1575 resultaten.
DE GAAF DER POËZIE
poëzie
4.0 met 15 stemmen
4.910 Gevoel, Verbeelding, Heldenmoed,
Tot éne ondeelbre kracht verbonden,
Tesaam gesmolten tot één gloed,
En door de boezem uitgezonden
Op vleugelen van melodie,
Om al wat ademt te betoveren,
Om al wat hart heeft te veroveren!
Zie daar de gaaf der Poëzie!
Gevoel, dat plotseling ontwaakt
Bij ieder indruk uit de hoge,
Zich uitbreidt, meedeelt,…
belaagd
netgedicht
3.1 met 9 stemmen
175 we waren vele fonkelnieuwe
lentes en zoete vuren verder
het licht bereikte zijn hoogtepunt
vermoeid begon het aan zijn lange weg omlaag
winterse uren wrede heersers
van de tijd hebben ons belaagd
door het grijzend venster lieten zij
ons kijken naar de dood…
Aan Guido Gezelle (Bij leven 1 mei 1830 - Overleden 27 november 1899)
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
128 De treinroute Kortrijk-Roeselare-Brugge
steden uit een ver verleden
Gezelle heeft er verbleven.
Vlaams van inborst
onuitwisbaar geschreven
't Is oh God zolang geleden.
O kwinkel de winkel, waterjuf
de blomme
het brood dat gebakken wilt
bloemen welke niet verwelken.
medeklinkers die weer klinken
de inkt, het blad,
bladeren zich laten…
Akis II; in de wind geslagen
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
79 ‘ik ben slechts de stuurman
van eenvoudige komaf
en toch raad ik jullie af
matrozen, om deze jongen
aan boord te nemen
na de avonturen aan wal
in de chaos zonder zeden
de reden is heel simpel
ik wimpel jullie niet af
met ’n laf en onaf betoog
maar door mijn oogharen
zie ik in de versufte jongen
duidelijk ’n god gedrongen
wachten om…
Eos pt.II (Orpheus’ Liefdesliedje)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
101 nog verzengender dan de Bron van Acheron en Styx
is ’t Licht dat in elk Heden door de Bodems van Slik
zag waarheen de bezeten Hades Persephone bracht
in die spiegelende Onderwereld ontstond ’n Tragedie’tje
Persephone veranderde ter Plekke in Eurydice
dat Orpheus aanspoorde tot ’n tragisch Liefdesliedje
‘de mooiste Nimf van Al
heb ik niet…
TERE HUID
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
85 Een klein sierlijk huis
omsluit de gastenslaapkamer
van een koninklijk paleis
biedt onderdak aan
een zwerversmeisje
dat te ruste wordt gelegd
op een meer dan manshoge
stapel dikke matrassen
de jonge vrouw woelt klaarwakker
kreunt heel de nacht door
haar kwellende slaapplaats
schommelt heen en weer
luid kermend klaagt ze
bij…
’n aubade voor de onvermijdbaarheid van ’t goddelijk lijden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
103 (de bedelstafloner Rubus skriet: ‘de goden zouden wel ’n onsje minder mogen
ze maken te vaak paardensprongen als vallen voor ontzagwekkendheid’)
Rubus
’n god verbruikt z’n zet, hij zinspeelt op jouw fout
en ’t is nog steeds zo dat zijn zet de status quo behoudt
Kultus
’n god is voor ’n potje schaakmatten te laf en afwachtend te noemen
wit…
summarium Rerum Naturae
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
149 atomen zijn als letters
waarmee alles is gezegd
in codes geschreven
geen onsterfelijkheid
geen ziel
de dood is nihil
onze waarneming is feilbaar
liefde overgewaardeerd
er is geen godheid
maar atoomleer
‘Athena,
plaga venit,
de plaag komt!’…
Slordige notities (25)
gedicht
3.0 met 32 stemmen
7.898 Wat is poëzie
zonder de wind en de regen
en de zon waarin alles weer droogt?
hier is alleen
het betonnen licht
van een lege kelder…
Stream of consciousness
netgedicht
1.6 met 5 stemmen
171 Zou ik je hier ter plekke
deelgenoot
gaan maken van mijn stream
of consciousness
dan zou eenieder denken -
more or less
dat is toch William James,
niet Sophokles
bewustzijnsstroom als panta rhei
der geest
die was er voor de Grieken al geweest
maar die zijn drie millennia
al dood...
