biografie: Remco Campert
Remco Campert [Den Haag 1929 - ....]
Remco Campert is de zoon van de (verzets)dichter Jan Campert en de actrice Joeki Broedelet. Zijn ouders gingen uit elkaar toen hij drie jaar was. Hij woonde tot zijn twaalfde afwisselend bij zijn moeder, zijn vader of zijn grootouders. In 1942 werd hij opgenomen in een pleeggezin. Zijn pleegfamilie verhuisde uit Den Haag (waar de Duitsers de wijk waar ze woonden afbraken) naar Epe. Hier hoorde hij in 1943 dat zijn vader was overleden.
Na de Tweede Wereldoorlog ging hij in Amsterdam bij zijn moeder wonen. Hij ging naar het gymnasium van het Amsterdams Lyceum. Met deze studie ging het mis en Remco besloot schrijver te worden. Van 1950 tot 1953 verblijft Remco Campert veel in Parijs. Hij leeft van vertalingen en het schrijven van reclame-teksten. Hij zwerft ook door andere landen in Europa.
Remco Campert debuteerde als dichter met 'Vogels vliegen toch' (1951). In 1950 was al in 50 ex. uitgegeven 'Ten lessons with Timothy', geïnspireerd op de plaat van Dizzy Gillespie met dezelfde titel. Vier verzen van deze tien komen terug in 'Vogels vliegen toch'. In 1953 komt hij terug naar Amsterdam.
Remco trouwt met Fritzi ten Harmsen van der Beek. Ze wonen op het landgoed Jagtlust in Blaricum. Dit wordt een ontmoetingsplaats voor schrijvers/dichters. In 1957 gaat Remco Campert weer terug naar Amsterdam. In 1961 debuteert Remco als romanschrijver met 'Het leven is vurrukkulluk'. In 1964 (27 mei of 3 juni?) weigert de AVRO een programma (Literaire ontmoetingen) over Remco Campert uit te zenden vanwege een gedicht 'Niet te geloven' uit de bundel 'Dit gebeurde overal' waarin het woord 'naaien' voorkomt. Enkele kranten drukken daarna de tekst integraal af en de bundel was vervolgens binnen de kortste keren uitverkocht. Ed Hoornik gaf uit protest de opdracht om een tv-spel te schrijven aan de AVRO terug. De VARA begon een vergelijkbaar programma (Spreken met schrijvers). Hier werd op 19 januari 1965 door Remco het gedicht 'Niet te geloven' wél voorgedragen.
In 1964 verhuist hij naar Antwerpen. Hij leert hier veel Vlaamse schrijvers, o.a. Hugo Raes en Gust Gils, kennen. Na twee jaar laat hij vrouw en twee dochters achter in Antwerpen en gaat - weer - in Amsterdam wonen, dit keer met galeriehoudster Deborah Wolf. Met haar woont hij samen tot 1980. Sindsdien woont hij alleen.
In de jaren zeventig is het stil rond Remco Campert, hij komt niet of nauwelijks tot schrijven. Wel was hij van 1969 tot 1979 redacteur bij uitgeverij De Bezige Bij. Remco Campert hoorde bij de 'vijftigers', hij had binnen deze groep een eigen 'geluid' met zijn gematigde, weemoedig-ironische toon. Zijn dichtwerk is vaak in spreektaal geschreven. Zijn werk heeft overeenkomsten met dat van de Franse schrijver Queneau. Het thema van veel van zijn werk is de confrontatie tussen droom en werkelijkheid. Zijn werk is veelal autobiografisch. De jazz-muziek speelt vaak een rol. Melancholie en verdriet om wat in het leven allemaal mislukt spreken overal in mee. Als kind was 'Kees de Jongen' van Theo Thijssen zijn favoriete boek. In 'Het leven is verrukkulluk' laat hij Kees en diens vriendin Roza optreden als bejaarden.
Van 1988 tot 1995 trad Remco Campert samen met Jan Mulder in het theater op met een literair programma (Literair variété). Begin jaren negentig én in 1998 werkte Remco Campert samen met het 'Maarten Altena Ensemble'. Het eerste programma heette 'Open plekken' en werd ook op de plaat gezet. Het programma van 1998 heette 'Mijlpaal Er Trilt Iets'. Het lange gedicht 'Solo' van Remco Campert stond hierin centraal. In beide programma's ging het om een combinatie van poëzie en (geïmproviseerde) muziek. Ter gelegenheid van Koninginnedag 2000 wilde men Remco Campert benoemen tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Hij weigerde echter en gaf als reden op: 'De gedachten die ik koester aangaande de functie van de monarchie staan mij niet toe een koninklijke onderscheiding te aanvaarden.'
