Dit is een dricht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
27 Een dricht schrijf ik nu,
terwijl ik dronken ben.
Niet erg goed kan zijn,
bij mijn verstand.
Oude remmen zijn heden,
van hun ruwe schijven af.
Dit gedicht verzin ik niet zelf,
omdat ik niets verzinnen kan.
Ik schrijf er maar wat op los.
Ongewild. Spontaan.
Ik schrijf wat ik zelf niet weet.
Iets of iemand schrijft in mij.
Ik noteer wat…
Naso forever
netgedicht
2,7 met 6 stemmen
94 Als dichterswoorden
Waarheid zingen leef ik voort
Door de eeuwen heen
Haiku gebaseerd op
Metamorfose XV 877-890:
En tot in verre landen,
waar Romeinse macht zal heersen,
Zal men mij lezen en ik zal
door alle eeuwen heen
Als dichterswoorden waarheid zingen
Roemvol blijven leven
- Publius Ovidius Naso
(Sulmona, 20 maart 43 v.C.…
variatie op een thema
netgedicht
3,7 met 3 stemmen
66 Poëzie is het oud abattoir
dat het vlees van de onslachtbaren snijdt
het Absolute in de vleesmolen draait
de slachter die ontwijdt een oor afsnijdt
er een paar onzegbaarheden in prevelt
uit ranzigheid zijn mond in kiepert
op de verspreking sjiekt
waarna hij enige eeuwigheid schendt
worst voorschotelt in kerstboomschelletjes
een variatie op…
Onbetwiste Master of Suspense
hartenkreet
2,0 met 1 stemmen
29 Onbetwiste Master of Suspense King, Stephen
Verzint de mooist-spannende fictieverhalen, 'even-
though', daardoor met sterke zenuwen zittend op bank of liggend in bed
De toon voor de komende dagen is gezet…
Een slecht gedicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
48 een slecht gedicht is een gedicht
dat slecht gedicht is door de dichter
er stroomt van alles uit: liters bloed en pus
en heel veel tranen; krokodillentranen niet
die zijn te groot voor kogelgaten
maar kijk, daar komt een priester aan
hij zegent al dat vocht en maakt er
miswijn van en sausjes voor bij bitterballen
valt er niets te lachen…
Ontwaken
netgedicht
4,0 met 6 stemmen
158 Vrouw van de wereld werd ze ooit genoemd
Met verve heeft ze deze rol gespeeld
Die is voorgoed voorbij nu en vergeeld
De trap des ouderdoms is opgedoemd
Koningin af, geen dar die om haar zoemt
Geen imker en geen korf, geen honingteelt
Vrouw van de wereld werd ze ooit genoemd
Met verve heeft ze deze rol gespeeld
Te lang heeft ze haar innerlijk…
Rijp
netgedicht
1,5 met 2 stemmen
39 Rijp over de velden
Boomstronken en takken
Handen in de zakken
Gaat voorheen beknelde
Onbekende wegen
Kruist verbeelde degens
Tot Holle haar bed schudt
Hoe ongerept kun je zijn
Al je voet nog boven
Onaangeraakt terrein zweeft
Kort voor het zwartijs scheurt…
Vallen in woordenstromen
hartenkreet
5,0 met 1 stemmen
53 Woorden zijn symbolen.
Dichters zijn gehandicapt.
Gedichten zijn hulpmiddelen,
die schrijvers en lezers samen,
helpen zoeken naar de waarheid.
Blijf maar heerlijk zoeken lezers.
Schrijvers, schrijf maar lekker dóór.
Tik al die onbeschreven bladen vol.
Gun uw uitgever uw beste sellers.
Geef zelf uw allerbeste boekjes uit.
Voor de hoogste…
Zonder weerklank
poëzie
4,0 met 8 stemmen
2.190 Volk, ik ga zinken als mijn lied niet klinkt;
ik moet verdrogen als gij mij niet drinkt;
verzwelg mij, smeek ik - maar zij drinken niet;
wees mijn klankbodem, maar zij klinken niet.…
Errata *)
gedicht
2,6 met 16 stemmen
4.631 Voor 'kussen' lees: 'kussens',
Voor 'vliegen' lees: 'liegen',
Voor 'van jou' lees: 'van niemand',
Voor 'nood' lees: 'wet'.
Voor 'nu' lees: 'later',
Voor 'later' lees: 'nooit',
Voor 'weten' lees: 'vergeten',
Voor 'waarom' lees: 'daarom'.