tenzij je iets inhoudelijks wilt melden
van bacchus…
tegen heug en meug (Ladon)
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
140 al die goden stijgen soms
naar alle honderd koppen
tegelijk
en dat alleen
om ’n stel nimfen te helpen
bij ’t kwijten van hun taak
de delicieuze onsterfelijkheid
onbereikbaar te houden
voor gewone stervelingen
en andere sneue godelingen
die zo nu en dan rondjagen
in mytherse verhalen of sagen
Herakles moest helemaal uit Almelo komen…
Nachtkleuren (2)
netgedicht
3.0 met 11 stemmen
279 hij staart in het duister
waakzaamheid bezaait zijn hart
als hij aan zijn zielsverwant denkt
het is nacht, wandelend met zijn gedachten
schopt hij een steen opzij, staat stil terwijl
gedachten zijn gesloten ogen passeren
hij is de buitenstaander die temidden
van de waanzin angst en onrust
van zijn metgezel bespeurt
vindt diens bevreesde…
mij; totaal aan gort (1)
netgedicht
2.2 met 5 stemmen
211 laten we beginnen in de takkeherrietijd
die snoeihard nasuist en de nu verguisde
millennianachten geleden stofwolkfeesten
op industrieterreinen in dit logistiekland (4)
de snelheid vloog rap door de grootneuzen
verstopt als de hoekjes van de zware mist
waarneembaar in flitsen van zilver en gloed
voorgoed door de gesloten oogleden heen (8)
de…
Nachtkleuren (1)
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
237 Terwijl donkere wolken
voor de maan schuiven
houdt het duister
een man gevangen
Tussen talmen en vergelden
verliest hij zichzelf
in diepgewortelde pijn
twijfel en wraak woelen
Tussen nacht en
ochtendlicht drijft droefenis
hem tot waanzin
rouw is angstaanjagend
Zozeer onbuigzamer
dan razernij
sterft hij of kijkt hij
het…
Spraak
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
117 De zon spreekt tot ons met licht,
waar de bloem geur en kleur belijdt
en de hemel met sneeuw en regen dicht.
In de tempel van ’s Werelds heiligheid
huist een drang, ontembaar, onstilbaar,
de stomheid der dingen te doorbreken;
om in woord, kleur, klank en gebaar
het geheim van het Zijn uit te spreken.
Schoonheid wil uit vele bronnen stromen,…
Roodborstje
gedicht
4.5 met 303 stemmen
8.907 Soms tikt een gedicht op het raam
Ik sta op en laat hem erin
Een enkele keer heeft dat geen zin
Ik voed hem en geef hem een naam
Maar soms denk ik: ach laat maar staan
Al regent het nog zo hard
Vandaag ben ik boe en geen bard
Hij mag naar een ander toe gaan.
Dat doet hij dan ook na een tijd
Hij vliegt mijn gezichtsveld uit
En meteen daarop…
Voorspel
poëzie
4.2 met 6 stemmen
837 Verse Lauwerblaadjes
om de hoofden van Neêrlands dichterhelden
-
Is men met ontroerde schreden
In der muzen hof getreden,
Vol van wijding, zoals ik -
In dat heilig ogenblik,
Dan is zeker de eerste plicht,
Die ons vol gemoed verlicht,
Hen, die daar in glorie tronen,
Lang erkende muzenzonen,
Uitgelezen dichterschaar,
Zeet'lend om het…
verwarrend eclecticisme; Cernunnos
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
126 geslagen in ’t triootje heksenbollen
als toverbrouwsels in ’n beslagkom
kreeg hij zijn ronkende plagen niet
door die keeltjes gedouwd
er werd vlijtig gestookt
tot de stoom zou opstijgen
van de doorgekookte wrevel
[zes tepels
die rijzen in zijn verbeelding]
zijn hoorns trilden
door de overvloed
van zijn natuur
zijn jagende vingers…
De 40 Gedichten van Danny van Strien
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
251 Het eerste Boek werd uitgegeven
Met teksten over het leven
Tientallen tot honderden exemplaren werden er verkocht
Het leven was zwaar
Dus was het een lange tocht
De 40 Gedichten van Danny van Strien
De tweede druk moet als Boekenschrijver komen
Desnoods in Eigen Beheer
Want het leven is niet eerlijk
En het leven doet zeer…
Een vergeefs gedicht
gedicht
3.5 met 15 stemmen
11.204 Zoals je loopt,
door de kamer uit het bed
naar de tafel met de kam,
zal geen regel ooit lopen.
