Alle inzendingen over literatuur

Voor M. L. R Wat hebben wij ontzettend veel gemeen De zware, onderdrukkende gebeden Wat wij met onze knuffelberen deden De kleine dorpen, God die niet verscheen Een dierbare die op een dag verdween De plannen om te vluchten die wij smeedden Wat hebben wij ontzettend veel gemeen Een keel tot aan de rand gevuld meteen Toen bleek dat Sint…

Om meer te doen dan louter liggen staren om vat te krijgen op dit tijdsgewricht leg ik wat woorden vast in een gedicht als poging om de onlust te verklaren maar leven in een vers stuit op bezwaren vandaar dat ik mij anderszins verplicht en mee zal trekken met het wijkend licht tot in de eeuw die dichters mocht ervaren een eeuw waarin blank…

34. Ik wil dat ulieden mij horen Met aandacht, dus spitst nu de oren Uit eerbied, respect en fatsoen Als beschaafden gemenelijk doen Die trachten verstaan elke zin Nu hoort dan, hoe ik hier begin 41. Op Pinksteren, als volle eiken Onder groen foliage bezwijken Had Nobel de koning bevolen Een hofdag te houden; uit holen En nesten en uit legersteden…

niets bestaat dat niet iets anders aanraakt het dodenlied vraagt om je te zoeken laat ik mij toch haasten de dood is om het huis ik hoor van je jurk in blauw zachtlila tint ‘ze lag er bij of ze sliep’ ik wil je eren hardop lezen uit Daantje stap-stap- stap op reis jij las het me voor in het kamp het boek is zoek ik verbrandde te…

Per ongeluk bedolven onder een boekenmarkt besef ik wat ik zoeken moet. Ik werp de planken van me af en schud mijn manen. Koelbloedig paard is toe aan verstrooiing! Aangestaard door mensen snuffel ik ongegeneerd naar haversmaak en oorlogsvoering. Stampij, stampij, stampij... tot het boek verschijnt. Ik hinnik van geluk en plant…

Bijzonder aan lezen, is dat er ook altijd iemand is die het schrijft. Soms is het niet meer dan een vreemde naam. Soms zou je hem of haar willen bellen, nadat je de laatste pagina gefascineerd hebt omgedraaid. Je kijkt stiekem even op de achterflap of daar een telefoonnummer staat, doch er kleeft enkel een prijs. Met een beetje spijt schuif…

Mijn hand, der spâ verzwaard, heeft 't winter-zwijn gekeeld; de toeë stal geurt zoel en zerp van zwoele vachten; geschuurd de lome last der laatste zomer-vrachten, rust thans mijn naarstig hoofd ter moede vinger-eelt. Geen nijvre zorge meer die zweeg, of zwoegde, of lachte; geen kommer die mijn dage' in hope of deemoed deelt: het duister-wijs…

De dichtkunst beoefenen is met de grootst mogelijke zorgvuldigheid constateren dat bijvoorbeeld in de vroege morgen de lijsterbessen duizenden tranen dragen als een tekening uit de kindertijd zo rood en zo veel. Uit: Geluk is gevaarlijk. Een keuze uit de gedichten 1999-2005 Rainbow Essentials, 4e vermeederde druk, april 2005.…

Lezend in boeken vlieg je overal binnen -- totaal onzichtbaar.…

Odysseus, meester van ideeën Trok het ruime zeegat in Van eilandnimf tot een meermin Een zwerver over zeven zeeën Hun stem, hun lach, hun flux de bouche Ze zongen gonzend in zijn oor Geluiden klonken galmend door Een zoete stroom, een warme douche Met in zijn lijf een tinteling Zijn lokken, waar de geur in hing Van hun parfum, betovering…

in de man woont het kind dat zijn adem inhoudt zo blijft alles op zijn plaats een mond vol bloed verschuilt zich achter de verstarde glimlach er zijn geen woorden niet praten nu er is de heersende taal die met grote handen uitslaat een giftige sijpelende taal in de lege kruik van Pandora schittert een vergeten narratief…

uit de ruimte vallen verhalen iemand grift ze op een oude steen iemand wrijft over letters schudt vergeefs aan iedere steen of wacht op de zon tot de woorden glanzen en bloeien tot een schitterend verhaal iedereen kan daarin wonen…

(en de minachting ervoor) het kan ook ingetogen zonder luidkeels je stem te verheffen er bestaan zelfs gedichten die nooit worden gelezen hetgeen niet wil zeggen dat dit aan het gedicht of de dichter ligt in veel gevallen is het dikwijls meer een vorm van minachting van niet lezers van de poëzie…

Zij, die de daagse woorden van onze taal laten vervagen tot zwevende mist, welke dan een burcht is, hecht en beslist, vorsen de spraak als een strenge generaal. Deze zoekers leven in een wonderzaal, waarin de wereld van alles mist, zich toch herstelt door eigenwijze list, smullen rondom een overwinningsmaal. Bij al hun bezonnen waarnemingen…

De goede verstaander heeft mij niet nodig maar jongleert met zijn eigen toverballen in het kunstlicht van zijn kale stad. In dezelfde krant waar men deze gedichten zal bespreken, zullen moordenaars toeslaan, koersen schommelen, ettert een wereldzweer. O moeder der wateren, natuurlijk, ik blijf het proberen, maar het Grote Gedicht, dat handel…