Voor 'stenen' lees: 'brood',
Voor 'trouwen' lees: 'branden'…
Alsof
gedicht
3,2 met 42 stemmen
13.962 Wij schrijven zo graag over hersens,
wij dichters. We klemmen het brein
in de handen; woorden druppen op tafel.
Het lukt! Een zoemen start in Wernicke,
Broca. Liquor klotst in de ventrikels,
ionen krioelen in synapsspleten.
Dan een toets van beheerst verdriet:
de glorie vergaat als wij uitdoven.
Tevreden lezen, achterover. Alsof
we het…
VAARWEL
poëzie
3,5 met 6 stemmen
1.447 De wereld in, gij Liedjes en Gedichten
der eerste jeugd, en, vraagt men wie gij zijt
en wat gij, vreemdelingen, doen komt, antwoord,
en zeg met vroede zin, want u ook past
het peilend denken, kinders van gevoel
en scheppende begeestring: "Wij zijn stralen
uit Leven en Natuur geschongen, vonken
die onze dichter uit de keien sloeg
langs zijne…
Avondklokkus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
40 Het was de twee lieden gegeven om zich te
verenen op een parkeerplaats in de mist
van een stad waaruit het leven gans geslagen
was en de tekenen der liefde uit diep gemis
werden gezocht; de Zeeuwse dame woonde
in een dorpje aan zee, en bezocht het binnenland
om de vreemdeling die bij haar thans aangeland
met haar hunkering…
Zo is het nu, Rodenko
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
62 Dit jaar gaat de wereld
als een ziekenkamer open.
Jouw februarizon houdt elders huis.
Het straatgebeuren ligt volledig lam,
slechts een enkele bouwvakker hoor je fluiten.
Populieren en vogels verbazen zich:
lege pleinen - waar blijven de mensen?
De hemel is zo ver je kijkt
ontdaan van elk vliegtuigje.
Men ziet de ernst in van een lockdown…
Kuddedichters
poëzie
2,8 met 8 stemmen
1.320 Poëzie is geen voer voor een kaste
Maar een dronk voor de vrije mens -
Tot de kudde die vastte en die braste
Zich ophief in dwingend gedrens
En de slechte poëten kwamen
Van wie zij schijn voor wezen namen.…
Zo gezegd
gedicht
3,2 met 19 stemmen
6.566 Als de dichter aan de toog gezeten
door de grote beer gebeten
aan het betogen gaat:
"Zonder tamtam, zonder blabla
ik heb tram tien gezien, voilà."
Hij heeft zijn krukken weggegooid
en mag nu blijven zitten. Iemand sprak
over de hond van de man in de maan,
't is van horen zeggen zou je zeggen.
Als de dichters naar elkaars pijpen dansen…
Oude Boeken Verheffen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
78 Waardering voor oude boeken,
brengen weinig mensen op.
Een oude Boekerij in Baarn,
is opgehouden te bestaan.
Gewichtheffers doen te sportief.
Antiquaren heffen oude boeken.
Boeken zijn te zwaar voor velen.
Velen geven moedig op.
Jammer, helaas en toch,
heeft oude boeken lezen,
nog lang niet afgedaan.
Gewichtheffen is me veel te zwaar…
Zelfdruk
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
48 I
Zelfdruk, druk van de ziel.
Ik hakte en hakte en hakte en ik had
een vinger in de inkt, legde hem eruit,
rolde met een vinger de druipende vinger
over het papier, over de bleke vrede
van het uitgeschepte vel.
Verzwegen werd mij alsnog het geheim:
de ring ontnam elk zicht daarop. Plaats,
waar al het zwart belijnde eenvoud werd,
en tijd…
Gerrit Achterberg
netgedicht
4,3 met 3 stemmen
86 Dichters gaan niet dood.
Ze gaan heen en blijven.
Het leven van Gerrit Achterberg
werd door Wim Hazeu beschreven
en voor de toekomst vastgelegd.
Op Gerrit's graf rust een zware kei,
met daarbij een stenen bankje,
dat een steenhouwer hiew,
en als trouwe lezer schonk.
Achterberg is niet doodgegaan.
Zijn innige gedachten leven nog.
