1584 resultaten.
Restreis en verder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
23 Gefakkeld en getooid in de funeraire boot;
De wind plooit de zeilen, verwijlend zijn
Wij, onverschrokkenen der tranenliefde,
Onder de verspringende zonnegloedlijn.
De goden gezocht hebbende, dit verzengende,
Wie zijn wij? Geworden in dit heikele staan:
Om de sterren te verdopen, beelden troosten,
Armen en benen zoeken voor het gezichtloze;…
Trip door Noviomagus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
38 Hoe wij elkaar gevonden hebben,
Door de stofwolken der vergane’ ;
De glorie voltrekt in vertraagde
Stappen in beladen voetstappen
Die de voorgetreden grootverleden
Zompig in druilerig landschappelijk
Verdwaalland geschonken hebben.
Ons aller mens’lijk leven, deez’
Griekse tragediën; wie den Persona
Fitte, lijven als Woninglooze leeuwen,…
‘Ghazelen II’ (45-71)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
76 ik zweer vrij naar ‘t brein van Hawking
en dank de kracht waardoor wij draaien
onder ’t genot van ‘t lot der stille nachten
hang ik al lang niet meer aan heur haren // 48
nu Google de kleur van haar ogen kent
zal hen ze mogelijk beter omschrijven
en daar ook geen gevoelens bij hebben
waarin we waarheid zullen bespeuren // 52
de grond waarop…
Avond
poëzie
4.2 met 25 stemmen
3.577 Nauw zichtbaar wiegen op een lichte zucht
de witte bloesems in de scheemring. Ziet,
hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht,
een enkele al te late vogel vliedt.
En ver, daar ginds, die zachtgekleurde lucht
als perlemoer, waar ied're tint vervliet
in teêrheid... Rust. Oh, wondervreemd genucht!
Want alles is bij dag zó innig niet.
Alle…
school der poëzie
gedicht
3.9 met 35 stemmen
12.631 Ik ben geen lieflijke dichter
Ik ben de schielijke oplichter
Der liefde, zie onder haar de haat
En daarop een kaaklende daad.
Lyriek is de moeder der politiek,
Ik ben niets dan omroeper van oproer
En mijn mystiek is het bedorven voer
Van leugen waarmee de deugd zich uitziekt.
Ik bericht, dat de dichters van fluweel
Schuw en humanistisch…
aantekeningen bij de brief aan Omar K.
netgedicht
1.5 met 4 stemmen
91 ‘We worden vóór ons komen niet gemist,
na ons vertrek zal het beslist niet anders zijn.’
‘t lijkt erover te gaan dat we niet moeten denken
dat ‘t goed is zoveel tijd aan ons ego te schenken
dat we gerust kunnen zondigen als we maar bidden
gewoon god op onze blote knieën blijven bedanken
de aarde blijft wel draaien zolang ik en jij bestaan…
‘Ghazelen I’ (0-44)
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
196 laat mij de dagen opnieuw schudden
en de wijn welke uit de kroezen drupt
verdunnen als haar verleidelijkste
ogenblik door de vertrouwde sluier // 4
aan ’t eind van weer ‘n gewonnen dag
samen met ’t hoopvol sluimerend zicht
op haar verschijnen in ’t verdwijnen
naar ’n volgende morgen van ijver // 8
kwijnen met…
Tibeerts opdracht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
77 Toen sprak de koning: 'Heer Tibeert
gaat heen voordat u wederkeert
en zorg dat Reynaert met u komt
Er wordt geklaagd, niet zonder grond
dat hij vaak anderen heeft belaagd
maar ú gelooft hij ongevraagd
hij doet vast wat u hem aanraadt
Zo niet, ziet het slecht voor hem uit
lacht zijn familie hem straks uit
allez, Tibeert, en zeg dit hem…
Het produceren van onzin
netgedicht
1.7 met 11 stemmen
127 Hoe komt dat zo?
Is mevrouw verveeld?
Moet meneer zich laten gelden?
Roept men eindeloos om aandacht?
Elk mens die zich dichter voelt,
kent die gekke verlokkingen.
Je wilt iets te zeggen hebben
maar je weet maar niet hoe.
De ijdelheid kruipt door je poriën:
'Wat heb JIJ dat raak gezegd!'
Ach, je volgt je liefste routine -
zolang er…
DE GAAF DER POËZIE
poëzie
4.0 met 16 stemmen
4.993 Gevoel, Verbeelding, Heldenmoed,
Tot éne ondeelbre kracht verbonden,
Tesaam gesmolten tot één gloed,
En door de boezem uitgezonden
Op vleugelen van melodie,
Om al wat ademt te betoveren,
Om al wat hart heeft te veroveren!
