biografie: Roulien van der Woude
Ik ben Roulien van der Woude. In 2014 ben ik begonnen met het spreken op uitvaarten en met het schrijven van portretten. Als kind had ik al interesse in de betekenis die sterven geeft aan het leven. Ik schreef er bijvoorbeeld gedichten over, die ik geregeld voordroeg.
Ik heb geschiedenis gestudeerd en werkte als docent. Ook heb ik de Post-Bachelor Rouwbegeleidingskunde gevolgd. Die studie heb ik cum laude afgerond aan de Hogeschool Utrecht. Levensschrijver is tevens door dit instituut, door mijn werkwijze en visie, beoordeeld met een 8,5.
Op mijn vijfentwintigste verloor ik, plotseling, binnen vier maanden, mijn beide ouders. Ineens was de dood geen verhaal meer of ‘iets van iemand anders’. Vanaf dat moment werd het mij nog duidelijker dat ik me verder wilde ontwikkelen op het gebied van betekenisgeving en rouw.
Welke betekenis geven we aan het leven? Waarom leven we het op deze wijze? Hoe verhoudt de eindigheid van het bestaan zich tot de keuzes die we maken? Wat doet het met ons als er een dierbare sterft? Hoe gaan we met dit alles -dat leven heet- om? Dit soort vragen heeft mijn interesse.
Inzendingen van deze schrijver
24 resultaten.weet je?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 
621 ik schreeuw nog en
dit moet jou aanspreken
maanden later,
is het niet?
alsof alles dat was
niet ook met jou te maken had
alsof ik ergens niet
ook gewoon gewoonweg
weggetrapt wilde worden;
door de bevestiging van wat jij dacht;
door waar jij bang voor was
het was liefde!
voor mijn...
Waar vind ik mijn vrede toch?
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 501 waar vind ik mijn vrede toch?
het slaat me van lieverlee,
van links naar rechts
en ik schipper
tussen wal en schip
en raak door scheurbuik,
van een wreedheid als deze,
bedlegerig en wens
te mogen blijven slapen soms
als ik het zou vatten
het verzuurt niet zeggen ze
maar mijn spieren
en d...
Wil het ooit weer wat zijn
netgedicht
4.5 met 8 stemmen 537 Het is teveel:
De leegte van de bladeren in de winter
Het teveel aan sneeuw dat
onbeschreven de velden
en de wereld uitwist
tot niets
Daar kan ik tot komen; tot niets,
want niets van mijn verlangen
komt meer tot mij
Ik wijs de winter af; de dood;
de stilte, de leegte daarbij
Deze...
De stoel en de klok
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 375 De stoel die plotseling leeg is
De leuning en het zitvlak;
alsof 'ie eerder leven kon.
Zo bewegingloos, eenzaam en stil
Vergiste de klok zich maar.
De Stabij
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 1.236 'Bijke in alle opzichten'
Door de geschiedenis van de velden
liggen de schimmen
van het verleden
onomstreden
achter ons
Als hij zijn kop oprichtte
zich in de ruimte schikte
en het veld verkoos
Op mollenjacht en murdzjen
voor de schone wei
en hoge prijs
Viel de prooi
uit zijn ...
Toen
netgedicht
4.7 met 10 stemmen 664 Toen we keken
over het water
en de wind
toevlucht zocht
achter een andere rug, of
Toen we onbepaald flaneerden
met het oog op
een ander gezicht, of
Toen we die nacht
werden verlicht
door mijn laatste sigaret,
omdat er verder niets was
Zelfs toen,
was het er
Herman
netgedicht
2.6 met 14 stemmen 1.685 Ik weet nog dat ik hem ontmoette
en hij mij nogal stug groette
maar al snel waren er de verhalen
over vrouwen, verleden pijn die
zijn geschiedenis vertaalden toen
ik naast hem zat en hem verder bracht
dan hij zijn wilde
Wilde nachten verbeelde ik en
luisterend naar fouten die ik
nooit m...
Ik vond je...
hartenkreet
4.7 met 23 stemmen 1.862 Ik zocht je niet maar vond je
zonder te weten dat jij het was,
waarvan ik wist dat
je bestond;
Daar, zomaar op een avond
die nergens toe zou leiden
die verder niets in petto had
dan alcohol en poezie
benijden om een
schoonheid,
ongrijpbaar
als het mooiste gezicht,
een ged...
Alles
hartenkreet
3.3 met 22 stemmen 1.661 't Is alles niet alleen
maar je stem...
Woorden zorgvuldig
gekozen als alles
Ik dan ook?
Weet jij veel...
Als ik niet warrig vertel
schrijf ik een gedicht
dat ook al, als alles
alles in het midden
laat!
Laat ik ophouden.
Want alles wat ik wil
en dat jij dan ook hebt,
op me af l...
Waarom
hartenkreet
4.5 met 14 stemmen 2.092 Wodka, woorden
wagen te weten
Waarom
Jij al bestond
voor die avond,
in mijn gedachten.
Moet ik nu geloven
of blijven in die droom
Ongewoon blijvend in
mijn verlangen
waarin
wij zijn…
altijd;
Misschien...
De Muze
netgedicht
4.4 met 12 stemmen 1.513 Wat moet men toch met de Muze?
