Alle inzendingen over lightverse

Een mug wilde prinsheerlijk dineren, en had alvast al een datum geprikt. Vrijdag de dertiende leek hem geschikt, om koninklijk blauw bloed te souperen. Het bleek helaas zijn laatste avondmaal. Bloeddorstig had hij zijn buikje gevuld. De prins daarentegen schrok zich een bult. Zo eindigde een bloedstollend verhaal. De mug heeft voor dit misdrijf…

Ik bestempel het oude postkantoor, als het meest geliefde pand dat ik ken, omdat ik nostalgisch ingesteld ben, en tot de oude stempel behoor. Vaak stond ik voor het loket te dromen, en liet er liefdesbrieven afwegen, waar velen rode oortjes van kregen, zodat ik goed uit de bus zou komen. PS Toendertijd stonden er velen voor mij,…

Het is een onderkruipsel, echt een plaag, die zich in de hoogste toppen bevindt, met zijn haren wapperend in de wind, iemand op de huid zitten doet ie graag. Ik haat hem zo dat mijn handen jeuken, krijg er de kriebels van, wil hem vangen, zodanig dat ik brand van verlangen, om nu eens flink op hem in te beuken. Want hij heeft niks dan op…

Het heeft niks met Sinterklaas te maken, de nieuwe zomersensatie van de kust: de kleine pieterman is zeer belust, maar moet zijn voetenfetisj staken. Nu is hij aan de Vlaamse kust gestrand, is van Belgische voeten gecharmeerd, daar is pietermanneke gesignaleerd, met zijn stekelige kop in het zand. Al voetenkussend moddert hij wat aan. Pieter…

twee doorsnee muggen zitten op elkaars ruggen elkaar blijkbaar te behagen en ik twijfel of ik ze nu wel met een mep naar het hiernamaals zal jagen dat lieftallige hunkerende stel ach beseft elke mug ons leven verloopt meestal vlug zoals iedereen zal weten worden we gemept of opgegeten dus neem ik de kans en geniet nu even zo’n kans krijg…

Gegoten in dons vingertoppen vertraagd zichtbaar bewegende contouren associaties in het wezen van de huid in rillingen zonder koorts diagonalen over de tong die schrijden over de treden van de ruggengraat hoop leidt ons over de levenstrap, in de lichtheid van de bron, een geconditioneerde odyssee door de hersenen van mildheid,…

Verzamelt in de levensloop het zilt van jaren, van het mededogen, los van valse hoop in een briljante tocht op zoek naar eilanden van de zon, alleen door tijd bemant, troost te vinden in de vriendschappen te schuilen in het het hunkerende bloed, wat op het manifest van lijf en leed geschreven, bleven we aan elkaar…

Beeldvorming als geheel ieder deel blijft in essentie individueel, droombeeld die een eigen wereld beslaat gevoel in ontijdigheid verpakt waardoor een wederkerige gevoelsmatigheid ontstaat, ver van het fysieke ongemak de perfectie van alleen het visuele oogcontact tot zij de wimpers sluit, vlinder die haar vleugels vouwt en…

Mijmerend onder een stolp van een onbekende substantie die geen transparantie en uitzicht biedt, de noodzaak lijkt beperkt, versterkt in pagina’s versleten tijd.. op de wanden van de ziel projectie van een wereld, weerkaatst in het licht van een pupil en voeden zal, daardoor de verste steen zich hoeden moet voor elke diamant die met…

Als kinderen kransen strooien in de augustus-zon, getooid met universele linten, geschetst in aquarellen van lavendel, in onbelaste onschuld zullen dragen als de kleinste danseressen op de spitzen, stelen dansend madelieven uit het vers gemaaide gras, speelsheid met libellen delen op een geaard gazon, gedragen op kristallen vleugels…

Lief te hebben in elk verschil op een zelfgekozen moment en plek, klinkt door in ieders wil blijft een uiting van de levenskracht gevoel komt voort uit obsessies, is wat je van elkaar verwacht leidt in vrijheid van gedane concessies daar kiemt de logica die het lichaam voedt een liefkozing van het individu versterkt verzacht het lijden…

Hallo Mark met Piet, je weet wel Pete Kun je wat boots arrangeren om restjes kalifaat te elimineren Ik hoor het wel eind van de week Laat oom Donald niet in de steek! Morgen Piet of Pete, hier Mark Kerel, Ik verslikte me bijna in m’n bakje kwark Weet je, boots op de grond krijg ik in de Kamer niet rond Srebrenica galmt nog na Onze jongens…

Stap nimmer in een trein zonder bagage met je dromen, als jouw trein arriveert in wat vreemdsoortig oord, niet ver van je vandaan, dan vind je in elke stad of plaats je onderkomen, of in een bocht van je bestaan, waarvan je de naam nooit hebt gehoord, dan is het doel bereikt, dan leer je eerst wat reizen betekent in de wereld…

Een snedig vers is op wietsenderwijze gevallen ten prooi aan muskieten der pers zij waren op heterdaad op plaats delict toen twee zonen der muze elkander bestreden om 't meest onverdraaglijke 't minste behagende normenverlagende deeghouwersvers twee koekjes van eigen deeg zo van de slager de deeghouwersslager gesneden en…