Gedichten:
- Ten lessons with Timothy (1950)
- Vogels vliegen toch (1951)
- Vierendelen (met Hans Andreus, Hugo Claus en Simon Vinkenoog) (1951)
- Een standbeeld opwinden (1952)
- Berchtesgaden (1953)
- Met man en muis (1955)
- Het huis waarin ik woonde (1955)
- Bij hoog en bij laag (1959)
- Dit gebeurde overal (1962)
- Hoera, hoera (1965)
- Mijn leven's liederen (1968)
- Dit gebeurde overal/Hoera, hoera (1968)
- Betere tijden (1970)
- Alle bundels gedichten; 1951-1970 (1976)
- Theater (1979)
- Scènes in Hotel Morandi (1983)
- Drie vergeten gedichten (1984)
- Amsterdamse dagen (1984)
- Zeven vrijheden (gedichten bij etsen van Hannes Postma) (1984)
- Dit gebeurde overal (1985)
- Collega's (1986)
- Een neger uit Mozambique (bloemlezing) (1988)
- Toen ik je zag (gedichten bij foto's van Peter Dejong) (1988)
- Rechterschoenen (1992)
- Restbeelden: notities van Izegrim (1994)
- Straatfotografie (1994)
- Dichter (verzamelde gedichten) 1995
- Ode aan mijn jas (1997)
- Rataplan / Lamento (bloemlezing van 32 gedichten met Indonesische vertaling) (1999)
- Kus zoekt mond (bloemlezing) (2000)
Inzendingen van deze schrijver
53 resultaten.Voorbeeldig
gedicht
2.8 met 18 stemmen 
12.530 Altijd valt het voorgeschreven blad
in altijd weer andere warreling
op het altijd weer meer of minder natte
meer of minder tanige gras.
Het is nadoen
maar anders.
Het is voordoen.
------------------------
uit: 'Dichter', 1995.
Als ik doodga
gedicht
3.8 met 252 stemmen 82.298 Als ik doodga
hoop ik dat je er bij bent
dat ik je aankijk
dat je mij aankijkt
dat ik je hand nog voelen kan
Dan zal ik rustig doodgaan
Dan hoeft niemand verdrietig te zijn
Dan ben ik gelukkig.
Een vergeefs gedicht
gedicht
3.5 met 15 stemmen 11.286 Zoals je loopt,
door de kamer uit het bed
naar de tafel met de kam,
zal geen regel ooit lopen.
Zoals je praat,
met je tanden in mijn mond
en je oren om mijn tong,
zal geen pen ooit praten
Zoals je zwijgt,
met je bloed in mijn rug
door je ogen in mijn hals,
zal geen poëzie oo...
In het donker
gedicht
3.5 met 34 stemmen 16.810 Soms zie ik spoken
's avonds laat op straat
in een vuilwitte jurk
jij die niet bestaat
of mager in een pak
van vooroorlogse snit
mijn vaders gelaat
of tot mijn schrik
in een spiegelruit
mezelf die verdergaat.
-----------------------
uit: 'Dichter', 1995.
nacht
gedicht
3.0 met 35 stemmen 20.547 Wereld van aarde,
alle lichten uit.
Slapend lichaam van grond,
geurige lieve mandarijn,
hangend aan je gedroomde takje
in de nachtgaard.
Regen in juli,
liefde in woorden.
Je lichaam slaapt
als de schim van jonge bomen.
----------------------------------------------
uit: 'Alle b...
Zo lag ik wel
gedicht
5.0 met 1 stemmen 3.522 (Zo lag ik wel
en lig ik nog: liefde
vernieuwt en verdiept zich.
Steeds meer huiden wierp ik af -
nu eindelijk in mijn eigen
laatste vel,
ben ik kwetsbaarder dan ooit)
-------------------------
uit: 'Dichter', 1995.
Poëzie is een daad
gedicht
4.1 met 45 stemmen 17.223 Poëzie is een daad
van bevestiging. Ik bevestig
dat ik leef, dat ik niet alleen leef.
Poëzie is een toekomst, denken
aan de volgende week, aan een ander land,
aan jou als je oud bent.