Hoezeer in zich besloten, van elke schijn ontdaan is uwe stem tot ons gegaan zingende en voor góed in ons verloren, de weinigen, de enkelen uitverkoren om te bestaan. Achter de eerste stilte aarzelend begint het woord, zwevende als de wind in het herfsten, - o, het vlagen der verrukkingen, het martelend klagen om wat eèns werd bemind…

Tandwerpse liedboek met metaalbeslag Bekoorlijk exemplaar van Lancelot Der boerenduvels en der keerlen god Verwijlend in Gruuthuuse manuscripten Ligt in rechtschaepen naeckte adamsglorie Vast aan de boei der duivelin Quisitie Om droefheyt der melancholie te weren Die schand der zucht tot lustigheyt verschromen Ontsloten int Latijn de Ysengrimus…

Grunbergs oeuvre, on- voorspelbaar, -geëvenaard Geenszins soep'le rol Hoekige persoon Met een juiste instelling En een grimmig zwart Het imperfecte Schuilt zeker in iedereen Mephisto Intern…

Zij trok zich steeds meer terug Ging media vita Halfweg haar leven Slechts witte jurken dragen Zonderde zich verder af En schreef er in Haar korte leven 1800 bij elkaar Doch haar publiek Kreeg daar maar tien - een schijntje - Van te lezen Haar hele oeuvre kwam Een mensenleven later Boven water…

Als gij mij leest, dan moet gij mededichten, En algeheel in mijn gedicht opgaan, Het moet gelijken op een zelf-verrichten, Alsof niet ik, maar gij het had gedaan. Gij zult tevreden zijn, en ziet het aan, En blijdschap zal uw dichtend oog verlichten; - Het is een kleinigheid, een vers te dichten, Al lezende, is het in u ontstaan. Ik las het…

eenmaal omvat poëzie een avond dodende lezer die een meedogend boekje valse trappen op en af draagt tussen zijn overspoelde wijnkelders en een badkamer zonder spiegeltroost waar een vrouw zich volgeschreven inlaat met veelkoppig schuim dat een beeldtaal opkloppend vanonder de deur uitrukt alsof in zijn wanruimte nevels neerdalen…

(met dank aan K.Schippers) om klare poëzie te schrijven moet je dicht bij jezelf blijven goed om je heen kijken en de verwondering het werk laten doen zoals dikwijls bij de dichter K.Schippers het beter kijken een eigen leven is gaan leiden rest ons nog de leemte van tussen zeggen en schrijven die haar stempel drukt op het ultieme…

schrijven in mensentaal je weet wel zoals je met elkaar praat thuis aan de tafel zonder kop of staart wat er in je opkomt de spraak is een vrije val ze brengt je dichter bij de waarheid die zich binnen ons schuilhoudt zonder regels zonder standaards schrijven in mensentaal wie kan dat? Wieslaw stapelt echte mensenlevens…

ik leef in een wereld van prijskaartjes en geld en ik zit hier toch heel economisch onrendabel een gedicht te schrijven alle mogelijkheden glijden in het moment van nu moeiteloos, en worden zich waar golvend in grijpbare nooit gesproken woorden ik denk verder en kan de kern niet vinden probeer de vraag anders te stellen probeer…

"Eeuwige toeristen van onszelf Geen landschap is er dan hetgeen wij zijn Wij bezitten niets, niet eens onszelf Wij hebben niets aangezien wij niets zijn Welke hand zal ik uitstrekken en naar welk universum? Het is niet van mij, maar dat ben ik"…

In Nederland, schreef hij, kon hij niet leven Men moet er, te benauwd, zijn lusten reven Hij zwierf als scheepsarts, lust- en rusteloos Naar China, Portugal, de Verre Oost Dat hij een eerlijk zeemansgraf bewaarde In schuim en asch verstrooid over de aarde…

¤ 14 september A.D. MCCCXXI ¤ Die datum moet vandaag gememoreerd Daar Dante Aleghieri wordt geëerd Als dichter van de Hel en 't Paradijs Niet in 't Latijn maar - een primeur, heel wijs - In taal door 't volk gesproken in Toscane Men ciseleert in marmer uit Carrara Het meesterwerk Divina Commedia Van Dante Aleghieri…

Er is een schip gezonken vol met explosieve lading aan boord De jarenlange explosies zijn tot in de kerktoren gehoord Ieder zittend in zijn hoek met het goud omrande boek En zij zit daar als een knop uit een bloem ontloken Haar zingen is sterker als de haat en nijd Dat haar smaad en beschimmeld brood gaf te eten Tussen het vreemde volk in…

Sjakie en de sjokolafabriek Doet dat bij u iets rinkelen, een bel? M'n liefje en m'n duifje kent u wel Ik las Op weg naar d'hemel fanatiek Hij schreef verhalen voor het jonge grut Maar ook romans - suspense, verrassend plot Sarcasme, ironie - z'n toon was vlot Al fantaserend in z'n schrijvershut Kiss Kiss Someone Like You Only…

De Ida was tot in de wijde omtrek Te zien vanaf de burcht waar wij van lazen Waar Paris, prins, die er het vee liet grazen, Zijn oordeel gaf wie of de schoonste was: Athene zou hem kracht en wijsheid schenken En Hera lokte hem met sceptermacht Doch als de mooiste wees hij Afrodite Die hem de schone Hélena toedacht Het vonnis was geveld…