biografie: René de Clercq
1877 - 1932
René de Clercq [Deerlijk 1877 - Maartensdijk 1932]
De Clercq promoveerde aan de Rijksuniversiteit te Gent in de Duitse taalkunde. Hij was leraar te Nijvel, Oostende en Gent. Hij week in het begin van de eerste wereldoorlog uit naar Nederland, waar hij redacteur werd van "De Vlaamsche Stem" en leraar aan de Belgische school te Amsterdam. Daarna keerde hij naar bezet België terug en was conservator van het Wiertzmuseum te Brussel. Na de oorlog werd hij ter dood veroordeeld (1920), omdat hij heel actief was geweest in het ‘activisme’, een stroming die met de Duitse bezetter wilde samenwerken . Om de uitvoering van het vonnis te ontlopen vluchtte hij met zijn familie naar Nederland.
In het werk van René de Clercq kan men drie perioden onderscheiden.
- Een eerste idyllische periode getuigt van levenslust. Zijn liederen en gedichten waren hier beïnvloed door de poëzie van Guido Gezelle.
- In zijn tweede socialistische periode maakt zijn levenslust plaats voor opstandigheid en klaagt hij het sociale onrecht aan ('Toortsen - 1909 en 'Uit de diepten' - 1911). Zijn romans uit deze periode zijn meestal minder geslaagd. Zijn belangrijkste bundel is 'De noodhoorn' (1917), waaruit zijn anti-Belgische overtuiging blijkt. 'Het boek der liefde' (1921), met liefdesgedichten, werd met belangstelling ontvangen.
- Tenslotte kende hij een lyrisch-epische periode, met gedichten, bijbelse verhalen, treurspelen en liefdeslyriek.
René de Clercq was een flamboyant en hartstochtelijk man.
De Clercq en Stijn Streuvels waren verliefd op Marie Delmotte. Streuvels lustte hem rauw, temeer omdat Marrie uiteindelijk koos voor De Clercq. Zij trouwden in 1903 en kregen drie kinderen. De dood van zijn vrouw in 1909 was een zware klap voor de dichter. Hij uitte zijn verdriet in de dichtbundel 'Uit de diepten (1911).
De Clerck vond troost bij de jongste zuster van zijn overleden vrouw, Alice Delmotte. Zij trouwden in 1910 en ook zij schonk De Clercq drie kinderen.
Na W.O. I vluchtte het echtpaar naar Nederland. De Clercq trachtte er te leven van zijn pen en had ook een kunsthandel. Hij geraakte echter financieel aan de grond. Zijn vrouw en kinderen keerden terug naar Vlaanderen en hij verviel in een zware depressie.
Inmiddels was hij verliefd geworden op Ria Vervoort, een Antwerpse pianiste. Zij hield de boot aanvankelijk af maar hij bleef aandringen. Hij schreef zelfs liederen en een opera voor haar.
Uiteindelijk kon hij Ria Vervoort overhalen en zij kwam bij hem wonen in 1924. Zijn nieuwe vlam en muze leverde de inspiratie voor liefdesgedichten en drie bijbelse tragedies ('Kaïn', 'Saul en David' en 'Absalom' ).
Tussen de 2 wereldoorlogen had hij succes met sommige van zijn lyrische werken.
Tot zijn dood in Sint-Maartensdijk (1932), bleef hij zich inzetten voor Groot-Nederland (de hereniging van België en Nederland).
Inzendingen van deze schrijver
103 resultaten.Geen luid geluid
poëzie
4.0 met 6 stemmen 
1.254 Geen luid geluid, geen luid geluid
De winter vriest de vreugden uit.
Maakt grond en sneeuw en harten hard
en al de bomen zwart
De hutten staan zo kil en stil
alsof haar elk gesloten wil
daarbinnen dringt de koude maar,
daar uit de dodenbaar
Gebogen hoofds, vereenzaamd droef
Een moeder...
