder doden.
Wij wrikken aan de pijlers van pest.
Onze hartstocht geldt een leven zonder jou.
Derhalve onze goedendags g...
Sluitende man I
gedicht
3.8 met 12 stemmen 10.581 Te midden van jaarloze flessen tast
schrander de gymnasiast naar contact in een muur
want aantocht van mensen is denkbaar.
Uit rokzak puilt een zinderende schuimkraag.
Staat kroegjool op springen, het lekt
in zijn aards gewelf - ach daar velt hem
vonkende stroom, stuipt zijn hart.
In ba...
