biografie: ger belmer
Ger Belmer schrijft gedichten, liedjes en verhalen. In zijn uitingen tracht hij humor en spanning op een aansprekende manier te verwerken, terwijl hij ook zijn serieuze en gevoelige kant toont.
De Purmerender is lid van Dichterskring Waterland, te vinden op www.dichterskring-waterland.nl
Ger Belmer produceerde enkele jaren geleden in eigen beheer de cd 'De Buitenkant', met twaalf door hem geschreven en gezongen liedjes.
De 31 december 1943 in Amsterdam geboren journalist was zo’n 40 jaar geleden toetsenist in de Amsterdamse popgroep’ The Sparklings; met als zanger Ben Cramer. Daarna zat hij in een aantal cabaretgroepen en trad zo nu en dan solo op.
Ger Belmer schreef in de loop der jaren ook repertoire voor andere artiesten, o.a. Conny Vandenbos.
Ruim een kwart eeuw geleden bracht Dureco van hem de elpee ‘La me nou maar losch Loesch…’ uit. Twaalf liedjes van eigen hand, uitgegeven in de serie Luisterliedjes van het label Twaalf Provinciën..
Ger Belmer is te bezoeken op zijn weblog http://gerritbelmer.web-log.nl
Inzendingen van deze schrijver
31 resultaten.Kakelvers 2015
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 
295 Met kerst, met kerst, met kerst
wordt de vredeswens ververst
Hoognodig nu, dat vaste ritueel,
2014 leed veel te veel.
De vrede die werd wreed verpest
door Poetin, ISIS en de rest
van beulen, schoften, idioten
die ‘t voor anderen verkloten.
Kakelvers staat 2015 nu te dringen
Zie hem sp...
Te klein
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 574 De wereld is te klein meneer
om oorlogje te spelen.
We hebben haast geen ruimte
meer om elkaar te kelen.
Je kunt gewoon met goed fatsoen
geen bom meer laten vallen,
één fout in de berekening
en je bent er zelf niet meer.
De wereld is te klein meneer,
u staat weer op mijn tenen.
Ik hoor...
De wereld is te klein
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 320 De wereld is te klein meneer,
u staat weer op mijn tenen.
Ik hoor uw hersens kraken.
U wilt trappen naar mijn schenen.
Als ik niet anders denken ga,
niet geloof in uw soort dingen,
zult u mij nog op den duur
een toontje lager laten zingen.
De wereld is te klein meneer,
uw wereld en de mij...
Ontmantelzorg
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 371 Met inzet deed zij lang haar heilzaam werk
Waar geld een grote rol bij speelde
Ze baadde graag, ‘t liefst in weelde
Haar zwak geslacht bleek sterk als merk
Ontmantelzorg lag prima in de markt
Aan hulpzoekenden was nooit gebrek
Ze hielp in menig mannenslaapvertrek
Op die manier werd geld b...
Volle maan
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 272 ‘Nu gaan we naar dat feest’.
Ze trekt haar slipje aan.
Haar borsten in het licht.
Zo mooi, bij volle maan.
Ze zegt: ‘Kom er nou uit.’
Ze verft haar lippen rood,
mascara, vleug parfum.
Haar borsten zijn nog bloot.
Haar topje is het laatste
dat om haar lichaam sluit.
Ze zegt weer...
Onblusbaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 318 Zes tiende deel van mij was water.
De rest totaal in vuur en vlam.
Jij wilde weten hoe dat kwam.
Waarop ik zei: Dat komt wel, later!
Onblusbaar was mijn woest verlangen.
De vlam sloeg hevig in mijn pan,
ik was volledig in jouw ban.
Jij hield mij in je greep gevangen.
Het deel van mij da...
Energiezuinig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 399 Je zag van 't restaurantje
de schoorsteen nimmer roken.
Het eten was er gloeiend heet,
ze móesten dus wel stoken.
Niemand die er iets van zei,
de maaltijd smaakte heerlijk.
Maar toen een gast er eens naar
vroeg, sprak de waard goudeerlijk:
'Ik pest mijn keukenpersoneel,
dat raakt dan b...
Ikea
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 521 Hij kocht eens bij Ikea
een Christus aan het kruis.
Voor boven het dressoir
in de kamer bij hen thuis.
Alles was al voorgeboord,
behalve dan de linker hand.
Dus belde hij Ikea
als teleurgestelde klant.