Konijntje
poëzie
2.0 met 4 stemmen 2.106 Konijntje kan zijn oortjes stellen,
Konijntje kan zijn oogjes schuinen,
heeft al zeven springgezellen
om te hollen op de duinen.
Langoor, Schuinoog, Huppelbeentje
droomt nu in zijn eentje.
--------------------------------------
uit: Onze baby's (1920)
De winter
poëzie
2.0 met 11 stemmen 2.109 De Winter komt met wind en kou.
Mijn rode beuk ziet woest.
Ik weet wel wat me troosten zou,
als iets mij troosten moest.
Ik weet wel wat verheugen zal
wen alles keert tot smart:
der schone liedren peerlenval,
klaar op mijn hart!
-----------------------------------------
uit: Het boek...
Sinte Klaas
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.525 Wees brave, broerke, brave,
Ons kloefkes staan gezet:
Het ene bij de kave,
En 't ander onder 't bed.
't Zijn wortels in en raapkes,
Wel zes of zeven gaapkes.
Wees brave, of weet-je niet
Dat Sinte Klaas ons ziet?
Bid zoetekes, met zusje,
De heilgen tabbaardman,
Heel koes gelijk een...
Ik ben van de buiten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.140 Ik kreeg van mijn ouders,
Van ieder mijn part
Van vader mijn schouders
Van moeder mijn hart
Ik vocht om mijn stuiten
Met zuster en broer.
Ik ben van de buiten
Ik ben van de boer!
Bij d'eigenste pachter,
Eerst koeier, dan knecht
Mijn klakke van achter,
Mijn hoofd immer recht
Zo dien...
Heerszuchtigen
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.724 Heerszuchtigen, die vrede uit uw harten sluit,
aldus spreken de volkeren uw vonnis uit:
Gehuicheld, ontheiligd uw liefde voor recht,
de leus die gij roemt, de bede die gij zegt!
Is uw heil ons heil, uw nut ons nut?
Zijt gij zout in ons brood of een staak in onze hut?
Wat dienst is uw dienst...
Liefste, kom uit
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.241 Ria spreekt:
Liefste, kom uit,
de harde stenen uit.
Voel mee de teerheid van het kruid.
Hoor, is 't de merel, die daar fluit?
Bloemen, bloemen!
Ze blinken blank en rood en geel.
Een zacht viooltje ontluikt de steel.
Laat staan, er zijn er nog niet veel.
Zie, de linde,
levend goud...
ZOMERGOD
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.886 Het dorp, het veld, de vruchten,
Bezield, bezonnestraald,
Op landen en op luchten
De zomer zegepraalt!
IJlt tegen, blijde scharen,
De goudgelokte vorst,
Met bloemen in uw haren,
Met bloemen op uw borst.
IJlt tegen,
Hem tegen,
Met zang en groet,
Die weelde brengt en zegen
En liefde in...
Teer liedeke
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.894 Niet altijd kan het hart zijn pijn
Als wellust dragen.
Er komen dagen
Dat onze liederen zuchten zijn.
Dan, zo het regent om ons huis,
Wij zien het stromen
En droevig dromen
Van bloesemleed in dropgeruis.
Doch morgen zullen wij misschien,
Juist om het droppen,
Wat schone...
GOEDE VRIJDAG
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.930 Ik zag Hem op zijn kruis, gelaten en verduldig,
Met nagelen door zijn hand, en doornen in zijn hoofd;
Bloed stroomde langs zijn oog gebroken en verdoofd;
Hij stierf voor uwe schuld, en voor de mijne, onschuldig!
Ik heb opnieuw bemind, daar 'k weder heb geloofd!
Ik weet, mijn zonden zijn zo...
Oorlog teistert
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.413 Oorlog teistert. Alleroorden
Loert de dood op buit.
Krachtigen schrikken, heiligen moorden,
De wereld roeit haar eigen uit.
Arbeid, armoe, ziekte en zorgen
Verdwijnen voor de éne angst.
De dagen duren, de nachten langst;
Wat brengt de morgen?