Poëzie is mijn adem, beweegt
mijn voeten, aarzelend soms,
over de aarde die daarom vraagt.
Voltair...
Straattheater
gedicht
3.7 met 27 stemmen 14.819 In de zoele middagwind
zat ik op een bankje
op de Boulevard du Général Leclerc
naast een oude heer
die Indochina nog had meegemaakt
rozet in zijn knoopsgat
witte sjaal om zijn uitgedroogde hals
en een mormel van een hondje
aandachtig aan zijn voet
toen Sophie Marceau actrice
die ik kende...
Op de Overtoom
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.498 Het dooit op de Overtoom
maar het vriest ook al weer op
melden mijn voeten
die mijn dag verlopen
ik blijf dicht bij huis
steeds dichter
dat is mijn leeftijd
wolken worden zwaarder van ontkleur
de geur van gisteren hangt nog aan me
ik at net een vriend
we braken het brood
en deelden de dod...
Gaan
gedicht
2.7 met 109 stemmen 27.254 Ik zal gaan
O met genoegen zal ik gaan
met diepe vreugde en trompetgeschal
ik zal gaan
Als jij roept zal ik gaan
mijn werk mijn eten en mijn handen
zal ik laten staan
als jij roept zal ik gaan
Als jij roept in de morgen
in de middag in de avond
in mijn dromen in mijn waken
...
Niet te geloven
gedicht
3.5 met 69 stemmen 36.550 Niet te geloven
dat ik knaap nog
een vers schreef over de
zilverwitheid van een berkestam
en om mij heen
grootse dronkenschap
van de bevrijding:
het water was whisky geworden.
Alles zoop en naaide,
heel Europa was een groot matras
en de hemel het plafond
van een derderangshotel.
E...
Credo
gedicht
3.1 met 9 stemmen 7.665 ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van poëzie niet meer
dan die rivier in kaart te brengen
ik wil geen water uit de rotsen slaan
maar ik wil water naar de rotsen dragen
droge zwarte rots
wordt blauwe waterrots
maar de kranten willen het anders
willen dr...
Brieven
gedicht
3.7 met 3 stemmen 10.232 Die moet ik nog schrijven, en die
dat ik gezond ben
dat ik gisteren dronken was in een grieks café
daarna in een turks café, in een noors
dat ik me instel op ene hoge
zeer hoge gasrekening
en andere dingen aan anderen -
grasduinen in een steeds onverklaarbaarder wereld
dat iemand zei...
KOUD
gedicht
3.6 met 66 stemmen 28.501 Winter nadert.
Ik voel het aan de lucht
En aan de woorden die ik schrijf.
Alles wordt klaarder: de straat
Is tot aan zijn eind te zien. De woorden
Hebben geen eind.
Ik ben dichter
Bij de waarheid in december
Dan in juli. Ik ben dichter
Bij de gratie van de kalender, lijkt het
S...
Sonnet
gedicht
2.2 met 117 stemmen 26.939 ik had je bloemen willen zenden
een soort bloemen dat je zou doen begrijpen
hoe ik wandel
onder welke luchten ik wandel
over welke bodem ik wandel
ik had je bloemen willen zenden
een soort van winterbloemen
met de bruine kleuren van de laatste roos
en de geur van nachten lopen
in gevaarli...
Elke dag nog
gedicht
3.9 met 31 stemmen 33.367 Remco Campert aan Cees Nooteboom
Elke dag nog
praat ze met zijn grafsteen
op het kleine kerkhof aan de overkant
uitzicht over het dal
met het dunne riviertje
glinsterend als een spinnedraad
in het Noord-Franse licht
sinds hij dood is
doet ze minder aan de tuin
eens haar trots
kreeg ...
LAMENTO
gedicht
3.9 met 32 stemmen 12.894 Hier nu langs het lange diepe water
dat ik dacht dat ik dacht dat je altijd maar
dat je altijd maar
hier nu langs het lange diepe water
waar achter oeverriet achter oeverriet de zon
dat ik dacht dat je altijd maar altijd
dat altijd maar je ogen je ogen en de lucht
a...
Elementen voor een gedicht
gedicht
3.0 met 13 stemmen 13.249 As en ijs:
het is dinsdag en winter.
Zalen vol verkouden moeders
bespreken de voordelen van vet.
De dikke man, in tabak of textiel,
kauwt op zijn sigaar, vloekt op een fietser.