Er werd hem aangeraden
zelf maar een gat te boren.
Hoewel best goed bedoeld,
wou hi...
De overkant
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 262 Aan de overkant, de overkant,
daar was steeds wat aan de hand.
Je nam het pontje voor een rondje
met je maten in de kroeg.
Aan de overkant, de overkant,
daar was de stad, hier lag het land.
Oversteek voor houwen, trouwen;
altijd wel wat voor de boeg.
Aan de overkant, de overkant
daar la...
Bieb
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 318 Levens staan hier opgeslagen.
Vol emoties, wijsheid, vragen.
Fraai vervat in woorden, taal.
Tot een boek, tot een verhaal.
Reizend op de rug van woorden,
ga je mee naar verre oorden.
Inzicht, uitzicht, avonturen.
In het hoofd van schrijvers gluren.
Al die boeken op een rij.
Zo gesloten,...
Akkerliefde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 667 Hij stond tussen koren,
zij in een veld met maïs.
Nimmer zag hij zoiets fraais.
Tot over zijn oren
was hij verliefd op haar.
Zij, in haar jurk van zakken
kreeg het ook van hem te pakken.
Een teder liefdespaar.
Het bleef bij eenzaam lokken,
op hun onderstel van stokken,
tussen welig ti...
Gemekker
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 958 Het leven was voor hem vaak lijden.
Een pijntje hier, een steekje daar.
En ieder pijntje nam hij zwaar.
Hij was beslist niet te benijden.
Hij stierf, een lijk heeft niets te vrezen.
Zij dacht: het is voorgoed voorbij,
de lijdensweg. Die man van mij
is dood, maar ook totaal genezen.
Ze ...
Vrije Geluiden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 336 De pianist speelde echt toppie!
Alle deuntjes zo uit z’n koppie!
Zong je hem eens wat voor
dan ging hij er mee door
en ontstond er een heel ander moppie.
De Raad van Elf
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen 847 De Raad van Elf en de fanfare
gaan door ‘t Limburgs heuvelland.
De Raad van Elf, dat is het rare,
houdt twaalf glazen in de hand.
Ieder raadslid drinkt voor twee.
Kijk maar goed, blijf bij de les.
En tel nuchter met mij mee:
De Raad van Elf, dat zijn er zes!
Meer was in ‘t dorpje nie...
Vijf haikoe's
hartenkreet
3.1 met 7 stemmen 995 hai koe, zegt de stier
man, jij verveelt mij stierlijk
koeioneert zij hem
high koe snuift zich naar
hoger sferen en zweeft weg
geen vee meer maar fee
de heikoe slaat de
eerste paal voor melkfabriek
Kaatje Honderddrie
de hijkoe twijfelt
hevig aan zijn/haar geslacht
geen klote aan zo
...
Mijn nicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 3.195 Mijn nicht
Waarover dit gedicht
Mijn nicht
Houdt de gordijnen dicht
Ze sluit zich op
Ze sluit zich buiten
En kijkt vol afschuw
Naar haar kuiten
Ook naar haar borsten
Want zelfs daar
Groeien dikke bossen
Donker haar
Mijn nicht
Heeft nevenverschijnselen
Zee
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 522 Zomer is voor mij de zee,
die opgejut door westenwind
haar branding
naar mij lonken laat.
Ik kan niet anders
dan mezelf verliezen,
drijvend op de toppen
van golven vol plezier.
Ik keur ze met mijn ogen.
Geef mij aan de sterkste mee
En schiet pijlsnel naar ’t strand.
Surfplank van vl...
De baas
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 455 Ik ben de baas van dit gedicht
Het is aan mij gehoorzaamheid verplicht
Zo wil ik dat het niet meer rijmt
En dat het raadsels in zich bergt
Van opkomst, bloei en ook verval
Ik ben de baas van dit gedicht
De weemoed in mijn ziel
Wil ik in de regels branden
Over wat eens was en niet meer is
...
Betaalde liefde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.371 Ze is gekooid, de dure dame
Ondanks haar schoonheid in mineur
Zonlicht schijnt door rose ramen
Maar haar gevoel mist elke kleur
Zo charmant, de laatste mode
Die ze als een harnas draagt
Kil van binnen, als een dode
Waar verdriet aan alles knaagt
Ze kent zijn tekens van verlangen
Weet pr...
De aangeslagen pianist
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen 778 Een pianist met fraaie aanslag.
Kreeg van de fiscus als cadeau.
