biografie: Rudolf van Veluwe
Rudolf van Veluwe is een pseudoniem voor Rudolf de Vries, geboren 5 oktober 1954 te Epe.
Behalve gedichten schreef hij radiodramadrama (luisterspelen) voor onder anderen de NOS en BRT. zoals o.a. "Het Witte Licht", "De Wildernismensen" en bewerkte hij een aantal verhalen geschreven door kinderen tot hoorspelen, waaronder "Man in de Pan", De wind en de zee". Gebeentes". en "Van een houtworm"
Zijn eerste gedichtenbundel, VAN DE WILDERNIS, werd gepubliceerd in 1983 bij De Beuk.
Zijn tweede gedichtenbundel, AAP UIT HET MOERAS, werd gepubliceerd in 1989 bij De Beuk
Het gedicht "De Wildernismensen" werd door hem tot luisterspel bewerkt en is diverse malen uitgezonden door de NOS en de BRT
Behalve met het schrijven van gedichten en verhalen houdt hij zich bezig met Fotografie en heeft met zijn werk diverse exposities gehad, Rudolf van Veluwe heeft een voorliefde voor Portretfotografie, en maakt daarin vaak gebruik van grote Close Ups.
Hij regisseerde en produceerde een aantal korte films, die met succes werden vertoond in het alternatieve Filmcircuit, waaronder "Earth Blues", "Son of Lupus" en de animatiefilm "Horses Latitudes".
Op dit moment leeft en werkt hij op de Filippijnen.
Inzendingen van deze schrijver
20 resultaten.Requiem voor Rose
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 
168 REQUIEM VOOR ROSE
Ook zij leeft niet meer
In Hilversum woonden
haar laatste woorden
Ze proefde de vrijheid
Ging uit deze stad
Deze wereld vandaan
Gevuld met geesten
die bleven, beschuldigden
en soms bezongen
En lieve Rose; jij wist allang
muziek kent geen rassenwaan
het leven...
Waar ik vandaan kom
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 219 Waar ik vandaan kom
waren het niet de Tropen
die mijn vader meebracht
met verachte ornamenten
geronnen uit de strijd
Hij sloot zich op
met mij in zijn schedel
mij of ieder ander kind
wiens hoofd was
gespleten
Een briefwisseling
bracht mij op aarde
had zij hem niet geschreven
had...
Vrij als een vogel
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 140 Te weten
dat ergens een student
een nekschot krijgt
en op datzelfde moment
op een andere plaats
iemand vogels
op een terrasruit schildert.
Voor altijd
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 183 Ik sprak met Dino
hij is wijs
niets is eeuwig
zei hij mij
Over onontgonnen landschap
waaide het nogal hevig
mijn geliefde en ik
ontdekten zijn voetstap
op de hoogste heuvel
Urenlange schoonheid
maakte stormachtige indruk
We reden terug
naar de kampplaats
keerden
samen
nooit...
Bespiegelingen van een boom
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 99 Gebruik dan mijn hout
Voor stoelen met een leuning
Een bed om te slapen
Een dak boven het hoofd
Dan heb ik niet voor niets gestaan
En een ander krijgt zijn rust
Of, dat kan ook
Steek mij in brand
Met wat rook
Ontstijg ik het land
Geef vruchtbaarheid aan
Akkerland voor korte duur
Maar...
De wijsheid van de ouderen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 138 en de ouderen zingen
we zijn altijd
we zijn altijd
over de hemel vliegen vogels
we zijn altijd altijd altijd
buigen de hoofden
en zij en zij en zij
daar priemen vingers
en wij
wij zijn altijd altijd
en zij planten de zaden
kijken naar vogels
en zij en zij en zij
wij verschudden het...
Oorlog in het paradijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 141 De groene jungle en
roepende vogels
branden vlees op
de vlammen van napalm
Terwijl beneden hen
het landschap helder openbreekt
druipen wonden
en
een kind loopt
in vellen van vlees
de weg af
De mitrailleurpost waakt
het is de hele dag
te stil geweest
geratel verschrikt...