SINTERKLAAS ZAL 'T AVOND KOMEN.
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.111 Sinterklaas zal 't avond komen,
Sinterklaas, de mijterman,
Recht uit Spanje komt hij an
Heeft de kortste weg genomen.
Rijdt al wat hij rijden kan.
Trouw bezoekt hij alle wijken,
Sinterklaas, de mijterman,
Denkt aan Grietje, denkt aan Jan
Komt in ieder huisje kijken
Houdt er stil met...
DE GILDE VIERT
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.641 De gilde viert, de gilde juicht!
Wat zit gij daar en blokt en buigt nog over uwe boeken?
De wijsheid ligt maar in de kan,
Die ze elders zoeken wil, die kan, doch laat hem, laat hem zoeken.
Het beste biertje lust hem niet, het liefste liedje sust hem niet,
Het mooiste meisje kust hem...
De bietebauw
poëzie
4.0 met 40 stemmen 7.640 Kleine, kleine stouterik,
zoudt ge moeder tergen?
Wacht ik zal hem roepen, ik,
uit de zwarte bergen.
Grijp, grap, grimmeland,
zonder lip of zonder tand,
Grijp, grap, grauw!
de bietebauw!
Hoor hem, met zijn berenkop,
op de deuren bonzen.
Krak! Hij kruipt de zolder op,
oei, oei, oei, de...
DIE ARME WALEN
poëzie
4.0 met 13 stemmen 1.460 Daar is iets aan 't verandren
In Vlandren.
O wee die arme Walen!
Zij moeten voortaan
Hun koken en braân
Betalen.
Daar valt niet meer te pluimen,
Daar valt niet meer te schuimen;
Zij moeten Vlaandren ruimen,
O wee!
Gebruikten de Walen hun fijn verstand,
Zij lieten in Belgie de boel in...
Moederke alleen
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.572 Wie zal er ons kindeke douwen,
En doet het zijn moederke niet?
Wie zal er zijn dekentjes vouwen
Dat 't schaars door een holleke ziet
Kleine, kleine,
Moederke alleen,
Douw-douw-douwderideine;
Kleine, kleine
Moederke alleen
Kan van uw wiegske niet scheên!
Wie zal naar ons kindeke...
Belgie bovenal
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.642 Midden grote landen
ligt ons kleine land,
als in gouden randen
echte diamant.
Hoge bomen,
blijde stromen,
duin en zee, en berg en dal;
werklijkheid der zoetste dromen:
Belgie, Belgie bovenal!
Over vlas en koren,
hoeve en lindetop,
schiet een spitse toren
scherp ten hemel op:
Bijlen,...
Hemelhuis
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.568 Door mijn woning
speelt een zonnig licht.
'k Voel me een kleine koning
in mijn grote plicht:
vrouw en kind te schragen
op mijn sterke jeugd;
en ze hoog te dragen
in mijn vreugd!
Daar, op 't schouwke,
prijkt mijn enig kruis.
Wees mijn engel, vrouwke,
wees mijn hemel, huis.
Wees mijn...
LAPPER KRISPIJN
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.062 De schoentjes gaan er met paren,
en jammer, de mensen ook.
't Verstand komt niet vóór de jaren.
De liefde? Wat vuur en wat rook!
Ach! wisten 't de vliegende gaaien,
ze werden 't vrij leven niet moe.
Ik zitte mijn schoentje te naaien,
en trekke mijn draadje toe.
Hoe groeide uit dat...
DAAR IS MAAR ÉÉN VLAANDREN
poëzie
4.0 met 13 stemmen 2.029 Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn,
daar rukt niet de Rhône, daar stroomt niet de Rijn,
daar vloeit maar de Leie en de Scheld' die brandt,
daar is maar één Vlaandren, 't is mijn land!
Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn,
daar is maar één vreugd, daar is maar...
Zorge, zorge
poëzie
2.0 met 18 stemmen 2.195 Zorge, zorge, bouw mijn huis,
Timmer, timmer, timmer,
Eerst uw kruis, dan uw huis...