Lees…
Het meisje
netgedicht
3,0 met 4 stemmen
62 Het meisje
Vaak dwalen haar gedachten af naar hem
Dan staat zij onder schaars lantarenlicht
Deels vrouw al, deels nog een onnozel wicht
Vadertje Tijd schrijft al een requiem
Het is december, er heerst strenge vorst
Zij staat wat eenzaam in een stille straat
Hoort zij nu nog van schapen het geblaat
Gebalk; de ezel die Maria torst?…
Literatuur
hartenkreet
4,0 met 1 stemmen
54 Eindeloos doolhof
waarvan je wenst dat je nooit
naar binnen vluchtte...…
alleen lyriek maakt je vrij
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
61 nu de toekomst verdwijnt
in de kennis van morgen
beleven wij pijn
om wat zo zal zijn.
nu het verleden begint
in een jaar zonder zorgen
dat nooit heeft bestaan
weten wij stellig (helaas)
hoe het zal gaan.
de taal heeft geen woorden
voor wat er gebeurt
ravage en moorden
en niets gaat voorbij.
verletter het zuchten
boekstaaf de luchten…
Bekendheid
poëzie
2,8 met 10 stemmen
1.411 Des dichters wereld is zo groot,
Zo klein, zo stil zijn werk; waar zou hijzelf wel wezen?
De wereld ziet en zoekt hem niet:
En kent een rijpe geest zijn lied,
Nog moet hem na zijn dood zijn naaste omgeving lezen.…
Geheim
gedicht
3,2 met 65 stemmen
19.332 Het geheim van de dichter mag niemand zien.
Hij schrijft met onzichtbare inkt.
Maar als je goed leest dan ontdek je misschien
dat er tussen de regels iets zingt.
Het geheim van de dichter is niet zo groot.
Hij verstopt het gewoon waar hij wil.
Hij vliegt als een vogel of vaart als een boot
maar houdt zich verschrikkelijk stil.
Het geheim…
Aan iedereen
poëzie
3,3 met 15 stemmen
2.554 Als u het hart tot spreken dringt,
Zo spreek!
Maar wat gij spreekt of preekt of zingt,
Hou’ steek!
Nooit rake uw bol, wat zeng of zied,
Van streek!
Kort, krachtig zij uw toast, uw lied
Uw preek!
Geef nimmer, zonder zin of slot,
Geluid!
En snoer, beleefd maar vrij, de zot
De snuit
Zeg, wat gij meent, waar plicht gebiedt
Recht uit!
De…
Zelf dichter worden
gedicht
2,8 met 22 stemmen
6.388 Begin er niet voor je eenendertigste mee.
Pas dan wordt het niets dat ons allen overkwam
sprekend.
Denk aan wat je op de laatste pagina
van een boek zou schrijven en schrap
al het voorgaande en ook dat slot
en begin opnieuw te schrijven.
Denk zoveel mogelijk dingen bij elkaar
uit liefde voor het firmament
dat niemand open of dicht zal vouwen…
Puur vuur
netgedicht
2,3 met 9 stemmen
187 Eigenlijk schrijnend dat
karrenvrachten creaties amper leiden tot
artistieke prestaties.
Blijkbaar wordt men te weinig gevoed
door onblusbare waarden: talent en moed,
inzet en geduld, de gave van het ijken.
Wat zou men daaraan kunnen doen?
Dit soort vragen eerst overleggen
tussen hoofd en hart. Er voor waken dat
dwazen prat gaan op een…
Jad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
38 In dit absurde tijdperk te mogen
ademen
leven
aan te raken met de ernst van een jad
onder een hemel vol sterren een witte wolk
die ons voorgaat
verdrijft het masker van de dood
ik heb in een tuin vol met papavers gezeten
gekeken naar de gekleurde vogels en de
papegaai horen krijsen en ik was bang, maar
overal breekt…
Over taal en leven
netgedicht
4,5 met 4 stemmen
40 Taal,
als brug naar ware werkelijkheid.
De brug die ons verbinden wil.
Ver voorbij de letterkunde,
die onze geest niet vindt.
Woorden zijn onze ware waarden niet.
Wel erhalen die we elkaar vertellen.
Wonderen van werkelijkheid.
Werken uit geliefde liefde.
Dat is het ware draaipunt,
waar taal om draait.
Draaien doen alle ware schrijvers…
T.S. Eliot (geb. 26-09-1888)
netgedicht
3,0 met 4 stemmen
36 In The Waste Land
verbeeldt Eliot
het Grand échec,
de Grote desillusie
van The Great War,
de Eerste Wereldoorlog,
In de geseculariseerde stad
heerst geestelijke
leegte en verval
in contrast met
de heroïek van Rome
Maar The Waste Land
is meer dan dat:
een bewust gewaarworden,
gevoelen van een
morele grandeur
en tegelijk…