De wind, kaal als een geschoren rat,
rent langs de huizen,
knabbelt aan de kranten,
de vuilnisbakken, de ro...
Verzet begint niet met grote woorden
gedicht
4.3 met 222 stemmen 38.987 Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden
zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in zijn kop krijgt
zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud
zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die een sigaret aansteekt
zoals...
Licht
gedicht
3.1 met 30 stemmen 22.042 We wilden licht meer licht
we kapten de boom die in zijn eigen reiken
ons verlangen in de weg stond
de boom kreunde kermde kraakte
zijn laatste vezel scheurde
en met een razend suizen van zijn blaadjes
sleurde hij zijn leven neer
de wind die hem bespeelde
week geschrokken uit
eindelijk ha...
Vluchtelingen
gedicht
3.0 met 2 stemmen 5.170 Vluchtelingen worden bij voorkeur vertoond
voor het prikkeldraad van een land in Europa
dat zijn grens gesloten houdt
vluchteling
het is zo'n veilig woord
je vergeet bijna dat het een mens is
eens vol van het licht van zijn toekomst
verknald door het streven
van een machtsbeluste dictator...
Ik wil wel
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.350 Ik wil wel graven
naar poëzie, maar niet
te diep. Je weet
hoe ik dichter ben
bij de gratie van
aardoppervlak
hemelbodem ook
wel genoemd. Daar
staan mijn handen
nu eenmaal naar. Dus
wandelaar en zwartziener,
geen delver
maar werper
van stenen, laatste
en eerste. Scherend
over aard...
Ja rozen
gedicht
3.7 met 9 stemmen 9.090 Dit zijn rozen voor je
en alle poëzie.
Dit is mijn mooiste pose:
die van liefde's acrobaat,
zwevend schijnbaar moeiteloos,
maar met krampende tenen
boven een bed
van rozen en doornen.
Ik zal je nu beschrijven:
kijk, ik teken rozen op je huid
en jij doornen op de mijne.
Goed,
ik ben...
A funny thing happened
gedicht
3.8 met 6 stemmen 5.200 Onlangs in Rome
(on my way to the forum romanum)
ontmoette ik een hollandse humorist
maar lachen moest ik pas
toen hij weer weg was.
---------------------------------------
uit: 'Alle bundels gedichten', 1976.
Bandrecorder, eenvoudig
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.774 Je hoeft niet te praten
ook geknisper van kranten komt duidelijk over
of als je slikt keelschraapt
een schoen uitschopt
het suizen van het gas
de tik van het licht uit
de telefoon buiten de auto's
mijn korte adem
maar als je toch iets zegt
zeg dan liever iets aardigs
iets dat i nog ee...
Oponthoud
gedicht
4.1 met 8 stemmen 5.543 je staat even stil
bij een lijn, bij een kleur,
je ziet een bloem
en hoort om je heen
stemmen en schoenen
maar nu reis je alweer verder.
--------------------------
uit: 'Dichter', 1995.
Betere tijden
gedicht
3.6 met 21 stemmen 9.689 Zomer in de stad
iedereen maakt zowaar
een beetje 'n gelukkige indruk
alles is glanzend warm
huiden en huizen
ik eet meer fruit
morgen word ik veertig
en gisteren liepen ze op de maan
geef vrede een kans
en hoop op betere tijden
------------------------------
uit: 'Alle bundels', 197...
Ik wil wel
gedicht
4.2 met 11 stemmen 5.867 Ik wil wel graven
naar poëzie, maar niet
te diep. Je weet
hoe ik dichter ben
bij de gratie van
aardoppervlak
hemelbodem ook
wel genoemd. Daar
staan mijn handen
nu eenmaal naar. Dus
wandelaar en zwartziener,
geen delver
maar werper
van stenen, laatste
en eerste. Scherend
over aard...
Iemand stelt de vraag 2
gedicht
4.5 met 2 stemmen 5.503 Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden
zoals de storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in z'n kop krijgt
zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud
zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die de sigaret aansteekt
zoals l...
1975
gedicht
5.0 met 1 stemmen 4.694 Rare jaren, deze jaren,
niets komisch veel mislukt
rollende stenen zonder mos.
Kreupel zoekt de poëzie het huis weer op
de warme lamp
het kleine leed van pappie-mammie roepen
verdriet om de voorbije verjaardag
wéér troost de natuur
wéér komt op de proppen die ellendige God
v...
Meer van deze schrijver...
