categorie: literatuur

Het moet niet mooier gemaakt worden dan het is, daar komt 't op neer dat is de taak van de poëzie die natuurlijk ni...

Dichter, kunstkind, wat zul je nog dichten. In eeuwigheid, dat gesloten systeem, drijf je voorbij. Maar zoek je 's av...

Een klinkende woning openstoten een huid van taal blootstellen aan weer en wind. Woorden vinden naar het hart van...

ik geloof in een rivier die stroomt van zee naar de bergen ik vraag van poëzie niet meer dan die rivier in kaart te...

Om echt te lezen moet je alle lichten uit doen, woorden houden van duisterheid zoals het beeld houdt van de donkere k...

Poëzie, wrede machine Stem zonder stem, boom Zonder schaduw: gigantische Tor, schorpioen poëzie Gepantserde robot...

Ze vallen meestal tegen als je ze herleest, de boeken, die je ooit (figuurlijk) hebt verslonden, want wat je daar oo...

Poëzie is als je het hart opent met een zilveren sleuteltje dat ook op een fietsslot past Het doet er niet toe...

Ik wil wel graven naar poëzie, maar niet te diep. Je weet hoe ik dichter ben bij de gratie van aardoppervlak he...

Mijn poëzie is beïnvloed door het marktwezen, door de krant :papieren vrede, oorlogen van telex en annex— uw taal...

De dichters weten wat zij niet weten. Zij spreken in hun vreemde taal; zij gaan de dood in tot het begin; zij ontdekk...

Vader leest een versje voor. Gretig wordt er gezwegen. Ieder vormt een roze decor... Vader leest Hooglied Negen. -...

Poëzie kan nooit over mij gaan, noch ik over poëzie. Ik ben alleen, het gedicht is alleen, en de rest is van wormen...

Het wit tussen regels Ook het wit tussen woorden of ‘daar gebeurt niets’ Wit wordt gezien Dat is iets an...

De woorden der gemakkelijkheid, woorden van rose sluimer, kamer behangen met pastelkleurige dromen, dat is de poëzie...

Ik las Odysseus' smartelijke tocht en spelde in de schemer de symbolen: de zeeën, de godinnen en de holen, waarin h...

(Met dank aan Neeltje Maria Min) Net twintig. Ach, ik voelde me heel wat en las Voor wie ik liefheb wil ik heten, e...

'Ik wou dat ik nooit een gedicht had gezien' Slauerhoff Je zult maar zestien zijn en lelijk. Jij bent het. Ma...

ik weet niet hoe verlies eruitziet. het plots aanwezige van een nieuw niets. sommige woorden kunnen niet meer, ik geef...

Dichters moeten de minnaars uit zich weren willen zij naakt gelijk de goden zijn. Waarom dan, hart, dit mateloos beger...

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de acade...

Zo mooi is het om gedichten te schrijven ’s nachts als de dagtaak af is en iedereen die bij de Nederlandsche Bank we...

Gehouden tot schriftuur, verbannen als het ware naar ver het eiland taal, ik schrijf van uur tot uur inslag...

Een gedicht als een ding een glazen draaideur en de chinese ober die steeds terugkeert met andere schotels een pa...

Weet ik veel hoe poëzie eruit moet zien. Niet dat statische, dat uniforme. Daar hou ik niet zo van. Dezelfde toon...

Sommige poëzie is met een klein mondje nog kleinere dingen zeggen erwtjes blazen naar de zon net als een kleint...

Alle deze dingen worden zo moede dat niemand het zoude kunnen uitspreken. Het murmureren van bronnen en beken vers...

Het geheim van de dichter mag niemand zien. Hij schrijft met onzichtbare inkt. Maar als je goed leest dan ontdek je mi...

Nu is het dus dat ik niet meer weet hoe bang zijn was. Ik zal niet langer vijand zijn van zoveel vormen goedheid. Ma...

Bij herhaling blijkt het zelfs goed om te zijn in de werkelijkheid; maar voor een gedicht is het meestal niks. Br...