Zoals je praat,
met je tanden in mijn mond
en je oren om mijn tong,
zal geen pen ooit praten
Zoals je zwijgt,
met je bloed in mijn rug
door je ogen in mijn hals,
zal geen poëzie ooit zwijgen
-------------------------------------…
PROFETEN EN POËTEN
poëzie
3.9 met 15 stemmen
2.972 Waarin verschillen toch profeten en poëten?
Het onderscheid is klein, doch duidelijk, te weten
De eersten zeggen waar van hetgeen men nog verwacht,
De tweeden liegen van hetgeen al is volbracht.
----------------------------------------------------------
uit: Over-Ysselsche sangen en dichten (1630)…
Ik ben een dichter en der Schoonheid zoon
poëzie
3.9 met 10 stemmen
2.173 Ik ben een dichter en der Schoonheid zoon.
Alles wat schoon is, is me een vreugd altijd.
Mijn hart is menslijk, maar of 'k lach of lijd,
Mijn lachen en mijn leed zijn beide schoon.
Ik heb de macht dat ik wat schoon is toon
Aan andren, door de taal die ik belijd,
Zodat wie leest bedroefd wordt of verblijd,
Maar zich bedroevend vreugd smaakt…
Bladvulling
poëzie
3.3 met 27 stemmen
2.002 Een bladvulling wilt gij gaan schrijven,
Hier voor dit slecht gevulde blad?...
Och, – ’k zou het maar wit laten blijven!
Daar wordt genoeg papier beklad.…
AAN GUIDO GEZELLE
poëzie
3.8 met 43 stemmen
4.417 Daar weet geen één de stille troost,
Die door m'n kale kamer bloost,
‘t En is geen zonlicht van de Oost,
‘t En is geen lief dat kust en koost...
Het is een oude beeltenis
Van hem, die schoon van eenvoud is
en prachtig droeg z'n droefenis...
Gezelle... m'n goede Gezelle!
Daar, op uw voorhoofd staat geprint
Het lijden van een mensenkind,…
Het ideale gedicht
gedicht
3.1 met 37 stemmen
10.161 in een niet nader aangeduid seizoen
schreef ik in de ik-vorm een tijdloos
en meerduidig gedicht over het raadsel
van het bestaan dat met weemoed en humor
tot nadenken stemde en ontroerde
het had geen strakke vorm er kwamen zeekoeien in voor
en berekeningen van salonbèta's die wel klopten
maar niet van toepassing waren en woorden zoals houtekiet…
De twijfel en de spoken
netgedicht
3.6 met 11 stemmen
917 Misschien bleef jij
het kind dat bij
vrouwenborsten
beschutting zocht
Misschien hoopte jij
op een hemel
omdat je van de
belofte hield
Misschien zocht je
een vader die over je
haren streek en zei
dat jij de liefste was
Misschien had je
daarom subtiele
humor omdat die
de droefheid overwon
Misschien moest je schrijven
omdat…
Episch ge-ik
netgedicht
1.9 met 21 stemmen
281 'Dicht niet zo dichtbij me',
sprak de schrijver. 'Hou het algemeen.
Wat IK ervan vind, wordt meestal ijdel.'
Zo dacht hij bij zichzelve,
emoties strelend, wegend
voor het decorum van zijn ziel.
(Zo'n trigger moet toch zeker
zijn inzet vijzelen. Of wijzigen...)
Hij wist het niet. Zag slechts
fanatieke rijmelaars, vertederd
door het Grote-mensen-gevoel…
Heilige Schriften
poëzie
3.0 met 6 stemmen
1.607 Heilige Schriften zijn die waaraan niemand een sylbe verander,
Godlijk, naar letter en geest -
Goede gedichten zijn zo, zij dan hun bron de Skamander,
Jordaan of Noordzee geweest.
----------------------------------------------
uit: Het zichtbaar geheim (1915)…
Iris
poëzie
3.5 met 10 stemmen
3.957 Over het grauwe golvend bergland joegen
De angstig zwangre wolke' hun nacht, - de wilde
Donder loeide - en de doffe echo's rilden,
Tot zij hun roffel uit alle rotsen sloegen.
Maar waar tot mij de hemel boog, daar tilde
De lucht haar zware wimpers op, - haar voegen
Barstten open - en brede stralen droegen
Het druipend goud op 't hoogland,…
Ideaal gedicht
gedicht
3.5 met 42 stemmen
13.466 Toegegeven: in dit gedicht staan alle
Poppetjes op hun plaats, rijmschema klopt
Dubbel- en binnenrijm, niks mis mee, ook
De metaforen staan als een huis, je ruikt
De doorlopende lijn naar M.N., en de nauwe
Gang van A., daar zijn deze verzen zeker schat
Plichtig aan. Het beeld van de man met de
Hamer die alles heel wil maken om het nieuwe…