inloggen

biografie: Wilhelm G. van Focquenbroch

1640 - 1670

Willem Godschalck van Focquenbroch

[(Amsterdam 1640 - St. George da Mina, Guinee 1670]

Ondanks de stijgende aandacht voor Focquenbrochs leven en werk na WO II is er over zijn leven nog niet veel bekend.

In 1662 promoveerde hij tot doctor in de geneeskunde aan de Universiteit van Utrecht. Waarschijnlijk is het dat hij zijn vooropleiding aan de Amsterdamse Hogeschool heeft gekregen. Hij was als arts werkzaam in Amsterdam, maar in 1668 vertrok hij als fiscaal van de W.I.C. naar St. George da Mina in Guinee, het huidige Ghana, waar hij waarschijnlijk aan de gele koorts is overleden.

Vanaf 1663 verschijnen zijn werken voornamelijk bij Johannes van den Berg. Zijn poëzie doet realistisch aan en staat ver van de `verheven' poëzie van de 17de eeuw. Zijn werk heeft ook nu nog een grote aantrekkingskracht op de lezer door zijn menging van kriticisme en cynisme, maar ook door zijn pessimistisch besef van de ijdelheid aller dingen en zijn uitingen van radeloosheid tegenover het noodlot. Zijn blijspel De min in 't Lazarushuis (1674), een bewerking naar Lope de Vega's Los Locos de Valencia, behoorde de gehele 17de en 18de eeuw tot het vaste toneelrepertoire en is ook in de 20ste eeuw nog met veel succes opgevoerd.

 

Zijn verzamelde werken zijn meermalen uitgegeven, maar de meeste ervan zijn overcompleet, dat wil zeggen dat er meer aan Focquenbroch is toegeschreven dan hij geschreven kan hebben. Door de onduidelijkheid omtrent de overlijdensdatum - tot voor kort werd 1675 nog aangenomen - konden de uitgevers dit ook gemakkelijk doen. De meest betrouwbare editie is Thalia of de geurige zanggodin, dl. 1 (1665) en dl. 2 (1668). De Afrikaense Thalia werd na zijn dood samengesteld (1678).


Inzendingen van deze schrijver

19 resultaten.

Anders

poëzie
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.790
Ik ben de plaats die 't rif van Mr. Fok begrijp, Die in de rook zijn leven zag verzwinden: Wat meent gij lezer, dat gij in dat graf zult vinden? Niet als wat as van een schoon uitgeblazen pijp.

Spes mea fumus est

poëzie
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.094
Wijl ik dus zit en smook een pijpje aan de haard Met een bedrukt gelaat en d'ogen naar de aard', d'Een elboog onder 't hoofd, zoekt mijn gedacht de reden, Waarom 't geval mij plaagt met zo veel straffigheden. De hoop daar op, (die mij vast uitstelt dag aan dag, Schoon dat ik nooit iets...

Klinkdicht

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.383
Te denken dat in 't eind mijn staat eens zal verkeren En dat ik eindelijk eens zal gelukkig zijn, Te hopen dat in 't eind een heldre zonneschijn De nacht van mijn verdriet eens uit mijn ziel zal weren. Te zien dat in mijn beurs de duiten wat vermeren, En dat ik dagelijks win dukaten bij 't...

Jobs ellende

poëzie
3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 2.342
De duivel sloeg met felle slagen De vrome Job, aan ziel en lijf; En had hem al zijn goed ontdragen: Maar tot de zwaarste van zijn plagen, Zo liet hij hem alleen zijn wijf.

GEDACHTEN OVER T ONBESTENDIG GELUK

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.543
Hoe wonderlijk verkeert des werelds vreugd? 't Zoet wordt gevolgd van bittere ongeneugd, En geen geluk, hoe zeer 't de ziel verheugt, Of 't gans ijdel. Wanneer men zich in volle voorspoed vindt, Dan denkt men niet op felle tegenwind; Maar ach! men doolt; want 't los geluk is...

Aan Klorimene

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.022
Toen u mijn zuchten steeds mijn liefde kwamen melden, Die ik herkomstig zwoer uit uw volmaakt gezicht; Toen ik geen godheid had dan u en 't minnewicht, Die ik tot Afgoôn van mijn ziel en zinnen stelde. Toen ik in proos, en vaars uw grote glans vertelde, Die ik veel schoonder vond dan 't...