Zie daar de gaaf der Poëzie!
Gevoel, dat plotseling ontwaakt
Bij ieder indruk uit de hoge,
Zich uitbreidt, meedeelt,…
belaagd
netgedicht
2.6 met 12 stemmen
245 we waren vele fonkelnieuwe
lentes en zoete vuren verder
het licht bereikte zijn hoogtepunt
vermoeid begon het aan zijn lange weg omlaag
winterse uren wrede heersers
van de tijd hebben ons belaagd
door het grijzend venster lieten zij
ons kijken naar de dood…
Aan Guido Gezelle (Bij leven 1 mei 1830 - Overleden 27 november 1899)
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
250 De treinroute Kortrijk-Roeselare-Brugge
steden uit een ver verleden
Gezelle heeft er verbleven.
Vlaams van inborst
onuitwisbaar geschreven
't Is oh God zolang geleden.
O kwinkel de winkel, waterjuf
de blomme
het brood dat gebakken wilt
bloemen welke niet verwelken.
medeklinkers die weer klinken
de inkt, het blad,
bladeren zich laten…
Akis II; in de wind geslagen
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
99 ‘ik ben slechts de stuurman
van eenvoudige komaf
en toch raad ik jullie af
matrozen, om deze jongen
aan boord te nemen
na de avonturen aan wal
in de chaos zonder zeden
de reden is heel simpel
ik wimpel jullie niet af
met ’n laf en onaf betoog
maar door mijn oogharen
zie ik in de versufte jongen
duidelijk ’n god gedrongen
wachten om…
Eos pt.II (Orpheus’ Liefdesliedje)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
123 nog verzengender dan de Bron van Acheron en Styx
is ’t Licht dat in elk Heden door de Bodems van Slik
zag waarheen de bezeten Hades Persephone bracht
in die spiegelende Onderwereld ontstond ’n Tragedie’tje
Persephone veranderde ter Plekke in Eurydice
dat Orpheus aanspoorde tot ’n tragisch Liefdesliedje
‘de mooiste Nimf van Al
heb ik niet…
TERE HUID
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
123 Een klein sierlijk huis
omsluit de gastenslaapkamer
van een koninklijk paleis
biedt onderdak aan
een zwerversmeisje
dat te ruste wordt gelegd
op een meer dan manshoge
stapel dikke matrassen
de jonge vrouw woelt klaarwakker
kreunt heel de nacht door
haar kwellende slaapplaats
schommelt heen en weer
luid kermend klaagt ze
bij…
’n aubade voor de onvermijdbaarheid van ’t goddelijk lijden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
130 (de bedelstafloner Rubus skriet: ‘de goden zouden wel ’n onsje minder mogen
ze maken te vaak paardensprongen als vallen voor ontzagwekkendheid’)
Rubus
’n god verbruikt z’n zet, hij zinspeelt op jouw fout
en ’t is nog steeds zo dat zijn zet de status quo behoudt
Kultus
’n god is voor ’n potje schaakmatten te laf en afwachtend te noemen
wit…
Flitsberg
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
117 Ik zag de kleuren van het leven in de tijd veranderen, al was
niets ooit zwart-wit;
wat zich voor mijn ogen volbracht kan niet slechts gebracht,
als men zich aan geschiedvervalsing niet wil branden,
als weldoordachte esthetiek worden; het bewijs voor
wat zich afspeelde [hier wordt gehint op de waarheid] in
ieder afzonderlijk, of in elkaar…
summarium Rerum Naturae
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
171 atomen zijn als letters
waarmee alles is gezegd
in codes geschreven
geen onsterfelijkheid
geen ziel
de dood is nihil
onze waarneming is feilbaar
liefde overgewaardeerd
er is geen godheid
maar atoomleer
‘Athena,
plaga venit,
de plaag komt!’…
Slordige notities (25)
gedicht
2.9 met 35 stemmen
7.967 Wat is poëzie
zonder de wind en de regen
en de zon waarin alles weer droogt?
hier is alleen
het betonnen licht
van een lege kelder…
Stream of consciousness
netgedicht
1.6 met 5 stemmen
193 Zou ik je hier ter plekke
deelgenoot
gaan maken van mijn stream
of consciousness
dan zou eenieder denken -
more or less
dat is toch William James,
niet Sophokles
bewustzijnsstroom als panta rhei
der geest
die was er voor de Grieken al geweest
maar die zijn drie millennia
al dood...