Na haar ontwaak, verdwijnt de slaap
en rest er slechts de poëzie
De gaap met de dageraad,
de haat jegens haar
mijn gedachtes,
de woorden
Zullen nimmer verwoorden;
de indruk die zij achterlaat…
Lust
hartenkreet
3.9 met 16 stemmen 4.001 Het orgasme.
De golven maken je
lichaam zeewaardig
Mijn liefde,
de deken over jouw
schoonheid gespreid.
Je lippen,
bereid al mijn kussen
te grijpen en je haren
Wild als je onbevredigende
Lust
Wenk
netgedicht
3.6 met 13 stemmen 1.556 Het is al een ervaren ideaal,
dat een naam diepzinnige sporen laat
Ook lijkt het dieper dan normaal,
dat ik de wenken prees van het gelaat
In eenzame uren zonder
aanduiding van tijd vanuit
de stilte gluren en
door iedere klank bevrijd
Nu galmt het laatste lied
en dooft de laatste v...
Reizen
netgedicht
3.9 met 16 stemmen 1.743 De weg en
de wegen de
wolken passeren het
oog en de vlucht van het
vliegtuig en de benen lopen
die stappen en luiden op
andere grond en andere
tijden kijken uit naar
waar deze weg
op uitmondt
Teveel
netgedicht
4.2 met 18 stemmen 1.533 Eerst waren het je ogen,
toen viel je gezicht in het oog
De woorden in mijn oren en de handen
die ik bekeek terwijl jij ze rusten liet op mijn knie
Zo mocht ik steeds meer zien – de contouren van je voeten
toen jij je thuis ging voelen hier, de schoenen uit,
de voeten bloot. En jij besloot...
Veni vidi vici
netgedicht
4.1 met 19 stemmen 1.584 Toen de avond rijp was
als de druif in het glas was
ik die vanavond en wachtte
op de straat op jou
Bevrijd en beminbaar en
klaar voor de ochtend
die ik zonder slaap zou spreken
en vertellen over leven
over de wijsheid van dit glas
dat mij eerder deze avond
door jou gegeven was
...
Je dans ontspringen
netgedicht
3.6 met 22 stemmen 943 Je hebt altijd muziek in je oren
en je ritme past zich aan
aan je loop
ontspringt
geen dans
Zoals je mij vergeet als ik
je rug kus en streel
slechts de zon
gaat zoals
jij
Bloot
hartenkreet
4.8 met 38 stemmen 2.662 Dat je schaamte verstopt
achter draden om
niet te verraden
wat er wordt
verwacht
Dat je wordt verkracht
door de beelden toen
iemand gilde en jij
ook niet wilde
wat gebeurd
is
Dat je zelfs je naam
niet droeg toen
iemand die
vroeg
Waarom je daar was
en waarom je
naakt was
Zonder wijn
netgedicht
4.5 met 20 stemmen 1.459 Ik wenste dood te zijn als mijn expressie weer sliepen,
in goten te leven om te overleven en te begrijpen dat
het erger kan door schoonheid te vertrappen
met mijn voeten en niet meer te geloven
wat werd gezegd en beloofd
Vele keren en vele mensen verwensen en te
dromen over eten, warmte en ...
Ieder element
hartenkreet
4.5 met 16 stemmen 1.011 Ieder element, duidt op het end,
als ieder gedachte
die wordt gesmoord in de oorsprong.
Alles is anders en jij mij onbekend.
Jeugddromen proberen te herleiden
hoe alles ontstond,
maar ik lijk achter te blijven,
bij ieder stap die ik verder kom.
Waarom de loop des leven deze arrogan...
Studie
hartenkreet
3.8 met 35 stemmen 5.122 Het is laat,
maar meer nog
is het de studie,
die het aflaat weten
De kroeg in mijn straat
heeft haar deuren nog open
Staande mannen en vrouwen
aan de bar
Ik bestel een tosti
een biertje,
een keertje en
nog een keertje
Vaker
Het is laat,
En niet de studie
Maar ik, die haar n...
Jouw synoniem
netgedicht
4.1 met 19 stemmen 1.378 Ik ben niet geweken
voor de confrontatie
en heb niet gevraagd
naar enige gratie
Wat men ook dacht
in deze populatie
Ik heb het genomen
en voor lief
Ik ben gaan schelden
en noemde je dief
Ik lijk nu
je synoniemen
te hebben gezien,
Maar wacht op die ene
die mijn hart houden wi...
Trein
netgedicht
4.3 met 21 stemmen 1.155 Door de bergen en haar tunnels,
waar de dalen ontluikend
in de ochtendgloren,
hun bestaan bewijzen
Reis ik
Slapend of wakend;
Ik nader de grens
Waarna de sleur
zich zal hervatten
en zij weer denken
dat ik ben
zoals ik was
Gepast zal lopen
in het dagelijkse en
vergeten dat ik...
Aan het meer
netgedicht
4.2 met 30 stemmen 2.418 Er was schemering
en het zachte geluid
van golven, klotsend
tegen wal en boten
Een kampvuur en de herinnering
van toen de wijn al was vergoten
en de wijsheid zijn keerzij toonde
en de liefde mij er beloonde
met een kus
Waarop ik verviel in vreugde
en vragen stelde over
de talen waar...