Drinklied

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.453
Diogenes, de Wijze, Die woonde in een vat; Hieruit kan men bewijzen, Dat wijsheid woont bij 't nat Indien gij dan de wijsheid mint, In 't vaatje gij die vindt; Kom, volg dan met malkander De grote Alexander Naar 't holle vat, naar 't holle vat, Daar Diogeen in zat. De...

Gedachten

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.813
Hoe onstandvastig is 't heelal, Met al het gene dat daar in is? Steeds draait 't geluk en 't ongeval, Vermits geen staat zo in 't begin is, Gelijk ze in 't einde wezen zal. Verlossing volgt na zwaar ellend, Mits 't luk het onluk moet verdrijven, Gelijk de smaad de vreugde...

Op Jan

poëzie
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 2.092
Is liefde dronkenschap, zo ben ik altijd zat; Schreef Jan lest op een lei. Maar Joris schreef er bij, De Liefde hoeft hier niet, 't is waar behalve dat.

OP HET AFWEZEN VAN PHILLIS

poëzie
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.101
Verstoken van de zon, die mij weleer verlichtte, En die wel eertijds placht vreugde in mijn ziel te stichten, Leef ik nu vol verdriet: Wat; leef ik? Neen, ‘k leef niet, Mits dat ik dagelijks voor duizend doôn moet zwichten. Ik leef dan niet: ‘k doe al: wel hoe zou ik niet leven? Ik...

Sonnet

poëzie
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 3.027
Laas! Zal mijn onluk dan zijn wreedheid nimmer staken? Zal dan mijn smart, dus lang gerezen in de top, Nooit dalen? Zal mijn ramp dan nimmermeer houden op? Maar steeds volharden in op mij zijn haat te braken? Dus klaagde Phillis laatst, met tranen op haar kaken, En wrong, gelijk ontzind,...

Voor-val

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 464
De goede Amyntas zat laatst bij zijn Clorimene, Geheel verrukt van ziel en zin, En puur als spraakloos door zijn min, Sloeg hij geen taal, dan door zijn stenen. Doch juist, wanneer zijn lief hem d'oorzaak hiervan vroeg, Zo springt bij ongeval zijn poort op; En nam (zo 't schijnt)...

Aan Klorimene

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 285
Toen ik u lestmaal, by de leliën en rozen Zo helder pronken zag, en met zo purpren bloos, Zo dacht mij, dat uit spijt de roos verbleekte in 't blozen, En dat meteen uit schaamt' de lelie wierd een roos. Zo doet uw schone verf de roos en lelie duiken, En maakt dat in uw hof, uit...

Sonnet op een pijp, die ik niet aan kon houwen

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 317
O gouden zon! wiens licht noch nooit is uit gegaan, Maar die gedurig brandt bij ons, of d'antipoden; Gij, die geen zwavelstok noch vuurslag hebt van noden, Om (of gij wierd gedoofd) u weer in brand te slaan: Gij van wiens vuur al de planeten en de maan Haar leven trekken als de mensen van...

ZING-ZANG

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.453
IK heb het, bij mijn zolen, Dan eindlijk op mijn huid; Mijn hartje brandt op kolen En springt mijn vel schier uit. De stralen van uw ogen, Bestuurd door Venus' kind, Die doen mij vast verdrogen Als stokvis in de wind. ’k Heb van de nacht gekreten ruim twee paar emmers vol: ’k Heb...

Gezang

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 680
Indien gij u zegt te branden Door een lonkend aangezicht, Of door twee ivoren handen, Vriend! zo is u 't hoofd te licht: Want de min heeft geen vermogen, Noch in handen, noch in ogen. Liefde krijgt alleen haar luister, Uit het schoon en glinstrend goud; Zonder dat zo is zij...

Ander

poëzie
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 737
Hier ligt in 't onderaardse hok, Het rift van d’arme Mr. F. Begraven onder deze koorsteen: Hij was geboren t' Amsterdam, Zo zwart als een Westfaalse ham, Doorrookt gelijk zijn besjes schoorsteen. De rook was ook zijn element, Waardoor hij menig parkement Heeft om de damp aan stuk...

Grafschrift

poëzie
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 603
Van Mr. F. Van Mr. F. ligt 't lichaam in dees kas; Die veel van rook en damptuig heeft geschreven. Die steeds met rook geleek 's mensen leven, 't Geen als een rook verdwijnt en wordt tot as. Zijn geest is ook als rook omhoog gedreven, Gelijk zijn rif hier is tot as gebleven; Alsof het...