inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 223):

Poëzie is een daad

Poëzie is een daad
van bevestiging. Ik bevestig
dat ik leef, dat ik niet alleen leef.

Poëzie is een toekomst, denken
aan de volgende week, aan een ander land,
aan jou als je oud bent.

Poëzie is mijn adem, beweegt
mijn voeten, aarzelend soms,
over de aarde die daarom vraagt.

Voltaire had pokken, maar
genas zichzelf door o.a. te drinken
120 liter limonade: dat is poëzie.

Of neem de branding. Stukgeslagen
op de rotsen is zij niet werkelijk verslagen,
maar herneemt zich en is daarin poëzie.

Elk woord dat wordt geschreven
is een aanslag op de ouderdom.
Tenslotte wint de dood, jazeker,

maar de dood is slechts de stilte in de zaal
nadat het laatste woord geklonken heeft.
De dood is een ontroering.

------------------------------------------
uit: 'Het huis waarin ik woonde' (1955)


Zie ook: http://klassiekegedichten.net/index.php?id=187

Schrijver: Remco Campert
Inzender: J.M., 5 oktober 2002


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.0 met 37 stemmen aantal keer bekeken 13.470

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
lidiahulskamp
Datum:
11 juli 2022
Zoo Waar,Zoo Mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je emailadres voor anderen in beeld verschijnt)