tenzij je iets inhoudelijks wilt melden
van bacchus…
Akis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
157 nooit wenste ik deze lucht te verlaten
een zilte zucht
jouw zoute haren
weer en wind zullen niet bedaren
maar voor ik wereldwaarts ga
laat ons nog één keer de beloftes
waardevolle betuigingen
en verklaringen herhalen
want ogenschijnlijk onaangedaan
besef ik toch
de kracht van aantrekking
en de macht
ik
om wie hij lacht
zacht waren…
tegen heug en meug (Ladon)
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
157 al die goden stijgen soms
naar alle honderd koppen
tegelijk
en dat alleen
om ’n stel nimfen te helpen
bij ’t kwijten van hun taak
de delicieuze onsterfelijkheid
onbereikbaar te houden
voor gewone stervelingen
en andere sneue godelingen
die zo nu en dan rondjagen
in mytherse verhalen of sagen
Herakles moest helemaal uit Almelo komen…
Nachtkleuren (2)
netgedicht
2.7 met 13 stemmen
307 hij staart in het duister
waakzaamheid bezaait zijn hart
als hij aan zijn zielsverwant denkt
het is nacht, wandelend met zijn gedachten
schopt hij een steen opzij, staat stil terwijl
gedachten zijn gesloten ogen passeren
hij is de buitenstaander die temidden
van de waanzin angst en onrust
van zijn metgezel bespeurt
vindt diens bevreesde…
mij; totaal aan gort (1)
netgedicht
2.2 met 5 stemmen
224 laten we beginnen in de takkeherrietijd
die snoeihard nasuist en de nu verguisde
millennianachten geleden stofwolkfeesten
op industrieterreinen in dit logistiekland (4)
de snelheid vloog rap door de grootneuzen
verstopt als de hoekjes van de zware mist
waarneembaar in flitsen van zilver en gloed
voorgoed door de gesloten oogleden heen (8)
de…
Nachtkleuren (1)
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
251 Terwijl donkere wolken
voor de maan schuiven
houdt het duister
een man gevangen
Tussen talmen en vergelden
verliest hij zichzelf
in diepgewortelde pijn
twijfel en wraak woelen
Tussen nacht en
ochtendlicht drijft droefenis
hem tot waanzin
rouw is angstaanjagend
Zozeer onbuigzamer
dan razernij
sterft hij of kijkt hij
het…
Spraak
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
131 De zon spreekt tot ons met licht,
waar de bloem geur en kleur belijdt
en de hemel met sneeuw en regen dicht.
In de tempel van ’s Werelds heiligheid
huist een drang, ontembaar, onstilbaar,
de stomheid der dingen te doorbreken;
om in woord, kleur, klank en gebaar
het geheim van het Zijn uit te spreken.
Schoonheid wil uit vele bronnen stromen,…
Roodborstje
gedicht
4.5 met 308 stemmen
8.955 Soms tikt een gedicht op het raam
Ik sta op en laat hem erin
Een enkele keer heeft dat geen zin
Ik voed hem en geef hem een naam
Maar soms denk ik: ach laat maar staan
Al regent het nog zo hard
Vandaag ben ik boe en geen bard
Hij mag naar een ander toe gaan.
Dat doet hij dan ook na een tijd
Hij vliegt mijn gezichtsveld uit
En meteen daarop…
Voorspel
poëzie
4.2 met 6 stemmen
886 Verse Lauwerblaadjes
om de hoofden van Neêrlands dichterhelden
-
Is men met ontroerde schreden
In der muzen hof getreden,
Vol van wijding, zoals ik -
In dat heilig ogenblik,
Dan is zeker de eerste plicht,
Die ons vol gemoed verlicht,
Hen, die daar in glorie tronen,
Lang erkende muzenzonen,
Uitgelezen dichterschaar,
Zeet'lend om het…
verwarrend eclecticisme; Cernunnos
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
144 geslagen in ’t triootje heksenbollen
als toverbrouwsels in ’n beslagkom
kreeg hij zijn ronkende plagen niet
door die keeltjes gedouwd
er werd vlijtig gestookt
tot de stoom zou opstijgen
van de doorgekookte wrevel
[zes tepels
die rijzen in zijn verbeelding]
zijn hoorns trilden
door de overvloed
van zijn natuur
zijn jagende vingers…
De 40 Gedichten van Danny van Strien
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
275 Het eerste Boek werd uitgegeven
Met teksten over het leven
Tientallen tot honderden exemplaren werden er verkocht
Het leven was zwaar
Dus was het een lange tocht
De 40 Gedichten van Danny van Strien
De tweede druk moet als Boekenschrijver komen
Desnoods in Eigen Beheer
Want het leven is niet eerlijk
En het leven doet zeer…