inloggen

Alle inzendingen van Rudolf van Veluwe

20 resultaten.

Sorteren op:

Requiem voor Rose

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 167
REQUIEM VOOR ROSE Ook zij leeft niet meer In Hilversum woonden haar laatste woorden Ze proefde de vrijheid Ging uit deze stad Deze wereld vandaan Gevuld met geesten die bleven, beschuldigden en soms bezongen En lieve Rose; jij wist allang muziek kent geen rassenwaan het leven zoekt zijn melodie, Auschwitzorkest een levensweg een…

Waar ik vandaan kom

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 219
Waar ik vandaan kom waren het niet de Tropen die mijn vader meebracht met verachte ornamenten geronnen uit de strijd Hij sloot zich op met mij in zijn schedel mij of ieder ander kind wiens hoofd was gespleten Een briefwisseling bracht mij op aarde had zij hem niet geschreven had hij niet geantwoord waren zij nooit geweest "Een…

Vrij als een vogel

netgedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 140
Te weten dat ergens een student een nekschot krijgt en op datzelfde moment op een andere plaats iemand vogels op een terrasruit schildert.…

Voor altijd

netgedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 182
Ik sprak met Dino hij is wijs niets is eeuwig zei hij mij Over onontgonnen landschap waaide het nogal hevig mijn geliefde en ik ontdekten zijn voetstap op de hoogste heuvel Urenlange schoonheid maakte stormachtige indruk We reden terug naar de kampplaats keerden samen nooit terug.…

Bespiegelingen van een boom

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 99
Gebruik dan mijn hout Voor stoelen met een leuning Een bed om te slapen Een dak boven het hoofd Dan heb ik niet voor niets gestaan En een ander krijgt zijn rust Of, dat kan ook Steek mij in brand Met wat rook Ontstijg ik het land Geef vruchtbaarheid aan Akkerland voor korte duur Maar later ook het zuur Tien jaar. Geef mij tien jaar…

De wijsheid van de ouderen

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 136
en de ouderen zingen we zijn altijd we zijn altijd over de hemel vliegen vogels we zijn altijd altijd altijd buigen de hoofden en zij en zij en zij daar priemen vingers en wij wij zijn altijd altijd en zij planten de zaden kijken naar vogels en zij en zij en zij wij verschudden het kussen en priemen onze vingers maar zij en zij zijn lui…

Oorlog in het paradijs

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 141
De groene jungle en roepende vogels branden vlees op de vlammen van napalm Terwijl beneden hen het landschap helder openbreekt druipen wonden en een kind loopt in vellen van vlees de weg af De mitrailleurpost waakt het is de hele dag te stil geweest geratel verschrikt slangen en de tropenregen sist over verschroeide aarde.…

Venetië

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 122
In jouw stad braakt hout waterzacht het einde toe klinken klanken hol maar gaat men door ; iedere gracht ligt vol met dromen…

Spoken

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 138
Heel licht ben ik doorzichtig loop ik leven in en uit Eindeloos blank kijk ik door vensters laaf mij aan het licht dat soms naar buiten schijnt Men ziet mij niet ik ben stil aanwezig omarm gevoelens ongemerkt Verwerk hun kleuren geef ze een nieuwe dag Ooit was ik één van hen…

Ze zwemt in water

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 243
Ze zwemt in water schitterende kleuren vermengen zich met piekend haar slangachtig beweegt zij zich zo soepel in troebel water van gevaar zich onbewust ze spreidt haar benen maar staat geen penis toe neemt dan een duik de ogen toegeknepen ik zoek stenen aan wal toon ze haar en ze zegt "mooi" ze neemt een nieuwe sprong water omgeeft…

Jazz life, winternacht

netgedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 127
In de nacht als engelen dansen gouden draden breekbaar klinkt ergens een trompet en zacht een saxofoon de klarinet de xylofoon met zijn allen dringen zij zich door de ijle winterse lucht over slapende dorpen over sluimerende steden In de nacht als engelen dansen gouden draden breekbaar gaat een tinkelende lach voorzichtig langs de maan…

Waanzin

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 343
Als de regen is gevallen en de voeten, bloot waden door slippend zand verdwaalt mijn geest ongrijpbaar voor de klauwen van de dagelijkse orde wanorde grijpt naar de macht en ogen vallen in donker romantiek van kaarsen die gifgroen branden aan iedere zijde vals licht geven aan zwambegroeide muren waarin de echo van het onweer schuilt…

Groupie

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 188
Luister, meisje de glans van hun gouden gelaat is gereflekteerd licht door anderen gestuurd…

Jimi

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 157
De urgente klanken vallen door akkoorden uit het elektronisch brein van James Marshall H. Hij zag teveel manen en drie planeten te ver van de zon onrust rochelde na uit snoeren van gitaren versplinterd Een paarse nevel en een vergeten ring op de grond maken ogen rood de dood valt in een flits hij grijnsde.…

Clochard

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 376
In regen op de klinkerstenen ritselen hun jassen tesamen met vallende bladeren en wanneer hun flessen stukvallen op stoeptegels zijn hun lippen gebarsten met rode ogen vragen zij om meer totdat een zondvloed van tranen losbarst door de goten en de nacht valt over metroroosters.…

Verloren

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 223
De mist legt zijn schimmige hand op mijn schouder de straten zijn leeg ik voel mij zoveel ouder elk geluid een zweepslag in mijn oren wandel ik langs zerken zie afgesneden bloemen ook zij zijn ooit geboren.…

De lemmingen

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 134
Ze komen niet met velen gaan alleen tegen hun mythe in lopen zij rond op zoek naar rust zichzelf teveel geworden breken zij uit op weg naar nieuwe horizonten gaan zij rechtstreeks op ongekende doelen af ze weten slechts van leven niet van dood het in hun schoot ontstane kroost leeft met hen mee de einder lokt ze zijn hier niet…

Het maal voor morgen

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 285
Eten is meer dan het ontnuchteren van je maag en het bijvullen van darmkanalen het geeft feest aan wisselende blikken en stimuleert de vrije vingers toe te tasten men kan genieten van de geuren die douchend uit het lichaam flitsen men eet de kleuren van het leven en neemt de smaak aan in ruil voor warmte.…

Aap uit het moeras

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 107
Ik ben een aap uit het moeras wervelend en snel mijn pas uit de oneindigheid naar even bewegend heb ik kort te leven duik ik weer onder en alras graaft men mij op uit het moeras dat dan, lang zandoverstroomd, de nieuwe mens oud leven toont zand over water overstroming is dat uiteindelijk de beloning dat ik hier was? ik ben slechts…