Geen applaus, wel heel veel aandacht.
Maar dat vond hij maar zo, zo.
Hij kreeg een boete opgelegd.
De fiscus zei: u speelde zwart.
Hij vond dat echter niet terecht.
En ontkende dus glashard.
‘Ik speel op 88 toetsen.
De ee...
Likkepot
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 3.075 Mijn vader hield van likken
Van likken van zijn bord
Waar op het oog zo’n bord
nog aardig schoon van wordt
Na het eten van zijn piepers
groente en ook nog vlees
Zag ma de bui al hangen
En riep: ‘Niet doen hoor, Kees!’
Maar mijn vader was aan ‘t likken
totaal verslaafd geraakt
H...
Nacht
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.380 Die dag had ik geen nacht verwacht.
Een etmaal louter zonneschijn.
Die dag zou onvergetelijk zijn.
Die dag had mij lang toe gelacht.
De toekomst werd verleden tijd,
als jij en ik elkander smaakten,
vuur en vlam ons beiden raakten.
Dan werd mijn droom de werkelijkheid
Toen, als weerlicht,...
Te klein
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 832 De wereld is te klein meneer,
om oorlogje te spelen.
We hebben haast geen ruimte meer,
om elkaar te kelen.
Je kunt gewoon met goed fatsoen
geen bom meer laten vallen.
Eén fout in de berekening
en je bent er zelf niet meer.
De wereld is te klein meneer,
u staat weer op mijn tenen.
Ik hoo...
De schilder
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 742 De schilder werd geïnterviewd
Zijn atelier was leeg
Het vragen van de journalist
Was zinloos, want hij zweeg
‘Waarom zijn al die lijsten leeg?
Waarom is hier geen kwast?’
De krantenman werd vreselijk kwaad
En zijn besluit stond vast
‘Geen letter krijgt die etter hier
Die zwijger ...
Miljoenen
hartenkreet
3.8 met 10 stemmen 3.206 Het waren talloos veel miljoenen.
Ze vielen zomaar in zijn schoot.
Juist de man die hij zo haatte,
bracht hem rijkdom door zijn dood.
Hij was plotseling schatrijk,
kon al z’n dromen gaan vervullen.
Maar er was slechts droefenis,
die hij amper kon verhullen.
Niet dat hij de dode miste;
...
Mijn opa, de sterkste
hartenkreet
3.8 met 18 stemmen 1.533 Mijn opa was de sterkste
en kampioen van ’t land.
Hij hield daarmee ons volk
mooi uit de wereldbrand.
Er was mij als klein kind verteld,
over wereldoorlog één,
dat, met opa aan de grens,
daar geen Duitser ooit verscheen.
Het beeld van Duits soldatenvolk,
angstig vluchtend voor mijn ...
Spiegelstraat
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 588 De galerie is vol
met kunst van dure namen
Appels en Corneilles
staan te kleuren achter ramen
Onbetaalbaar voor de kleine man
aan de straatkant van de ruit
Die ook nog schrikt van ’t spiegelbeeld
En denkt: ‘Wat zie ik er kleurloos uit!’
Collecteren
hartenkreet
3.7 met 7 stemmen 1.579 Collecteren, dames, heren
stimuleert vrijgevigheid
Tegen kanker, tegen reuma
wil een ieder wel iets kwijt
Collecteren doet begeren
dat jij, door je goeie daad,
met het schenken van wat euro’s
niet vervroegd de pijp uit gaat
En de collectant krijgt inzicht
in de mensen om zich heen
Di...
Pavlov
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 904 Bij oma eet ik pinda’s
Bij opa proef ik worst
Bij tante steel ik snoepjes
En bij kroegen krijg ik dorst
Ik lijk die hond van Pavlov wel
Reageer bij ieder beeld
Laat me willoos weer dresseren
Ook al is de kiek vergeeld
Je geest is een computer
Zegt mijn psychotherapeut
Wat op je harde...
Betaalde liefde
netgedicht
3.6 met 10 stemmen 1.042 Ze is gekooid, de dure dame
Ondanks haar schoonheid in mineur
Zonlicht schijnt door rose ramen
Maar haar gevoel mist elke kleur
Zo charmant, de laatste mode
Die ze als een harnas draagt
Kil van binnen, als een dode
Waar verdriet aan alles knaagt
Ze kent zijn tekens van verlangen
Weet pr...
Meer van deze schrijver...