Een e-bike spartamed gazelle dieren voerde hem langs panden aan de gracht hij waande zich een schrijver zonder macht batavus droogstoppel, met pak papieren op een vélocipède halve kracht een carrousel van namen deed hem zwieren batavus 'heeren'veen gazelle dieren als 'n negentiende-eeuwer die nu lacht om de koyaanisquatsi van…

- klankdicht op de onvoorstelbare rijkdom aan natuur van een continent van extremen en welluidende namen - Cordilleros de los Andes Vuurland Amazonas condor pasa Rio Grande Costa Rica Honduras Ecuador Colombia Llanos Venezuela Orinoco alligator krokodillen Caracas Che Guevara Fidel Castro Cuba Nicaragua Pampa's…

Nadat de laatste tram vertrokken was , vonkt zijn schaduw na op de bovenleiding en in het neon uit fitting van de nacht, geen geld voor alternatief vervoer, omdat ik mij in de rekening had verteld overweeg de kansen in een spiegeling van onmacht op het bevingerde glas, als laatst betast door lipstick soms te vol om leeg te raken…

Een struise vogelaar tuurt uren naar een tureluur duinpanschuilend hutverscholen waant zij zich nochtans bespied bloed kruipt zienderogen weg als adders glijdend onder gras het zegel der betovering verbreken en haar kleur verschiet de tureluur was puur natuur door de glazen van 't montuur nu zelfs het eekhoornkleurig notensplijtend…

Vandaag doet Dagobert een duik in zee en slaakt, zichzelve ziend, een vrome wens "Een koninkrijk voor wie mijn volle pens weer acceptabel maakt - doe ik weer mee!..." - de gierigheid van Duck maakte hem gulzig alwat hij zag ging schroksgewijs naar binnen vierkant, bol of rond, al naar zijn zinnen krampen deed z'n maag, z'n buik die…

Werd niet alles reeds beschreven uit het stof van liefde, verwachtingen, associaties, misschien anders in klank, kiemt dit woord in alle talen gesproken en verbeeld zaait angst en twijfel, waardoor de inhoud wordt misvormd, blijft de essentie van humaniteit gelijk, het tooit de fraaiste synergie van mensen, waarvan de kleur…

Danzeke sjanzeke, kom hermelijn pak dan je kanzeke, lief hertemijn wie brak het lanzeke, o here mijn voor Moeder het Ganzeke, Heer Halewijn Jans Pommeranzeke, zuiver en rein, van Nieuweschanzeke kon het niet zijn met melk meer manzeke, goed voor de lijn, brak zij het lanzeke, Pleegzuster Wijn, of het moest Bontekoe…

Wespenlarve wentelt zich in de palm van een espenblad, de energie laaft zich uit de palmen van het hart, tonen van een groene synergie van stilte, van niets te leven dan van de lucht en van de zwijgende schoonheid in de molen van de aarde om tot humus te vergaan bevestigd de waarde waaruit de purperen zon hem baarde, het…

Hebt u ook last van zitvlees zonder kleren de pompelmoezenziekte in 't vergiet de grofgepalisseerde coniferen de lediggang in 't Leidse zwijnenlied en een frontale zorgdoorgroefde kwab uiteengemergeld atmosferisch brein de manisch-depressief verwrongen drab en zongerijpt tomatensap in wijn het stuiptrekken van zilvervliessyndromen…

Poëmen op Gedichten.nl van cri de coeur tot intellectueel begonnen in de kern als woordenspel zijn au fond hoogst individueel creaties die de maker graag wil delen met een digitale lezersschare verzinsels en verbale luchtkastelen maar ook reële vondsten, als het ware Hij wil geen ster als stem, maar interactie blijk van waardering…

Uit de diepste ademtocht van die tijdloze nacht, wat naakt en onbevangen haar droom de mijne onderzocht, te lezen en te schrijven in elke liefdeszucht dat zalft en koost het vuur van ziel, en leed gesmeed, genezen van rug tot aan het kussen en weer terug, in dat gevoel leek ik bevoorrecht, tevens angstwekkend kwetsbaar, wonderbaarlijk…

Twee diepblauwe ogen neem ik met me mee Ik kwam ze zomaar tegen, aan de rand van de zee Tijdens voetje baden met mijn kuiten nog droog Terwijl ik voor een mooie schelp diep voorover boog Blij met het kleinood bewoog ik omhoog En dacht dat mijn zicht mij beloog en bedroog Een veel te mooie man met twee veel te blauwe ogen Staarde mij…

Ik koop mooie klederen Ga mij flink feromonederen Ik begeef mij naar de buurvrouw Om haar te seducederen Een zeer romantisch vers Zal ik declamederen En haar persuadederen Met mij te copulederen.…

Een zwerfkei vergroeid met z’n wezen tussen zand en klei. Kijk, hoe hij vrijelijk ademt, hij voelt zich werkelijk een kei, Niet anders dan los grind waar dimensies minder tellen van sociale vriendschap maar in gemeenschap wordt bemint, los van kleur en vorm geaard, door dezelfde afkomst van lichamelijke erupties uit de moederschoot…

er zijn altijd meer kleuren dan je denkt zo heeft elke dag z'n eigen kleur ieder dagdeel z'n vertrouwde toon en het uur zijn tint goddank ben ik niet kleurenblind…

liever even oneven dan gelijk ongelijk…