Netgedichten

netgedicht (nr. 1.125):

Zonder wijn

Ik wenste dood te zijn als mijn expressie weer sliepen,
in goten te leven om te overleven en te begrijpen dat
het erger kan door schoonheid te vertrappen
met mijn voeten en niet meer te geloven
wat werd gezegd en beloofd

Vele keren en vele mensen verwensen en te
dromen over eten, warmte en drank voor
een nacht geen symfonieen en kaarsen
geen eenzaamheid in een rijkdom
ook geen pijn

om het ontbrekende, wanneer alles er is,
dat veel beter is en mooier zal zijn
nu blijkt dat gebrek aan muzen
eenzaam en alleen is
zonder Wijn