Venetië
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 122 In jouw stad
braakt hout
waterzacht
het einde toe
klinken klanken hol
maar gaat men door ;
iedere gracht
ligt vol met dromen
Spoken
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 140 Heel licht ben ik
doorzichtig
loop ik leven
in en uit
Eindeloos blank
kijk ik door vensters
laaf mij aan het licht
dat soms naar buiten schijnt
Men ziet mij niet
ik ben stil aanwezig
omarm gevoelens
ongemerkt
Verwerk hun kleuren
geef ze
een nieuwe
dag
Ooit was ik één van...
Ze zwemt in water
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 245 Ze zwemt in water
schitterende kleuren
vermengen zich
met piekend haar
slangachtig beweegt zij zich
zo soepel in troebel water
van gevaar zich onbewust
ze spreidt haar benen
maar staat geen penis toe
neemt dan een duik
de ogen toegeknepen
ik zoek stenen aan wal
toon ze haar
en ze...
Jazz life, winternacht
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 127 In de nacht
als engelen dansen
gouden draden breekbaar
klinkt ergens een trompet
en zacht een saxofoon
de klarinet de xylofoon
met zijn allen
dringen zij zich
door de ijle winterse lucht
over slapende dorpen
over sluimerende steden
In de nacht
als engelen dansen
gouden draden...
Waanzin
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 348 Als de regen is gevallen
en de voeten, bloot
waden door slippend zand
verdwaalt mijn geest
ongrijpbaar
voor de klauwen van
de dagelijkse orde
wanorde grijpt naar de macht
en ogen vallen in donker
romantiek van kaarsen
die gifgroen branden
aan iedere zijde
vals licht geven
aan...
Groupie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 188 Luister, meisje
de glans
van hun gouden gelaat
is gereflekteerd licht
door anderen
gestuurd
Jimi
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 157 De urgente klanken
vallen
door akkoorden
uit
het elektronisch brein
van
James Marshall H.
Hij zag teveel manen
en drie planeten
te ver van de zon
onrust rochelde na uit
snoeren van
gitaren versplinterd
Een paarse nevel
en een vergeten ring
op de grond
maken ogen rood
de dood...
Clochard
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 376 In regen op de klinkerstenen
ritselen hun jassen
tesamen met vallende bladeren
en wanneer hun flessen
stukvallen op stoeptegels
zijn hun lippen gebarsten
met rode ogen vragen zij om meer
totdat een zondvloed van tranen
losbarst door de goten
en de nacht valt over metroroosters.
Verloren
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 224 De mist legt zijn
schimmige hand
op mijn schouder
de straten zijn leeg
ik voel mij
zoveel ouder
elk geluid
een zweepslag
in mijn oren
wandel ik langs zerken
zie afgesneden bloemen
ook zij zijn ooit geboren.
De lemmingen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 134 Ze komen niet met velen
gaan alleen
tegen hun mythe in
lopen zij rond
op zoek naar rust
zichzelf teveel geworden
breken zij uit
op weg naar nieuwe horizonten
gaan zij rechtstreeks
op ongekende doelen af
ze weten slechts van leven
niet van dood
het in hun schoot
ontstane...
Het maal voor morgen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 290 Eten is meer dan
het ontnuchteren van
je maag
en het bijvullen van
darmkanalen
het geeft feest aan
wisselende blikken
en stimuleert de
vrije vingers
toe te tasten
men kan genieten van
de geuren
die douchend uit
het lichaam flitsen
men eet de kleuren van het leven
en neemt de smaak...
Time Flies
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 108 De stationsklok
versprong
een minuut
de vlieg
bleef zitten
Aap uit het moeras
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 107 Ik ben een aap uit het moeras
wervelend en snel mijn pas
uit de oneindigheid naar even
bewegend heb ik kort te leven
duik ik weer onder en alras
graaft men mij op
uit het moeras
dat dan, lang zandoverstroomd,
de nieuwe mens oud leven toont
zand over water
overstroming
is dat...