Ach, een huis voor immer.
Zorge, zorge, weef het kleed
dat de dagen spinnen.
Eerst het leed, en dan het kleed.
Ach een kleed van linnen.
Zie, de nacht is zwoel en zwart.
Sluit mijn ogen, zorge,
Eerst...
Poes
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.258 Poes-poes-poes is thuis.
Wat kan bollen
zal ze rollen,
rukken lappen uit en lint.
Poes-poes-poes is thuis.
Poes-poes-poes is thuis.
Voor de krauwkens
van haar klauwkens,
vreest alleen een heel klein kind
en een oude muis.
Gent!
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.829 Gent!
Vol klinkt uw naam,
Kort als een daad, vast als 't cement
Van Vlaandrens wezen en zijn faam.
Vechtstad, in heel de wereld staat,
Voor goed en kwaad,
Geen burcht van koppigheid opeen
Als in uw oud stout steen.
Eeuwen zijn meegeperst
Door elke muur, door elk gewelf.
Als ooit dit...
IK KAN U NIET VERGETEN
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.901 Ik kan u niet vergeten,
Mijn simpel landekijn,
Bij mensen die veel weten,
Veel hebben en veel zijn.
Ik heb u nooit verloren
Uit de ogen van mijn ziel,
Mijn dorpke en mijn toren
En vaders zingend wiel.
Dat zingend wiel van vader,
Het bracht, met staag geruis,
De rijke avond nader
En...
ZOMERVLAAG.
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.223 Regen en hagel al dooreen!
Ruisend en bruisend,
ineens beneên,
Klettert en spettert
het, steen op steen.
Gruisdikke dansen de beiers in 't rond,
en plekken en dekken
de grauwe grond.
Goten gieten water en schuim,
Grebben groeien ongestuim;
vlieten vloeien rustig ruim.
De regen valt...
Onder de helm
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.389 Heten de beulen broeders,
wordt er een zwaard betrouwd,
eer nog de tranen der moeders,
eer nog de lijken koud?
Geen vriendschap, geen vriendschap,
geen vriendschap onder de helm!
Wie met hen hand in hand kan staan
Is in het hart een schelm.
Hoed u voor lange vingeren,
hoed u voor grof...
Aan die van Havere toen zij vergaten dat ook Vlaanderen in België lag
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.020 Wij houden van trukken noch tirelantijnen,
heren van Havere, weet het goed!
Wij zijn Germanen, geen Latijnen,
open harten, zuiver bloed!
Heb ik geen recht, ik heb geen land;
heb ik geen brood, ik heb geen schand;
Vlaanderen, Vlaanderen, met hand en tand
sta ik recht voor u,
vecht voor...
OP HET STUK.
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.458 Dzing-rusch... De zonne bijt.
Dzing-rusch... De pikke snijdt.
Het koren gaat over, de snede gaat over.
De kelen zijn heser en de oren zijn dover.
Dzing-rusch... Alhier, alhier!
Dzing-rusch... Een zeupe bier!
De boer is een belover!
Dzing-rusch... Mijn pikke schaardt.
Dzing-rusch... Mijn...
DE WINTERREUS
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.970 Hebt gij de Winterreus gezien
De koning van het Noord?
Hij is zeer oud, en stijf en stram;
Gestopen stapt hij voort.
Bij klare dage, schijnt hij klein
En duikt zich als een dwerg;
Bij duistre nacht vertoont hij zich
Veel hoger dan een berg.
Wit, sneeuwwit is zijn lange baard,
Zijn...
LIED VAN GROOT-NEDERLAND
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.198 Waar een Volk leeft, leeft een recht,
een plicht tot eigenwaarde.
Ons volk heeft in zijn hart gezegd:
maak schoon uw deel der aarde.
Maak schoon, maak sterk uw deel,
dat gij met trots kunt tonen
de kleinste plek in 't groot geheel
waar Nederlanders wonen.
Wat een Volk kan, voelen...
Meer van deze schrijver...
